PostJoy by Αγριμιώ - Ένα project θετικής ενέργειας

    Η σημερινή μου ανάρτηση είναι αφιερωμένη στην Αγριμιώ, η οποία μέσα από το ιστολόγιό της "Τα Βότσαλα στη Λίμνη" ξεκινά μια δράση στη μακρινή Μελβούρνη, όπου ζει και εργάζεται. 

  Η Αγριμιώ προσφέρει έργο εκεί σε ένα ίδρυμα με παιδιά που παρουσιάζουν παραβατική συμπεριφορά, παιδιά που χρειάζονται αγάπη, στήριξη, χαμόγελο κι έναν όμορφο χώρο. Αγάπη και στήριξη έχουν, χώρο όμορφο όμως δεν έχουν. Κι έχουν ανάγκη από χαμόγελο και αισιοδοξία, για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας.

   Κι εδώ, έρχομαι να σας παρουσιάσω την ιδέα της Αγριμιώς, αναδημοσιεύοντας τα λόγια της:

"... Σκοπός είναι να φτιάξουμε μια καρτ-ποστάλ στην αγγλική με ένα θετικό μήνυμα και να τις συγκεντρώσουμε για το γραφείο μου και το σαλόνι των παιδιών στον χώρο μας. Οι έφηβοι είναι παιδιά με ή χωρίς γονείς, με διάφορους εθισμούς και ψυχολογικά προβλήματα. Αρκετά από αυτά κακοποιημένα ή/και παραμελημένα. Άλλα με ιστορικό διατροφικών διαταραχών κι άλλα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης. Πολλά από αυτά έχουν περάσει από φυλακές ανηλίκων και τα περισσότερα δεν πάνε σχολείο…

    Συνήθως οι χώροι αυτοί είναι αποστειρωμένοι. Πόρτες ασφαλείας και τζάμια διπλά που κλειδώνουν όλη μέρα…

   Λευκοί τοίχοι, ασπρισμένοι από την χλωρίνη και την παγερή αδιαφορία των φορέων. Πολλές φορές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, έπιπλα, θεραπευτές και ειδικούς.

   Αρκετά από τα παιδιά δουλεύουν από μικρή ηλικία για να καλύψουν τις ανάγκες του χώρου μας. Πολλά από αυτά είναι απομονωμένα κι αντικοινωνικά με προβλήματα συμπεριφοράς και παραβατική συμπεριφορά. Στο σπίτι μας νομίζω ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι όχι να μην γυρίσει κάποιο παιδί το βράδυ στο σπίτι, αλλά να ξυπνήσω το πρωί και να βρω κάποιο παιδί στο πάτωμα από υπερβολική δόση, ηλεκτροπληξία, κρέμασμα, χάπια…

   Πράγματα καθημερινά και συνηθισμένα για εμάς εδώ και που συνάδελφοι έχουν βιώσει πολλές φορές. Εγώ στάθηκα τυχερή με τα ποτά, τα ναρκωτικά, τα όπλα , τους βανδαλισμούς και τις φωτιές μέσα στο σπίτι.

   Το σπίτι μας αναπνέει, πονάει, ματώνει και επιβιώνει όπως κάθε σπίτι.

   Όμως ήρθε ο καιρός για μια δραστική αλλαγή.

   Για μια ανανέωση!

   Για αυτό σκέφτηκα να καλέσω όλους εσάς να με βοηθήσετε να γεμίσω τους τοίχους μας με ιστορίες – ιστορίες καθημερινής τρέλας, αισιοδοξίας, χαράς και γέλιου. Μα πάνω απ’όλα ιστορίες φιλίας, επιβίωσης και γενναιότητας. Τα μηνύματα από την χώρα του Ήλιου δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ζεστά!

   Για να λάβετε μέρος στο project πρέπει:

(α) να μην διαθέτετε απαραίτητα καλλιτεχνική φλέβα αλλά να θέλετε να χαρίσετε ένα χαμόγελο στα παιδιά αυτά (και σε εμένα που μένω μαζί τους κάτω από αντίξοες συνθήκες και τραγικές ελλείψεις… τώρα όποιος θέλει να κάνει κάτι για εμένα αποκλειστικά στην ελληνική όχι απλά δεν θα παρεξηγήσω, αλλά μάλλον θα με πάρουν και τα ζουμιά, ε; ),

(β) να αναδημοσιεύσετε την ανάρτηση αυτή στο ιστολόγιο σας ώστε να προσκαλέσουμε περισσότερο κόσμο στο εγχείρημα αυτό,

(γ) να φτιάξετε την καρτούλα σας (μέγεθος Α5-Α6), να την φωτογραφίσετε, να την αναρτήσετε στο ιστολόγιο σας και κατόπιν συνεννοήσεως μαζί μου να μας την στείλετε εδώ."

******

  Ετοίμασα τρεις καρτ-ποστάλ για να τους στείλω. Και για τις τρεις, σκέφτηκα αρκετά τα μηνύματα και το θέμα. Σκέφτηκα τι θα ήθελα να βλέπω εγώ, αν ήμουν εκεί, στη θέση τους. Από τι θα έπαιρνα κουράγιο. Δε ζωγράφισα αυτή τη φορά - επεξεργάστηκα στον υπολογιστή κι έπειτα τύπωσα και διακόσμησα. 

  Για την πρώτη, χρησιμοποίησα μια εικόνα από το διαδίκτυο, πάνω στην οποία ενσωμάτωσα τα λόγια του P. Coelho. 

"Η βάρκα είναι ασφαλής στο λιμάνι. Αλλά αυτός δεν είναι ο σκοπός μιας βάρκας".

Χαρτόνι, εκτυπωμένο χαρτί, χρυσή άμμος, φυσικά κοχύλια, βερνίκι.

(σε μέγεθος Α6)

    Για τις άλλες δύο, χρησιμοποίησα δυο φωτογραφίες που έχω τραβήξει εγώ πριν χρόνια και είναι από τις αγαπημένες μου. Κάθε φορά που τις κοιτώ ξεφεύγω, η ομορφιά της φύσης που αποτυπώθηκε σε αυτές με βοηθά. Και οι δύο λήφθηκαν μετά από βροχή, αλλά σε διαφορετικές τοποθεσίες και χρονικές στιγμές (οι τοποθεσίες αναγράφονται στην πίσω όψη της κάθε κάρτας).

    

"Φίλος είναι αυτός που παραβλέπει το σπασμένο φράχτη σου 

και θαυμάζει τα λουλούδια στον κήπο σου".

Χαρτόνι, εκτυπωμένο χαρτί, pearl pen, βερνίκι (σε μέγεθος Α6)

"Κάθε ημέρα μπορεί να μην είναι καλή, αλλά υπάρχει κάτι καλό σε κάθε ημέρα"

 Χαρτόνι, εκτυπωμένο χαρτί, χρυσό ακρυλικό χρώμα, pearl pen, βερνίκι (σε μέγεθος Α5)

    Εύχομαι τα καλύτερα στα παιδιά και στην Αγριμιώ και τους στέλνω τη σκέψη μου. Να μη λείπει ποτέ το χαμόγελο από τη ζωή τους, η δύναμη και η αισιοδοξία.

    Καλό σας απόγευμα!