"Κοιτάζω τον κόσμο και παρατηρώ ότι γυρίζει, ενώ η κιθάρα μου σιγοκλαίει..."

♫

Σας κοιτάζω όλους, βλέπω την αγάπη εκεί που κοιμάται

ενώ η κιθάρα μου σιγοκλαίει

Κοιτάζω το πάτωμα και βλέπω πως χρειάζεται σκούπισμα

Κι ακόμη περισσότερο η κιθάρα μου σιγοκλαίει

Δεν ξέρω γιατί κανείς δεν σας είπε

πώς να μοιράζεστε την αγάπη σας

Δεν ξέρω πώς κάποιος σας χειραγώγησε

σας αγόρασαν και σας πούλησαν

Κοιτάζω τον κόσμο και παρατηρώ ότι γυρίζει

ενώ η κιθάρα μου σιγοκλαίει

Με κάθε λάθος πρέπει σίγουρα να μαθαίνουμε

Κι ακόμη περισσότερο η κιθάρα μου σιγοκλαίει

Δεν ξέρω πώς εκτραπήκατε

και σας αλλοτρίωσαν επίσης

Δεν ξέρω πώς σας άλλαξαν

Κανείς δεν σας προειδοποίησε

Σας κοιτάζω όλους, βλέπω την αγάπη εκεί που κοιμάται

ενώ η κιθάρα μου σιγοκλαίει

Σας κοιτάζω όλους

κι ακόμη περισσότερο η κιθάρα μου σιγοκλαίει

I look at you all, see the love there that's sleeping

While my guitar gently weeps

I look at the floor and I see it need sweeping

Still my guitar gently weeps

I don't know why nobody told you

how to unfold your love

I don't know how someone controlled you

they bought and sold you

I look at the world and I notice it's turning

While my guitar gently weeps

With every mistake we must surely be learning

Still my guitar gently weeps

I don't know how you were diverted

you were perverted too

I don't know how you were inverted

no one alerted you

I look at you all, see the love there that's sleeping

While my guitar gently weeps

I look at you all

Still my guitar gently weeps

Ό,τι προηγήθηκε, αποτέλεσε την έμπνευση - ό,τι ακολουθεί, είναι το αποτέλεσμά της.

Κολιέ-κιθάρα, με την τεχνική bead embroidery

Ψιλά γράμματα: 

  Μέρες είχα να τιμήσω το μπλογκ μου με την παρουσία μου (!)... και ξέρω, δεν σας έχω συνηθίσει έτσι, να τα λέμε μια φορά ανά δυο εβδομάδες! Είμαι καλά πάντως, ελπίζω να σας βρίσκω κι εσάς καλά. 

  Με έχουν απορροφήσει πολύ τα της δουλειάς μου (η οποία δουλειά μου, μέχρι πριν από λίγους μήνες, ήταν μια χαρά και κυλούσε μια χαρά, όπως θα έπρεπε να κυλάει - ως το σημείο όπου κάποιοι είχαν τη φαεινή ιδέα να τη μετατρέψουν σε κάτι αντίστοιχο με την πυρηνική φυσική, καταφέρνοντας να χάσουν το αρχικό της νόημα και τον πραγματικό λόγο ύπαρξής της).

 Μέχρι να τα ξαναπούμε, ελπίζω να έχω βρει/εφεύρει/ανακαλύψει μια φόρμουλα της προκοπής για μια καλύτερη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου μου, και να έχω βγει αλώβητη - και όχι καταπλακωμένη - από τους τόνους της ανελέητης γραφειο-χαρτούρας!

  Σας φιλώ! ♥