Γίναμε 100!

     Καλησπέρα σε όλους!

   Όταν ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο, τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου του 2012, δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι θα ήταν τόσο όμορφη η εμπειρία του να το έχω και να το διατηρώ. Θυμάμαι ακόμη τη χαρά που πήρα, όταν είδα τη Χαρά (http://kantomagapi.blogspot.com) και τη Μαρία (http://decoupageaddict.blogspot.com) να γίνονται δυο από τα πρώτα μου μέλη (πέρα από το άλλο μου μισό και τη μητέρα μου, που είχα μέλη έως τότε). Έπειτα, ήρθατε κι άλλοι στην παρέα... κι άλλοι... κι αρχίσαμε να επικοινωνούμε. 

   Τότε ήταν που άλλαξα τον όρο "αναγνώστες" στο πλάγιο μενού του ιστολογίου και τον έκανα "φίλοι". Αυτό αισθάνθηκα. Και έτσι είναι. Ο όρος "αναγνώστες" άρχισε να μου φαίνεται απρόσωπος, πεζός... δεν ήταν αρκετός. Δεν ήταν αρκετός για ανθρώπους που έρχονταν εδώ και μου έκαναν παρέα καθημερινά, που ήταν διατεθειμένοι να με βοηθήσουν, να μου λύσουν τις απορίες μου, να μου πουν τη γνώμη τους για το καθετί, να πιουν μαζί μου τον καφέ τους (άσχετα αν ο καθένας μας ήταν σε διαφορετικά σημεία του κόσμου και μπροστά από έναν διαφορετικό υπολογιστή, ήπιαμε πολλές φορές μαζί τον καφέ μας τα απογεύματα, συνομιλώντας), να διαβάσουν τα νέα μου, τις ιστορίες μου και να μοιραστούν μαζί μου το ταξίδι μου στη δημιουργία.  

    Κάθε μέρα (όταν βέβαια η σύνδεσή μου στο ίντερνετ δε μου κάνει "νερά") περιμένω πώς και πώς να έρθει η ώρα να σας "βρω", να μάθω τα νέα σας κι αν είστε καλά, να δω τις κατασκευές σας, να επικοινωνήσουμε, να αλληλεπιδράσουμε. Αυτό είναι η μαγεία της όλης ιστορίας... και δε θα την άλλαζα με τίποτα. Χωρίς να το ξέρετε απαραίτητα, όλοι εσείς, αρκετές φορές βελτιώσατε και καλυτερεύσατε τη διάθεσή μου της ημέρας, απλά και μόνο με ένα σχόλιό σας και μία καλησπέρα. Η αλήθεια είναι ότι, ενάντια στα σημεία των καιρών, το κέφι μου δε χαλάει πια τόσο εύκολα κι αυτό μάλλον το χρωστάω σε σας, σε αυτό το ιστολόγιο (ως την πλατφόρμα που με βοήθησε να σας γνωρίσω και να εκφραστούμε από κοινού)... και στη δημιουργία, φυσικά.

   Και τώρα... η παρέα μας μεγάλωσε... μεγάλωσε τόσο, ώστε... γίναμε 100! Χαίρομαι πολύ γι' αυτό, χαίρομαι που είστε μαζί μου στο ταξίδι μου αυτό (και που είμαι κι εγώ μαζί σας, στο δικό σας ταξίδι)!  Στην 100ή μου φίλη λοιπόν, που είναι η Μαρία Βιλλιώτη, έχω να προσφέρω ένα μικρό δώρο:

Σκουλαρίκια με κοραλλί τριανταφυλλάκια και γυάλινες μοβ 

και ροζ παλ χάντρες - σε επίχρυση ντίζα και κούμπωμα.

   Ζητώ συγνώμη που η φωτογραφία τους βγήκε κάπως σκοτεινή (όπως έχω ξαναπεί, η φωτογραφική μου μηχανή μισεί τη συννεφιά... όσο κι εγώ!!)  Μαρία μου, ελπίζω να σου αρέσουν! Θα ήθελα τη διεύθυνσή σου (την περιμένω στο e-mail μου, funkymonkey.handmade@gmail.com), για να σου τα στείλω. 

    Να είστε όλοι και όλες καλά! Όσο για το ταξίδι μας...

... συνεχίζεται...