Ποταμός Βενέτικος

  Μερικοί άνθρωποι, όταν πορεύονται, δεν κοιτούν ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Δε σταματούν. 

  Απλώς πηγαίνουν, ακολουθώντας το χαραγμένο δρόμο από το σημείο Α στο Β, με το βλέμμα αυστηρά καρφωμένο στον προορισμό τους. 

  Κάποτε φτάνουν, και ίσως τότε να ηρεμούν. Μα έχουν χάσει όλη την ενδιάμεση πορεία και όλα όσα θα μπορούσε αυτή να τους προσφέρει. 

  Εγώ πάλι, προτιμώ να λειτουργώ διαφορετικά. Όταν πορεύομαι, όταν ταξιδεύω, για μένα σημασία έχει το Ταξίδι - η διαδρομή. 

 Όταν κοιτάζεις γύρω σου, όταν αφιερώνεις χρόνο να δεις, να προσέξεις, να παρατηρήσεις, όταν επιδιώκεις να γνωρίσεις και είσαι ανοιχτός, σπάνια θα βγεις ζημιωμένος. Γιατί κάθε κοίταγμα έχει αξία, κάθε κοίταγμά σου είναι μια υποψήφια διαδρομή. Και κάθε διαδρομή που θα επιλέξεις, είναι μια ακόμη εμπειρία που προστίθεται στις εμπειρίες του ταξιδιού σου και σε κάνει να πορεύεσαι πλουσιότερος. Πιο γεμάτος.

  Μερικές φορές, λοιπόν, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να βγεις λίιιγο από το δρόμο σου... και απλώς, να αφεθείς στο καινούριο.

  Κάπως έτσι, γνώρισα ένα μικρό, αλλά πανέμορφο τμήμα του ποταμού Βενέτικου. 

 Ταξιδεύοντας βόρεια της Καλαμπάκας, στο Μουργκάνι και με κατεύθυνση προς τα Γρεβενά, κοίταξα  ανέμελα δεξιά... και έκπληκτη, πρόσεξα πράσινα νερά να φιδογυρίζουν ανάμεσα σε βράχια που μου θύμισαν έντονα τη μορφολογία των βράχων των Μετεώρων.

Ο ποταμός Βενέτικος σε καλεί, δεν μπορείς να αντισταθείς στη γοητεία του.

  Περνώντας μια γέφυρα, υπάρχει ένα μικρό πλάτωμα όπου μπορεί κανείς να σταματήσει το όχημά του, και κάνοντας μια εύκολη κατάβαση, μπορεί να βρεθεί σε ένα λεπτό, πλάι στο ποτάμι.

Το θέαμα είναι ονειρεμένο. 

Ήσυχα, καθάρια νερά, κυλούν αργά, παίρνοντας μαζί

 τους κάθε σου σκέψη και αφήνοντάς σου μόνο γαλήνη.

Κοιτώ το κιόσκι-παρατηρητήριο πέρα ψηλά, και κρυφογελώ. 

Όχι, είναι καλύτερα εδώ κάτω. 

Εδώ κάτω, νιώθεις το ποτάμι να σου μιλά, γίνεσαι κομμάτι του και γίνεται κομμάτι σου. 

 Δεν μπορώ να αποφύγω τη σκέψη: πόση ομορφιά θα είχα χάσει, πόση γαλήνη, αν προχωρούσα απλώς από το σημείο Α στο Β... αν δεν κοιτούσα δεξιά, αν δεν έβγαινα λίιιιγο από το δρόμο μου...

Ναι, σημασία έχει το Ταξίδι.

  Ο Βενέτικος (λέγεται και Βελονιάς) είναι ποταμός της Δυτ. Μακεδονίας, με συνολικό μήκος 297 χλμ. Πηγάζει από το Σμόλικα, τη Βάλια Κάλντα και τον Όρλιακα, είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραποτάμους του Αλιάκμονα και ρέει ανατολικά (διασχίζει τους νομούς Γρεβενών, Καστοριάς, Κοζάνης, Ημαθίας και Πιερίας), περνώντας μέσα από κατακόρυφους κροκαλοπαγείς βράχους και σχηματίζοντας τις περίφημες Πύλες του Βενέτικου. Εκβάλλει στον Θερμαϊκό κόλπο, λίγο νοτιότερα από τις εκβολές του Αξιού ποταμού και δημιουργεί ένα εκτεταμένο δέλτα, πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα.

 Ο Βενέτικος φημίζεται για τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια του. Στο παρελθόν είχε 19, τα περισσότερα από τα οποία σώζονται έως και σήμερα, με πιο γνωστά το γεφύρι του Αζίζ Αγά (του 1727, κοντά στο χωριό Τρίκωμο) και το γεφύρι της Πορτίτσας (του 1743, κάτω από το χωριό Σπήλαιο). 

 Το ποτάμι προσφέρεται για δραστηριότητες όπως ψάρεμα, ράφτινγκ και καγιάκ. (πηγές: 1, 2)