Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Hey ho, let's go (again)


Καλό φθινόπωρο σε όλη την παρέα και καλώς σας (ξανα)βρίσκω!



  Εδώ γύρω ήμουν (και είμαι)· μπορεί να απείχα καιρό από το ιστολόγιο, να είστε σίγουροι όμως πως δεν σας ξέχασα.


Όμως να... το καλοκαίρι πάντα μου παίρνει το μυαλό. 


 Κι αυτό το καλοκαίρι που πέρασε, είχε όλα όσα θέλω να κλείνουν μέσα τους τα καλοκαίρια μου

  Πιστέψτε με, το φρόντισα φέτος αυτό όσο μπορούσα. 

  Δυσκολεύομαι πολύ πια να αντέξω τη χειμωνιάτικη μουρτζούφλα, το κρύο, τους φόρους, τον Ένφια, τα μνημόνια και τη ζοφερή πραγματικότητα που μας τυλίγει εδώ και χρόνια, αν δεν ανοίξω πρώτα καλά την ψυχή μου να ζεσταθεί στον καλοκαιρινό ήλιο. Τουλάχιστον αυτό μου το χρωστώ

  Το πορτοφόλι μου μπορεί να ανήκει πια στους κυβερνώντες, η ψυχή μου όμως ανήκει πάντα σε εμένα... κι αν μπορώ με το τίποτα (ή με κάτι ελάχιστο) να την κάνω να χαρεί, να ξεφύγει και να αντέξει όσα έπονται, ε, λοιπόν, γιατί όχι; (Στο κάτω-κάτω, αν δεν μου τα πάρουν, το σίγουρο είναι ότι δεν θα τα πάρω μαζί μου... σωστά;)



  Κι έτσι, το καλοκαίρι μου φιλοξένησε μέσα του δεκάδες (ξεμυαλιστικά) πράγματα:


• ταξίδια πάνω από τα σύννεφα, με προορισμό ενδιαφέροντες τόπους...






 καινούριες εμπειρίες και συνήθειες, καθώς και καινούριες γνωριμίες...




 παλιές αγάπες που όμως δεν λησμονήθηκαν ποτέ... 


"Λίμνη των Κύκνων" - Russian Ballet Theater


 πολύ περπάτημα σε πόλεις, θάλασσες, βουνά, δάση, ποτάμια και λίμνες...

 ξεχωριστές ανακαλύψεις που αποτυπώθηκαν στο μυαλό, στην καρδιά και στο φακό...




• χνουδωτά (και σαν αλεπουδίσια) μικρούλικα αυτιά, που ο κάτοχός τους γνώρισε για λίγο τη φιλοξενία μας...




 αρκετή ξεκούραση...

 λίγες δημιουργίες...




 τα ζεστά χαμόγελα των δικών μου ανθρώπων...

 χαρούμενες ουρές και τα γεμάτα αγάπη φιλιά και αγκαλιάσματα της Μόνας μου...

 παράθυρα ανοιχτά στο ηλιόφως...



 και πόρτες ανοιχτές σε νέες ευκαιρίες και συνεργασίες *.



  Και μ΄αυτά και μ΄εκείνα, να που έφτασε το φθινόπωρο.

 Είναι πάντοτε εποχή ξεκινήματος για μένα, πολλά πρέπει να διευθετηθούν από την αρχή, να οργανωθούν, να βρουν ξανά το δρόμο και τον τρόπο τους. Αυτή τη φορά ήταν όλα πιο εύκολα, και είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων γι΄αυτό. 

 Ο Σεπτέμβρης κοντεύει πια να τελειώσει, κι εγώ είμαι πλέον έτοιμη: έχω οργανωθεί, έχω οργανώσει, και επιστρέφω και πάλι εδώ να σας βρω.

 Ας περπατήσουμε ξανά παρέα στους δημιουργικούς δρόμους της γειτονιάς των ιστολογίων... και ας δούμε τι θα ανακαλύψουμε αυτή τη φορά.


________________________________________________________________


* Μιας και μίλησα για νέες συνεργασίες... θα ήθελα να πω δυο λόγια ειδικά για μία από αυτές: 

  Αυτό το μήνα ξεκίνησε η συνεργασία μου με το διαδικτυακό περιοδικό Makazine.

 Το πρώτο μου άρθρο παρουσιάζει το "Αηδόνι του Αυτοκράτορα", μια ιδιαίτερη και διαφορετική διαδραστική παιδική παράσταση, βασισμένη στο γνωστό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Η Ξανθή Ταβουλαρέα, η οποία υπογράφει τη θεατρική προσαρμογή και τη σκηνοθεσία, μας μιλά για την ταυτότητα της παράστασης και για τα μηνύματά της.

  Οι φίλες μου Κατερίνα Βερίγκα (Just K) και Μαρία Κατσικερού (My Dreamland) έχουν κάνει απίστευτα αξιόλογη δουλειά στο Makazine: τα άρθρα του περιοδικού είναι όλα τους ένα κι ένα, προσεγμένα και με ποικίλη θεματολογία, και το team των συνεργατών του περιοδικού είναι πολύ δυνατό και πολλά υποσχόμενο - αισθάνομαι μεγάλη τιμή και χαρά που θα βρίσκομαι πλέον κι εγώ ανάμεσά τους.

 Σας καλώ λοιπόν να γνωρίσετε το Makazine, και ευελπιστώ πως θα το αγκαλιάσετε και εσείς όπως το αγκάλιασα κι εγώ.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...