Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Δανδελίων (Dandelion)

  
  Είτε το ξέρετε ως δανδελίων, είτε ως ταραξάκο, είτε ως αγριοράδικο ή πικραλίδα, πρόκειται για ένα και το αυτό. 

  Είναι αυτό το μικρό, ταπεινό και άγριο φυτάκι με τα κίτρινα ανθάκια που συχνά συναντάμε να φύεται στις παρυφές των δρόμων και στις βόλτες μας στην εξοχή και στο βουνό. Είναι βρώσιμο φυτό, και έχει θεραπευτικές ιδιότητες.




  Είναι αυτό που ξεκινάει τη ζωή του καταπράσινο, έπειτα ανθίζει άνθη χρυσαφί σαν τον ήλιο, κι ύστερα ασημίζει κάθε άνθος του και σκορπίζει παντού τα χνουδωτά σποράκια του με τη βοήθεια του αέρα.


 Όταν ήμουν μικρή, η μαμά μου μού είχε μάθει να αναγνωρίζω αυτό το φυτάκι. Το αγαπούσα και το έψαχνα, γιατί παίζαμε μαζί του οι δυο μας, φυσώντας ανάλαφρα τα σποράκια του και βλέποντάς τα να ταξιδεύουν ελεύθερα. "Αεροπλανάκια" μού τα έλεγε, κι αυτή η λέξη έχει μείνει μεταξύ μας ως γλυκιά ανάμνηση και ως χαριτωμένο αστείο μέχρι τώρα. Μεγάλωσα (ή όχι), δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσω άλλη λέξη γι΄αυτά. 


  Μικρά, απαλά αεροπλανάκια που πετάνε με τη βοήθεια μιας πνοής αέρα και ταξιδεύουν για να δημιουργήσουν μια νέα ζωή.

    
   Dandelion... Καθόλου τυχαίο το όνομά του, δε συμφωνείτε; *




 Πρόσφατα, διάβασα ένα ποίημα της Suzy Kassem. Λέγεται "Hymn Of The Divine Dandelion" και δε σας κρύβω ότι το λάτρεψα.

I am born as the sun, 
But then turn into the moon, 
As my blonde hairs turn
Grayish-white and fall to
The ground, 
Only to be buried again, 
Then to be born again, 
Into a thousand suns
And a thousand 
Moons. 


  Σκεφτόμουν πόσο απλό ποίημα είναι, και ταυτόχρονα πόσο σύνθετο, ονειρικό και αληθινό. Και αισιόδοξο, επίσης.

  Και τελικά, με κινητοποίησε.

  Άρχισα να σκιτσάρω μια πικραλίδα. Μετά τα σποράκια της... και το ένα έφερε τ΄άλλο, ώσπου, έπειτα από μια εβδομάδα περίπου (!) γεννήθηκε το δικό μου "Dandelion", μέσα στο οποίο ενσωματώθηκε και το ποίημα της Kassem. 

  Μαζί με λίγο πουαντιγισμό.



"Dandelion" 
(drawing pens / μαρκαδόροι σχεδίασης)







Η κοινή ονομασία «δανδελίων» ("dandelion"), προέρχεται από την γαλλική φράση "dent de lion" που σημαίνει «δόντι λιονταριού», το οποίο με τη σειρά του έχει την αφετηρία του στο Λατινικό «leontodon» («λεοντόδους»). 

  Το όνομα αυτό δόθηκε στο φυτό λόγω του φυλλώματός του, που έχει πριονωτό σχήμα. (πηγή)


59 σχόλια:

  1. Τρελαίνομαι να τα φυσάω και να τα φωτογραφίζω,όμως δεν τα έχω ζωγραφίσει ποτέ.Πολύ όμορφα το σχεδίασες!!!!!!!!!!!!
    Φιλάκια πολλά!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα είναι τόσο χαριτωμένα, έτσι χνουδωτά, αφράτα και αέρινα που είναι!
      Χαίρομαι που σου άρεσε. Φιλιά πολλά, Ρένα μου.

      Διαγραφή
  2. Πολύ ομορφο εγω το ξέρω πικραλίδα !!!!!!!!!Φιλάκιαααα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε το λιονταρόδοντο... ούτε που ήξερα την επιστημονική του ονομασία και την προέλευση του ονόματος.
    Υπέροχο το ενσωματωμένο σου Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δε σου κρύβω ότι κι εγώ τώρα την έψαξα - είχα απορία πώς προέκυψε αυτό το "dandelion" και τι στην ευχή σημαίνει. Έως τώρα, το dandelion μου πήγαινε σ΄αυτό που ακούγεται, δηλαδή κάτι δαντελωτό, χαχαχα! Που και αυτό αν το καλοσκεφτείς, στέκει, έτσι που είναι η εμφάνιση του φυτού όταν έχει όλα του τα "αεροπλανάκια".
      Να είσαι καλά, Μαρία μου!

      Διαγραφή
  4. Όταν πρωτοείδα την φοβερή σου δημιουργία στο φατσοβιβλίο, μου μετέδωσε τα ίδια ακριβώς vibes με την σημερινή σου ανάρτηση! Κάτι γλυκό-νοσταλγικό-ταξιδιάρικο-αγνό.
    Αυτό το φυτό μου αρέσει επίσης σαν σχέδιο τατουάζ έτσι όπως το έχεις σχεδιάσει..
    Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάτι που να έχεις φτιάξει και να μη μου αρέσει.. μα τίποτα;; :) :)
    Αγκαλίτσα και φιλιά στην αγαπημένη μου μουσίτσα!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια; Πόσο χαίρομαι μ' αυτά που μου λες... με όλα τους! ♥

      (Με κακομαθαίνεις, όμως - ευτυχώς που δεν φύονται καλάμια εδώ γύρω!
      Καμιά μέρα θα φτιάξω κάτι που δε θα σου αρέσει, και θα προσγειωθώ εντελώς άτσαλα μετά από το ροζ συννεφάκι μου... Δεν με λυπάσαι;)

      Όσον αφορά το τατουάζ, μες στο μυαλό μου είσαι (πάλι).
      Αν και τείνει να γίνει πλέον πολύ συνηθισμένο σχέδιο, ένα τατουάζ-πικραλίδα είναι όμορφο και έχει το νόημά του. Θα ήθελα να είχα πάνω μου κάτι τέτοιο (ή ακριβώς αυτό που σχεδίασα).

      Η μουσίτσα σού στέλνει επίσης φιλί και αγκαλίτσα! ♥

      Διαγραφή
  5. Καλά πες μου σε ποιον δεν αρέσει να φυσάει αυτά τα σποράκια;;;;
    Εγώ πάντως σίγουρα!!!! το έκανα μικρή το κάνω και τώρα με τα παιδιά μου!!!!
    Κι αυτό που έφτιαξες απλά μοναδικΌ!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε όλους αρέσει, δεν το συζητώ. Χαίρομαι που το έκανες κι εσύ μικρή, και ακόμη περισσότερο που το συνεχίζεις τώρα με τα παιδιά σου.
      Και χαίρομαι επίσης που σου άρεσε η δημιουργία μου! :)

      Διαγραφή
  6. Πολύ μου άρεσε η δημιουργία σου! Και φυσικά μ'αρέσει να φυσάω αυτά τα ανθάκια...αλλά δεν ήξερα ότι έχει τόσες ονομασίες. Και το ποίημα είναι πραγματικά όπως το λες, απλό και γεμάτο νοήμα
    Καλή σου μέρα Έλλη μου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχει αρκετές, ναι. Οι πιο συνηθισμένες νομίζω είναι το ταραξάκο και η πικραλίδα (αν έχεις επισκεφθεί μέρη όπου πωλούνται βότανα, σίγουρα θα το έχεις δει ανάμεσα στα άλλα, με κάποια από αυτές τις δύο ονομασίες).
      Να είσαι καλά, Άννα μου, φιλιά πολλά κι από εμένα.

      Διαγραφή
  7. Κουκκίδα κουκκίδα Έλλη μου έδωσες ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα.
    Μου αρέσει ο τρόπος που το ζωγράφισες και ενσωμάτωσες και το ποίημα. Το μάτι και ο νους ταξιδεύουν μαζί με τα σποράκια!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κουκκίδα-κουκκίδα, όπως το λες... Δεν ξέρω τι μ΄έπιασε με το πουαντιγιέ, αλλά μου άρεσε πολύ το τελικό αποτέλεσμα (κι ας δάκρυζαν συνέχεια τα μάτια μου από την προσήλωση).
      Σε ευχαριστώ που μου χάρισες τη γνώμη σου και τη δική σου οπτική πάνω στο έργο μου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  8. Τι όμορφο που το έφτιαξες !!!!! Και δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που δεν του αρέσει να τα φυσάει και να τα βλέπει να πετούν !!!! Πολύ ενδιαφέρουσες και οι πληροφορίες σου και το ποίημα !!! Να είσαι καλά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς, σε όλους μας αρέσει να τα φυσάμε απαλά. Και βοηθάμε έτσι και το φυτό να συνεχίσει τον κύκλο του, και να γεννηθεί ξανά σε χιλιάδες ήλιους και σε χιλιάδες φεγγάρια, όπως λέει και η Kassem...
      Να είσαι καλά κι εσύ! :)

      Διαγραφή
  9. Αυτό το λουλούδι είναι σκέτη έμπνευση!
    Καλημέρα Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τι να πρωτοθαυμάσω πάλι?τις φωτό, το ποίημα ή το υπέροχο έργο σου?πολλά συγχαρητήρια για όλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απίθανη η δημιουργία σου Έλλη μου
    Εμείς το φυτό αυτό σαν πάρει την αέρινη
    τελική μορφή του το λέγαμε "κλέφτη"

    Σε φιλώ πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έχεις δίκιο, το έχω ξανακούσει αυτό!
      Φιλί γλυκό και σε ευχαριστώ! ♥

      Διαγραφή
  12. Τα ξέρω, τα έχω παίξει με τα δάκτυλα μου και έμαθα από σένα τα άλλα ονόματα του.Το έργο σου φανταστικό και η εικόνα του μου θυμίζει την αρχή της ..ζωής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχτίδα μου να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

      Διαγραφή
  13. Από εκεί βγαίνουν αυτά τα αέρινα "αεροπλανάκια" που πολλές φορές τα συναντάμε στη φορά του αγέρα ; πόσο όμορφα....! και να που εδώ, από σένα Έλλη μου, μαθαίνουμε και την προέλευσή τους και τη γνώση για το φυτό αυτό.
    Καλή σου συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από εκεί (που δεν το περιμένεις - πραγματικά!)
      Καλή συνέχεια επίσης, Γιάννη μου, σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα και το ευγενικό σχόλιό σου.

      Διαγραφή
  14. Έλλη μου,
    είχα πολύ καιρό να περάσω από τα μέρη σου και έπεσα πάνω σε μια ξεχωριστή και υπέροχη ανάρτηση.
    Δεν είχα ιδέα για την ονομασία του φυτού.. :)
    Μου άρεσε πολύ η ζωγραφιά σου.. ταξίδεψα, ονειρεύτηκα και σε ευχαριστώ!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέχασα να γράψω πως το ποίημα είναι εκπληκτικό μέσα από την απλότητά του! ♥♥♥

      Διαγραφή
    2. Πόσο χαίρομαι που ξαναβρεθήκαμε! Έλειπα κι εγώ πολύ καιρό από τη γειτονιά, προσφάτως επέστρεψα.
      Εγώ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Φιλιά πολλά! ♥

      Διαγραφή
  15. Έλλη εκτός από τον Δανδελίωνα που αγαπάμε όλοι γιατί μας θυμίζει την παιδική μας ηλικία που τρέχαμε να πιάσουμε το μαλλί…..της γριάς(έτσι ονομάζαμε εμείς την λευκή πουπουλένια κόμμωση του) έριξα και μια ματιά σε προηγούμενες αναρτήσεις σου και είδα ότι είσαι και εσύ από της τελευταίες και καταϊδρωμένες (σαν και μένα ένα πράμα) που επιστρέψανε στο κονάκι τους.
    Καλή συνέχεια να έχουμε λοιπόν και εύγε για την δημιουργία σου που όπως πάντα φροντίζεις να είναι κάτι προσεγμένο,καλοδουλεμένο και όμορφο
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαλλί της γριάς; Χιχιχι! Καταλαβαίνω βέβαια γιατί.
      Ναι, άργησα αρκετά να επιστρέψω στο ιστολόγιο... Είχα ένα γεμάτο καλοκαίρι και το καταευχαριστήθηκα. Χρειαζόμουν ένα καλό διάλειμμα.
      Καλή μας συνέχεια, Χριστίνα μου, καλό φθινόπωρο και σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Dandelion το ήξερα εδώ και χρόνια, πικραλίδα το έμαθα αργότερα, αλλά Δανδελίων ποτέ έως τώρα!!!! Εκτός λοιπόν από το όμορφο ποίημα και το πανέμοργο πινακάκι σου, έμαθα και τα άλλα ονόματα του φυτού!!
    Πολύ ωραία η ιδέα της ενσωμάτωσης των στοίχων μέσα στο έργο σου, 'Ελλη μου!!! Να συνεχίσεις το σχέδιο και να μας δείχνεις τα έργα σου!
    Πολλά φιλιά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το όλο θέμα ξεκίνησε από τους στίχους, βλέπεις, έτσι η επιλογή να τους ενσωματώσω στο έργο ήταν μονόδρομος...
      Θα συνεχίσω (λέω) και ελπίζω να έχω κι άλλα σχέδια να σας δείξω στο μέλλον.
      Φιλιά πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  17. Δεν ηξερα την επισημη ονομασία του. Το μονο που θυμάμαι ειναι οτι μας ελεγαν να κλεινουμε τα αυτια μας, για να μην μπει μεσα στο αυτι μας το ασπρο μερος και κουφαθουμε.
    Χαζομαρες δηλαδη!
    Μεσα στην απλότητα του, ειναι πανεμορφο, ειδικα οταν φυσαει.
    Σαν τη δημιουργια σου Ελλη μου!
    Φιλιά πολλά
    καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, και σε εμένα το έλεγαν αυτό και είναι λογικό - μόλις αγγίξεις το χνουδωτό μέρος του σπόρου διαλύεται στο χέρι σου, οπότε σκέψου τι θα γινόταν αν έμπαινε σε κάποιου παιδιού το αυτί...
      Είναι όντως πανέμορφο. Η φύση είναι μεγάλη καλλιτέχνης, το έχουμε πει πολλές φορές.
      Χάρηκα που σου άρεσε η δημιουργία μου!
      Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή
  18. Πανέμορφη η δημιουργία σου Έλλη μου!Τις πικραλίδες τις έχω συνδέσει άμεσα με τα παιδικά μου χρόνια!Στις βολτές στο χωριό ή στις εκδρομές, τα μαζεύαμε και τα φυσούμε δυνατά να απλωθούν και να ταξιδέψουν στον αέρα!!! Τέλεια ανάρτηση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλοι μας νομίζω έτσι τις έχουμε συνδέσει! Φέρνουν στο νου μας την παιδική μας ηλικία. Τότε τις προσέχαμε, τις ψάχναμε... κι ως ενήλικες έπειτα τις ξεχάσαμε. Μας παραπήρανε οι φούριες και σταματήσαμε να αναζητούμε το απλό και διασκεδαστικό, κοντά στη φύση.
      (Αν και όχι όλοι, από ό,τι διαπιστώνω στα σχόλια... και ευτυχώς!)
      Να είσαι καλά, Κική μου, σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  19. Αγαπημένος κλέφτης, έτσι τον αποκαλούσαμε ως παιδιά, μα και σα μεγάλοι, και προσωπικά έτσι τον λέω ακόμα κι ας ξέρω πια όλες του τις ονομασίες!
    Έχει γίνει πολλές φορές πηγή έμπνευσης και για μένα, μα βλέποντας το υπέροχο σχέδιό σου, έμεινα να θαυμάζω!
    Φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικά πράγματα σου μένουν, αποτυπώνονται, και δύσκολα αλλάζουν... Για τις ονομασίες το λέω - μήπως εγώ κατάφερα να πω αλλιώς τα σποράκια πέρα από "αεροπλανάκια"; Αφού αυτό είναι... χαχαχα!
      Χάρηκα πολύ που σου άρεσε το σχέδιο.
      Φιλιά πολλά, Μαρία μου!

      Διαγραφή
  20. Μαγική στιγμή, ε; Λατρεύω την έμπνευση που χτίζεται σποράκι το σποράκι από αναμνήσεις και καινούρια ερεθίσματα! Κι επίσης, λατρεύω να διαβάζω τέτοιες ιστορίες, με όσα προκάλεσαν την έμπνευση.
    (Και είναι μεταδοτικό: θέλω να χωθώ στα μπλοκάκια μου να γράψω! Αλλά δεν μου το επιτρέπει ο χώρος τώρα...)
    Αχ, τι όμορφη ανάρτηση, Έλλη μου!
    Κάθε πληροφορία για αυτό το λουλούδι απλά του προσθέτει στην παραμυθένια γοητεία του!
    Το ποίημα όπως το περιγράφεις, απλό, σύνθετο, υπέροχο. Κάτι μου θύμισε, κάτι μου υποσχέθηκε.
    Μπορεί το χέρι μου να μην πιάνει, αλλά λατρεύω τη ζωγραφική και διαβάζω και τις τεχνοτροπίες! Αυτό που έφτιαξες το αγάπησα! (Λέξεις τώρα μες στο μυαλό μου χτίζουν μια ιστορία...)
    Αεροπλανάκι η έμπνευσή σου να ταξιδεύει πάντα! ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμάν! Τι σεντόνι έγραψα;;;

      Διαγραφή
    2. Μαγική στιγμή, όντως - όταν το ένα φέρνει το άλλο και μετά ξαφνικά μπαίνουν όλα τα κομμάτια στη θέση τους...
      Ήξερα ότι θα με καταλάβεις! Και χάρηκα που σε κέρδισε το σχέδιό μου. Σε ευχαριστώ για την ευχή, εύχομαι το ίδιο και για εσένα!
      Θέλω να διαβάσω την ιστορία σου... αλήθεια. Πώς θα γίνει;

      Υ.Γ. Λατρεύω τα σεντόνια. Γι΄αυτό, σε παρακαλώ: μπορείς να μου υποσχεθείς ότι θα απλώνεις σεντόνια συχνότερα εδώ;

      Διαγραφή
  21. Κι εμείς κλέφτη το λέγαμε θυμάμαι!! Παίζαμε πολύ με το μπαμπά μου με αυτό οταν ημουν μικρή. Υπέροχο το σχεδιο σου Έλλη μου. Γλυκό και ταξιδιάρικο. Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τελικά, όλοι μας έχουμε παιδικές, γλυκιές αναμνήσεις παρέα με αυτό το φυτό...
      Σε ευχαριστώ, Μαρία μου! Φιλιά κι από εμένα.

      Διαγραφή
  22. Κάτι ήξερε η μαμά όταν εμφυσούσε στην μικρή Ομορφιά της, την αγάπη για κάθε τι ωραίο! Έτσι κι εσύ τώρα που μεγάλωσες (μεγάλωσες;), συνεχίζεις να αναζητάς την ομορφιά τής φύσης, και να φτιάχνεις όπως πάντα, μικρά αριστουργήματα! ❤❤❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Μαμά πολλά ήξερε, το παιδί της όταν ήταν μικρό δεν είχε συνειδητοποιήσει πόσα πολλά ήξερε η μαμά! Ευτυχώς κατάλαβε μεγαλώνοντας (ή όχι) - πάντως κατάλαβε. Και συνέχισε, και ακολούθησε...
      Φιλιά πολλά, ξανθούλα μου! ♥

      Διαγραφή
  23. Τι ωραιο φυτο και τι όμορφο σχέδιο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι όντως ωραίο φυτό. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Μαίρη!

      Διαγραφή
  24. Δεν ήξερα την ονομασια του φυτού αυτού και ναι σαν κλεφτη το ηξερα και εγω αλλα πως λεγοταν και ταξακο το έμαθα Ελλη μου τωρα τελευταία.. που το πινουμε σαν τσάι.. με τόσες ιδιοτητες που έχει ..ειναι θαυματουργό...!!!
    τι κριμα να μην ξερω αγγλικα να καταλαβω το ποιημα ..!! ομως θαυμασα το σκιτσο σου .. τόσο ομορφο στην απλοτητα του οπως το αληθινό.. Ελλη μου να είσαι καλα και σε ευχαριστουμε για τις πληροφορίες γυρω απο το αραχνούφαντο αυτο λουλουδι.!!!να περνας ομορφα φιλακιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λένε όντως ότι είναι θαυματουργό και πολύ-πολύ ωφέλιμο. Δεν το έχω δοκιμάσει όμως!

      Έχεις δίκιο για το ποίημα, δική μου η παράλειψη και με συγχωρείς. Λέει (σε ελεύθερη μετάφραση):

      Γεννιέμαι όπως ο ήλιος
      αλλά έπειτα μετατρέπομαι στο φεγγάρι
      καθώς τα ξανθά μου μαλλιά γίνονται
      γκριζόλευκα και πέφτουν
      στο έδαφος,
      μόνο για να θαφτούν ξανά,
      έπειτα για να γεννηθούν ξανά,
      σε χίλιους ήλιους
      και χίλια φεγγάρια.

      Χάρηκα πολύ που σου άρεσε το σχέδιό μου και σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο! Φιλιά πολλά κι από εμένα, να περνάς όμορφα κι εσύ.

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστω πολύ για την μεταφραση αυτά τα γκρίζόλευκα πως μου ταιριαζουν!!πράγματι υπεροχο το ποιημα... τα φιλιά μου..!

      Διαγραφή
    3. Τι καλά που ξαναπέρασες για να δεις την απάντησή μου! Δεν έκανα τίποτα... άλλωστε ήταν κάτι που έπρεπε να το είχα κάνει εξαρχής.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  25. Ως δανδελίων το ήξερα (εδώ και μερικά χρόνια, δηλαδή). Μικρή δε γνώριζα το όνομά του, αλλά και ποτέ δεν έπαιξα με το φυτό. Μού φαινόταν πάντα τόσο αιθέριο και μη-μου-άπτου - με ένα απλό τίναγμα τα ανθάκια του σκορπούσαν -, που φρόντιζα να μην το πιάνω καν. Έχει, όμως, κάτι ονειρικό να το βλέπεις, ναι. Ειδικά αν μπορείς να διακρίνεις τα σποράκια του να ταξιδεύουν στον αέρα, όπως το σχεδίασες. Και, τώρα που το σκέφτομαι, δε θα ήταν ιδανικό για να κάνει ευχές με αυτό κανείς; Όπως σβήνουν τα κεράκια μιας τούρτας γενεθλίων. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω τι λες. Και σκέψου το: ανάμεσα σε όλα τα άλλα του χαρακτηριστικά, είναι και ένα πανέξυπνο φυτό. Με ένα απλό άγγιγμα (εντόμου; δικό μας; του αέρα;) είναι σε θέση να σκορπίσει παντού τα σποράκια του και να βοηθήσει τον εαυτό του να αναπαραχθεί, και μάλιστα σε μακρινές (σε σχέση με το ίδιο) αποστάσεις.

      Έχεις δίκιο για το ονειρικό... το έθεσες τέλεια. Τα σποράκια του ταξιδεύουν αιθέρια, απαλά (και θυμίζουν και λίγο ομπρέλες - λες και κρέμεται από εκεί μια λιλιπούτεια, αόρατη Μαίρη Πόππινς! Και ταξιδεύει...) Όπως και να έχει, κοιτάς το φυτό και δεν μπορείς παρά να χαμογελάσεις.

      Θα ήταν ιδανικό, ναι! Και ωραία ιδέα, επίσης. Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο! :)

      Διαγραφή
  26. Κλέφτη το έλεγα πάντα αν και το δανδέλιων είναι πιο αιθέριο όπως και το λουλούδι. Πολύ μου άρεσε το σχέδιο σου απλό αλλά εντυπωσιακό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι πράγματι ιδιαίτερη αυτή η ονομασία του, και όμορφη.
      Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ πολύ! :)

      Διαγραφή
  27. Είναι σούπερ θεραπευτικό! Από τα πιο ευεργετικά βότανα! Τον λένε και κλέφτη γιατί τρυπώνει στα σπίτια! Τα έσπασε το σχεδιάκι σου κοριτσάρα!! Σούπερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...