Έχω πολλούς αγαπημένους πίνακες, πίνακες που μου μιλούν στην ψυχή κάθε φορά που τους κοιτώ.
Ένας από αυτούς είναι η "Κραυγή" του Νορβηγού Edvard Munch (The Scream, 1893) και συγκεκριμένα, η παρακάτω εκδοχή της (μιας και ο καλλιτέχνης δημιούργησε αρκετές εκδοχές του πίνακα):
(πηγή εικόνας: http://www.edvardmunch.org
και συγκεκριμένα, εδώ)
Λατρεύω αυτό τον εξπρεσιονιστικό πίνακα - θα μπορούσα να τον κοιτώ για ώρες. Με γοητεύουν τα χρώματα, αυτή η ρέουσα ζωγραφική απεικόνιση του φόντου, η ίδια η κεντρική μορφή που αγωνιά. Όλα κραυγάζουν μαζί της, όλα δονούνται. Κοιτάς τον πίνακα και είναι σαν να ακούς τον ήχο της κραυγής. Σαν να νιώθεις την ένταση.
Ο ίδιος ο Munch, ο οποίος έδωσε αρχικά στον πίνακα τον τίτλο "Ο Λυγμός της Φύσης", αναφέρει σε μια σελίδα του ημερολογίου του πώς τον εμπνεύστηκε:
"Περπατούσα σ' ένα μονοπάτι με δυο φίλους - ο ήλιος έπεφτε - ξαφνικά ο ουρανός έγινε κόκκινος σαν αίμα - σταμάτησα, νιώθοντας εξαντλημένος, και στηρίχτηκα στο φράχτη - αίμα και γλώσσες φωτιάς πάνω από το μαύρο-μπλε φιόρδ και την πόλη -
οι φίλοι μου προχώρησαν, κι εγώ έμεινα εκεί τρέμοντας από την αγωνία - κι ένιωσα ένα ατέλειωτο ουρλιαχτό να διαπερνά τη φύση". (πηγή)
Ο πίνακας, λοιπόν, απεικονίζει την ψυχική αγωνία του ανθρώπου.
Θα ήθελα να μπορούσα κι εγώ να ζωγραφίσω μια εικόνα που να καθηλώνει έτσι το θεατή, με την έντασή της... μα δεν τολμώ καν να το δοκιμάσω. Φοβάμαι την αποτυχία - δεν έχω αυτό το ταλέντο.
Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να δημιουργήσω κάτι πολύ πιο απλό, ενσωματώνοντας μέσα του όσο καλύτερα μπορώ, τον αγαπημένο αυτό πίνακα.
Και κάπως έτσι, ένας πίνακας υπέρμετρης πνευματικής αγωνίας βρίσκεται πια πάνω σ΄ένα χέρι. Ένα χέρι που κραυγάζει, με το δικό του τρόπο:
%2C%2Bring%2Bby%2BFunky%2BMonkey%2BBlog_1.jpg)
"Η Κραυγή", E. Munch
Δαχτυλίδι με χάντρες & ημιπολύτιμο λίθο
(λάπις λάζουλι), σε ασημί μεταλλική βάση.
Τεχνική: bead embroidery.
%2C%2Bring%2Bby%2BFunky%2BMonkey%2BBlog_2.jpg)
Καλή Τσικνοπέμπτη, να περάσετε υπέροχα!
καλημερα Ελλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήτον πινακα δεν τον γνωριζα!
ειναι πανεμορφος!
η κραυγη ειναι υπεροχη!
καλη Τσικνοπεμπτη!
φιλακια πολλα!
Καλησπέρα και καλή Τσικνοπέμπτη, Κική μου!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, φιλιά πολλά!
Δεν χρειάζεται να είσαι ζωγράφος για να δημιουργήσεις κάτι εξαιρετικό ... το κόσμημα που έφτιαξες είναι υπέροχο... και μην ξεχνάς πόσα μας έχουν αποκαλύψει τα κοσμήματα που βρέθηκαν σε αρχαίους τάφους, πόσο τα έχουμε θαυμάσει στις προθήκες των μουσείων και τι ιστορία έχουν το κάθε ένα από αυτά! Οπότε η τέχνη καθηλώνει όταν είναι εμπνευσμένη, όποιο κι αν είναι το αντικείμενό της ... μουσικό όργανο, πίνακας, κόσμημα, τοιχογραφία... οτιδήποτε :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα εμπνεύσεις λοιπόν σου εύχομαι...
Έχεις δίκιο σε όσα λες, Λεβίνα!
ΔιαγραφήΗ τέχνη καθηλώνει όταν είναι εμπνευσμένη, και ακόμη περισσότερο όταν το δημιούργημα εμπεριέχει ένα μεγάλο μέρος της ψυχοσύνθεσης του καλλιτέχνη - γυμνό, εκτεθειμένο στα μάτια του θεατή. Κάτι τέτοιο ισχύει σ΄αυτόν τον πίνακα, για παράδειγμα. Ή τουλάχιστον, έτσι εγώ τον αντιλαμβάνομαι.
Ίσως αυτό είναι που θαυμάζω και ζηλεύω (με την καλή έννοια πάντα). Η έκθεση της ψυχής του στο θεατή - δεν το θεωρώ εύκολο πράγμα!
Σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου και για την επίσκεψη!
Πάντρεψες τον πίνακα με το δαχτυλίδι που πραγματικά είναι πανέμορφο,
ΑπάντησηΔιαγραφήόμως ξέρεις ότι έχω πάντα την περιέργεια να μάθω το πως....
Δώσε μας τα φώτα σου για την τεχνική αυτή που όλο και μεγαλύτερο χώρο καταλαμβάνει στον χώρο των κοσμημάτων τελευταία...
Φιλάκια και περιμένω το επόμενο με αναλυτικές οδηγίες.
Φλώρα μου, θα προσπαθήσω να βγάλω φωτογραφίες κατά τη διαδικασία. Ξέρω ότι το θέλεις... απλά αφοσιώνομαι συνήθως και ξεχνώ να πάρω τη φωτογραφική μηχανή.
ΔιαγραφήΑν και, έχε υπόψη σου, ότι από μένα δε θα μάθεις το σωστό της διαδικασίας. Θα μάθεις το δικό μου σωστό της διαδικασίας!! Πάντα φέρνω τις τεχνικές εκεί που με βολεύουν... σπάνια ακολουθώ τους στάνταρ κανόνες τους!
Φιλάκια πολλά και σε ευχαριστώ!
Την //Κραυγη // την ειδα σε πινακες , σε εξωφυλλα περιοδικων σε cd ,......
ΑπάντησηΔιαγραφήσε δαχτυλιδι ομως πρωτη φορα! Το ενσωματωσες τοσο ομορφα που εγινε τελειο! Καλοφόρετο!
Καλη Τσικνοπεμπτη!
φιλακια!
Επίσης, καλά να περάσεις!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε! Φιλιά πολλά!
Αυτός ο πίνακας κάθε φορά που τον βλέπω με καθηλώνει...Η σπαραχτική αγωνία του ανθρώπου κάθε στιγμή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσουν τα ασύμμερα δαχτυλίδια!!!!!!!!!!!!!
Καλά να περάσεις!
Τα ασύμμετρα δαχτυλίδια δίνουν μια διαφορετική, ασυνήθιστη πινελιά στο χέρι μας... κι εμένα μου αρέσουν!
ΔιαγραφήΚαλά να περάσεις κι εσύ! :))
Θα μπορούσε να συμμετάσχει και στο "ένας πίνακας μια ιστορία" της Μαριλένας μας, αλλά έχει περάσει καιρός από τότε! Χαχα! Φιλιά πολλά ομορφιά μου και καλά να περάσεις σήμερα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, θα μπορούσε!
ΔιαγραφήΚαλά να περάσεις κι εσύ, ξανθούλα! Καλό τσίκνισμα!
Φιλάκια!
Κι εγώ αγαπάω αυτόν τον πίνακα. Και δεν περίμενα ποτέ πως θα τον δω σε μικρογραφία πάνω σ' ένα δαχτυλίδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, περιττό να πω σχόλια!...
Καλή Τσικνοπέμπτη Έλλη μου :-)
:)))
ΔιαγραφήΕπίσης, Μαρία μου, καλά να περάσεις!
Καλησπέρα Ελλη μου!!Τόν πίνακα τόν έχω δεί!!Αλλά καί τό δαχτυλίδι σου είναι πολύ όμορφο,εντυπωσιακό καί ιδιαίτερο!!Μπράβο σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Τσικνοπέμπτη!!Καλά νά περάσεις!!Φιλάκια!
Σ΄ευχαριστώ πολύ, Δήμητρα!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά, καλά να περάσεις σήμερα!
Φοβερή η έμπνευσή σου να κάνεις την "Κραυγή" δακτυλίδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Τσικνοπέμπτη!
Φιλάκια!
Καλή Τσικνοπέμπτη, Ελένη μου και σε ευχαριστώ! Φιλάκια!
ΔιαγραφήΕίναι αγαπημένος μου ο πίνακας, εξάλλου τον είχα χρησιμοποιήσει στην πρόκληση της Μαρλέν μας και τότε όσες πληροφορίες δεν γνώριζα τις είχα συμπληρώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ μαγεύομαι από τις γραμμές του ( πέρα από την κραυγή αποτυπωμένη τόσο συγκλονιστικά στο πρόσωπο) Έλλη μου. Κι εγώ φοβάμαι πολλές φορές να ζωγραφίσω.... γιατί αν δεν μου βγει όπως το θέλω θα μου κρατάω μούτρα μετά! Και μπορεί να περιμένω πολύ χρόνο μέχρι να τολμήσω !
Εσύ όμως τόλμησε κι έκανες ένα αριστούργημα! Την τεχνική σου την έχω θαυμάσει γιατί κοσμεί τα δάχτυλα μου ένα δαχτυλίδι σου :))))
Νομίζω ότι θέλει τεράστια υπομονή!
Αφήνω το θαυμασμό μου και τις ευχές μου για καλή Τσικνοπέμπτη!
♥ Φιλιά♥
Με καταλαβαίνεις απόλυτα, λοιπόν!
ΔιαγραφήΑυτός ο πίνακας βγάζει μια ένταση απίστευτη. Δεν τον βλέπεις μόνο, τον ακούς, τον αισθάνεσαι.
Ζηλεύω τον Munch (με την καλή έννοια πάντα) επειδή πέτυχε να μεταφέρει τόσο τέλεια (και συγχρόνως τόσο απλά) αυτό που αισθανόταν. Αν μπορούσε να με δει να κοιτώ τον πίνακά του με ανοιχτό το στόμα (εγώ κι άλλοι τόσοι, δηλαδή) πιστεύω ότι αυτή θα ήταν η καλύτερη επιβράβευση για κείνον. Είναι μοναδική ικανότητα να μπορείς να μεταφέρεις με μερικές πινελιές ένα τέτοιο συναίσθημα στο χαρτί ή στον καμβά.
Μία μόνο φορά αισθάνθηκα ότι κατάφερα κάτι τέτοιο σε πίνακά μου (σας τον έδειξα, ήταν η μορφή του "Alter ego" εδώ: http://funkymonkey-handmadecreations.blogspot.gr/2014/11/3-alter-ego.html), τις άλλες φορές που το κυνήγησα απέτυχα και ζορίστηκα. Δε μου αρέσουν τα ημίμετρα όταν δημιουργώ, μου κρατώ επίσης μούτρα! Έχω πετάξει πολλάκις δημιουργίες μου που θεώρησα ότι τους έλειπε η ψυχή...
Χαίρομαι που σου άρεσε το δαχτυλίδι! Ναι, θέλει υπομονή αυτή η τεχνική. Αλλά το να σου μαθαίνει μια τεχνική να κάνεις υπομονή, μόνο και μόνο για να πετύχεις το στόχο σου, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει γενικότερα!
Φιλιά πολλά κι από εμένα, μαζί με τις ευχαριστίες μου! Καλά να περάσεις! ♥
Καταρχάς σε ευχαριστώ για το εκτεταμένο σχόλιο ( το οποίο και απόλαυσα, καθώς υπάρχει τόση ταύτιση!)
ΔιαγραφήΝαι τη θυμήθηκα τη ζωγραφιά σου...ήταν όντως υπέροχη γιατί απέδωσες σε αυτήν κάτι που δεν είναι εύκολο να έχει μια εικόνα: συναισθήματα!
(Ντεκουπάρω ...αλλιώς θα σου έγραφα κι άλλα ☺)
Καλό βράδυ :)))
♥
ΔιαγραφήΝτεκουπάρεις; Δεν έχει τσίκνισμα;!
:))
Επίσης καλό βράδυ! Φιλάκια και... good luck, καλλιτεχνάρα μου!
Τσίκνησα το μεσημέρι, δεν κάνει πάλι !
ΔιαγραφήΈνα γιαουρτάκι τώρα ☺
♥
Πιστεύω ότι την ΄΄κραυγή΄΄΄την αγαπούμε όλοι για το δικό του λο΄γο ο καθένας !!Σε αυτή την εκδοχή εμένα προσωπικά το μάτι μου πέφτει στο πορτοκαλλόχρωμο φόντο και μένει εκεί με την ελπίδα ότι η ανθρώπινη κραυγή δεν θα με συνταράξει πάλι !!!!!! Μα κάθε φορά είναι το ίδιο συγκλονιστική !!1
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοναδικής τεχνικής το δαχτυλίδι σου Ελλη μου ~~Φιλάκια
Καταλαβαίνω επακριβώς τι λες!
ΔιαγραφήΤο ουρανός δημιουργήθηκε στην ουσία από απλές πινελιές, αλλά αυτό το χρώμα... Είναι ακριβώς ό,τι λέει ο ίδιος: "αίμα και γλώσσες φωτιάς".
Εν τω μεταξύ, θεωρώ πως μπλέκει πολύ μελετημένα μεταξύ τους τα ψυχρά και τα θερμά χρώματα (πρόσεξε τι χρώματα πλαισιώνουν τη μορφή...)
Φιλιά πολλά, Νικόλ μου και σε ευχαριστώ!
Πάρα πολύ ωραίος πίνακας και τον αξιοποίησες με τον καλύτερο τρόπο , ενσωματώνοντάς τον σε δημιουργία σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα!
Σε φιλώ :)
Ναι, είναι υπέροχος πίνακας!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, φιλιά κι από εμένα!
Παρ' ότι αυτός ο πίνακας απεικονίζει μια συντετριμένη μορφή και μια αγωνία,
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ Έλλη μου, τον "αγκάλιασες", δούλεψες με εμπνευσμένη τεχνική κι άφησες να χαθεί η ένοια της θλίψης με εύστοχη και κατάλληλη αισθητική.
Άγγιξες με σεβασμό την ανθρώπινη απόγνωση του έργου κι απέδωσες, μια ευχάριστη και σύγχρονη εναλλακτική εικόνα σ' ένα κομψό, υπέροχο κόσμημα! Πόσο θαυμάζω αυτές τις υπέροχες καλλιτεχνικές σου ανησυχίες Έλλη μου, είναι πάντα εκλεπτυσμένες και καλόγουστες!
Να έχεις ένα όμορφο ξημέρωμα! Φιλάκια πολλά με αγκαλιά!:))
Κατερίνα μου, αν και πιστεύω ότι έκανα πολύ λιγότερα από όσα τόσο όμορφα αναφέρεις... σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την εμψύχωση!
ΔιαγραφήΣε φιλώ με αγάπη!
Θαυμάζω τον τρόπο που σκέφτηκες να αξιοποιήσεις τον πίνακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι θα τον έχεις συνέχεια μαζί σου.
Φιλάκια πολλά!
Αυτός ήταν και ο πρωταρχικός μου στόχος! Τι καλύτερο από το να μπορείς να έχεις καθημερινά μαζί σου κάτι που αγαπάς και θαυμάζεις;
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά, Ρένα μου!
Εξαιρετική και πρωτότυπη η ιδέα σου να παραλληρίσεις τον πίνακα με το καταπληκτικό έργο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά
Σε ευχαριστώ, Μάγδα μου!
ΔιαγραφήΦιλιά κι από εμένα!
Και φυσικά ο πίνακας, που δεν τον ήξερα τον καλλιτέχνη, βγάζει μια παλλόμενη απόγνωση και εγώ θα έλεγα είναι σαν να σε τραβάει κοντά του για να ακούσεις καλύτερα. Το ότι αυτό το έργο το μετέφερες σε κόσμημα είναι απίστευτο και έδωσε ένα σχεδόν απόκοσμο και μυστηριακό ύφος στο δαχτυλίδι. Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπως έτσι νιώθω κι εγώ όταν τον κοιτώ - σαν να με καλεί να νιώσω ό,τι ένιωσε η μορφή.
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η ιδέα μου για το δαχτυλίδι!
:)
Έλλη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήδε νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη μας που δεν τον εκφράζει αυτός ο πίνακας.. μοναδικός και είναι υπέροχο να διαβάζεις το πως ένας ζωγράφος εμπνεύστηκε τον πίνακα του!
Το ότι συνδύασες τον πίνακα με το δαχτυλίδι, θεωρώ πως είναι αξιοθαύμαστο! Ουαου! :)
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Φιλιά πολλά!
Παλόμα μου δεν ξέρω αν εκφράζει τους πάντες, αλλά σίγουρα προκαλεί αίσθηση στους πάντες. Είναι ένας πολύ δυνατός πίνακας. Και ναι, είναι τόσο ενδιαφέρον να μαθαίνεις τι σκέφτηκε ο καλλιτέχνης και πώς τον εμπνεύστηκε!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε η προσπάθειά μου με το δαχτυλίδι.
Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα από αύριο!
Τον πίνακα τον γνώρισα μέσα από την εργασία της αδερφής μου στη σχολή της πριν 4 χρόνια. Είχα μείνει και τον κοιτούσα.Μου έφερε στο μυαλό εικόνες του εσωτερικού εαυτού μου όταν φοβάται ή όταν βρίσκεται σε απόγνωση. Κάπως έτσι φανταζόμουν τον εαυτό μου και όταν είδα τον πίνακα με συγκλόνισε. Τα πάντα-όπως πολύ σωστά λες-πάλλονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά για την "Κραυγή"..τώρα πάμε να σχολιάσουμε την Ελληνίδα καλλιτέχνιδα Έλλη...χμμμ... νομίζω ότι κακώς βάζεις φρένο στον εαυτό σου, γιατί ακόμα και κάτι μέτριο στα μάτια σου μπορεί να είναι τέλειο στα μάτια των άλλων. Μπορείς να διανοηθείς πόσοι μεγάλοι καλλιτέχνες είχαν στις αποθήκες τους μετριοτητες που έγιναν ανάρπαστες μόλις βγήκαν στο φως; Και αυτό γιατί; Γιατί σίγουρα το τέλειο στην τέχνη-άποψη μου φυσικά- είναι σχετικό. Δεν σου έχει τύχει ποτέ κάτι δικό σου, άψογο στα μάτια σου να μην γίνεται τόσο αποδεκτό, ενώ κάτι που εσύ η ίδια δημιούργησες αλλά το εξέθεσες με κρύα καρδιά να το αγκαλιάσουν όλοι με ενθουσιασμό;
Το δαχτυλίδι σου είναι πανέμορφο και με άποψη! Δυστυχώς δεν το έχω και πολύ με τα στολίδια γιαυτό και τα θαυμάζω όταν τα βλέπω σε άλλους.
Φιλάκια πολλά και καλό ξημέρωμα Κυριακής Έλλη μου! Να μην μασάς πουθενά-άποψή μου.
Νίκη μου, καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου και για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΚαι τώρα, ας συζητήσουμε λιγάκι:
Η αλήθεια είναι πως το "τέλειο" δεν υπάρχει πουθενά, ούτε στα φυσικά ούτε στα ανθρώπινα δημιουργήματα. Συμφωνώ! Υπάρχει το "κατά προσέγγιση τέλειο" (έτσι το βλέπω εγώ, και συνηθίζω να χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση). Οπότε, θα σου μιλήσω κάτω από αυτό το πρίσμα.
Ξέρω πως όλοι οι καλλιτέχνες είχαν μετριότητες στην άκρη που τελικά έγιναν ανάρπαστες, αλλά συνήθως έγιναν εκ των υστέρων και συχνά μετά θάνατον του καλλιτέχνη! Γιατί τότε αναγνωρίστηκε το έργο τους... (Υπό αυτή την έννοια, σώθηκα!!) Γιατί όμως ήταν στην άκρη αυτά τα έργα, είναι το ερώτημα;
Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι ανασφαλείς: και όσον αφορά στα έργα τους (στον τρόπο που τα δουλεύουν και στο αποτέλεσμα της δουλειάς τους), και όσον αφορά το είδος της ανταπόκρισης που θα έχουν αυτά από το κοινό: στην ουσία, άσχετα αν το παραδέχονται ή όχι, οι καλλιτέχνες δημιουργούν και για τον εαυτό τους, αλλά και για τους άλλους. Επιθυμούν το έργο τους να είναι το ιδανικό, επιζητούν όμως και την επιβεβαίωση - το έργο τους να κάνει "μπαμ". Μάλλον γι΄αυτό και κάποια έργα διασήμων βρέθηκαν στην άκρη, γιατί οι ίδιοι θεώρησαν πως δεν πληρούσαν τις βασικές προϋποθέσεις που είχαν θέσει εξαρχής.
Όταν δημιουργείς κάτι, του βάζεις ψυχή (τη δική σου), ή/και του εμφυσάς ψυχή (τη δική του). Τελειώνοντας, πρέπει να το νιώθεις να σου μιλά. Αν εσύ δεν το νιώθεις, αν δεν είσαι ικανοποιημένος, αν νομίζεις ότι το έργο σου δεν μεταδίδει το μήνυμα που θα ήθελες, γίνεσαι ανασφαλής, ζορίζεσαι, αισθάνεσαι πως αν δεν "μιλά" σε εσένα, δεν πρόκειται να "μιλήσει" και στους άλλους.
Το δαχτυλίδι που σας έδειξα, μου μιλά. Αν δεν μου μιλούσε, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το είχατε δει! Συμφωνώ ότι κάτι που εγώ κρίνω πιθανόν ως μέτριο μπορεί να μην είναι στα μάτια των άλλων, αλλά από την άλλη, μπορεί πράγματι και να είναι...
Δεν μασάω γενικότερα, αλλά το να μου βάζω φρένο πού και πού, είναι κάτι καλό: ξέρεις πόσες φορές έχω ακούσει από τους άλλους την ατάκα "Μπορείς να φτιάξεις τα πάντα, άρα φτιάξε και αυτό;". Υψηλά στάνταρ... Αν δεν με φρενάρω, θα εφησυχαστώ. Κι αυτό δεν το θέλω, θέλω να εξελίσσομαι, και θέλω να έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ένα περιθώριο ενδεχόμενου λάθους.
Πολλά ευχαριστώ για την κουβέντα μας! Ήταν ωραίο που ανταλλάξαμε απόψεις. Φιλιά!
Ήταν τυχεροί αυτοί οι πρωτοπόροι! Εμείς απλώς εμπνεόμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπώ τα μεγάλα δαχτυλίδια!!!!
Εκείνοι ήταν οι πρωτοπόροι, εμείς οι τυχεροί που μπορούμε να βλέπουμε το έργο τους και ενίοτε να μπαίνουμε μέσω αυτού στο μυαλό τους...
ΔιαγραφήΤα μεγάλα δαχτυλίδια είναι και δική μου αδυναμία!
Φιλιά!
Πολύ όμορφα όλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σε ευχαριστώ! Φιλιά! :)
ΔιαγραφήΈλλη μου αν μπορούσα θα χρησιμοποιούσα τα λόγια της φίλης σου Λάχεσις,και μάλιστα εδώ και αρκετά λεπτά πέρασα απο το σπιτικό της και μαγεύτηκα απο τον γραπτό λόγο, επανέρχομαι να σου πώ να μην πετάς τίποτα απ όσα κάνεις. Δεν γνώριζα τη κραυγή, ομως μένω στη τεχνική σου να μας τα παρουσιάζεις όλα τόσο εμπεριστατωμένα! Καλοφόρετο!
ΑπάντησηΔιαγραφήφεύγω να μελετήσω την κραυγή. Σ ΄ευχαριστώ!Καθε που περνώ απο δώ, κατι μαθαινω!φιλιααααααα αγαπημένη!
Η Λάχεσις γράφει όντως υπέροχα και έχουμε ανταλλάξει πολλές φορές εδώ τις απόψεις μας, κάνοντας ενδιαφέρουσες συζητήσεις!
ΔιαγραφήΑν διαβάσεις την απάντηση που της έδωσα, θα καταλάβεις γιατί έχει τύχει κάποιες φορές να αντιμετωπίσω τόσο αυστηρά μερικά από τα δημιουργήματά μου.
Το συγκεκριμένο δημιούργημα με άφησε ικανοποιημένη, πέτυχα αυτό που ήθελα εξαρχής να κάνω - ούτε κάτι λιγότερο, ούτε κάτι περισσότερο. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε! Και χαίρομαι επίσης που σου γνώρισα έναν πίνακα που δεν ήξερες.
Σε φιλώ με αγάπη! ♥
Μετέφερες τον πίνακα στο δικό σου έργο με έναν μοναδικό τρόπο .Το δαχτυλίδι σου είναι έργο τέχνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ-πολύ, Κατερίνα μου! :)
ΔιαγραφήΤον πίνακα αυτόν τον είχα πρωτοσυναντήσει σε κάποιο σχολικό βιβλίο... Δημοτικό να ήταν? Γυμνάσιο? Δεν θυμάμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως τον είχα ξεχωρίσει!
Και το έργο τέχνης σου είναι εξίσου σπουδαίο με τον πίνακα πιστεύω, μαϊμουδάκι μου!!!
Μπράβο, κούκλα μου!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!
(Τόσο κάτω δεν πρέπει να έχω ξανασχολιάσει, αλλά ας όψεται ο blogger που δεν με άφηνε επί μία εβδομάδα να έχω πρόσβαση στο λογαριασμό μου! Ούτε καν στο blog μου δεν μπορούσα να μπω!)
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ ξανα!!!
;-)
Ωχ!! Σε έβαλε στο μάτι ο blogger; Να έρθω να του σπικάρω δυο φωνήεντα; Την μελαχρινή ομορφιά μου δε θέλω να μου την πειράζει κανείς!! Αχαχαχαχ!
ΔιαγραφήΠραγματικά, τόσο κάτω δεν έχεις ξανασχολιάσει και ένας φόβος μ΄έπιασε μήπως την έκανες πάλι για διακοπές διαρκείας!
Ευτυχώς διορθώθηκαν τα πράγματα!
Τον πίνακα δε θυμάμαι να τον είχα δει σε σχολικό βιβλίο, αλλά για να το λες, κάτι θα ξέρεις! (Φαντάσου πόση σημασία τους έδινα τότε, αχαχα!!)
Χαίρομαι που σου άρεσε το δαχτυλίδι! ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ κι από εμένα! Πολλά-πολλά! ♥
η Κραυγή είναι και από τα δικά μου αγαπημένα!!! την έχω ζωγραφίσει σε τετράδια ουκ ολίγες φορές! :) πολύ ωραίο και ιδιαίτερο το δαχτυλίδι σου Έλλη μου...φιλάκια πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να δω πώς τη ζωγράφισες... αλήθεια!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε!
Φιλιά πολλά!
θα τα ψάξω να τα βγάλω φωτό να τα δεις... ελπίζω να τα βρω σύντομα μιας και τα χω από παλιά.. το ένα είναι ασπρόμαυρο
ΔιαγραφήΕλπίζω να μη σε βάζω σε φασαρίες... Αν τα βρεις, πάντως, θα χαρώ να τα δω! :)
ΔιαγραφήΛατρεμένος πίνακας! Κι οι δημιουργίες σου όπως πάντα όμορφες και τόσο ιδιαίτερες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Καλό απόγευμα να έχεις!
ΔιαγραφήΜεγάλη εμπνευση!!!!!!!!Ομορφο δαχτυλίδι!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!!!
Να είσαι καλά, Ρένα μου, σε ευχαριστώ! Φιλιά!
Διαγραφήツ
ΑπάντησηΔιαγραφήUma joia muito bonita. Sinto atraída por essa pintura.
Boa semana! Beijinhos do Brasil.
｡ه✿ྋ°•..
Thank you very much, my friend!
ΔιαγραφήKisses from Greece, have a good week too! :)
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να δω, (ή έπρεπε να πω να ακούσω;), την "Κραυγή" σε δαχτυλίδι...μόνο εσύ θα κατάφερνες να κάνεις ένα έργο τέχνης (και μάλιστα από τα πιο ιδιαίτερα) κόσμημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχωριστό για όλα όσα συμβολίζει, μα και πανέμορφο!
Και μεταξύ μας, νομίζω πως έχει κι αυτό το ταλέντο που λες παραπάνω!