Εσύ κι εγώ

   Έχω καιρό να σε πάρω να πάμε μια βόλτα.

Έλα.

    Σε σκέφτομαι, γιατί μπορεί να είχες δύσκολη μέρα, να κουράστηκες... 

να θέλεις να τα αφήσεις όλα πίσω.

Έλα.

    Δε θα σε πάω στο δάσος να γνωρίσεις το Φθινόπωρο.

Όχι αυτή τη φορά.

Θα σε πάω να δεις πόσο όμορφο είναι το Φθινόπωρο όταν κολυμπά.

Το Φθινόπωρο ξέρει να κολυμπά όπως ποτέ δεν πρόκειται να μάθει το Καλοκαίρι. 

Το Καλοκαίρι κολυμπά με κόσμο, με φασαρία... το Φθινόπωρο αγαπά να ηρεμεί.

Είναι απόγευμα, η καλύτερη ώρα της ημέρας για το μέρος όπου θέλω να πάμε.

Έλα. 

Θα ξεκινήσουμε από εδώ.

   Όχι, μην κοιτάς πίσω, εκεί όπου είναι τα σπίτια. Από κει ήρθαμε.

 Τώρα είναι η ώρα μας... και μας ανήκει. 

Θ΄αφήσουμε για λίγο τον πολιτισμό πίσω μας, δεν το είπαμε;

Το δικαιούμαστε!

  Αυτό που θέλω να προσέξεις, είναι η μαγεία της ακρογιαλιάς που μας φιλοξενεί.

Νιώσε τη σιωπή, την ησυχία. Δε θα μιλώ. 

  Έλα να περπατήσουμε μαζί, έλα δίπλα μου. 

Έλα ν΄ακολουθήσουμε τα πατήματα των άλλων. 

Ποιος ξέρει σε ποιον να ανήκουν...

Λες να είναι τα πατήματα που άφησε το Φθινόπωρο στην ακρογιαλιά;

Να, προς τα εδώ θέλω να πάμε - τι λες;

Άκου τον ήχο της θάλασσας. 

Βρέξε άφοβα τα πόδια σου, ο καιρός είναι ακόμη ζεστός, δε θα μου κρυώσεις. 

Το κύμα έρχεται προς εσένα, ακούς που σου μιλά; 

Σου ψιθυρίζει τα μυστικά του...

Κοίτα! Εδώ έχει ένα βράχο. 

Μπορείς να αφήσεις τα πράγματά σου τώρα - ας ξαποστάσουμε λιγάκι.

Κλείσε τα μάτια κι αφέσου.

Θα το κάνω κι εγώ.

Το νιώθεις;

Το φθινόπωρο είναι μαζί μας και κολυμπά.

Νιώσε, άκου, μύρισε. 

Στάσου πλάι μου. 

Και δες.

Βλέπεις; Δεν είμαστε μόνοι... ένα μικρό καΐκι - το ακούς;

Μοιάζει σαν να θέλει να κρυφτεί πίσω από το βράχο. 

Μα εμείς, το είδαμε...

και του στείλαμε νοερά μια "καλησπέρα".

Κάτι βρήκες!

Όμορφο είναι, όμορφο...

Η φύση σκάλισε τόσο όμορφα αυτό το κομμάτι το ξύλο!

Έλα λοιπόν, πάρ' το. 

Είναι δικό σου, πάρ' το να θυμάσαι τη βόλτα που πήγαμε μαζί. 

Τι, στενοχωριέσαι για μένα; Βρήκα ήδη το δικό μου! 

Ήταν δίπλα - δίπλα μαζί, δεν το είδες;

Ήταν μαζί, όπως μαζί ήρθαμε σήμερα εδώ κι εμείς...

Το αισθάνεσαι κι εσύ;

Η κούραση πέταξε σαν πουλί...

Τώρα μπορούμε να επιστρέψουμε.

Σ΄ευχαριστώ για τη βόλτα!