Χειροποίητο t-shirt "Audrey Hepburn"

  H Audrey Hepburn (Όντρεϊ Χέπμπορν) γεννήθηκε το 1929 και είχε ολλανδική και αγγλική καταγωγή. Οι περισσότεροι από εμάς τη γνωρίζουμε και τη θυμόμαστε κυρίως ως παγκοσμίως φημισμένη ηθοποιό, αλλά η Χέπμπορν δεν ήταν μόνο αυτό: ήταν ένας ενδιαφέρων, πολυδιάστατος, πολυτάλαντος άνθρωπος, μια Γυναίκα την οποία δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάζει, έως και σήμερα.

   Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, αν εξαιρέσει κανείς τις διαρκείς μετακινήσεις που αναγκαζόταν να κάνει η οικογένειά της, λόγω του επαγγέλματος του πατέρα της. Οι δυσκολίες προέκυψαν μετά, κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου. Συγγενείς της εκτελέστηκαν, η αγγλική της καταγωγή θεωρήθηκε επικίνδυνη και η ίδια, υποφέροντας από υποσιτισμό, αντιμετώπισε έντονα προβλήματα υγείας. Ως το 1944 η Χέμπορν είχε εξελιχθεί σε μια πολύ καλή μπαλαρίνα και χόρευε μυστικά, προσπαθώντας μέσα από το χορό να μαζέψει χρήματα για να ενισχύσει την Ολλανδική αντίσταση εναντίον των κατακτητών. Ταυτόχρονα, ζωγράφιζε (κάποια από τα σχέδιά της μπορεί κάποιος να τα δει έως και σήμερα).

   Μετά τον πόλεμο, η Όντρεϊ στράφηκε προς το μπαλέτο, επιχειρώντας να γίνει μια πρίμα μπαλαρίνα. Όμως, λόγω του ύψους της και της κακής διατροφής που ακολουθούσε κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτό κρίθηκε αδύνατο. Έτσι, ακολουθώντας τις συμβουλές της δασκάλας της του χορού, η Χέπμπορν στράφηκε προς την ηθοποιία. 

  Εμφανίστηκε σε πάμπολλες κινηματογραφικές ταινίες, καθώς επίσης και σε θεατρικές και μουσικές παραστάσεις του Μπρόντγουεϊ.  Έχει βραβευτεί με βραβεία Όσκαρ, Γκράμι, Τόνυ και Έμμι, αλλά και με Χρυσές Σφαίρες (είναι μάλιστα μία από τα λιγοστά άτομα που έχει κερδίσει όλα αυτά τα βραβεία στην καριέρα της) και έχει καταταγεί στην 3η θέση της λίστας με τις μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών. Ταυτόχρονα, αποτέλεσε σύμβολο μόδας, ομορφιάς, θηλυκότητας, φινέτσας και κομψότητας.

   Το 1961, υποδύθηκε την Χόλι Γκολάιτλι στην ταινία "Πρόγευμα στο Τίφανι'ς" (Breakfast at Tiffany's) και κατάφερε να μετατρέψει το χαρακτήρα της Χόλι σε ένα χαρακτήρα-σύμβολο του Αμερικανικού σινεμά για τον 20ο αιώνα.  Τα ρούχα που φορούσε η ηθοποιός στην ταινία τα σχεδίασε η ίδια μαζί με τον σχεδιαστή Ζιβανσί. Ένα από όλα αυτά, το μικρό μαύρο φόρεμα του Ζιβανσί, έγινε το πλέον αναγνωρίσιμο μικρό μαύρο φόρεμα στην ιστορία.

   Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, η ηθοποιός (επηρεασμένη σαφώς από τις εμπειρίες της από τον πόλεμο) τα αφιέρωσε σε ανθρωπιστικά έργα: έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF, περιοδεύοντας σε πολλές χώρες για να βοηθήσει και να στηρίξει τα παιδιά που το είχαν ανάγκη. Για τη συνολική συνεισφορά της στην ανθρωπότητα, της έχουν απονεμηθεί το "Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας" (από τον Τζ. Μπους) και το "Βραβείο Ανθρωπισμού Τζιν Χέρσολτ" (από την Ακαδημία των Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών), το οποίο όμως της αποδόθηκε μετά θάνατον.

   Η Όντρεϊ Χέπμπορν απεβίωσε το 1993, από την επάρατη νόσο. 

  Η Χέπμπορν, κατά τη γνώμη μου, ήταν μια φοβερά συνειδητοποιημένη γυναίκα και ηθοποιός. Αν κάνετε αναζήτηση στο διαδίκτυο για όσα έχει δηλώσει κατά καιρούς (στο κοινό και σε συνεντεύξεις) σχετικά με τη ζωή, τον άνθρωπο, αλλά και διάφορα άλλα ζητήματα, θα το διαπιστώσετε και οι ίδιοι. Κάθε ατάκα της, κάθε λόγος της, είναι και μια συμβουλή ή διαπίστωση, γεμάτη σοφία.

  Σαφώς επηρεασμένη από την ηθοποιό, τη γυναίκα, τον άνθρωπο Όντρεϊ Χέπμπορν... αυτή τη φορά έφτιαξα ένα t-shirt για μένα, με τη μορφή της και κάποια από τα λόγια της - τα πιο αγαπημένα μου, ίσως, ή αν θέλετε, τα πιο ταιριαστά με εμένα και τη δική μου κοσμοθεωρία.

"Audrey Hepburn" 

T-shirt με χειροποίητη, ζωγραφισμένη στάμπα 

(σε ασημί και μαύρο χρώμα)

"Πιστεύω στο να φιλιέσαι... να φιλιέσαι πολύ.

Πιστεύω στο να είσαι δυνατός, όταν όλα φαίνονται να πηγαίνουν στραβά.

Πιστεύω ότι τα ευτυχισμένα κορίτσια, είναι τα πιο όμορφα κορίτσια.

Πιστεύω ότι το αύριο είναι μια άλλη μέρα...

και πιστεύω στα θαύματα."

    Τι να πει κανείς περισσότερο; Σε τι να πιστέψει περισσότερο; Τα λόγια της τα λένε όλα...

(Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες για την ηθοποιό, δείτε εδώ)

Off the record: Γράφοντας την προηγούμενη ανάρτηση, το ξέρετε, το καταλάβατε όσοι από εσάς τη διαβάσατε, δεν ήμουν και πολύ στα καλά μου. Συμβαίνει... αν και δε σας έχω συνηθίσει σε αυτό. 
   Αυτό που είναι σπάνιο, είναι αυτό που κάνατε εσείς: ήρθατε, διαβάσατε κάτι που ήταν και δεν ήταν σαφές... και είπατε μια (δυο, τρεις...) καλές κουβέντες. Με στηρίξατε με το δικό σας, μοναδικό τρόπο, με αγκαλιάσατε, με εμψυχώσατε, με κάνατε να χαμογελάσω ξανά, με συγκινήσατε. Ήσαστε εδώ, όταν το χρειάστηκα να ξεσπάσω και με ακούσατε (εντάξει, διαβάσατε). Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τη φιλία σας. Να είστε καλά... και ανταποδίδω την αγάπη σας.
   And now, I'm back... 
 (Αν και, λόγω της επερχόμενης μετακόμισης δεν έχω και πολύ χρόνο προς το παρόν για να επισκεφθώ τα σπιτάκια σας, αλλά θα επανορθώσω σύντομα). 

   Καλό σας βράδυ!