Καλό μήνα σε όλους!
Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε ο 25ος Διαγωνισμός "Φωτογραφίζειν" ο οποίος διεξήχθη στο ιστολόγιο της Μαρίας Νι. (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...)
Το θέμα του διαγωνισμού αυτή τη φορά ήταν "Χρώματα Φθινοπώρου" και η συμμετοχή μου ήταν η παρακάτω φωτογραφία:
Της έδωσα τον τίτλο "Amanita", από τη μία γιατί πρόκειται για την επιστημονική ονομασία όλων των μανιταριών.
Από την άλλη... εξαιτίας μιας ανάμνησης που δεν ξέχασα ποτέ, και που σχετίζεται με ένα μανιτάρι.
Στη Λέσβο (όπου βρέθηκα το 2008 και έζησα περίπου για 10 μήνες σε ένα χωριό του κόλπου της Γέρας), οι ντόπιοι λένε Αμανίτες ένα είδος μανιταριού που φυτρώνει κυρίως στα βόρεια του νησιού. Η λέξη αμανίτης προέρχεται από το αρχαίο τοπωνύμιο Άμανος, όρος της Μικράς Ασίας, όπου αφθονούσαν τα μανιτάρια.
Κάποια στιγμή, μια καλή μας φίλη μάς ξενάγησε στο χωριό της, την υπέροχη Αγιάσο. Καταλήξαμε για ουζάκι σε ένα μικρό, παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο, με παραδοσιακά ξύλινα τραπέζια και καρέκλες και με μια ξυλόσομπα να καίει στη γωνιά και να γεμίζει το χώρο θαλπωρή. Παρήγγειλε για μας τηγανητή αμανίτα... Νόμιζα ότι ήξερα τι να περιμένω, αλλά τελικά έπεσα αρκετά έξω. Στο τραπέζι μας ήρθε ένα μεγάλο πιάτο με ένα τεράστιο, στρογγυλό μανιτάρι. Το τηγανητό μανιτάρι κάλυπτε όλο το πιάτο, και είχε χρώμα έντονο πορτοκαλί. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο.
Εντυπωσιασμένη ρώτησα γι΄αυτό και έμαθα πως ήταν μανιτάρι εποχικό και μόνο της συγκεκριμένης περιοχής. Μπορούσες να το βρεις μόνο ένα μήνα του χρόνου, στο βουνό πάνω από την Αγιάσο... και φυσικά, γινόταν ανάρπαστο. Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ πια αν μου είχαν πει και κάποια άλλη ονομασία του, θυμάμαι όμως την απίστευτη γεύση του, που έδενε τέλεια με το άρωμα του ούζου, και την τόσο διαφορετική του όψη σε σχέση όλα τα μανιτάρια που γνώριζα ως τότε.
Μπορεί να έφαγα αυτό το έδεσμα μόνο μια φορά, η λέξη "αμανίτα" όμως μου έμεινε έκτοτε... και κάθε φορά που τη σκέφτομαι, θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη την ημέρα.
Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε ο 25ος Διαγωνισμός "Φωτογραφίζειν" ο οποίος διεξήχθη στο ιστολόγιο της Μαρίας Νι. (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...)
Το θέμα του διαγωνισμού αυτή τη φορά ήταν "Χρώματα Φθινοπώρου" και η συμμετοχή μου ήταν η παρακάτω φωτογραφία:
"Amanita"
Της έδωσα τον τίτλο "Amanita", από τη μία γιατί πρόκειται για την επιστημονική ονομασία όλων των μανιταριών.
Από την άλλη... εξαιτίας μιας ανάμνησης που δεν ξέχασα ποτέ, και που σχετίζεται με ένα μανιτάρι.
Στη Λέσβο (όπου βρέθηκα το 2008 και έζησα περίπου για 10 μήνες σε ένα χωριό του κόλπου της Γέρας), οι ντόπιοι λένε Αμανίτες ένα είδος μανιταριού που φυτρώνει κυρίως στα βόρεια του νησιού. Η λέξη αμανίτης προέρχεται από το αρχαίο τοπωνύμιο Άμανος, όρος της Μικράς Ασίας, όπου αφθονούσαν τα μανιτάρια.
Κάποια στιγμή, μια καλή μας φίλη μάς ξενάγησε στο χωριό της, την υπέροχη Αγιάσο. Καταλήξαμε για ουζάκι σε ένα μικρό, παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο, με παραδοσιακά ξύλινα τραπέζια και καρέκλες και με μια ξυλόσομπα να καίει στη γωνιά και να γεμίζει το χώρο θαλπωρή. Παρήγγειλε για μας τηγανητή αμανίτα... Νόμιζα ότι ήξερα τι να περιμένω, αλλά τελικά έπεσα αρκετά έξω. Στο τραπέζι μας ήρθε ένα μεγάλο πιάτο με ένα τεράστιο, στρογγυλό μανιτάρι. Το τηγανητό μανιτάρι κάλυπτε όλο το πιάτο, και είχε χρώμα έντονο πορτοκαλί. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο.
Εντυπωσιασμένη ρώτησα γι΄αυτό και έμαθα πως ήταν μανιτάρι εποχικό και μόνο της συγκεκριμένης περιοχής. Μπορούσες να το βρεις μόνο ένα μήνα του χρόνου, στο βουνό πάνω από την Αγιάσο... και φυσικά, γινόταν ανάρπαστο. Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ πια αν μου είχαν πει και κάποια άλλη ονομασία του, θυμάμαι όμως την απίστευτη γεύση του, που έδενε τέλεια με το άρωμα του ούζου, και την τόσο διαφορετική του όψη σε σχέση όλα τα μανιτάρια που γνώριζα ως τότε.
Μπορεί να έφαγα αυτό το έδεσμα μόνο μια φορά, η λέξη "αμανίτα" όμως μου έμεινε έκτοτε... και κάθε φορά που τη σκέφτομαι, θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη την ημέρα.
Ευχαριστώ θερμά όλους τους φίλους που τίμησαν με τις ψήφους τους τη φωτογραφία μου και στέλνω τα συγχαρητήριά μου στη Νικολέτα Καλένη για τη διάκρισή της, καθώς και σε όλους τους άλλους συμμετέχοντες για τις υπέροχες φωτογραφίες τους.
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για τη φιλοξενία!
(Για τους φίλους που ενδιαφέρονται σχετικά, η Μαρία ανακοινώνει πως ο 26ος Διαγωνισμός "Φωτογραφίζειν" θα ξεκινήσει στις 1/12/2016. Για περισσότερες πληροφορίες συντονιστείτε στο ιστολόγιο της Μαρίας, εδώ).
Καλό μήνα Έλλη μου και δημιουργικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρευτό έδεσμα και σε εμένα
ιδιαίτερα αγαπημένο!!!!
Υπέροχη κι η φωτό σου με άρωμα φθινοπώρου!!!
Σε φιλώ πολύ πολύ ♥
Καλό μήνα Ελένη μου! Χαρούμενο και δημιουργικό!
ΔιαγραφήΠεθαίνω για μανιτάρια... δεν μπορώ με τίποτα να τους αντισταθώ. Δυστυχώς όμως δεν ξέρω καθόλου να ξεχωρίζω τα άγρια, κι έτσι προμηθεύομαι πάντα εκ του ασφαλούς.
Χάρηκα που σου άρεσε η λήψη μου!
Φιλιά πολλά! ♥
Έλλη μου υπέροχη η φωτογραφία σου. Τελικά είχαμε την ίδια ιδέα για τα "Χρώματα Φθινοπώρου" και δεν είναι η πρώτη φορά, θυμήσου ότι και στο TEXNIS STORIES της Φλώρας είχαν ταυτιστεί κάποια φορά οι ιδέες μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα σου εύχομαι!
Ναι, έχεις δίκιο! :)
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Ελένη μου, επίσης καλό μήνα! Φιλιά!
Αμάν βρε Έλλη και μας άνοιξες την όρεξη με τα ουζάκια και τους μανιταρομεζέδες. Πολύ καλή η φωτογραφία σου και άκρως φθινοπωρινή. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου και καλό μήνα εύχομαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ΔιαγραφήΑμανίτες και μνήμες, Μαρία μου!
(Τα πιο ωραία που μας μένουν στο νου, συνήθως έχουν συμβεί γύρω από ένα τραπέζι... το έχεις σκεφτεί ποτέ; Με αμανίτες ή χωρίς!)
Να είσαι καλά και καλό μήνα να έχεις!
Φιλιά!
Δικό σου ήταν φιλενάδα μου;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως είδες το τίμησα, το ξεχώρισα αμέσως!!
Μπράβο σε όλους για τις συμμετοχές σας, μας γεμίσατε όμορφες εικόνες.
Εντωμεταξύ έτσι όπως διάβαζα την ιστορία ένιωθα σαν να είμαστε γύρω από το τζάκι και μας αφηγείσαι!!
:))
ΔιαγραφήΔικό μου, ναι! Χάρηκα που σου άρεσε και που το ξεχώρισες!
(Τι καλά που θα ήταν να ήμαστε όλοι μαζεμένοι γύρω από ένα τζάκι και να λέγαμε ιστορίες...)
♥
Ωραία η φωτογραφία σου και τόσες πληροφορίες που αγνοούσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΏστε νόστιμο το μανιτάρι έτσι; Κοίτα τι μαθαίνει κανείς....
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου!
Καλημέρα Έλλη μου
Φιλιά πολλά και καλό μήνα να έχεις
Πεντανόστιμο, ακόμη το θυμάμαι!
ΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, δεν έχω ιδέα για την "επιστημονική" ονομασία του, δεν μπόρεσα ποτέ να εξακριβώσω ποιο ήταν το μανιτάρι που φάγαμε εκείνη τη μέρα (κι αν μπορείς να το φας και αλλού...)
Να είσαι καλά, επίσης! Φιλιά πολλά!
Σε ευχαριστουμε Ελλη μου για τις χρήσιμες πληροφοριες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία φωτογραφία, συγχαρητηρια!
Καλημέρα και καλό μας μηνα!
Φιλι γλυκό
Φιλί κι από εμένα, μαζί με τις ευχαριστίες μου και τις ευχές μου για έναν όμορφο μήνα! :)
ΔιαγραφήΕγώ στο μεταξύ αυτά τα μανιτάρια τού βουνού τα φοβάμαι ολίγον τι! Η φωτό πανέμορφη όμορφή μου αμανίτα! Γλυκό φιλί καλό μήνα! ♥♥♥♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιος δεν τα φοβάται; Εκεί τα γνώριζαν καλά, αλλιώς θα το ρίσκαρα λες;
Διαγραφή:)
Φιλιά κι από εμένα, όμορφο μήνα να έχεις! ♥
Έτσι τις λέμε και στο χωριό μου. Μόνο που κόβουμε το Α. Μανίτες λοιπόν πεντανόστιμες. Όταν βρω ευκαιρία μου αρέσει να μαζεύω από το δάσος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ για την όμορφη φωτογραφία.
Καλημέρα Έλλη μου!
Μανίτες! Όντως είναι πεντανόστιμες.
ΔιαγραφήΞέρεις να τα ξεχωρίζεις, ε; Δεν έχω ιδέα! Κι όλο λέω να ψάξω, να μάθω... αλλά είναι τόσα πολλά τα είδη τους, που φοβάμαι να το ρισκάρω.
Εγώ σε ευχαριστώ για την άψογη φιλοξενία και πιο πολύ για το κίνητρο που μου δίνεις κάθε φορά για να συμμετέχω!
:)
Στη Κρήτη στο νομό Λασιθίου όταν αναφέρονται σε μανιτάρια τα λένε αμανίτους και μάλιστα ο τρόπος που τα προτιμούσαν παλιά, στο χωριό του άντρα μου ήταν τηγανιτά! Η φωτογραφία φανταστική!! Θέλω και εγώ να βρω τέτοια μανιτάρια αλλά εδώ δεν έχει, θα πάρω τα βουνά!! :)) Καλημέρα και καλό μήνα Έλλη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤηγανητά είναι θεϊκά!
ΔιαγραφήΤελικά διαπιστώνω πως οι ονομασίες τους δεν διαφέρουν και πολύ από περιοχή σε περιοχή... αμανίτους, μανίτες, αμανίτες... Ουσιαστικά τα ονόματα έχουν κοινές ρίζες με την επιστημονική τους ονομασία.
Να είσαι καλά Ελεάνα μου και καλό μήνα επίσης!
Άκρως Φθινοπωρινά τα χρώματά της, την αγάπησα, την ξεχώρισα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά και καλό μήνα Έλλη μου :)
Πόσο χαίρομαι που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, Αριστέα μου, επίσης καλό μήνα!
Κι όπως έμεινε σε σένα η γεύση εκείνου του μανιταριού, έτσι έμεινε και σε μας η "γεύση" της πανέμορφης φωτογραφίας σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν μέσα στις αγαπημένες μου...παρμένη από όνειρα, φερμένη από παραμύθια...συγχαρητήρια Έλλη μου!
Φιλιά πολλά και καλό μήνα!
Είδα το σχόλιό σου εκεί, και ήθελα να σου πω πόσο μου άρεσε αυτό που έγραψες... Χάρηκα πολύ που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά κι από εμένα, καλό μήνα να έχουμε!
Πολύ ωραία η φωτογραφία σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ξεσήκωσες με τα τηγανητά μανιτάρια και τα ουζάκια!!!!!
Καλό μήνα!!!
Φιλάκια πολλά!!!
:))
ΔιαγραφήΕπίσης καλό μήνα και σε ευχαριστώ πολύ!
Όμορφη η φωτογραφία σου μυρίζει φθινόπωρο.Ο παππούς μου στη Σάμο αμανιτες ή μανιτες τα έλεγε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε, Κατερίνα μου! Να είσαι καλά!
ΔιαγραφήΠραγματι Ελλη μου εντυπωσιακος ο μοναχικος σου αμανιτης.. αλλα και η ιστορία σου με την γευση του πορτοκαλι μανιταριου..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι κατι γευσεις που μενουν στην μνημη μας και χαιρομαστε που τις εχουμε γευτεί ..εστω και μια φορα στην ζωή μας.. ε;
Καλο μηνα να έχεις Ελλη μου φιλακιαααα!!
Αλήθεια είναι αυτό! Και παρατηρημένα, συμβαίνει όχι μόνο με τις γεύσεις, αλλά και με ορισμένα αρώματα... μένουν στη μνήμη μας και μας θυμίζουν καταστάσεις.
ΔιαγραφήΦιλιά κι από εμένα, καλό μήνα επίσης!
Και η φωτογραφία σου υπέροχη, 'Ελλη μου, αλλά και η ιστορία με τις πληροφορίες για την αμανίτα πάρα πολύ ενδιαφέρουσες!!!! Τι ωραία που περνάμε με το Φωτογραφίζειν της Μαρίας! Με το καλό να πάμε και στο επόμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!
Ναι, η Μαρία πρέπει να είναι πολύ περήφανη για το "Φωτογραφίζειν" της. Όντως περνάμε ωραία.
ΔιαγραφήΜε το καλό λοιπόν να ξαναβρεθούμε όλοι στο επόμενο!
Φιλιά, Μαριάννα μου!
Ουπς! Αυτό το Φωτογραφίζειν το έχασα... τελείως! Από την αρχή ως το τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωτογραφία καταπληκτική, το ξέρεις. Ο τίτλος, εξωτικός και μυστηριώδης, κι αυτός υπέροχος!
Η μνήμη μας γεμάτη από γεύσεις...
Καλό μήνα να έχουμε! ♥
Δεν πειράζει! Σε περιμένουμε (και εμπράκτως, με τη φωτό σου, γιατί όχι;) στο επόμενο!
ΔιαγραφήΠόσο χαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία μου!
(Το ξέρω-δεν το ξέρω, πάντα χαίρομαι όταν το ακούω/διαβάζω, η ψωνάρα... ψέματα να πω;) :-p
Φιλιά και καλό μήνα! ♥
Καλό μήνα Ελλη μου!! Ατμοσφαιρικότατη η φωτό σου και η ονομασία τρέλα!! Μου θυμίζει κάτι σε αργεντίνικο χορό!! Φανταστική συμμετοχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σ/κ να χεις κοπέλα μου!! Σε φιλώ!!
Το ποιητικο-καλλιτεχνικό σου μυαλουδάκι έκανε ενδιαφέροντα συνειρμό... μου άρεσε!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ-πολύ, Μαριλένα μου. Καλή εβδομάδα να έχουμε! Φιλιά!
Όμορφη η συμμετοχή σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σε ευχαριστώ! Φιλιά!
ΔιαγραφήΥπέροχη η φωτογραφία Έλλη μου... με ψυχή έστω κι αν πρόκειται για ένα μανιτάρι! Φιλιά και καλό ΣΚ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://artdecorationcrafting.blogspot.gr/
:)
ΔιαγραφήΤι ωραίο αυτό που είπες, Χριστίνα!... Να είσαι καλά!
Φιλιά και καλή εβδομάδα να έχουμε!
Αχ λατρεύω τα χρώματα του φθινοπώρου κι η φωτογραφία σου τα αποτύπωσε ακριβώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεμένα χρώματα, πραγματικά!
ΔιαγραφήΔεν έχω καλύτερη εικόνα από την εικόνα ενός δάσους το φθινόπωρο που έχει δέντρα με χρυσά, κόκκινα και καφέ φύλλα!
Σε ευχαριστώ, Μαρία μου!