Νέα και "Εικόνες" (the video)

   Να΄μαι και πάλι! Καλώς σας ξαναβρίσκω, φίλοι μου! Μου λείψατε!

  Συγχωρέστε μου την πολυήμερη απουσία, αυτό το διάστημα ήταν δύσκολο και περίεργο για μένα - και κυρίως ψυχολογικά. Για την ακρίβεια, ήταν το διάστημα της πλήρους ταλαιπωρίας...

  Κάποιοι το ξέρετε ήδη από το φατσοβιβλίο, κάποιοι θα το μάθετε τώρα: έφυγα από τη Θάσο όπου δούλευα τα τελευταία χρόνια (επιτέλους!!) και φέτος βρίσκομαι στην Ημαθία για δουλειά. Ήταν ένα ανέλπιστο δώρο που με γέμισε χαρά. 

  Ήρθα λοιπόν στο νομό ορεξάτη και με κέφι, τα πράγματα όμως δεν ξεκίνησαν καλά. Με άλλαξαν τρεις φορές τόπο εργασίας, μέσα σε λίγες μόνο μέρες: μία δούλεψα στην Αλεξάνδρεια, μία σε ένα χωριό έξω από τη Νάουσα και τώρα δουλεύω προσωρινά μέσα στην πόλη της Νάουσας. Λέω "προσωρινά" γιατί πάλι θα με αλλάξουν, περιμένω να τοποθετηθώ σε ένα άλλο χωριό έξω από τη Νάουσα από στιγμή σε στιγμή. 

  Τέσσερις διαφορετικοί τόποι, με λίγα λόγια, τέσσερα διαφορετικά περιβάλλοντα, μέσα σε διάστημα λιγότερο του ενός μήνα... (Ουφ! Αισθάνομαι σαν μπαλάκι του τένις...)

  Όπως καταλαβαίνετε, όλο αυτό δεν μπορεί παρά να είναι ψυχοφθόρο. Άργησα πολύ να βρω σπίτι και να τακτοποιηθώ, κι αυτό γιατί δεν ήξερα προς τα ποια περιοχή ακριβώς να ψάξω, μιας και με άλλαζαν τοποθεσίες συνέχεια. Πηγαινοερχόμουν λοιπόν με το αυτοκίνητο από Λάρισα, κάτι το οποίο και με κούρασε και με άφησε ταπί.

  Τελικά κατάφερα να βρω σπίτι και τώρα θα τα λέμε από τη Νάουσα πια. 

  Το τοπίο με τον ακριβή τόπο εργασίας μου ελπίζω να ξεκαθαρίσει σύντομα, γιατί όσο εγώ λειτουργώ ως νομάδας, τόσο αισθάνομαι εκτός τόπου και χρόνου χωρίς να μπορώ να προσαρμοστώ, και τόσο παίρνω και άλλους στο λαιμό μου - ειδικά αυτούς που με κοιτούν μέσα στα μάτια κάθε πρωί και περιμένουν πώς και πώς να με δουν και την επόμενη μέρα.  

(Πώς να πεις σ΄αυτά τα μάτια ότι θα τα αφήσεις και θα φύγεις κάποια στιγμή, 

και πως δε φταις εσύ γι΄αυτό; Πώς να ζητήσεις να καταλάβουν;) 

  Το καλό της όλης κατάστασης κρύβεται στις λεπτομέρειες... το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε βρέθηκα για πρώτη φορά εδώ και χρόνια στο σπίτι μας. Από ό,τι υπολόγισα, είχα να πάω ένα κανονικό Σαββατοκύριακο στο σπίτι μου και στο σύζυγό μου (εκτός των διαστημάτων  Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού) από το 2007-2008. Καταλαβαίνετε την έξαψή μου λοιπόν την Παρασκευή - ήταν οι πιο γλυκιές 2 και κάτι ώρες οδήγησης που έκανα ποτέ.

 Στο μεταξύ, φόρτωσα στον κόκορα τις νέες δημιουργίες (πού όρεξη;) και έπιασα να "ξεσκονίζω" τις παλιές:

 Στις αρχές του 2013, είχα γράψει και εικονογραφήσει μια μικρή ιστορία για τη Φλώρα (TEXNIS STORIES) και το παιχνίδι της "Παίζοντας με τις Λέξεις". Ο τίτλος της ήταν "Εικόνες".

 "Παίζοντας" λιγάκι στον υπολογιστή, τη μετέτρεψα σε ένα μικρό βιντεάκι. (Όχι κάτι το τρομερό, μη φανταστείτε!) 

  Και κάπου εκεί ξαναθυμήθηκα πόσο φλέρταρα παλιότερα, όταν ήμουν φοιτήτρια, με την ιδέα της δημιουργίας μιας απλής ταινίας μικρού μήκους. Δεν αξιώθηκα να το υλοποιήσω ποτέ αυτό, θέλει κόπο, θέλει χρόνο, θέλει σχεδιασμό, εξοπλισμό, προγράμματα, συνεργάτες... (ειδικά γι΄αυτούς τους τελευταίους, αν ξέρετε κανέναν που να ασχολείται ή να ενδιαφέρεται, δώστε του το mail μου!!! Για όλα τα άλλα, υπόσχομαι να το παλέψω...)

  Τέλος πάντων, ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως κάποτε καταφέρω να κάνω και αυτή την ιδέα μου πράξη. Στο μεταξύ, ας ξεκινήσουμε με τα πιο απλά, ε;

Έτσι κι αλλιώς, 

προσπαθώντας, μαθαίνεις... και δοκιμάζοντας, καλυτερεύεις.

  Λόγω του ότι ο blogger αλλάζει τα φώτα στο αρχείο μου, εξαιτίας της συμπίεσης, και υποβαθμίζει την ποιότητά του (που σημαίνει ότι δεν θα το δείτε με την ίδια ποιότητα που το βλέπω εγώ στον υπολογιστή μου), το ανέβασα στη σελίδα μου στο facebook, ελπίζοντας σε καλύτερα αποτελέσματα. Όσοι θέλετε, σας περιμένω να το δείτε εκεί, πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο. (Θυμηθείτε μόνο να κάνετε κλικ στην επιλογή HD κάτω χαμηλά στο βίντεο, για καλύτερη ποιότητα).

"Εικόνες" ~ "Images"

Εικονογραφημένη Μικρή Ιστορία - Illustrated Short Story 

(Written and Illustrated by Funky Monkey)

Καλή εβδομάδα σε όλους!