Γκιόλα - Η σμαραγδένια λιμνοθάλασσα της Θάσου

   Το μέρος που θα επισκεφθούμε σήμερα έχει μια ιδιαίτερη, σπάνια ομορφιά. Προορισμός μας είναι η Γκιόλα, η φυσική "πισίνα" της Θάσου. 

  Συχνά, η Γκιόλα αναφέρεται και ως λίμνη - αλλά για μένα, το πιο σωστό είναι μάλλον λιμνοθάλασσα (παρ΄ότι η έκτασή της είναι πολύ μικρή). 

 Έξω από τα σύνορα της χώρας μας η Γκιόλα είναι πολυδιαφημισμένη και σχεδόν όλοι οι τουρίστες που επισκέπτονται το νησί, τη γνωρίζουν - στην Ελλάδα, από την άλλη, κάποιοι την ξέρουν, αρκετοί όμως όχι.

  Αν επιλέξεις να την επισκεφθείς το φθινόπωρο ή την άνοιξη, θα τη θαυμάσεις σε όλο της το μεγαλείο, χωρίς κόσμο και φασαρία. Τότε, θα γαληνέψεις και θα έχεις τη δυνατότητα να ηρεμήσεις στην αγκαλιά της φύσης.

  Αν επιλέξεις να την επισκεφθείς το καλοκαίρι, θα συναντήσεις μεν κόσμο πολύ, αλλά μόνο τότε θα μπορέσεις να χωθείς στην υγρή αγκαλιά της... κάτι που δεν γίνεται να κάνεις στις άλλες εποχές.

 Τα πάντα είναι θέμα επιλογής. Εγώ επέλεξα να την επισκεφθούμε τώρα, στα ήσυχά της. Μόνο εμείς θα είμαστε εκεί - και η Φύση.

 Ελπίζω να φόρεσες τα αθλητικά σου, γιατί το αυτοκίνητό μας φτάνει μόνο μέχρι ένα σημείο. Μετά χρειάζεται να περπατήσουμε... και ο δρόμος που θα ακολουθήσουμε είναι αρκετά δύσβατος.

 Τη Γκιόλα δεν είναι εύκολο να τη βρει κανείς, αν δεν ξέρει ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες της διαδρομής. Εσύ όμως μη μου ανησυχείς, γιατί ξέρω πώς θα πάμε - να, θα σου δείξω, κοίτα το χάρτη: θα ξεκινήσουμε από τα Λιμενάρια (το δεύτερο μεγαλύτερο χωριό του νησιού, που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του) και θα ακολουθήσουμε το δρόμο προς Ποτό και Αστρίς.  

(πηγή)

  Περνώντας τον Ποτό και μετά τον οικισμό Αστρίς, έχε το νου σου: θα δούμε ένα ξενοδοχείο πάνω στο δρόμο, που λέγεται "Aeria Hotel". Μετά από λίγες στροφές, πρέπει να βρούμε άλλη μια πινακίδα - θα γράφει "Σειρήνες". Είναι σημαντικό να μην τη χάσουμε αυτή την πινακίδα... εκεί δεξιά έχει δρόμο και εκεί είναι που θα πρέπει να στρίψουμε.

  Ο δρόμος είναι χωμάτινος και κακοτράχαλος, όμως μη σε φοβίζει αυτό. Το αυτοκίνητό μας είναι συμβατικό και όχι 4x4, αλλά σου υπόσχομαι, θα τα καταφέρει μια χαρά! Είμαστε τυχεροί, δεν έχει βρέξει πρόσφατα κι αυτό κάνει πολύ καλύτερα τα πράγματα. Σε διαφορετική περίπτωση, η κατάβαση με ένα συμβατικό αυτοκίνητο θα ήταν πολύ πιο δύσκολη και ίσως, επικίνδυνη.

  Σε κάποιο σημείο, ο δρόμος που ακολουθούμε κάνει διχάλα. Εμείς κατευθυνόμαστε αριστερά. Θέλουμε να βρούμε αυτό το πέτρινο κτίσμα.

Μέχρι εδώ είναι που πηγαίνει το αυτοκίνητο...

Από εδώ και πέρα θα συνεχίσουμε με τα πόδια.

Ο δρόμος είναι χωμάτινος, πετρώδης και κατηφορικός. 

Μπροστά μας, λαμπυρίζει το γαλάζιο της θάλασσας.

Μας καλεί.

Υπάρχουν σημάδια παντού, πρόχειρα σχεδιασμένα 

με μπογιά, πάνω στις διάσπαρτες πέτρες του δρόμου.

Είναι χρήσιμα, πολύ χρήσιμα: χωρίς αυτά είναι πολύ εύκολο να χαθείς.

Όσο κατεβαίνουμε, ο δρόμος μετατρέπεται σε ένα 

στενό, πετρώδες και έντονα κατηφορικό μονοπάτι.

  Κινούμαστε ανάμεσα σε δέντρα και θάμνους, ακολουθώντας τα σημάδια. Άλλα σημάδια μας οδηγούν για την κατάβαση (όπως το άσπρο βέλος), και άλλα θα μας κατευθύνουν αργότερα για την ανάβαση (κάπου ψηλά, εκεί που συγκλίνουν τα δέντρα, θα δεις ένα πράσινο σημάδι - αυτό βοηθά να βρουν το δρόμο τους όσοι ανεβαίνουν).

Να και μια σαύρα της ελληνικής γης...

Βρισκόμαστε αρκετά χαμηλά τώρα... πλησιάζουμε στη θάλασσα. 

Εδώ, η μορφολογία του εδάφους αλλάζει και πάλι: βλέπουμε 

τα βράχια να πληθαίνουν και να εκτείνονται πλέον αμφιθεατρικά.

Ταυτόχρονα, η βλάστηση αρχίζει να λιγοστεύει. 

Εδώ χαμηλά, φυσάει... και η θάλασσα είναι κάπως ταραγμένη.

Το θαλασσινό νερό κατάφερε να ξεπεράσει το ύψος των 

βράχων και εγκλωβίστηκε, φωλιάζοντας ανάμεσά τους.

Έφτασε επιτέλους η ώρα να γνωρίσουμε τη Γκιόλα...

Ένα φυσικό σχηματισμό σαν αγκαλιά, γεμάτο με θαλασσινό νερό.

Ένα σμαράγδι, κρυμμένο ανάμεσα στο βραχώδες έδαφος.

Τα κύματα χτυπούν με δύναμη πάνω στα βράχια...

... και εισέρχονται στη Γκιόλα, ανανεώνοντας κάθε τόσο τα νερά της.

  Πλησιάζοντας κι άλλο, μπορούμε πια να δούμε τον πυθμένα της και το πράσινο χρώμα των νερών της. Η Γκιόλα δεν είναι πολύ βαθιά (περίπου 3 μ. είναι το βάθος της) και μπορείς άνετα να κολυμπήσεις, αρκεί να προσέχεις τα σημεία όπου υπάρχουν βράχια. 

Αρκετοί από τους καλοκαιρινούς της επισκέπτες στέκονται στο 

ψηλότερο σημείο της και βουτούν από εκεί στα πράσινα νερά της...

Η χώρα μας έχει τόσες μικρές - και συχνά κρυμμένες - ομορφιές... 

Τώρα που ο καιρός ανοίγει και το καλοκαίρι είναι μια ανάσα κοντά,

είναι η ιδανική εποχή για να τις ανακαλύψουμε!!

* Η συνολική διαδρομή που διανύεις από τον κεντρικό δρόμο ως και τη Γκιόλα (και με το αυτοκίνητο και με τα πόδια, δηλαδή) είναι περίπου δύο χιλιόμετρα. 

Εκτός από τα παραπάνω, σου έχω ακόμη να δεις και αυτό:

Γκιόλα → Πανοραμική Εικονική Περιήγηση (360°)

Λοιπόν, πες μου: σε έπεισα να την αναζητήσεις και να την επισκεφθείς;

♫ Music Award! ♫

  Να΄μαι και πάλι!! 

  Πριν αναφερθώ σε ο,τιδήποτε άλλο, να σας πω πρώτα ένα τεράστιο ευχαριστώ για τις ζεστές ευχές σας και για την εμψύχωση σε σχέση με την υγεία μου! Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου!

  Μαϊμουδάκι is still ↓ down... αλλά πολύ-πολύ καλύτερα τώρα. Έχω δρόμο ακόμη μπροστά μου πριν ξανασηκωθώ της προκοπής ↑ και στα δύο μου πόδια, αλλά τα δύσκολα πέρασαν. 

  Πάμε να ακούσουμε μουσική σήμερα! Αφορμή είναι ένα μουσικό βραβείο που μου χάρισαν δυο φίλες, η Άμυ (Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής) και η Παλόμα (Η θάλασσα των ονείρων μου).

  Ωραία πάσα για να επιστρέψω δυναμικά, κεφάτα και με ανεβασμένη διάθεση, κορίτσια μου! Ό,τι χρειαζόμουν... ευχαριστώ πάρα πολύ!  

Οι κανόνες:

1. Επιλέγεις 5 αγαπημένα σου τραγούδια.

2.Δίνεις το βραβείο σε 10 διαφορετικά blog. 

  Τιιιιιιιιιιι;;!! Μόνο πέντε αγαπημένα τραγούδια; Τόσα λίγαααα;; Ωχ-ωχ... Πώς θα διαλέξω μόνο τόσα;;...

?

(μούμπλε... μούμπλε...)

Το βρήκα! 

Μιας και το βραβείο το πήρα εις διπλούν, 

έχω δικαιολογία για να βάλω παραπάνω τραγούδια... 

ουφ... σώθηκα!! Και μπορώ έτσι να βάλω και διάφορα είδη...

(Πιασάρικα νεο-λαϊκά "του σωρού" μην περιμένετε από εμένα... 

σε μια άλλη ζωή ίσως, και άμα... - που δεν -)  

8 Μουσικές Επιλογές στις οθόνες σας, λοιπόν! 

(Από δω το πήγα... από κει το πήγα... 

τα κατάφερα πάλι να κάνω το δικό μου... 

χεχε!!)

1. Led Zeppelin - Kashmir 

(ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΨΕΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!!)

2. Διάφανα Κρίνα - Μέρες Αργίας

(Γνώμη μου; Η καλύτερη μελοποίηση ποιήματος ever - 

Τα Διάφανα Κρίνα μελοποιούν ένα ποίημα του Διονύση Καψάλη, 

από την ποιητική συλλογή ΤΕΤΡΑΛΟΓΙΑ - το ΙΧ/9ο ποίημα). 

3. Moody Blues - Nights in White Satin

(Πολυαγαπημένο... Το επιλέξαμε για τον πρώτο χορό, στο γάμο μας - 

για λίγα λεπτά, ο γύρω μας κόσμος "εξαφανίστηκε" από προσώπου γης).

4. Γιάννης Χαρούλης - Μαλαματένια Λόγια 

(Χωρίς επιπλέον λόγια δικά μου εδώ- 

αρκούν τα Μαλαματένια....)

5. Δημήτρης Μητροπάνος - Αλλοίμονο

( .... ..... ..... .... )

6. Moulin Rouge Soundtrack - El Tango De Roxanne

(Με το που ξεκινάει το κομμάτι και μπαίνει 

κι αυτή η "dirty" φωνή, ανατριχιάζω... εσείς;)

7. The Last of the Mohicans Soundtrack (Randy Edelman,Trevor Jones)

(Δε θα μπορούσε με τίποτα να λείπει αυτό το σάουντρακ από αυτή τη λίστα...)

8. Requiem For A Dream Theme (Clint Mansell)

(... το ίδιο ισχύει και γι΄ αυτό!)

   Λοιπόν... αυτά ήταν! Όποιος από εσάς θέλει, μπορεί να συνεχίσει το παιχνίδι στο δικό του χώρο.

Αλήθεια, είναι κάποιο κομμάτι από τα παραπάνω και δικό σας αγαπημένο;

Υ.Γ:  Μιας και έχω πήξει να είμαι όλη την ώρα κλεισμένη στο σπίτι (πηγαίνοντας μόνο από καναπέ σε κρεβάτι και τούμπαλιν... ) τι λέτε, είστε να πάμε βόλτα την επόμενη φορά;

  Να ξεσκάσουμε, βρε αδερφέ!! Αφήστε τα όλα πάνω μου... εσείς φορέστε μόνο τα αθλητικά σας (κι εγώ θα "πετάξω" για λίγο τις πατερίτσες μου!)

  

(Πείτε ναι, pleeeeeease...)

:))

Πράσινη επανάσταση στην Κρήτη ενάντια στα χημικά της Συρίας

   Από τις 6 Γενάρη, όπου κι έγινε η πρώτη δημοσίευση στα χρονικά για το ζήτημα, στα Χανιώτικα Νέα μέσω ενός τοπικού δημοσιογράφου, ο οποίος από πείσμα κράτησε το θέμα ζωντανό στις καρδιές μας, ο τοπικός Κρητικός τύπος ασχολείται καθημερινά με την Πράσινη Επανάσταση των Κρητών ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο.

  Από τις 6 Γενάρη έως σήμερα, οι Κρήτες κι ο Κρητικός Τύπος, μέσα από μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις χιλιάδων Κρητών, βροντοφωνάζουν καθημερινά το «Όχι».

  Από τη Σούδα (9/3) και το ιστορικό Αρκάδι (23/3) έως την εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), δήμαρχοι, πολίτες, πανεπιστημιακοί, δικηγορικοί κι οδοντιατρικοί σύλλογοι, ψαράδες, φοιτητές, μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, εκπαιδευτικοί, κι αγανακτισμένοι παπάδες ξεσηκώθηκαν ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ, Ρωσία και του διεθνούς Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW).

  Μέλη της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου», από το περήφανο νησί της Κρήτης, καταγγέλλουν πως δεν υπάρχει καμία επίσημη πληροφόρηση, από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο οργανισμό, για το πότε ακριβώς θα πραγματοποιηθεί η υδρόλυση και κάτω από ποιες συνθήκες.

 Μέλη της κίνησης από ολόκληρη την Κρήτη, ανάμεσά τους και πανεπιστημιακοί καθηγητές, όπως ο κος Γιδαράκος και κος Πισσίας, από το Πολυτεχνείο και Πανεπιστήμιο Κρήτης αντίστοιχα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως έχει απαγορευθεί κάθε παρακολούθηση από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, ή τηλεμετρική αναμετάδοση της διαδικασίας κι αυτό εγείρει σημαντικά ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα.

 Πανικός φωλιάζει στις ψυχές όλων των Κρητών καθώς, σύμφωνα με νομικούς εκπροσώπους της κ ίνησης πολιτών, οι Αμερικανοί έχουν φροντίσει ώστε σε περίπτωση ατυχήματος, κατά τη διάρκεια της υδρόλυσης ή μεταφοράς των αποβλήτων, να μη φέρει νομικές κι οικονομικές ευθύνες το αμερικανικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού το οποίο έχει αναλάβει την εξουδετέρωση και κατ’επέκταση οι Η.Π.Α.

 Ο Γιώργος Σμπώκος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε θέματα Δικαίου Περιβάλλοντος, αναφέρει πως «υπάρχει νομικό κενό για τα χημικά της Συρίας». Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ελλάδα;

  Την ίδια ώρα που χιλιάδες Κρήτες παραβρέθηκαν στην εν πλω διαμαρτυρία στα Σφακιά (27/4), περισσότεροι από 500 Κρήτες συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα και εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις αντεθνικές κι εγκληματικές αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Κανένα Αθηνοκεντρικό κανάλι δεν ασχολήθηκε με τη συγκέντρωση αυτή. Μόνοι οι δημοσιογράφοι ήδη ασχολήθηκαν με το θέμα αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δε χρηματίζονται. Ποιοι είναι όμως αυτοί που χρηματίζονται και δεν μιλούν; Τι συμβαίνει με τους επιστήμονες;

  Ο τύπος γενικότερα στην Ελλάδα δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το μείζονος σημασίας αυτό ζήτημα. Πώς θα γινόταν άλλωστε να ασχοληθούν με σημαντικά ζητήματα, όπως το ζήτημα της εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής, την ιδιωτικοποίηση των παραλιών της χώρας μας κι άλλα πράσινα ζητήματα, τα οποία έχουν κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό αντίκτυπο, εν’όψει των επικείμενων εκλογών; Οι πολίτες φοβούνται ότι πολλά μέλη θ’αποχωρίσουν από τις κινητοποιήσεις με την πάροδο των εκλογών, καθώς από τον χώρο της πολιτικής τους προσέγγισαν στην προσπάθειά τους να εξαργυρώσουν ψήφους.

 «Μας λένε να σιωπούμε και να μην αντιδρούμε», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευγενία Τσατσάκη, μέλος της κίνησης πολιτών στο συντονιστικό Ηρακλείου, για τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τα Υπουργεία. «Δεν έχει γίνει καμία μελέτη περιβαλλοντικών ρίσκων κι επιπτώσεων», συμπληρώνει με απογοήτευση, δηλώνοντας πως «δεν υπάρχει διαφάνεια στην ενημέρωση τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο κι από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης εκτός Κρήτης».

 Σε δήλωσή του σε ομογενειακή εφημερίδα ήδη από τον Ιανουάριο, ο κος Αντώνης Τσουρδαλάκης από τη Μελβούρνη, πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών, εξέφρασε την «αντίθεση κι αγανάκτησή του για την προτεινόμενη και μυστικά σχεδιαζόμενη καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στον θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κρήτης» και καταδίκασε τις εγκληματικές, επικίνδυνες κι απαράδεκτες ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης. Όμως έκτοτε μειωμένες ήταν οι κινητοποιήσεις της Ομογένειας.

  Την θανάσιμη κι εγκληματική αδιαφορία τόσο του ελληνόφωνου Τύπου όσο και της ελληνικής κυβέρνησης καταδικάζει επίσημα και η φοιτητική ομάδα Κοινωνικών Λειτουργών του πανεπιστημίου RMIT στην Μελβούρνη καθώς κι εκπρόσωποι της «Κίνησης Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου» εδώ στη Μελβούρνη.

  Οι Κρήτες καλούν τους ομογενείς να συμπαρασταθούν έμπρακτα στις κινητοποιήσεις τους και να βοηθήσουν να μη γίνει σκουπιδότοπος αποβλήτων, πυρηνικών και χημικών η Μεσόγειος. Πρέπει να σπάσει επιτέλους ο κλοιός της σιωπής και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό να δώσουν στο ζήτημα τη δέουσα σημασία που του αρμόζει.

 Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας Κρήτης, ήδη σε δελτίο τύπου από τις 6 Φεβρουαρίου, δηλώνει πως «η Ιεραρχία της Εκκλησίας Κρήτης διαμαρτύρεται έντονα για την έλλειψη υπεύθυνης ενημέρωσης όλων των πολιτών της χώρας μας, κυρίως δε των κατοίκων της Κρήτης, για το εν λόγω μεγάλο και σοβαρό θέμα, κι εκφράζει την έντονη αντίθεσή της για το θλιβερό αυτό γεγονός».

  Σε ομιλία του στη Σούδα στις 9 Μαρτίου, ο παπά-Ανδρέας από τα Ανώγεια, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα λέγοντας πως «Από το Ακρωτήρι των Αγώνων υψώνουμε το λάβαρο της Παγκρήτιας Αντίστασης απέναντι στα σχέδια του χημικού θανάτου», και καλώντας τον Κρητικό λαό ν’απέχει από τις ευρωεκλογές, ακολουθώντας το παράδειγμα της ακριτικής Γαύδου.

  Παρακινήστε άτομα που γνωρίζετε στον καλλιτεχνικό χώρο να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Ένας ολόκληρος λαός κατέβηκε στους δρόμους. Κανένας να μη μείνει με σταυρωμένα τα χέρια, το οφείλουμε στα παιδιά μας.

 Γνωρίζουμε πολύ καλά τι φωλιάζει στις ανυπότακτες καρδιές των Κρητών απανταχού γης: «Ήθελαν να μας βρουν ανοχύρωτους κι απροετοίμαστους. Μας βρήκαν όμως αποφασισμένους».

Κίνηση Πολιτών ενάντια στην «εξουδετέρωση» των χημικών όπλων 

της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου - Μελβούρνη