Και που λες, Άγιε μου Βασίλη...

♪ It's the most wonderful time of the year... ♫ 

(όπως λέει και στη φωτό πιο πάνω ↑ 

Δεν είναι τυχαίο!! Είναι γεγονός!)

  Οι γιορτές πλησιάζουν! 

 Κι όσο πλησιάζουν, τόσο ανυπομονώ γι΄αυτές (όπως κάθε χρόνο), γιατί τα λατρεύω τα Χριστούγεννα... (ποιο παιδί δεν τα λατρεύει;)

 Κι όσο πλησιάζουν κι άλλο, αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο η δουλειά που έχω στη δουλειά μου! (Όπως κάθε χρόνο, επίσης).

 Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, θέλω να φτιάξω διάφορες χριστουγεννιάτικες κατασκευές, να τις χαρίσω, να δώσω χαρά σε διάφορα φιλικά προσωπάκια (και να ανταποδώσω τη χαρά που μου έδωσαν) και τελικά ΔΕΝ προλαβαίνω!! 

  Πού πάει ο ελεύθερος χρόνος μου, οέο; Να γυρίσει πάραυτα!!

(Νομίζω ότι άλλη φορά πρέπει να ετοιμάζω ό,τι έχω στο νου μου από το καλοκαίρι... αλλιώς δεν πρόκειται - αποδεδειγμένα!)

  Στο μεταξύ, βλέπω στη γειτονιά πράγματα και θαύματα - και πολύ σας χαίρομαι. Εγώ προς το παρόν δημιουργώ κυρίως στα πλαίσια της δουλειάς μου (ω, ναι, και εκεί χειροτεχνούμε - τι νομίζατε; Διάλεξα δουλειά που να μου ταιριάζει και να της ταιριάζω!!)

  Όσο εμείς χειροτεχνούμε εκεί, λοιπόν (και χάνομαι εγώ από εδώ), κάποιες ψυχές όχι μόνο με σκέφτονται, αλλά μου χαρίζουν και τεράστια χαμόγελα! Και η κούραση φεύγει μονομιάς... 

 Σαν τα ξωτικά-βοηθούς του Αη-Βασίλη, κάνουν εκπλήξεις, στέλνουν δώρα, κάρτες και γλυκά λόγια και γεμίζουν όχι μόνο το σπίτι μου με ομορφιές, αλλά και την καρδιά μου με χαρά.

 Η Μαρία Νι. μου έστειλε το δώρο που είχα κερδίσει έπειτα από κλήρωση που είχε κάνει στο ιστολόγιό της... 

 Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ και από εδώ! Πού με χάνεις, πού με βρίσκεις το χειμώνα, όλο με κάτι δερμάτινα φαρδιά βραχιόλια κυκλοφορώ... (Οι πολλές ροκάδικες ενδυματολογικές συνήθειες κοπήκανε εδώ και χρόνια χάριν ευπρεπισμού, γκουχ-γκουχ, αλλά τα βραχιόλια εκεί, βράχος - μην τα ισοπεδώσουμε κι όλα!) 

  Όπως καταλαβαίνεις, λοιπόν, το λάτρεψα! (Και σε λάτρεψα, γιατί ξέρω πως είσαι σε φάση ανακατατάξεων αυτό τον καιρό κι όμως μπήκες στον κόπο να μου στείλεις τώρα το δώρο μου. Να είσαι καλά!)

  Η Γιάννα και ο Γιάννης, ο Γιάννης και η Γιάννα, μου έστειλαν μια κάρτα υπερπαραγωγή! Παιδιά, ευχαριστώ πάρα πολύ και ανταποδίδω τις ευχές σας! Η κάρτα μου άρεσε φοβερά! (Στην αρχή φοβόμουν να τραβήξω το κορδονάκι, για να μην τη χαλάσω... αλλά μην το πείτε πουθενά, ναι;)

  Γιάννα μου, μου είχες λείψει φοβερά και συγκινήθηκα μόνο και μόνο που είδα τα γράμματά σου επάνω στην κάρτα!!

(αλλά τι λέω, το ξέρεις ότι μου έλειψες, αφού κάθε τρεις και λίγο περνούσα από το ιστολόγιό σου και κλαιγόμουνα: "Πού είσαιιιιιι; Γύρνα πίίίσωωωωωω"!!)

  Η Κατερίνα μου έστειλε χίλια δυο (μαζί με μερικά υπέεεροχα λόγια) και με την έκπληξή της μου έφτιαξε τη μέρα! Φεύγοντας από το ταχυδρομείο με το δέμα της, δεν άντεξα και το άνοιξα στο δρόμο. Οι περαστικοί κάνανε χάζι με μένα, να γελάω μόνη μου διαβάζοντας, να δακρύζω και να μυρίζω το ευωδιαστό σαπουνάκι. (Τους καταλαβαίνω... ζηλεύανε - αφού αυτοί δεν έχουν την Κατερίνα για φίλη, να μιλάνε συχνά-πυκνά και να μοιράζονται διάφορα!)

 Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ και πάλι! Και μόνο τα λόγια σου με σκλάβωσαν, με συγκίνησαν και με γέμισαν χαρά - δεν χρειαζόταν να στείλεις τίποτε άλλο...

  Η Αννιώ μου έστειλε ένα πολύ όμορφο δώρο, αλλά δυστυχώς δεν έχω ακόμη φωτογραφία του για να σας το δείξω. Το έλαβε το έτερον ήμισυ στη Λάρισα, όμως εγώ δεν πήγα το προηγούμενο Σ/Κ (η δουλειά που λέγαμε;) και δεν θα πάω ούτε το επόμενο. Θα το δω στις 23 λοιπόν, και ήδη ανυπομονώ! Στο μεταξύ, ο καλός μου το τοποθέτησε στο δέντρο μας.

  Αννιώ μου, σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για την όμορφη έκπληξη, μου έδωσες πολλή χαρά!

Άγιε μου Βασίλη, πού είσαι;

Α, να΄σαι!!

Πες τα ξωτικά σου να με σβήσουν από τη λίστα τους για φέτος (ξέρω ότι με έχουν εκεί, ήμουν καλό παιδί όοολο το χρόνο), και μη βάλεις κάτι για μένα μέσα στο σάκο σου. 

Είμαι ευτυχής: έλαβα αγάπη, πολλή αγάπη. 

Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

  Πολλά φιλιά σε όλους! 

(Μέχρι τις γιορτές θα τα ξαναπούμε σίγουρα, οπότε δεν θα σας ευχηθώ από τώρα). 

  Καλά να περνάτε!