Haiku #1

  Το χαϊκού (ιαπ.: 俳句, "αστείος στίχος") είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. 

 Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5-7-5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση, ή σε έναν, χωρισμένο με κενά. Οι στίχοι διαβάζονται σε μια αναπνοή.

 Το είδος ξεκίνησε στην Ιαπωνία ως μια ελιτίστικη, πνευματώδης έκφραση των διανοούμενων του μεσαίωνα, που με αυτό τον τρόπο θέλησαν να δείξουν την υπεροχή τους. Έπειτα όμως εξελίχθηκε σε μια έκφραση διαισθητικής επαφής με τη Φύση, διαποτισμένη από το πνεύμα του βουδισμού Ζεν (Zen).

 Ο ιδρυτής του σύγχρονου χαϊκού ως αυτόνομης μορφής ποίησης ήταν ο Μασαόκα Σίκι, ο οποίος επίσης διαμόρφωσε τον όρο χαϊκού από τους παλιότερους χαϊκάι ή χόκκου.

 Στα χαϊκού αποφεύγονται οι μεταφορές και οι ομοιοκαταληξίες. Οι στίχοι τους περιγράφουν εικόνες της φύσης και πρέπει να σχετίζονται με μια εποχή του χρόνου (ή να την υπονοούν), μέσω εποχιακών λέξεων (Κίγκο). Υπάρχουν όμως και ποιητές χαϊκού οι οποίοι ακολουθούν μια πιο ελεύθερη φόρμα. 

 Τα χαικού περιγράφουν σχεδόν τα πάντα, αλλά κάποιες φορές είναι δυσνόητα. Σε γενικές γραμμές απευθύνονται στις πέντε αισθήσεις μας και όχι στη λογική μας και επιχειρούν να μας ενώσουν με τη φύση και την πνευματικότητα, αλλάζοντας την οπτική μας. 

 Στην Ελλάδα με αυτό το είδος ποίησης έχουν ασχοληθεί διάφοροι ποιητές, ανάμεσά τους και ο Σεφέρης.

(πηγές: https://el.wikipedia.org, http://blog.athensweekly.gr)

  Από τότε που είδα το κάλεσμα της Μαρίας στο Κείμενο, τα χαϊκού τα κυνηγάω (και με κυνηγάνε).

 Προσπάθησα να μάθω λίγα πράγματα γι΄αυτά. Δύσκολο είδος... δύσκολο να το υπηρετήσεις σωστά. Την ουσία του εννοώ, όχι τις 17 του συλλαβές.

 Άρχισα να διαβάζω τα πρώτα χαϊκού σε φιλικά μου ιστολόγια και να θαυμάζω τις απόπειρες των φίλων. Μα το δικό μου μυαλό αρνούνταν πεισματικά να προσαρμοστεί στο νέο γι΄αυτό είδος. Για μέρες προσπαθούσα να γράψω και να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου κατά πώς έπρεπε, μάταια όμως.

 Και ξαφνικά, μέσα σε ένα απόγευμα, επιτέλους πήρα μπροστά! Συνειδητοποίησα ότι μου ήταν πιο εύκολο να οριοθετήσω τη σκέψη μου, αν βασιζόμουν σε μια εικόνα... κι έτσι ανέσυρα φωτογραφίες από το αρχείο μου και έπιασα δουλειά. 

 Για αρχή επικεντρώθηκα στους στίχους και στις συλλαβές, προσπάθησα να είναι η δομή σωστή, οι στίχοι σε ομάδες και οι συλλαβές με την αρίθμηση που πρέπει.  

 Σήμερα λοιπόν σας παρουσιάζω την πρώτη μου προσπάθεια, και έπεται συνέχεια.

  Η φωτογραφία είναι δική μου λήψη. Δεν είμαι πολύ ευχαριστημένη από αυτή, ήταν από το κινητό μου... αλλά δε θα μπορούσα με τίποτε να αφήσω να χαθεί αυτή η μοναδική στιγμή στον ουρανό. 

 Της είχα δώσει τον τίτλο "Πεντάγραμμο", πολύ πριν η Μαρία ανακοινώσει το δρώμενο των χαϊκού. Τελικά αποδείχθηκε πολύτιμη, μιας και με βοήθησε πολύ στη σύνθεση των χαϊκού μου, δίνοντάς μου ιδέες... και το πεντάγραμμο, φυσικά.