Δανδελίων (Dandelion)

  

  Είτε το ξέρετε ως δανδελίων, είτε ως ταραξάκο, είτε ως αγριοράδικο ή πικραλίδα, πρόκειται για ένα και το αυτό. 

  Είναι αυτό το μικρό, ταπεινό και άγριο φυτάκι με τα κίτρινα ανθάκια που συχνά συναντάμε να φύεται στις παρυφές των δρόμων και στις βόλτες μας στην εξοχή και στο βουνό. Είναι βρώσιμο φυτό, και έχει θεραπευτικές ιδιότητες.

  Είναι αυτό που ξεκινάει τη ζωή του καταπράσινο, έπειτα ανθίζει άνθη χρυσαφί σαν τον ήλιο, κι ύστερα ασημίζει κάθε άνθος του και σκορπίζει παντού τα χνουδωτά σποράκια του με τη βοήθεια του αέρα.

 Όταν ήμουν μικρή, η μαμά μου μού είχε μάθει να αναγνωρίζω αυτό το φυτάκι. Το αγαπούσα και το έψαχνα, γιατί παίζαμε μαζί του οι δυο μας, φυσώντας ανάλαφρα τα σποράκια του και βλέποντάς τα να ταξιδεύουν ελεύθερα. "Αεροπλανάκια" μού τα έλεγε, κι αυτή η λέξη έχει μείνει μεταξύ μας ως γλυκιά ανάμνηση και ως χαριτωμένο αστείο μέχρι τώρα. Μεγάλωσα (ή όχι), δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη γι΄αυτά. 

  Μικρά, απαλά αεροπλανάκια που πετάνε με τη βοήθεια μιας πνοής αέρα και ταξιδεύουν για να δημιουργήσουν μια νέα ζωή.

    

   Dandelion... Καθόλου τυχαίο το όνομά του, δε συμφωνείτε; *

 Πρόσφατα, διάβασα ένα ποίημα της Suzy Kassem. Λέγεται "Hymn Of The Divine Dandelion" και δε σας κρύβω ότι το λάτρεψα.

I am born as the sun, 

But then turn into the moon, 

As my blonde hairs turn

Grayish-white and fall to

The ground, 

Only to be buried again, 

Then to be born again, 

Into a thousand suns

And a thousand 

Moons. 

  Σκεφτόμουν πόσο απλό ποίημα είναι, και ταυτόχρονα πόσο σύνθετο, ονειρικό και αληθινό. Και αισιόδοξο, επίσης.

  Και τελικά, με κινητοποίησε.

  Άρχισα να σκιτσάρω μια πικραλίδα. Μετά τα σποράκια της... και το ένα έφερε τ΄άλλο, ώσπου, έπειτα από μια εβδομάδα περίπου (!) γεννήθηκε το δικό μου "Dandelion", μέσα στο οποίο ενσωματώθηκε και το ποίημα της Kassem. 

  Μαζί με λίγο πουαντιγισμό.

"Dandelion" 

(drawing pens / μαρκαδόροι σχεδίασης)

* Η κοινή ονομασία «δανδελίων» ("dandelion"), προέρχεται από την γαλλική φράση "dent de lion" που σημαίνει «δόντι λιονταριού», το οποίο με τη σειρά του έχει την αφετηρία του στο Λατινικό «leontodon» («λεοντόδους»). 

  Το όνομα αυτό δόθηκε στο φυτό λόγω του φυλλώματός του, που έχει πριονωτό σχήμα. (πηγή)