Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Η ιστορία της Καιτούλας ~ 7ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις", στο "mytripsonblog"


Η ιστορία της Καιτούλας


(image via - edited by me)


Που λέτε, από μικρή η Καιτούλα ήταν «της τεχνολογίας». Την πρώτη της φωτογραφική μηχανή την απέκτησε όταν οι φίλες της ακόμη έπαιζαν με τις κούκλες τους… το ίδιο και τον πρώτο της επιτραπέζιο υπολογιστή: ένα θορυβώδες τέρας με MS-DOS και μια τεράστια οθόνη.

Κι ύστερα η Καιτούλα μεγάλωσε, η MS-DOS εξελίχθηκε (πολύ), οι φωτογραφικές μηχανές επίσης, εμφανίστηκαν τα κινητά τηλέφωνα, το ίντερνετ, το τσατ, το facebook… Πολλά τα νέα δεδομένα, ε, δεν ήθελε και πολύ το κορίτσι για να κολλήσει!

Πού την έχανες πού την έβρισκες, η Καιτούλα ξημεροβραδιαζότανε στο facebook. Χιλιάδες οι φίλοι εκεί, χιλιάδες και οι φωτογραφίες που ανέβαζε η Καιτούλα. Ε, να μην τη δουν; Να μην την καμαρώσουν; Και οι σέλφι έδιναν κι έπαιρναν.

Σέλφι με το κίτρινο μαγιό, σέλφι και με το ροζ, σέλφι με τη μίνι φουστίτσα, σέλφι με το νεοαποκτηθέν μωβ λιπ-γκλος και με τις ασορτί μωβ μπότες στη βροχή, σέλφι με το καινούριο χρώμα στα μαλλιά (μία σέλφι στη σκιά, και μία στον ήλιο – για να έχουν οι φίλοι της μια σφαιρική οπτική του νέου χρώματος). Σουφρωμένα χειλάκια, ζαρωμένες μυτούλες και γκριμάτσες ένα σωρό. Δική της η σκηνή, δικά της τα φώτα, δική της κι η αυλαία.

«Αμάν πια μ’ αυτή τη φιλαυτία σου!» έλεγε η μαμά Παναγιώτα.   

«Μανούλα μου! Τι γλυκιά που γίνεσαι όταν γκρινιάζεις! Σέλφι;» κακάριζε η Καιτούλα και τέντωνε το νεανικό χεράκι της μπροστά τους, με το κινητό έτοιμο, ρυθμισμένο στην κάμερα.

Πρέπει να ήταν κάπου κοντά στην εννιακοσιοστή τριακοστή τέταρτη σέλφι που ανέβασε η Καιτούλα στο facebook, όταν έγινε φίλη με τον Χουάν κι άρχισαν να γνωρίζονται στο τσατ. Ο Χουάν δεν ήταν απλός Χουάν, ήταν ένας Don Juan, αλλά εννοείται ότι δεν το είπε αυτό στην Καιτούλα όσο μιλούσανε στο τσατ.  Αυτό που της είπε ήταν ότι είχε δικό του κομμωτήριο στη Βαρκελώνη. Εκείνη εντυπωσιάστηκε αρχικά από τη μελαχρινή ομορφιά του (και έπειτα από το κομμωτήριο στη Βαρκελώνη), τα φτιάξανε διαδικτυακά και μετά από εκατοντάδες μηνύματα και δηλώσεις αγάπης, ο Χουάν έκανε την πρόσκληση: «Γιατί δεν έρχεσαι εδώ να ζήσουμε μαζί, Καιτούλα; Να δουλέψεις και στο κομμωτήριό μου;»

Σε χρόνο dt, η Καιτούλα έφτιαξε βαλίτσες (πολλές βαλίτσες) και βρέθηκε να αποχαιρετά τους γονείς της στο αεροδρόμιο, ανεμίζοντας το εισιτήριο για τη Βαρκελώνη (βγάζοντας και τις ανάλογες σέλφι - να μην ξεχνιόμαστε). Κι έτσι άλλαξε χώρα διαμονής η Καιτούλα…

Και τώρα; Τώρα, ο μπαμπάς Μένανδρος είναι όλο «ωφ» και «ουφ». Ακούει το όνομα Ζούκερμπεργκ (ή Ζάκερμπεργκ, το ίδιο είναι) και βγάζει σπυριά… και θέλει να πάει στην Ισπανία, να βρει αυτόν τον Χουάν (ή Ζουάν, το ίδιο είναι) και να του πάρει το μελαχρινό του σκαλπ.

Η μαμά Παναγιώτα θέλει κι αυτή να πάει στην Ισπανία. Ονειρεύεται τη στιγμή που θα λιάσει το κορμί της στην όμορφη, αμμώδη παραλία Barceloneta.

Όσο για την Καιτούλα; Μια χαρά τα περνάει. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες όμως, στείλτε της αίτημα φιλίας στο facebook. Έχει ήδη ανεβάσει πολλές καινούριες σέλφι.



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Με την ιστορία αυτή έλαβα μέρος στο 7ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" που πραγματοποιήθηκε στο ιστολόγιο mytripsonblog της Μαρίας. 

  Για πρώτη φορά επέλεξα να γράψω πιο ανάλαφρα, μην επιτρέποντας στη "φιλαυτία" να με κατευθύνει σε δύσκολα μονοπάτια και θέματα. Ήταν μια ευκαιρία για να με δοκιμάσω και σε αυτόν τον τρόπο γραφής, και δεν ήθελα να την αφήσω να πάει χαμένη.

Με αφορμή πέντε δοθείσες λέξεις (που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν από όλους τους διαγωνιζόμενους, και οι οποίες έχουν επισημανθεί στο κείμενό μου) 19 συμμετέχοντες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Μαρίας, με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν ισάριθμα αξιόλογα κείμενα, πεζά αλλά και ποιήματα. 



Μπορείτε να διαβάσετε τις συμμετοχές 1-5 εδώ, 6-12 εδώ και 13-19 εδώ

Η ιστορία που διακρίθηκε, τα "Τα μανουσάκια της κυρά-Πολυξένης" της Μαρίας Κανελλάκη (Απάγκιοπεριμένει την προσοχή σας και εδώ. Μαρία μου, συγχαρητήρια!

Στέλνω πολλές ευχαριστίες στους φίλους του ιστολογίου που αφιέρωσαν χρόνο για να διαβάσουν την ιστορία μου, σε όσους την τίμησαν με την ψήφο τους ή μου χάρισαν τη γνώμη τους, καθώς και στη meΜαρία μας για την άψογη φιλοξενία.

Να είστε όλοι καλά, καλό μήνα και καλό Σ/Κ!


40 σχόλια:

  1. Δοκιμάστηκες και όντως ήταν πολύ θετική η δοκιμή αυτή. Συγχαρητήρια Έλλη μου. Δεν άφησες τη φιλαυτία να σε εμποδίσει. Χαχααα μ'αυτή τη λέξη πάθαμε. Άντε να τη βάλεις σε ένα κείμενο δημοτικής γλώσσας!!!χαχαχαχα
    Καλή συνέχεια κορίτσι μου
    Καλό μήνα είπαμε; Να είναι ανοιξιάτικος όλο το μήνα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι σε ένα αρκετά παλιότερο παιχνίδι, που είχα επιλέξει εγώ τις λέξεις και είχα βάλει ανάμεσά τους τη λέξη "αλισάχνη" - μια λέξη που αγαπώ πολύ. Περιττό να σου πω τι έγινε, με κυνηγούσαν όλοι στα σχόλια, χαχαχα! Αναγκαστήκαμε να την επεξηγήσουμε... χαμός!Παρ΄όλα αυτά, κι εκείνη τη φορά είχαν συγκεντρωθεί διαμαντάκια.
      Οι εύκολες λέξεις είναι... εύκολο, για μένα το όλο θέμα έχει περισσότερο ενδιαφέρον όταν υπάρχει η πρόκληση μιας δύσκολης λέξης. Ο τρόπος που θα επιλέξει ο καθένας να ανταπεξέλθει σε αυτή, λέει πολλά. Γι΄αυτό και από την πρώτη στιγμή επικρότησα την επιλογή της Μαρίας για τη "φιλαυτία"!
      Καλό μήνα επίσης, και καλή και δημιουργική συνέχεια να έχεις! Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Ποτέ δεν θα περίμενα πως πίσω του
    θα κρυβόσουν εσύ...μας ξεγέλασες!!!
    Μου άρεσε γιατί αποτύπωνε την εποχή μας
    κάτι σαν καθρέφτης της καθημερινότητας
    Τα κατάφερες Έλλη μου μια χαρά...
    Τα συγχαρητήριά μου!!!

    Καλόν Απρίλη με φιλί ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το περίμενα πως δε θα με μαντεύατε αυτή τη φορά - απολύτως λογικό και επόμενο!
      :)
      Χαίρομαι που σου άρεσε η ιστορία της Καιτούλας. Αποτύπωνε όντως ένα φαινόμενο της εποχής μας, που εμπεριέχει μπόλικη από τη φιλαυτία μας (ένα φαινόμενο που εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου...)
      Φιλί, καλό μήνα να έχεις! ♥

      Διαγραφή
  3. Μεγάλη έκπληξη η παρουσία σου πίσω απ' αυτή την ιστορία. Ήσουν η τελευταία που θα σκεφτόμουν πως την έγραψε. Κι αυτό είναι μεγάλο εγχείρημα και μπράβο σου!
    Χαίρομαι πολύ για το σχόλιο σου με τη φιλαυτία. Θυμήθηκα και την ηρωική αλισάχνη, πωπω τι μου θύμησες τώρα βρε Έλλη μου! Μα δεν είναι ωραίο να μαθαίνουμε καινούργιες λέξεις και να τις πλέκουμε σε ιστορίες;
    Σ' ευχαριστώ για την παρέα που κάναμε και σ' αυτό το παιχνίδι, καθώς και τα λόγια σου!
    Η Καιτούλα κέρδισε απ' την πρώτη στιγμή την αντιπάθειά μου (τόσο ζωντανά το απόδωσες), μα πέτυχες την ακριβή σύγχρονη μορφή του ναρκισσισμού και της φιλαυτίας. Έχοντας διάφορες Καιτούλες τριγύρω μου καθημερινά, ομολογώ πως ένιωσα λίγη δυσφορία...
    Σέλφι και φύγαμε λοιπόν!
    Καλό μήνα να έχεις Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σε ευχαριστώ για το κοινό μας ταξίδι, για άλλη μια φορά το απόλαυσα!
      Είναι πράγματι ωραίο το να προσεγγίζουμε νέες λέξεις (που δεν είναι καθόλου "νέες", ουσιαστικά, απλά πλέον δεν είναι συνηθισμένες στην καθομιλουμένη... σκέψου πόσες όμορφες λέξεις έχει η ελληνική γλώσσα και στην εποχή μας είναι καταδικασμένες στην αφάνεια! Κρίμα δεν είναι;)
      Το ότι η Καιτούλα κέρδισε την αντιπάθειά σου το βρίσκω υπέροχο - όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό! Αυτό σημαίνει πως η Καιτούλα "υπήρξε" τόσο, ώστε να δημιουργήσει καλές ή κακές εντυπώσεις. Κι αυτό είναι άθλος (το να πλάσεις ένα χαρακτήρα σε μόλις 400-500 λέξεις).
      Όλοι μας έχουμε διάφορες Καιτούλες τριγύρω μας καθημερινά, πάντως! Και αρκετούς Χουάν, ή Don Juan (όπως το προτιμάς).
      Φύγαμε! (χωρίς σέλφι, όμως, διότι δεν το έχω καθόλου σ΄αυτόν τον τομέα)
      Φιλιά και καλό μήνα!

      Διαγραφή
  4. Προσωπικά μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη "δοκιμή"!
    Η ιστορία σου μπορεί να έμοιαζε ανάλαφρη, αλλά έπιανε πολλά θέματα και τα παρουσίαζε με χιούμορ..μπορεί η Καιτούλα να έγινε αντιπαθητική, αλλά η ιστορία της όχι!
    Συγχαρητήρια πολλά Έλλη μου και σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε! Ο κάθε ήρωας (η Καιτούλα, ο Χουάν, ο μπαμπάς Μένανδρος και η μαμά Παναγιώτα) είναι η αλήθεια πως είχε τα θέματά του... χαχαχα!
      Κι εγώ σε ευχαριστώ πολύ για όλα! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  5. Κοίτα να δεις ! Εσύ ήσουν η δεύτερη έκπληξη μου σε αυτό το 7ο Παιχνίδι μας ( η άλλη ήταν η πρώτη συμμετοχή της Ελένης μας!)
    Ομολογώ ότι τα έχασα Έλλη μου .. Μου άρεσε ως γραφή!
    Μπράβο σου για την τόλμη!!!
    Πολλά γλυκά φιλιά και καλό μήνα! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σουρπρίζ, σουρπρίζ!! :)))
      Φιλιά πολλά και σε ευχαριστώ, Αριστέα μου! ♥

      Διαγραφή
  6. Τί όμορφοοοοο! (Και δεν ξέρω αν είναι τόσο ανάλαφρο το θέμα τελικά...)
    Να σου πω την αλήθεια, τσαντίστηκα: "Μελαχρινή ομορφιά" αποκαλείς εμένα! Και κανένας Juan (παρόλο που είναι και συνονόματος!) δεν θα μου πάρει τον τίτλο! Ακούς εκεί!!! (Φιλαυτία είπαμε? Μάλλον θα "κόλλησα" κι εγώ!!!)
    ;-)
    Μπράβο, κοριτσάρα μου! Μέσα από το χιούμορ σου, άγγιξες πολλά θεματάκια!
    ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και καλό μήνα και από εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχ!! Μα κοίτα πού κόλλησε... χαχαχ!!
      Μελαχρινή ομορφιά σε αποκαλώ γιατί είσαι, το ίδιο όμως είναι και ο Χουάν! (Εγώ που είδα τις φωτό του, μπορώ να σου το βεβαιώσω: Ο Χουάν είναι μελαχρινούλης και εντελώς μεσογειακούλης).
      Πάντως μην ανησυχείς, δεν σου παίρνει τον τίτλο. Εσύ είσαι η Νο1 μελαχρινή ομορφιά! :))
      Φιλιά πολλά, καλό μήνα επίσης!

      Διαγραφή
  7. Η Καιτούλα με τις selfies και το δικό της κόσμο. Η Δημιουργία σου στο "Παιχνίδι με τις Λέξεις" ήταν από τις λίγες συμμετοχές με ανάλαφρο φόντο. Μια γεύση δροσιάς, απλής καθημερινής ζωής και ενός κόσμου στις δικές του σταθερές.
    Πάντα καλές εμπνεύσεις κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Καιτούλα είναι εντελώς στο δικό της κόσμο, άστα, Γιάννη μου. Όπως αποδείχτηκε, όμως, κερδισμένη βγήκε...
      Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την ευχή!

      Διαγραφή
  8. Καλώς σε βρίσκω!

    Πολύ έξυπνο κείμενο, μια που η selfie, προϊόν της εποχής μας, συνδέεται με τη φιλαυτία όσο -ίσως- κανένα άλλο και, αυτομάτως, παραπέμπει σε αυτή.

    Αν, πάντως, εξαιρέσουμε το γεγονός ότι ο Χουάν είναι (Don) Juan, και η Καιτούλα... νούμερο, έχει ρομαντισμό (ακόμη και στον αιώνα του Zuckerberg) η ιστορία τους!

    Καλό μήνα! ✽

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες, Νατάσα!
      Έτσι το σκέφτηκα κι εγώ: σέλφι και φιλαυτία πάνε πακέτο...
      Έχεις δίκιο και για το ρομαντισμό! Ελπίζω η σχέση τους να αντέξει (και να σταματήσει ο Χουάν τα δικά του τα Δον-Ζουανίστικα), γιατί μετά βλέπω τον μπαμπά-Μένανδρο όντως να του παίρνει το σκαλπ.
      Επίσης καλό μήνα και σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  9. Πολύ χαριτωμενη η ιστορία σου Έλλη μου.
    Η φιλαυτια, μου φάνηκε δύσκολη λέξη και περίμενα να δω τί θα γράψετε.
    Όλες οι ιστορίες είναι πολύ καλές.
    Κρίμα που τις διαβαζω τώρα και δεν βαθμολογησα.
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου.
    Φιλακια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν κάπως δύσκολη λέξη, αλλά η ένταξή της στο κείμενο δεν ήταν ακατόρθωτη. Κάτι που αποδείχτηκε και από τις 19 συμμετοχές, οι οποίες όντως ήταν όλες πολύ καλές!
      Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ! Φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  10. Πολύ ωραιο, επίκαιρο και ρεαλιστικό το κείμενο σου! Μου άρεσε πολυ!! καλη επιτυχία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ωραια η αναλαφρη γραφη σου παει αυτο το υφος! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, σε ευχαριστώ! Λες να το ξαναεπιχειρήσω, δηλαδή;
      Στα υπόψη... και αναλόγως την έμπνευση, βλέπουμε.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  12. Ανώνυμος3/4/16, 1:57 μ.μ.

    Καλό μήνα Ελλη μου!! Συγχαρητήρια για την συμμετοχή σου!! Ειδικά το τέλος ήταν κορυφαίο!! Χαχαχαχα!! Καλή δημιουργική συνέχεια κοπέλα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό μήνα κι από εμένα, Μαριλένα μου! Σε ευχαριστώ πολύ, γλυκιά μου! Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  13. καταπληκτικη η Καιτουλα με τις selfie της και εσυ οπως παντα μοναδικη σε αφηνω τωρα παω να μετρησω ποσες selfie εχουν ανεβασει οι κορες μου στo fatsompoyki λες να κινδυνευω να μου την κανουνε ??????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρέχα!! Και τσέκαρε μήπως μιλάνε με κανέναν Χουάν... (ποτέ δεν ξέρεις - και ποιος βλέπει την Καιτούλα μετά να ανεβάζει πικραμένες selfie...)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  14. Τα συγχαρητηρια μου στη μαμα Παναγιωτα και σε εσενα Ελλη μου!!!!!!!!!
    Καλη συνέχεια στη μέρα μας!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ, Αριάδνη μου!
      (Η μαμά Παναγιώτα προγραμματίζει ήδη επίσκεψη στη Μπαρτσελονέτα... θα της τα μεταβιβάσω, αν τη δω πριν φύγει!!)
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  15. Άσε μας ρε κοπελιά! Πάνω που θα μαθαίναμε κι εμείς το παρακάτω, μας λες να κάνουμε αίτημα στην Καιτούλα; Τρεχαγύρευε δηλαδή! Χαχα : Πάντως να το ξέρεις, θα με φάει η αγωνία να μάθω τη συνέχεια! Τι λες;.. ;) Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχ!! Ας όψεται ο περιορισμός στις λέξεις... αλλιώς θα μάθαινες κάτι παραπάνω!
      Αν και, πίστεψέ με, περισσότερα θα μάθεις από τις ίδιες τις σέλφι που ανεβάζει, παρά από εμένα. Πού είναι, πού πήγε, ποιον είδε, τι φόρεσε, τι έκανε...
      Φιλιά πολλά, καλή εβδομάδα επίσης!

      Διαγραφή
  16. Και πολύ καλα έκανες Ελλη μου που εγραψες αναλαφρα γιατί εδωσες με την γραφή σου ακριβως την σημερινή ε[ποχή με τις Καιτούλες... σιγουρα θα έχει πολλες Καιτούλες εκει εξω.. πολύ εξυπνη ιδέα .. επιασες το θεμα στην ρίζα του .. η λεξη φιλαυτία παροτι δυσκολη τελικα εδωσε διαμαντια και αυτην την φορα.. μπραβο για αλλη μια φορα ..Ελλη μου να εχεις ενα ομορφο μηνα σου ευχομαι καλο σου βραδυ.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ου, πάρα πολλές! Και άλλους τόσους Χουάν...
      Να είσαι καλά, Ρούλα μου, σε ευχαριστώ πολύ-πολύ! Φιλιά πολλά, καλό μήνα και καλή εβδομάδα από αύριο! :)

      Διαγραφή
  17. Καλή σου μέρα.
    Είναι καιρός που ήθελα να περάσω από εδώ αλλά πάντοτε κάτι γλυστρούσε και δεν το κατάφερνα. Νάμαι όμως σήμερα.
    Να ξεκινήσω από το κείμενό σου στο παιγνίδι της Μαρίας και να σου πω ότι το βρίσκω πάρα πολύ καλό παρ΄όλη την....φιλαυτία. Παναγία μου. Τι λέξη είναι αυτή.
    Όμως τα κατάφερες
    Ευχή μου η επιτυχία σου.
    Νάσαι καλά καλή μου και αν μου το επιτρέπεις θα περνάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και καλώς ήρθες, Ντένη. Θα είναι χαρά μου να περνάς και να τα λέμε, όποτε θέλεις! Εδώ θα είμαι.
      Όπως έγραψα και σε ένα σχόλιό μου στης Μαρίας, η "φιλαυτία" μπορεί να ζόρισε, όμως δεν πτόησε. Κι έτσι, μπορέσαμε να διαβάσουμε κι αυτή τη φορά πολλές ιστορίες-διαμάντια (και πολύ ωραία ποιήματα, επίσης).
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για την ευχή σου - αντεύχομαι!
      Με την πρώτη ευκαιρία θα περάσω και από το δικό σου χώρο.
      Να είσαι καλά κι εσύ, και να έχεις έναν όμορφο μήνα!

      Διαγραφή
  18. Πολύ ωραίο!
    Funky monkey, εύχομαι πάντα να γράφεις τόσο όμορφα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Σεβάχ για το πέρασμα και για τα καλά σου λόγια! :)

      Διαγραφή
  19. Ανάλαφρα, αλλά ταυτόχρονα πολύ εύστοχα και διεισδυτικά μας παρουσίασες με την ιστορία σου τη ρεαλιστική πραγματικότητα....οι Καιτούλες, οι Δον Ζουάν και η φιλαυτία τους βρίσκονται γύρω μας, δίπλα μας .... ευχάριστη έκπληξη και αυτός ο τρόπος έκφρασής σου, πολύ επιτυχημένος μάλιστα...κι εγώ με πρόθεση να γράψω ανάλαφρα ξεκίνησα, αλλά η μοίρα με πήγε αλλού....Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές, άγνωσται αι βουλαί των χαρακτήρων μας... αλλού ξεκινάμε εμείς να πάμε κι αλλού μας πάνε εκείνοι.
      Το ταξίδι είναι που έχει σημασία! Και ευτυχώς στη γειτονιά έχουμε πολλά κίνητρα για να "ταξιδεύουμε"...
      Σε ευχαριστώ πολύ, Κλαυδία μου! Φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...