"Aaban: το όνομα του αγγέλου" ~ 12ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" στο "mytripsonblog"

Aaban: το όνομα του αγγέλου

Μερικές φορές κάποιες ιστορίες αφήνουν μια γλυκιά γεύση· κάποιες άλλες είναι πικρές και στενόχωρες. Τούτη εδώ η ιστορία; Λοιπόν άκου, και ύστερα θα μου πεις.

Βασικός πρωταγωνιστής της ο μπαρμπα-Μαθιός, που ζει σε ένα μικρό, ακριτικό νησί. Η ζωή του μοιάζει αρκετά με σενάριο παλιάς ελληνικής ταινίας. Εδώ και πολλά χρόνια βιοπορίζεται από το ψάρεμα. Ο αδυσώπητος χρόνος έσκαψε τα μάγουλά του, το μέτωπό του είναι γεμάτο ρωγμές από τον ήλιο και την αλμύρα της θάλασσας, τα χέρια του είναι πάντοτε τραχιά από τα δίχτυα και τη σκληρή δουλειά. Με τα λίγα χρήματα που κατάφερε να συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια έφτιαξε με τα ίδια του τα χέρια μια καλύβα κοντά στην ακτή και στέγασε κάποτε εκεί την κυρα-Μαριώ και την αγάπη τους. Κάποτε. Γιατί τώρα η Μαριώ δε ζει πια κι εκείνος τα βράδια ανάβει ολομόναχος το τζάκι στη γωνιά τους κι απομένει εκεί, να τη θυμάται. Παιδιά; Όχι, δεν έχουν - δεν πρόλαβαν. Η αρρώστια της αποφάσισε αλλιώς και την έστειλε μια ώρα αρχύτερα κοντά στους αγγέλους.

Και κάπου εκεί είναι που ξάφνου εμφανίζεται στην ιστορία ο μικρός μπόγος, αναζητώντας τη θέση που δικαιωματικά του αξίζει στο σενάριο της ζωής. Στο λυκαυγές, ο μπαρμπα-Μαθιός κατηφορίζει γρήγορα προς την ακτή. Έχει δει το ασυνήθιστο μπογαλάκι από το παράθυρο της καλύβας, το βλέμμα του όμως είναι θολό πια και δεν πολυκαταλαβαίνει τι αντικρίζει. Όταν πλησιάζει τα μάτια του αρχίζουν να τσούζουν, να καίνε.

Γιατί τώρα έχει δει.

«Αμπάα»… φωνάζει αδύναμα ο μικρός μπόγος. «Αμπάαααα… μά-μαααα… Άυν ’αντ;»*

Ο μπαρμπα-Μαθιός αραβικά δεν ξέρει (και γιατί άλλωστε; Ποτέ δεν του είχαν χρειαστεί ως τώρα) ο πόνος όμως, ο φόβος, η απόγνωση και η ανάγκη των δικών σου αποτελούν μια γλώσσα πανανθρώπινη. Τούτος εδώ ο μικρούλης, βρεγμένος ως το κόκαλο και μαζεμένος σαν κουβαράκι μέσα στο κρύο της αυγής, ίσως να είναι πρόσφυγας, ίσως να είναι μετανάστης. Τι σημασία έχει; Είναι ένα μικρό παιδί· και αυτή τη στιγμή έχει απομείνει μόνο του στον κόσμο.

«Εγώ, Μαθιός», λέει ο μπαρμπα-Μαθιός στο παιδί, δείχνοντας τον εαυτό του.

Καταλαβαίνει το παιδί και κάνει δειλά το ίδιο. «Aaban…»

Μια καλή αρχή.

«Φτωχό αγγελούδι…» λέει ο μπαρμπα-Μαθιός, χωρίς να ξέρει πως το όνομα του παιδιού στην πραγματικότητα σημαίνει «το όνομα του αγγέλου». Τον σηκώνει, τον τυλίγει σφιχτά με τα χέρια του και τον οδηγεί στη ζεστασιά της καλύβας. «Πάμε να σου δώσω ρούχα στεγνά, να σου βάλω να φας»…

Ο μπαρμπα-Μαθιός δε θα πάει για ψάρεμα σήμερα, ίσως ούτε αύριο. Δε θα πεινάσουν δα για μια-δυο μέρες. Προς το παρόν το μόνο που θέλει είναι να δείξει στο μικρό πλάσμα πως η ζωή μπορεί να είναι και όμορφη, πέρα από ανυπόφορη και άσχημη. Πως αξίζει να τη ζεις. Κι έπειτα, θέλει να του μάθει την αγάπη. Το χαμόγελο. Τη ζεστασιά. Την ασφάλεια. Αν θα το καταφέρει; Θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο που έχει και μπορεί.

Μα αυτό είναι ένα άλλο σενάριο, μια άλλη ιστορία… 

*  أب … ماما … 'أين أنت' ('ab … mama…'ayn 'ant?) = μαμά… μπαμπά… πού είσαι;

(image via Latina Lista - επεξεργασμένη από μένα για τους σκοπούς της ιστορίας)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Με την ιστορία αυτή έλαβα μέρος στο 12ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" που πραγματοποιήθηκε στο ιστολόγιο mytripsonblog της Μαρίας. 

Με αφορμή πέντε δοθείσες λέξεις (που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν από όλους τους διαγωνιζόμενους, και οι οποίες έχουν επισημανθεί στο κείμενό μου) συγκεντρώθηκαν 23 αξιόλογα κείμενα, πεζά αλλά και ποιήματα. 

Μπορείτε να διαβάσετε τις συμμετοχές 1-6 εδώ, 7-14 εδώ και 15-23 εδώ. 

Η ιστορία που διακρίθηκε ήταν το "Κόκκινο φόρεμα" της Ελένης (ποιώ) και μπορείτε να τη διαβάσετε και στο χώρο της εδώ. 

Στέλνω θερμά συγχαρητήρια στην Ελένη μας για τη διάκρισή της! Οφείλω επίσης πολλά ευχαριστώ στους φίλους του ιστολογίου που αφιέρωσαν χρόνο για να διαβάσουν την ιστορία μου, σε όσους την τίμησαν με την ψήφο τους ή μου χάρισαν τη γνώμη τους, καθώς και στη Μαρία μας για την άψογη φιλοξενία.

Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018 (από τοβιβλίο.net)

  "Ο δικτυακός τόπος τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν το «Kαλλιτεχνικό Hμερολόγιο 2018» [...] μια εξαιρετική συλλογική έκδοση, συμμετέχοντας στην επανάσταση της διαδικτυακής ελεύθερης λογοτεχνίας! 

  Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, το «Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο» του 2018 φέρνει σε επαφή λογοτέχνες και εικαστικούς ενώνοντας διάφορες μορφές της Τέχνης".

Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018

  Η συντακτική ομάδα του Βιβλίου - αλλά και όλοι όσοι συμμετείχαν στο Ημερολόγιο του 2018 με έργα τους - οδήγησαν σε ένα καλαίσθητο, άρτιο και πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα. 

  Στις σελίδες του Ημερολογίου η λογοτεχνία και η ποίηση συνδυάζονται αρμονικά με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία, συνοδεύοντας με ξεχωριστό τρόπο κάθε ημέρα και κάθε μήνα του χρόνου. Έτσι κάθε σελίδα του Ημερολογίου αποτελεί και μια υπέροχη ανακάλυψη!

  Το Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο 2018 διατίθεται ελεύθερα και δωρεάν για προβολή ή και κατέβασμα/αποθήκευση στον υπολογιστή σας. 

  Αν κάποιος παρόλα αυτά θα ήθελε να αποκτήσει το Ημερολόγιο σε έντυπη μορφή, είτε για τον εαυτό του είτε για να το δωρίσει σε αγαπημένα πρόσωπα, μπορεί να δηλώσει το ενδιαφέρον του στο Βιβλίο ως τις 3 Δεκεμβρίου 2017. (Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο link που παραθέτω πιο πάνω).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  Είναι η δεύτερη χρονιά που συμμετέχω στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο (συμμετείχα ξανά στο Ημερολόγιο του 2017) και αισθάνομαι την ίδια μεγάλη χαρά και τιμή. 
  
  Στο Καλλιτεχνικό Ημερολόγιο του 2018 συμμετέχω με φωτογραφίες μου, αλλά και με ένα κείμενό μου, το οποίο έχει τον τίτλο "Λευκές Νύχτες". 

Οι φωτογραφίες είναι οι παρακάτω, 
και έχουν συμπεριληφθεί στους μήνες: 

Ιανουάριος, Μάρτιος, Ιούνιος και Σεπτέμβριος.

 

Ιt's cold outside

 

Peach tree blossoms

 

Hidden - Calypso Canyon, Mt. Ossa

Autumn night 

 Ευχαριστώ θερμά τον κ. Δήμο Χλωπτσιούδη, τον κ. Κώστα Θερμογιάννη αλλά και όλους τους συντελεστές του Βιβλίου για την ευκαιρία να είμαι μέρος αυτής της τόσο δημιουργικής ομάδας, για την εμπιστοσύνη τους, καθώς και για την άψογη φιλοξενία των φωτογραφιών και του κειμένου μου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και κάπως έτσι επανήλθα (ελαφρώς) στη γειτονιά. Ως Funky Monkey, γιατί από τον άλλο μου χώρο δεν έλειψα ποτέ (Elli Economou Photography). 
   Είμαι πολύ χαρούμενη που σας ξαναβρίσκω!

Μπλε/πράσινο κολιέ με ημιπολύτιμους λίθους

  Αγαπημένα χρώματα τα πράσινα και τα μπλε... και ειδικά συνδυασμένα μαζί, πάντοτε μου έφερναν στο νου καλοκαίρι. Και θάλασσα! 

 Μια δημιουργία μου λοιπόν σε αυτές τις αποχρώσεις, με ημιπολύτιμους λίθους στους οποίους έχω ιδιαίτερη αδυναμία. 

Κολιέ σε μπλε & πράσινες αποχρώσεις

αλυσίδα, ημιπολύτιμοι λίθοι (αμαζονίτης, λάπις λάζουλι), κρυσταλλάκι

Info:

Λάπις λάζουλι (lapis lazuli)

 Βαθύς μπλε ημιπολύτιμος λίθος με χρυσές πινελιές. Το όνομά του προέρχεται από τη λατινική λέξη «lapis» που σημαίνει πέτρα, και την αραβική/περσική λέξη «λαζουάρ» (لاجورد lājaward) που σημαίνει μπλε. 

 Η αξία του στην τέχνη είναι ανυπολόγιστη, καθώς έχει χρησιμοποιηθεί σε κοσμήματα, γλυπτά και φυλαχτά για χιλιάδες χρόνια και από διάφορους λαούς.

 Ήταν από τους πρώτους λίθους που επεξεργάστηκαν οι άνθρωποι για να φορεθεί ως κόσμημα και υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά την αρχαιότητα στους λαούς της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου, της Περσίας, της Ελλάδας και της Ρώμης. Θεωρήθηκε από αρκετούς πολιτισμούς ως μια ιερή ή βασιλική πέτρα.

 Κατά το Μεσαίωνα το lapis lazuli χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή χρωμάτων τέμπερας ή λαδιού. Οι ζωγράφοι το μετέτρεπαν σε σκόνη και έπειτα το ανακάτευαν με άλλα υλικά, δημιουργώντας την ουλτραμαρίνα, ένα πολύ ακριβό και πολύ δημοφιλές χρώμα στους ζωγράφους της Αναγέννησης (και ιδιαίτερα του Μιχαήλ Άγγελου). Το όνομα προέρχεται από την ιταλική λέξη oltramarino που σημαίνει "πέρα από τις θάλασσες". Η ουλτραμαρίνα αποτέλεσε ένα από τα χαρακτηριστικότερα χρώματα των έργων της εποχής. (πηγή)

 Στο κολιέ, έχει χρησιμοποιηθεί σε chips. 

Αμαζονίτης (amazonite):

 Λίθος αδιαφανής, με γαλαζοπράσινο χρώμα που συνήθως εμπεριέχει πιο έντονα πρασινωπά «νερά». 

 Το όνομά του προέρχεται από τον ποταμό Αμαζόνιο. Ονομάζεται και Νεφρίτης του Αμαζονίου ή Πέτρα του Αμαζονίου.

 Χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην Αρχαία Αίγυπτο για την κατασκευή μαγικών φυλαχτών, καθώς και σε άλλα αντικείμενα, μιας και οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι φέρνει καλή τύχη. Ήταν γνωστός από την εποχή των Φαραώ και η αξία του στη Μέση Ανατολή ήταν μεγάλη. (πηγή)

Αποτελέσματα giveaway

 Χαιρετώ όλη την παρέα!

 Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πάρα πολύ όλους σας για τα όμορφα λόγια και για τις ευχές καρδιάς που μου αφήσατε στην προηγούμενη, γενέθλια ανάρτηση του ιστολογίου μου.

 Τίποτα δε θα ήταν το ίδιο αυτά τα 5 χρόνια, χωρίς εσάς παιδιά. Να είστε καλά, να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και που μας εκφράζει.

 Ήρθε η ώρα να σας πω ποιος/α είναι ο τυχερός/ή που θα παραλάβει το μουσικό πινακάκι. 

 Οι συμμετοχές ήταν 20 συνολικά (αφήνοντας εκτός κάποιες διπλοεγγραφές στα σχόλια).

  

 Έκανα και πάλι την κλήρωση ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια randomizer.

  Από σήμερα, λοιπόν, το μικρό μουσικό πινακάκι...

........ ανήκει στην Memaria !! (σχόλιο με τον αριθμό 18).

☺

 Συγχαρητήρια Μαρία μου, να χαρείς το δωράκι σου! Ελπίζω να σου αρέσει και εύχομαι να είσαι πάντοτε καλότυχη στη ζωή σου.

 Περιμένω τη διεύθυνσή σου στο e-mail μου 

(funkymonkey.handmade@gmail.com).

  Στέλνω πολλά φιλιά σε όλους, μαζί με τις ευχές μου για μια όμορφη εβδομάδα. Να είστε καλά και να περνάτε ακόμη καλύτερα! 

 ***********

1. ποιώ - ελένη, 1/6/17, 9:03 π.μ.
2. Christina Makri, 1/6/17, 9:09 π.μ.
3. Κική Κωνσταντίνου,1/6/17, 11:08 π.μ.
4. LitsArt, 1/6/17, 12:16 μ.μ.
5. nikol,1/6/17, 2:42 μ.μ.
6. Giannis Pit, 1/6/17, 2:51 μ.μ.
7. Eleana-My Home My Memories, 2/6/17, 11:19 π.μ.
8. αχτίδα, 2/6/17, 2:34 μ.μ.
9. Ρένα Χριστοδούλου, 2/6/17, 3:22 μ.μ.
10. Woman in Blogs, 2/6/17, 4:59 μ.μ.
11. Mia, 2/6/17, 5:54 μ.μ.
12. airis, 2/6/17, 6:39 μ.μ.
13. Δημιουργία, 2/6/17, 9:11 μ.μ.
14. Κέρινα Ποιήματα, 3/6/17, 4:34 π.μ.
15. Μαρία Νικολάου, 3/6/17, 12:50 μ.μ.
16. Σμαραγδάκι Ρούλα, 3/6/17, 8:36 μ.μ.
17. ANNA Flo, 4/6/17, 5:37 μ.μ.
18. Memaria, 5/6/17, 12:03 π.μ.
19. Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου, 5/6/17, 8:16 π.μ.
20. Mia Petra, 5/6/17, 7:34 μ.μ.

Μαζί για * 5 * (και συνεχίζουμε)

  Τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου του '12 γεννήθηκε το Funky Monkey. 

  Από τότε σημειώθηκαν διαστήματα όπου υπήρξα πολυγραφότατη μέσα εδώ, άλλα πάλι όχι και τόσο - όπως ο χρόνος ο φετινός.  

 Αναγνώστες ήρθαν. Από απλά μέλη, έγιναν φίλοι. Έτσι τουλάχιστον το ένιωσα εγώ! Κάποιοι έφυγαν - όχι μόνο από εδώ, αλλά και από τους δικούς τους χώρους. 

 Πολλοί όμως έμειναν και μένουν εδώ, ακόμα κι όταν εγώ αναγκάζομαι να μην είμαι. 

 Είναι όμορφο το να ξέρεις πως κάθε φορά που μπαίνεις στο διαδικτυακό σου χώρο θα έχεις πάντα φίλους να σε περιμένουν να τα πείτε. Πως θα δεις λίγες λέξεις αφημένες και θα σου φτιάξει η διάθεση, πως κάποιος φυλάει για σένα πάντα μια καλή κουβέντα, ή έστω ένα "γεια" κι ένα "τι κάνεις;". 

 Είναι όμορφο το να ξέρεις πως όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, κι αυτό μερικές φορές έχει μια καλή, πολύ καλή έννοια. Γιατί φεύγουμε - κάνουμε τις δουλειές μας - επανερχόμαστε, πάντα θα μαζευτούμε όλοι ξανά οι γείτονες των ιστολογίων και πάντα κάτι θα υπάρχει να πούμε και να μοιραστούμε. Κι έτσι δε χανόμαστε ποτέ, και οι ιδέες μας πετούν πάντα ελεύθερα από τον ένα στον άλλο.  

  Πόσο τα έχω εκτιμήσει όλα αυτά! 

  Time flies... Πέντε χρόνια μετά ακόμα εδώ είναι το Funky Monkey, ακόμα εδώ είμαι κι εγώ, κι εσείς που περνάτε σήμερα. Μαζί δημιουργήσαμε αναμνήσεις και εύχομαι να δημιουργήσουμε πολλές-πολλές ακόμη. Γιατί

"Ο χρόνος πετά, αλλά οι αναμνήσεις διαρκούν για πάντα"

  Στα όμορφά μας, λοιπόν... παλιά, τωρινά και επόμενα. 


_________________________________________________________________

 Άκουγα μουσική (ως συνήθως! σιγά το νέο, θα μου πείτε) και σκεφτόμουν όλα τα παραπάνω. Και εσάς, φυσικά. 

 Ε, δε θέλει και πολύ... κάπως έτσι προέκυψε το παρακάτω αποτέλεσμα, και είναι για εσάς. Κρύβει μέσα του το Ευχαριστώ μου (τραγουδιστά, μάλλον!)

"Η μουσική δίνει μια ψυχή στο σύμπαν, 

πτήση στη φαντασία, 

φτερά στο νου 

και ζωή σε όλα"

(Μικτή τεχνική σε παλ γαλάζιες αποχρώσεις) 

 Όσοι φίλοι περάσουν από τούτη εδώ την ανάρτηση για να τα πούμε (έως και τις 5 Ιουνίου 2017) θα μπουν στην κλήρωση για το μικρό αυτό πινακάκι. 

 Την Τρίτη 6 Ιουνίου θα ανακοινώσω ποια είναι η φίλη ή ο φίλος που θα το παραλάβει. Αν είστε μουσικόφιλοι όπως εγώ, τότε το θέμα του θα σας ταιριάξει γάντι. Αν όχι, ίσως σας δώσει το κίνητρο για να ανακαλύψετε τις χαρές της μουσικής.

 Όπως και να έχει, το σίγουρο είναι πως θα είναι κάτι για να με θυμάστε.

Στέλνω σε όλους σας πολλές ευχές για 

 Καλό Μήνα και Καλό Καλοκαίρι, 

μαζί με πολλά φιλιά και την αγάπη μου!

♥

Ενημερωτικό σημείωμα

  Καλησπέρα σε όλους! 

 Μέχρι να καταφέρω να ξαναβρώ τον απαιτούμενο χρόνο για να αφιερωθώ όπως θα ήθελα στο Funky Monkey, κάνω σήμερα μια "εμφάνιση-αστραπή" θέλοντας να σας πω ένα-δυο πραγματάκια.

→ e-book "Αλάτι, ζάχαρη και αλληλεγγύη"

 Το e-book μας "Αλάτι, ζάχαρη και αλληλεγγύη" διατίθεται για την ενίσχυση της Κοινωνικής κουζίνας "Ο Άλλος Άνθρωπος" και του μη κερδοσκοπικού σωματείου Κοινωνία Αγάπης και Προσφοράς "Γέροντας Παΐσιος". 

 23 ποιήματα και κείμενα με θέμα την αλληλεγγύη και γραμμένα από 18 bloggers, σας περιμένουν για να τα διαβάσετε. 

 Για να αποκτήσετε το e-book αρκεί να στείλετε όπου εσείς επιλέξετε ένα δέμα με ό,τι μπορείτε από όσα θα βρείτε στη λίστα με τις πάγιες ανάγκες της Κοινωνικής κουζίνας και του σωματείου "Γέροντας Παΐσιος". 

 Αν δεν το έχετε ήδη αποκτήσει, ίσως τώρα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να το κάνετε!  Πάρτε το για τον εαυτό σας, ή χαρίστε το σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο που του αρέσει το διάβασμα. Και ταυτόχρονα, βοηθήστε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.

 Μιας και το δικό μου e-book βρίσκεται εδώ και λίγο καιρό στα χέρια μου, σας το υπογράφω, αξίζει. Περισσότερες πληροφορίες για τον τρόπο απόκτησής του, εδώ. 

_________________________________________________________________


→ Elli Economou Photography

 Ευελπιστώντας να αποτελέσει μελλοντικά μια (θεματική) online gallery των φωτογραφιών μου, στην αρχή της χρονιάς δημιούργησα ένα νέο χώρο: το Elli Economou Photography. 

 Ο χώρος ενημερώνεται σε τακτική βάση. Κάποιες από τις φωτογραφίες μου που αναρτώνται εκεί έχουν δημοσιευτεί πρώτα εδώ, οι περισσότερες όμως δεν έχουν δημοσιευτεί ξανά.  

 Σας καλώ να γνωρίσετε το Elli Economou Photography, μπορούμε να τα λέμε και εκεί! Θα είναι χαρά μου, αν το θέλετε, να περάσετε και να μου πείτε τη γνώμη σας. 

  Για τους φίλους που έχουν facebook και θα προτιμούσαν να βλέπουν εκεί τις φωτογραφίες μου, ή θα ήθελαν να στηρίξουν εκεί την προσπάθειά μου, η αντίστοιχη φωτογραφική μου σελίδα είναι αυτή: Elli Economou Photography.

_________________________________________________________________

→ Και ένα Ευχαριστώ! 

 Οφείλω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρία Έλενα (Γλυκιά Ζωή & Μαρία Έλενα Δημιουργίες) για τη σκέψη της και για την κίνησή της να μου στείλει για το Πάσχα μια πολύ όμορφη καρτούλα και ένα χειροποίητο πλεκτό σταυρουδάκι. Δεν είχα βρει ως τώρα την ευκαιρία να σας δείξω το όμορφο δώρο της και ένιωθα άσχημα γι΄αυτό.

 Να είσαι καλά, γλυκιά μου, η σκέψη σου με συγκίνησε και σε ευχαριστώ πολύ-πολύ! 

 Φιλιά πολλά σε όλους, τα λέμε σύντομα! 

DIY - Ηλιακά φαναράκια για τον κήπο ή τη βεράντα

  

  Καλό μήνα!

  Ο καιρός ήδη είναι αρκετά ζεστός και μπορούμε πια να καθίσουμε έξω άνετα. 

  Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αρχίσει να σουλουπώνουμε τους κήπους και τα μπαλκόνια μας και να τα ετοιμάζουμε για το καλοκαίρι.

  Αν ψάχνεις για μια εύκολη και σχετικά ανέξοδη ιδέα (που σέβεται μάλιστα και το περιβάλλον!) για να φωτίσεις τους εξωτερικούς σου χώρους με στυλ, είτε πρόκειται για τη βεράντα σου είτε για μια γωνίτσα στον κήπο, σου την έχω: ηλιακά κρεμαστά φαναράκια! 

  Που μάλιστα θα φτιάξεις μόνος-η σου, γρήγορα και με λίγα χρήματα.

Πάμε να δούμε πώς:

1. Θα χρειαστείς: 

• ένα ηλιακό φαναράκι της επιλογής σου (το δικό μου είναι με 1 led, εσύ όμως μπορείς να διαλέξεις και με περισσότερα για πιο έντονο φως)
• ένα κασπώ ψάθινο ή από κληματόβεργες 
• λίγο βαμβακερό σχοινί ή σπάγκο
• πιστόλι θερμόκολλας (προαιρετικά)

  Το ηλιακό φαναράκι και το κασπώ που σου δείχνω τα προμηθεύτηκα πολύ οικονομικά από το γνωστό, μεγάλο παιχνιδοκατάστημα. Τέτοια κασπό όμως θα βρεις και στα περισσότερα καταστήματα με είδη συσκευασίας ή κήπου.

2. Ξεμοντάρισε το ηλιακό φαναράκι και αφαίρεσε το πλαστικό φύλλο προστασίας που έχει στην μπαταρία του. Αφού ελέγξεις ότι λειτουργεί σωστά, μοντάρισέ το και πάλι, χωρίς όμως να βάλεις το στικ της βάσης του. Αυτό δε θα το χρειαστείς. 

(κράτησέ το όμως, πού ξέρεις, όλο και κάπου μπορεί να χρησιμεύσει!)

3. Αν το κασπώ σου είναι επενδυμένο με πλαστικό φύλλο στο εσωτερικό του όπως το δικό μου, αφαίρεσέ το και αυτό. Δε θα δυσκολευτείς, συνήθως είναι πρόχειρα στερεωμένο με σχοινί ή συρραπτικό.

4. Γύρισε το κασπώ σου ανάποδα και ψάξε στο κέντρο της βάσης του για μια τρυπούλα ανάμεσα στα ξυλάκια, από όπου θα μπορεί να χωρέσει το ηλιακό σου φαναράκι. Πέρασέ το μέσα από εκεί. 

  Αν χρειαστεί σπρώξε ελαφρά με τα δάχτυλά σου για να χωρίσεις τα ξυλάκια όσο χρειάζεται για να περάσει το φαναράκι, χωρίς όμως να βάλεις πολλή δύναμη γιατί κινδυνεύουν να σπάσουν. 

  Σε περίπτωση που κρίνεις ότι το ηλιακό σου φαναράκι δεν έχει σφηνώσει καλά, μπορείς να το στερεώσεις λίγο καλύτερα επάνω στο κασπώ χρησιμοποιώντας το πιστόλι θερμόκολλας.

5. Δέσε δυο σχοινάκια (ή σπάγκο) στα ξυλάκια του κασπώ και αντικριστά, όπως σου δείχνω στη φωτογραφία, για να μπορείς έπειτα να το κρεμάσεις εκεί που θέλεις. 

Έτοιμο!

Εγώ έφτιαξα τρία, και τα κρέμασα πάνω ακριβώς από το τραπέζι του κήπου. 

Την ημέρα διακοσμούν το σημείο...

... και τη νύχτα, αφού έχουν συλλέξει για ώρες το φως του ήλιου, 

τα ηλιακά μου φαναράκια ανάβουν γλυκά και δείχνουν υπέροχα!

Στα συν; 

• γλιτώνεις να μπλέξεις με καλώδια αφού δεν έχεις να κάνεις με ρεύμα και συνδέσεις
• φωτίζεις το χώρο σου οικολογικά
• μπορείς να φτιάξεις όόοοσα φαναράκια θέλεις 
• αν το ηλιακό σου φαναράκι κάποτε χαλάσει, μπορείς εύκολα να το αντικαταστήσεις με ένα καινούριο, και
• αν τα κασπώ σου είναι εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες όπως τα δικά μου και με την πάροδο του χρόνου φθαρούν, μπορείς πάντοτε να τα βάψεις σε ένα χρώμα της αρεσκείας σου και να τους δώσεις νέα ζωή.

Καλή επιτυχία!

Φαράγγι Καλυψώς, Κίσσαβος

  Χρόνια πολλά και καλά σε όλους!

  Καιρό πριν από το Πάσχα πληροφορηθήκαμε για ένα ιδιαίτερο και πολύ όμορφο σημείο του Κισσάβου: το Φαράγγι της Καλυψώς. 

  Και εγώ και ο σύντροφός μου ζούμε, κινούμαστε και ταξιδεύουμε στην ευρύτερη περιοχή χρόνια και χρόνια τώρα, το φαράγγι αυτό όμως δεν το είχαμε ακούσει ξανά... σκεφτήκαμε λοιπόν πως τώρα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για να το αναζητήσουμε.

 Ψάχνοντας για περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο μάθαμε πως το φαράγγι της Καλυψώς βρίσκεται στην περιοχή του Κόκκινου Νερού, πάνω από το χωριό Καρίτσα. 

 Σε κάποια σημεία του είναι προσβάσιμο με τα πόδια μέσω πεζοπορικών διαδρομών, ενώ σε άλλα απαιτείται η χρήση αναρριχητικού εξοπλισμού. 

 Στο φαράγγι υπάρχει πυκνή βλάστηση (κουμαριές, οξιές και πολλές καστανιές), πολλά τρεχούμενα νερά, μικροί καταρράκτες και μικρές βάθρες. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι το μυστικό ξέφωτο που βρίσκεται στην καρδιά του φαραγγιού, όπου υπάρχει ένας μεγάλος, διπλός καταρράκτης ύψους 70μ., ο οποίος καταλήγει σε μια λίμνη, κατάλληλη για κολύμπι τους ζεστούς μήνες του χρόνου. 

 Ως εδώ όλα καλά... είχαμε ήδη ενθουσιαστεί με όσα είχαμε διαβάσει. Προσπαθώντας να προγραμματίσουμε την επίσκεψή μας όμως, άρχισαν τα δύσκολα: οι πληροφορίες που βρίσκαμε στο διαδίκτυο είτε δεν ήταν σαφείς, είτε ήταν ελλιπείς, είτε ήταν συγκεκχυμένες. 

  Αποφασίσαμε τελικά να ξεκινήσουμε και να δούμε στην πορεία πώς ακριβώς θα βρούμε το φαράγγι και πώς θα κινηθούμε γενικότερα, έχοντας υπόψη μας πως δεν είμαστε έμπειροι αναρριχητές, δεν έχουμε αναρριχητικό εξοπλισμό, το αυτοκίνητό μας δεν είναι 4x4 και πως η φυσική μας κατάσταση είναι αυτή ενός μέσου ανθρώπου. 

 Οι πεζοπορικές διαδρομές για το Φαράγγι είναι δύο και έχουν ικανοποιητική σήμανση από τον ΕΟΣ (πινακίδες και κόκκινα και μπλε σημάδια). 

  Η μία διαδρομή ξεκινά από το Κόκκινο Νερό, ανεβαίνει προς την Καρίτσα και συνεχίζει έπειτα για το φαράγγι. Η άλλη ξεκινάει από την Καρίτσα (σε κάποιο σημείο οι δύο διαδρομές συναντιούνται) και συνεχίζει και αυτή προς το φαράγγι ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο. 

  Εμείς προτιμήσαμε τη δεύτερη ως πιο σύντομη και για αυτή θα σας δώσω οδηγίες σήμερα, αν θέλετε να το επισκεφθείτε.

• Ορεινή πεζοπορική διαδρομή: Καρίτσα-Φαράγγι Καλυψώς •

  Ερχόμενοι από Λάρισα, περάσαμε τα Τέμπη και στρίψαμε στη διασταύρωση για Ομόλιο-Στόμιο. Συνεχίσαμε ώσπου βρήκαμε τη διασταύρωση για την Καρίτσα. Ανεβαίνοντας το βουνό, η θέα προς τα παράλια είναι μαγευτική.

  Διασχίσαμε την Καρίτσα και αμέσως μόλις βγήκαμε από το χωριό συναντήσαμε στα δεξιά μας ένα χωματόδρομο. Αυτός ο χωματόδρομος είναι η αρχή της διαδρομής για το Φαράγγι και υπάρχει και η ανάλογη σήμανση.

 Ο χωματόδρομος είναι φαρδύς, αλλά κακοτράχαλος σε αρκετά σημεία (μεγάλες πέτρες ξεπροβάλλουν στο οδόστρωμα) έτσι δε θα έλεγα ότι είναι και ο πλέον κατάλληλος για ένα συμβατικό αυτοκίνητο (όχι δηλαδή 4x4). Τον ακολουθήσαμε για λίγο πολύ προσεκτικά και έπειτα φτάσαμε σε μια διχάλα: δεξιά ο δρόμος πηγαίνει προς την Αγ. Τριάδα, αριστερά συνεχίζει προς το Φαράγγι. Σε εκείνο το σημείο βρήκαμε χώρο και αφήσαμε το αυτοκίνητό μας για να συνεχίσουμε με τα πόδια πια.

 Κάναμε καλά, γιατί έπειτα ο χωματόδρομος είχε αρκετά δύσκολα σημεία. Η συμβουλή μου επομένως είναι να κάνετε το ίδιο αν έρθετε από αυτή την πλευρά, ώστε να μη ρισκάρετε τυχόν προβλήματα στο αυτοκίνητό σας. (Μπορείτε βέβαια να αφήσετε το αυτοκίνητο και πιο πριν, αλλά θα περπατήσετε πολύ περισσότερη ώρα και το σύνολο σχεδόν του χωματόδρομου).

  Η σήμανση του ΕΟΣ είναι πολύ βοηθητική και δεν σε αφήνει να χαθείς. Υπάρχουν σημάδια παντού, επάνω σε δέντρα και επάνω στα βράχια. 

→ Αν μάλιστα έχεις και το σκύλο σου μαζί, όπως είχαμε εμείς τη δική μας λαμπραντορίνα, να είσαι σίγουρος ότι δε θα χαθείς με τίποτα και θα περπατάς στο δάσος με ασφάλεια! Διαπιστώσαμε πως το σκυλί μας ακολουθούσε από ένστικτο το μονοπάτι (μυρίζοντας ίσως τις οσμές άλλων ανθρώπων που πέρασαν από εκεί πριν από εμάς) και επιπλέον μας προειδοποιούσε κάθε φορά που μας πλησίαζε κάποιος άλλος περιπατητής.

  Από ένα σημείο και έπειτα η διαδρομή γίνεται καθαρά δασική, που σημαίνει ότι φεύγεις από το χωματόδρομο και κινείσαι πια σε ένα στενό μονοπάτι, χωμένο μέσα στο πυκνό δάσος.

  Παρόλο που η διαδρομή δεν αναφερόταν στο διαδίκτυο ως ιδιαίτερα δύσκολη, στο τελευταίο κομμάτι της αμέσως πριν το ξέφωτο και τον καταρράκτη ήταν αρκετά απαιτητική και κουραστική. Χρειάστηκε να αναζητήσουμε μακριά ξύλα για στηρίγματα και να κάνουμε δύσκολες και απότομες καταβάσεις στο στενό μονοπάτι, πάνω από ρίζες και ανάμεσα από μεγάλα βράχια.

  Φτάνοντας όμως στο ξέφωτο, αυτό που αντικρίζεις (και το οποίο παραμένει ως το τέλος πολύ καλά κρυμμένο) σε αποζημιώνει. Πρόκειται για ένα μοναδικό θέαμα... και εδώ, θα αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν.

Η πρώτη εικόνα της λίμνης που αντικρίζεις, 

φτάνοντας στο τέλος του δασικού μονοπατιού.

Και ο μεγάλος καταρράκτης.

Τα νερά είναι κρυστάλλινα και παγωμένα...

... και υπάρχει άπλετος χώρος για ξεκούραση.

 Για να φτάσουμε από το σημείο όπου αφήσαμε το αυτοκίνητο ως τον καταρράκτη, περπατήσαμε λίγο παραπάνω από μιάμιση ώρα (ο χρόνος είναι χωρίς στάσεις και με μέτριας ταχύτητας περπάτημα). 

→ Το βηματόμετρό μας έδειξε περίπου 13.700 βήματα πήγαινε-έλα... και το αναφέρω ενδεικτικά, αν θέλετε να υπολογίσετε κατά προσέγγιση πόση απόσταση πρόκειται να διανύσετε αν ακολουθήσετε την ίδια διαδρομή.

  Για μένα κατάλληλες εποχές για να επισκεφθείτε το σημείο είναι η άνοιξη και το τέλος του καλοκαιριού / αρχή του φθινοπώρου. Το κατακαλόκαιρο μπορεί να φαντάζει ιδανικό αν σκοπεύετε να κάνετε μπάνιο στην παγωμένη λίμνη, δεν το προτείνω όμως και τόσο για πεζοπορία· η υπερβολική ζέστη κουράζει πολύ και δεν ευνοεί το άνετο περπάτημα. Επίσης τότε τα νερά μειώνονται λόγω εποχής, αλλά και επειδή αντλούνται (χωρίς άδεια φυσικά) από τους ντόπιους αγρότες για να ποτιστούν τα καστανοπερίβολα της περιοχής (στη φωτογραφία πιο πάνω φαίνονται τα τοποθετημένα λάστιχα...) 

 Φορέστε οπωσδήποτε καλά αθλητικά παπούτσια, θα σας βοηθήσουν πολύ στις καταβάσεις σας, και πάρτε μαζί σας νερό. Εννοείται πως στο κέντρο του φαραγγιού και στο σημείο του καταρράκτη δεν υπάρχει σήμα, έτσι δεν θα έχετε καθόλου τηλέφωνο.

  Σε κάθε περίπτωση επειδή πρόκειται να βρεθείτε μέσα στην καρδιά της κοίτης του ρέματος, συνιστώ να μην επισκεφθείτε το σημείο έπειτα από βροχερές περιόδους. Θεωρώ πως έτσι ίσως ρισκάρετε να συναντήσετε αλλαγές στην κοίτη ή στα τελευταία μέτρα του μονοπατιού, ή ακόμη χειρότερα αλλαγές στην ποσότητα των νερών ή ενδεχόμενες πτώσεις βράχων. 

 Εμείς πήγαμε στις 22 Απρίλη, μόνοι μας, χωρίς κάποιον οδηγό/συνοδό· ο καταρράκτης δεν είχε υπερβολική ροή, η λίμνη ήταν ήρεμη, η κοίτη ήταν εύκολα προσβάσιμη και κάποιες μικρότερες βάθρες κάτω από τον καταρράκτη (και τη μεγάλη βάθρα) ήταν χωρίς καθόλου νερό ή με ελάχιστο νερό και στάσιμο. 

  Έπειτα από περίοδο βροχών ίσως να γεμίζει όλη η κοίτη (δεν το γνωρίζω σίγουρα αυτό για να σας το πω) και πιθανόν να μη μπορείτε να προσπελάσετε το σημείο όπως το προσπελάσαμε εμείς.

 Αν επιχειρήσετε αυτή την εξόρμηση, σας υπόσχομαι πως θα έχετε μια αξέχαστη εμπειρία. Τυχόν απορίες σας τις συζητάμε στα σχόλια! 

  Καλές διαδρομές!