Ο 18ος κατά σειρά Διαγωνισμός "Φωτογραφίζειν" διεξήχθη στο ιστολόγιο της Μαρίας Νι. (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...) και ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα.
Το θέμα αυτού του διαγωνισμού ήταν ''Τα λόγια ενός τοίχου'' και η φωτογραφία με την οποία συμμετείχα ήταν η παρακάτω:
''Η πόλη ντύνεται τη μοναξιά, κι εγώ σε ψάχνω...''
Η φωτογραφία λήφθηκε σε μια εξόρμησή μας στην Έδεσσα, κάπου στην περιοχή όπου βρίσκονται οι καταρράκτες.
Το μήνυμα στον τοίχο με συγκίνησε, μες στην απλότητά του, και αποτύπωσα τη στιγμή.
Μοντέλο μου ο σύντροφός μου, τον οποίο και ευχαριστώ - όχι μόνο για τη λήψη που μου χάρισε, αλλά και για την άδειά του να δημοσιοποιήσω τη φωτογραφία του για τις ανάγκες του διαγωνισμού.
Ευχαριστώ πάρα πολύ όλους τους φίλους που τη στήριξαν στο διαγωνισμό χαρίζοντάς της 20 βαθμούς, και στέλνω τα συγχαρητήριά μου στη Νικολέτα, που διακρίθηκε, αλλά και σε όλους τους άλλους συμμετέχοντες για τις υπέροχες φωτογραφίες τους!
Μπορείτε να δείτε εδώ τη νικητήρια φωτογραφία,
και εδώ όλες τις συμμετοχές που έλαβαν μέρος.
Μαρία μου, σε ευχαριστώ άλλη μια φορά για την φιλοξενία!
* Για τους φίλους που ενδιαφέρονται, ο επόμενος Διαγωνισμός ''Φωτογραφίζειν'' πρόκειται να ξεκινήσει στις 1/12.
Συγχαρητήρια Ελλη μου για την ατμοσφαιρική σου φωτό!! Το μήνυμα στον τοίχο το βρήκα κι εγώ τόσο τρυφερό!! Μπράβο σας, και στους δυο, για το αποτέλεσμα και την σύλληψη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά μαζεύονται εξαίσιες φωτογραφίες στο παιχνίδι!! Φιλάκια πολλά πολλά κια καλή βδομάδα να χεις κοπέλα μου!! :)))
Σε ευχαριστώ πολύ, κοπέλα μου!
ΔιαγραφήΤρυφερότατο είναι το μήνυμα, αλλά με δυσκόλεψε τα μάλα με τον τίτλο της φωτογραφίας, η αλήθεια είναι!! Το μεν μοντέλο μου ήταν σκυφτό και μου έδινε την εντύπωση του θλιμμένου, και ο τοίχος από την άλλη μου έβγαζε μια γλυκύτητα και μια ελπίδα ότι δεν έχουν όλα χαθεί.
Είχα μέρες που κλωθογύριζαν διάφοροι τίτλοι στο κεφάλι μου και δεν μπορούσα να καταλήξω!!
Όπως και να έχει, και ανεξαρτήτως του διαγωνισμού, η φωτογραφία αυτή έγινε από τις πιο αγαπημένες μου.
Και πράγματι, κάθε φορά θαυμάζουμε στο παιχνίδι εξαιρετικές λήψεις! Όπως η δική σου... με κέρδισε με την πρώτη ματιά και εξήγησα το γιατί στο σχόλιο. Συγχαρητήρια!
(Κάτι μου πήγε από τη φιγούρα ότι ήσουν εσύ, αλλά δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη. Και τώρα χαίρομαι που έπεσα μέσα!! Μα τι μάτι που έχω... Δεν πάω καλύτερα να δουλέψω στη Σκότλαντ Γιαρντ; Από τη σκιά τους αναγνωρίζω τους ανθρώπους!!)
Φιλάκια πολλά, χαρούμενη εβδομάδα να έχεις!
Συγχαρητηρια για την δευτερη θεση Ελλη μου. Πολυ ωραιο το μηνυμα του τοιχου. Αντιθετα, δεν μου θυμησε.καθολου την Εδεσα την οποια λατρευω. Φιλακια πολλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ, Μαριάννα μου!
ΔιαγραφήΗ Έδεσσα είναι υπέροχη πόλη, κι εγώ την αγάπησα. Το συγκεκριμένο σημείο είναι κοντά στους καταρράκτες μεν, αλλά πρέπει να περπατήσεις όλη την ευρύτερη περιοχή για να το ανακαλύψεις, κι επειδή δεν έχει ιδιαίτερο τουριστικό ενδιαφέρον (σε σύγκριση τουλάχιστον με τους καταρράκτες) δε νομίζω ότι το γνωρίζουν πολλοί από τους απλούς επισκέπτες της πόλης.
Εμείς, πάλι, δεν ησυχάζουμε άμα δεν ανακαλύψουμε και το παραμικρό σε μια περιοχή!!
Φιλάκια πολλά!
Έλλη μου μόλις είδα την φωτογραφία σου είπα ότι και να δω πιο κάτω αυτή θα την ψηφίσω σίγουρα. Μου άρεσε το στήσιμο, ο τίτλος, το μήνυμα στον τοίχο, όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!
Φιλάκια πολλά!
Ελένη μου σε ευχαριστώ πολύ, και για τα καλά σου λόγια, και που τη στήριξες! Χάρηκα που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά κι από εμένα!
Συγχαρητήρια Έλλη μου για τη φωτό σου
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν από εκείνες που πέρναγαν ένα πολύ
τρυφερό μήνυμα...γενικά μου άρεσε πολύ
σκηνοθετικά!!!
Σε γλυκοφιλώ ♥
Χαίρομαι πολύ και σε ευχαριστώ, Ελένη μου!
ΔιαγραφήΜου άρεσε που μπόρεσα να συμμετέχω στο διαγωνισμό με μια τέτοια φωτογραφία. Δεν το συνηθίζουμε, ίσως φοβούμενοι μήπως δημιουργηθούν προβλήματα με τους φωτογραφιζόμενους.
Μου αρέσει να φωτογραφίζω ανθρώπους γενικότερα, αλλά ξέρεις, δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Αν είναι άγνωστοι οφείλεις να ζητήσεις άδεια για να το κάνεις, και πολλοί αγριεύονται όταν τη ζητάς! Δε συζητώ να τους πεις ότι σκέφτεσαι να δημοσιευτεί η φωτογραφία τους σε διαδικτυακό διαγωνισμό... εκεί σκουραίνουν τα πράγματα!
Ακόμη και να σου δώσουν την άδεια, κινδυνεύεις να χάσεις τον αυθορμητισμό κατά τη λήψη· γνωρίζουν ότι θα φωτογραφηθούν και δεν είναι τόσο φυσικό το αποτέλεσμα.
Το σύντροφό μου τον φωτογράφισα στο σημείο χωρίς να το ξέρει - δεν είχε ιδέα! Έμεινα πίσω, κι εκείνος συνέχισε να περπατά. Και δεν παραξενεύτηκε, γιατί συχνά ξεστρατίζω για φωτογραφίες! Οπότε, σκηνοθετικά, όπως λες, κατόρθωσα να πετύχω ακριβώς αυτό που ήθελα και ίσως γι΄αυτό και χάρηκα τόσο αυτή τη λήψη!
Φιλάκια πολλά! ♥
Τί όμορφη φωτογραφία! Τί γλυκό μήνυμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο, μαϊμουδάκι μου! Υπέροχη η συμμετοχή σου!
(Ευχαριστούμε κι εμείς τον καλό σου, με την ευκαιρία!!!)
;-)
Σε φιλώ πολύ και σου αφήνω τις πιο γλυκές ευχές μου για ένα όμορφο απογευματάκι!
ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Σε ευχαριστώ (και σε ευχαριστεί) ομορφιά μου!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά κι από εμένα! ♥
Πολυ ομορφη φωτογραφία Ελλη μου στημενη σωστα με πολυ ομορφο μηνυμα συγχαρητήρια !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
ΔιαγραφήΠολύχρονη, Κάτια μου, να χαίρεσαι το όνομά σου και ό,τι επιθυμείς!
Ατμοσφαιρική φωτογραφία, ατμοσφαιρικά λόγια... Με λίγα λόγια εσείς οι δυο μπορείτε να κάνετε θαύματα! Φιλιά πολλά ομορφιά μου και συγχαρητήρια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, βοήθησε λιγάκι και ο τοίχος... όπως επίσης και το χέρι του αγνώστου που έγραψε πάνω του τα λόγια αυτά!!
Διαγραφή:))
Σε ευχαριστούμε, ξανθούλα μου!
Φιλιά πολλά!
Τελικά αυτόν τον καιρό δεν προλαβαίνω και πολλά αλλά εκ των υστέρων που βλέπω τις φωτογραφίες είναι εξαιρετικά όμορφες με ουσιαστικά μηνύματα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική σου έχει απέραστη αίσθηση τρυφερότητας της φράσης και της οικείας παρουσίας !!! Φιλάκια πολλά
Δεν πειράζει, εσύ κάνεις άλλα, πιο σημαντικά!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ, Νικόλ μου, χάρηκα που σου άρεσε!
Φιλάκια κι από εμένα!
πολυ ομορφη φωτο και υπεροχος τιτλος
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητηρια
φιλια πολλα
Σε ευχαριστώ, Κική μου!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Η φωτό δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο και αντίστροφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Έλλη μου!
Φιλάκια πολλά :)
Χαίρομαι!! :))
ΔιαγραφήΦιλάκια κι από εμένα και σε ευχαριστώ!
μπράβο και αισθαντική φωτό και ωραίο μοτό !!!! φιλιά πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τον Νικόλα! Ψιλοχαθήκαμε... χάρηκα που πέρασες!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά!
Όχι απλά συγκινητικό σπαρακτικό θα έλεγα! :( Και η μικρές πόλεις την βγάζουν τόσο έντονα αυτή τη μοναξιά και τη μελαγχολία... Πολύ όμορφη !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ, Χριστίνα μου!
(έχεις δίκιο για τις μικρές πόλεις...)