"Η στιγμή σου σ΄ένα ποίημα..." ~ Κ. Μόντης, "Νύχτες"

Νύχτες

Καλά, θ’ απορροφήσουν κάτι από την έγνοια σου

η μέρα, η κίνηση, η δουλειά σου, οι φίλοι,

και θα μπορέσεις ύστερα να πας 

σε κάνα θέατρο ή κέντρον ή όπου αλλού.

Όμως όταν τελειώσουν όλα

τα θέατρα και τα κέντρα κλείσουν,

και πουν οι φίλοι καληνύχτα,

και πρέπει να γυρίσεις πια στο σπίτι, τι θα γίνει;

Το ξέρεις πως σκληρή, αδυσώπητη

σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια,

Θα ‘σαι μονάχος.

Και τότες θα λογαριαστείτε.

Θες ή δε θες θα μπουν κάτω όλα, να λογαριαστείτε.

Θα ‘σαι μονάχος

κι ανυπεράσπιστος απ’ τα θέατρα και τα κέντρα,

κι απ’ τη δουλειά σου και τους φίλους.

Σε περιμένει στο κρεβάτι σου η έγνοια.

Θά 'ρθεις, δεν γίνεται. Είν’ τόσο σίγουρη γι’ αυτό, και περιμένει.

Είναι στο σπίτι και σε περιμένει.

Από τη συλλογή «Τα τραγούδια της ταπεινής ζωής» 
(Λευκωσία, 1954)

Η ανάρτηση αυτή συμμετέχει στη στήλη "Η στιγμή σου σ΄ένα ποίημα..." της Μαρίας Νι. (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...) 

Πρόκειται όντως για μια στιγμή μου σ΄ένα ποίημα... ή καλύτερα, για δυο στιγμές. 
Που περίμεναν υπομονετικά, μην ξέροντας αν και πότε θα βγουν τελικά στο φως.

Να είστε καλά και σας εύχομαι έναν υπέροχο μήνα!

► Ο Κώστας Μόντης (18 Φεβρουαρίου 1914 - 1η Μαρτίου 2004) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ελληνοκύπριους ποιητές και συγγραφείς (ήταν επίσης μυθιστοριογράφος και συγγραφέας θεατρικών έργων). Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφρασθεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Σουηδικά, Ρωσικά και σε άλλες γλώσσες. 

  Το 1980 τιμήθηκε με τον τίτλο του «δαφνοστεφούς ποιητή» (Poet Laureate) από την Παγκόσμια Ακαδημία Τεχνών και Πολιτισμού. Τέσσερα χρόνια μετά, προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ. Το 1997 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ανάλογη τιμή δέχτηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2001. (πηγή)

► Φωτογραφίες/credits:

Φωτογράφος: Andy Giannoulis 

Χώρος: Έδεσσα (Καταρράκτες) 

Μοντέλο: Χμμμ...  (Me... just me)