Μια "ρόδινη" καλησπέρα, πασπαλισμένη με λίγες ευχές και πολλά ευχαριστώ!

      Καλησπέρα σε όλους σας!

     Χρόνια Πολλά και καλά! Ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά και να περνάτε όμορφα αυτές τις γιορτινές ημέρες! 

     Λόγω του ότι δεν έχω πρόσβαση στο ίντερνετ αυτές τις μέρες που βρίσκομαι στη "βάση" μου, έχω χαθεί λιγάκι κι έχω αραιώσει αναγκαστικά τις επισκέψεις μου στα σπιτάκια σας. Επίσης, δεν καταφέρνω να απαντήσω στα σχόλια του καθενός σας ξεχωριστά, όπως μου άρεσε να κάνω - ελπίζω να μη μου θυμώσετε! Η αλήθεια είναι ότι μου λείπετε αρκετά... αφήστε που χάνω και τα νέα σας... Υπόσχομαι όμως, επιστρέφοντας, να είμαι μαζί σας όπως και πριν! 

    Τώρα, κάνω την ανάρτηση από το πατρικό μου σπίτι - και θέλω να σας πω την καλησπέρα μου, να σας στείλω την αγάπη μου και να σας ευχαριστήσω για όλες τις όμορφες ευχές που μου δώσατε τις προηγούμενες μέρες. Ανταποδίδω όλες τις ευχές σε όλους!! Μπορεί να μην έχουμε βρεθεί (ακόμη!) από κοντά, αλλά είστε όλοι σας μέσα στην καρδιά μου, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι σας μαζί - είστε οι Φίλοι μου!  

     Γράφω στον τίτλο ότι έχω να σας πω μια "ρόδινη" καλησπέρα. Γιατί ρόδινη;

     Μα...
     
     Λοιπόν, το ρόδι είναι ένας ευλογημένος καρπός. 

     Εκτός του ότι κάνει απίστευτο καλό στην υγεία μας, είναι ένας καρπός που έχει και συμβολικό χαρακτήρα: αποτελεί σύμβολο καλής τύχης, αφθονίας, γονιμότητας και πλούτου. Έτσι, συχνά, μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, χρησιμοποιείται για γούρι - είτε ο ίδιος ο φυσικός καρπός σε συνθέσεις και στολίσματα (σε πιατέλες, μαζί με κεριά για παράδειγμα), είτε οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις του (αποτυπωμένος επάνω σε ημερολόγια, κρεμαστά γούρια στην είσοδο των σπιτιών, σε μπρελόκ, στεφάνια και σε άλλα).

  Ένα έθιμο της ελληνικής παράδοσης για την Πρωτοχρονιά, επιβάλλει τα πρώτα λεπτά της έλευσης του Νέου Χρόνου να κάνουμε το λεγόμενο "ποδαρικό" στο σπίτι μας, σπάζοντας ένα ρόδι στην είσοδο, για καλή τύχη και για ευημερία. 

  Στα μέσα Νοεμβρίου, φωτογράφισα στο πατρικό μου σπίτι τη ροδιά μας, που τότε ήταν φορτωμένη με καρπούς.  Με αυτές τις φωτογραφίες, επέλεξα να σας δώσω τις ευχές μου για την Έλευση του Νέου Χρόνου:

   Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να είναι τόσα τα καλά που θα φέρει ο Νέος Χρόνος στα σπιτικά σας, όσα είναι και τα σπόρια του ροδιού. Να έχετε υγεία και ευημερία και κάθε ξεκίνημα που θα κάνετε εσείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα τη Νέα Χρονιά, να είναι καλό και τυχερό.

     Πολλά φιλιά σε όλους! 

Καλά Χριστούγεννα!

Χρόνια Πολλά, με Υγεία και Ευτυχία! 

    Εύχομαι ο Χριστούλης που θα γεννηθεί να γεμίσει τις καρδιές σας με Αγάπη, Ειρήνη, Χαρά και Ελπίδα! 

    Με οδηγό το Άστρο των Χριστουγέννων, ας κάνουμε αυτές τις γιορτές ξεχωριστές και τη Νέα Χρονιά καλύτερη... 

     Πολλά φιλιά σε όλους - να περάσετε όμορφα!

Driving home for Christmas...

      Καλημέρα, χρόνια πολλά! Να'μαι κι εγώ...

    Θα ήθελα μαζί με την καλημέρα μου, να πω και ένα ευχαριστώ σε όλους σας, που τόσο καιρό τώρα περνάτε από το ιστολόγιό μου, κάνοντάς μου παρέα καθημερινά και αφήνοντάς μου τόσο όμορφα σχόλια! Χαίρομαι τόσο την αλληλεπίδραση μαζί σας...

  

    Σήμερα σας έχω ένα υπέροχο τραγούδι του Chris Rea, να το ακούσουμε μαζί:

   "Driving Home for Christmas" ("Οδηγώντας προς το σπίτι για τα Χριστούγεννα"), λοιπόν... αλλά δε θα χαθούμε! Να περνάτε όμορφα και τα λέμε σύντομα! Πολλές ευχές μέσα από την καρδιά μου για Καλές, Χαρούμενες Γιορτές, με Υγεία, Ευτυχία και Αγάπη! Φιλιά!

Μάλλινα και ζεστούλικα... για το λαιμό φίλων!

     Πριν από λίγο καιρό σας έδειξα την πρώτη μου απόπειρα να πλέξω. Ξεκίνησα με τα εύκολα (όντας αρχάρια στο... "άθλημα") και έφτιαξα δυο μάλλινα φουλάρια, πλέκοντας με τα δάχτυλα, ένα για μένα και ένα για τη μαμά μου. 

  Διαβάζοντας τα ενθαρρυντικά σας σχόλια, πήρα τα πάνω μου, έτσι το δικό μου το κυκλοφόρησα αμέσως... Και τράβηξε την προσοχή! Μου ζητήθηκε λοιπόν, να ετοιμάσω δύο παρόμοια φουλάρια, ένα για μια φίλη κι άλλο ένα για την αδελφή της. 

  Ακολούθησα τον ίδιο τρόπο στην κατασκευή τους με τα προηγούμενα, άλλαξα όμως το φιογκάκι, το οποίο έκανα και αυτό πλεκτό. Άλλαξα και το είδος του νήματος, το οποίο είναι επίσης χοντρό και τρίχρωμο, όπως και αυτό που είχα χρησιμοποιήσει στο δικό μου φουλάρι, αλλά είναι πολύ περισσότερα μέτρα σε μήκος. Έτσι, τα φουλάρια έγιναν πιο πλούσια.

   Να τα δύο φουλάρια που τους ετοίμασα:

Μάλλινο φουλάρι από τρίχρωμο χονδρό νήμα, 

με πλεκτό φιογκάκι που αφαιρείται.

Μάλλινο φουλάρι από τρίχρωμο χονδρό νήμα, 

με πλεκτό φιογκάκι που αφαιρείται (λεπτομέρεια)

     Φίλες μου, εύχομαι να είναι καλοφόρετα και να τα ευχαριστηθείτε!

     Καλό βράδυ σε όλους!

Τα βραδινά και ιδιαίτερα

     Μέρες που είναι, όλο και θα πάμε μια βόλτα. Θα βγούμε, θα επισκεφτούμε ένα φιλικό σπίτι, θα διοργανώσουμε εμείς ή θα κληθούμε να παραβρεθούμε σε ένα γιορτινό τραπέζι...

     Δε θα στολιστούμε, δε θα βάλουμε τα καλά μας;

     Ευκαιρία να φορέσουμε τα βραδινά...

Σκουλαρίκια με φτερά και ατσαλόσυρμα. Με 

σταυρουδάκι και γυάλινες μοβ και ασημί χάντρες

... και τα ιδιαίτερα...

Σκουλαρίκια-κρίκοι με ασημί στοιχείο (ξωτικό), 

δίχρωμη χάντρα (ασημί-μαύρη) και μαύρη δαντέλα.

Μαύρο κολιέ από δέρμα, δαντέλα και κορδόνι 

και μεταλλικό ασημί στοιχείο-ξωτικό.

Εναλλακτικά σκουλαρίκια με μεταλλικά καπάκια, ζωγραφισμένα

 με ασημί πάστα δύο τόνων (ανοιχτή και σκούρα), μαύρες και 

ασημί χάντρες, μαύρη κορδέλα και μεταλλικά στοιχεία. 

Εναλλακτικά σκουλαρίκια με μεταλλικά καπάκια και σύρμα, 

ζωγραφισμένα με ασημί πάστα δύο τόνων (ανοιχτή και σκούρα), 

μαύρες και ασημί χάντρες, χειροποίητη χάντρα από μαύρο σύρμα 

και μεταλλικά στοιχεία. 

Εναλλακτικά σκουλαρίκια με μεταλλικά καπάκια, 

διακοσμημένα με decoupage χαρτιού, μεταλλικό αστεράκι 

και φεγγαράκι, μαύρη δαντέλα και μαύρες ακριλικές χάντρες.

Κολιέ από κορδόνι και δαντέλα, σε κυπαρισσί χρώμα. 

Με χειροποίητο μενταγιόν από σύρμα αλπακά, ασημί 

λεπτό σύρμα και γυάλινες χάντρες.

     Μα πάνω από όλα, ευκαιρία να περάσουμε καλά, να δούμε γνωστούς, συγγενείς και φίλους, να χαρούμε, να διασκεδάσουμε και να αλληλεπιδράσουμε ανέμελα (το χρειαζόμαστε όλοι!) και να αφήσουμε να μας παρασύρει το εορταστικό κλίμα... και η διάθεση των ημερών.

Πολλά φιλιά σε όλους, να έχετε μια πολύ καλή εβδομάδα!

Χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά δεντράκια

     Ετοίμασα μερικά χριστουγεννιάτικα δεντράκια για διακόσμηση.

    Για να τα φτιάξω, πρώτα δημιούργησα έναν κώνο, ενώνοντας δύο χάρτινα πιάτα μιας χρήσης με χαρτοταινία, αντικριστά μεταξύ τους (φανταστείτε ότι το ένα πιάτο "αγκαλιάζει" το άλλο). 

   Κατόπιν, τύλιξα και κόλλησα γύρω από τον κώνο με πιστόλι σιλικόνης, μεταλλιζέ σύρμα πίπας και κορδόνι (χρησιμοποίησα κόκκινο κορδόνι, στο ένα από τα δεντράκια). 

   Τέλος, πρόσθεσα στην κορυφή των δύο δέντρων χρυσά αστεράκια από πεπιεσμένο χαρτί. Στο τρίτο δέντρο δεν έβαλα αστεράκι, γιατί μου άρεσε και σκέτο.

Το χρυσό και πράσινο θα το χαρίσω στους γονείς μου...

...το κόκκινο και πράσινο στους γονείς του άλλου μου μισού...

... και το ασημί και μπλε θα το κρατήσω για μας!

Χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά δεντράκια από χαρτί, 

μεταλλιζέ σύρμα πίπας, κορδόνι και χάρτινα αστεράκια. 

     Καλό σας βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο!

Δουλεύοντας με μια ομάδα: η εμπειρία μου κι ένα όμορφο Ημερολόγιο

     Να'μαι και πάλι!

     Θυμάστε που σας είχα πει ότι είχα λίγο τρέξιμο τις περασμένες ημέρες, λόγω δουλειάς αλλά και λόγω της εμπλοκής μου με τον Πολιτιστικό Σύλλογο της περιοχής; Είπα σήμερα να σας μιλήσω λίγο παραπάνω για το τι κάναμε και να σας δείξω κάποιες φωτογραφίες, αφού έλαβα την άδεια γι' αυτό.

     Το μέρος όπου μένω τα τρία τελευταία χρόνια είναι μικρό, αλλά όμορφο. Δεν έχει πολλές δυνατότητες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι, αν θέλεις, δε μπορείς να τις δημιουργήσεις! Από την περασμένη χρονιά, ενημερώθηκα ότι υπάρχει εδώ ένας Πολιτιστικός Σύλλογος, με ποικίλες δράσεις. Ανάμεσα σε άλλες δράσεις, τις Κυριακές (εθελοντικά) διάφοροι άνθρωποι "διδάσκουν" στα παιδιά του τόπου πράγματα που γνωρίζουν. Ό,τι ξέρει ο καθένας και όπως το ξέρει, κανείς δεν είναι αυθεντία! Έρχονται όσα παιδιά θέλουν και μπορούν, δημιουργείται ένα τμήμα και, απλά και κατανοητά, οι "δάσκαλοι" τους δείχνουν αυτά που ξέρουν να κάνουν. Έτσι, τα παιδιά (ηλικίες Δημοτικού έως και Λυκείου) μαθαίνουν καινούρια πράγματα, απασχολούνται και χαίρονται τη δημιουργία. Δεν ξέρω ακριβώς το περιεχόμενο όλων των μαθημάτων που έχουν γίνει κατά καιρούς, αλλά γνωρίζω για κάποια: κόμποι μακραμέ, καπέλα-διακοσμητικά τοίχου από ύφασμα, κατασκευές εποχικές (Χριστουγέννων κλπ) και άλλα.  

     Παρόλο που επειδή δεν είμαι από εδώ, δεν ανήκω στο σύλλογο, ωστόσο την περασμένη χρονιά πήγα κι εγώ μια Κυριακή και έδειξα την τεχνική κατασκευής κοσμημάτων από χαρτί, και συγκεκριμένα αυτών των σκουλαρικιών:

Σκουλαρίκια από ζωγραφισμένο χάρτινο φίλτρο 

καφετιέρας, διακοσμημένα με κουμπιά και πέρλες.

     Κάποια παιδάκια τότε τα έφτιαξαν για τη μαμά τους, άλλα έφτιαξαν με την τεχνική αυτή κολιέ και τα μεγαλύτερα κορίτσια έφτιαξαν κοσμήματα για τα ίδια. Ήταν ωραία, αλλά δυστυχώς δεν βρήκα ξανά το χρόνο να πάω, ενώ το ήθελα. 

    Φέτος το Νοέμβριο, με παρακάλεσαν να τους βοηθήσω με τα Ημερολόγια του Συλλόγου. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό ήταν τιμή μου και δεν ήταν δυνατόν να μην πω "ναι"! Κάθε χρόνο, ο Σύλλογος κατασκευάζει ή τυπώνει ημερολόγια, τα οποία διαθέτει στα μέλη του. Έτσι, ενισχύεται οικονομικά για την επόμενη χρονιά και είναι σε θέση να διοργανώνει τις διάφορες δράσεις. Το περσινό ημερολόγιο το οποίο είχα πάρει κι εγώ, ήταν ένα πήλινο καραβάκι. Φέτος, χρειάζονταν μια νέα ιδέα, η οποία όμως να μην είναι αμιγώς χριστουγεννιάτικη, για να μπορεί να σταθεί το ημερολόγιο στο χώρο όποιου το προτιμήσει για όλο το χρόνο.

     Είχα πολλές ιδέες, αλλά όπως καταλαβαίνετε, το κόστος εφαρμογής της οποιαδήποτε ιδέας (υλικά κλπ) δε θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλο. Ανάμεσα σε άλλες, πρότεινα κι αυτό στο οποίο τελικά και καταλήξαμε:

Δεντράκι από μπρονζέ σύρμα και πράσινες χάντρες, επάνω σε καμβά με τελάρο. 

20x20x20 cm, με μεταλλικό γαντζάκι για κρέμασμα.

     Συμφωνήσαμε να χρησιμοποιήσουμε αντί για καμβά, κομμάτια ξύλου. Τότε που το είχα κάνει (πρώτη φορά κιόλας), είχα βάλει λίγα κομμάτια σύρματος (περίπου 25, νομίζω) ενώ κανονικά αυτού του τύπου τα δέντρα γίνονται με περισσότερα (60+). Εδώ, μειώσαμε κι άλλο τα κομμάτια (και για το κόστος και για το μέγεθος και για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στην κατασκευή τα παιδιά) και βάλαμε 15. 

    Θα με συγχωρέσετε, δεν έβγαλα φωτογραφίες από το μάθημα και τις συναντήσεις μας, γιατί δε συμφωνώ με το "ανέβασμα" των φωτογραφιών παιδιών στο διαδίκτυο, έστω και με καλυμμένα τα πρόσωπα.  Στην εποχή μας είναι επικίνδυνο. Αφήστε που δεν είχα ζητήσει άδεια από τους γονείς τους γι' αυτό. Έτσι, θα σας δείξω μόνο τι έφτιαξαν τα παιδιά - το τελικό αποτέλεσμα:

     Χρησιμοποιήσαμε διάφορα χρώματα σύρματος και χαντρών και το κάθε παιδί διάλεξε το συνδυασμό του. Σκοπός ήταν να γίνουν περίπου 150-170 ημερολόγια, οπότε φανταστείτε ότι τα παιδιά έριξαν πολλή δουλειά! Στην αρχή τους φάνηκε δύσκολο, αλλά όταν τελείωσαν τα πρώτα ημερολόγια, ενθουσιάστηκαν. Έτσι, όλο το χωριό μας για μέρες έφτιαχνε δέντρα!!! Πολλά παιδιά πήραν σύρματα ακόμη και μαζί τους, στο σπίτι τους. Έφτιαξαν τα δέντρα και μας τα έφεραν την άλλη Κυριακή!!

    Βάψαμε τα ξύλα με λαδομπογιά σε σπρέι, πράσινη ή χρυσή, δέσαμε επάνω τα δέντρα, τα στερεώσαμε και κόλλησα στις πλαϊνές πλευρές του κάθε ξύλου, με πιστόλι σιλικόνης, κορδέλα σατέν, δημιουργώντας έτσι και το κρεμαστράκι του ημερολογίου. Το δεντράκι σε κάθε ημερολόγιο είναι διαφορετικό από τα άλλα...άλλο χρώμα σύρμα, άλλο χρώμα χάντρες. Και άλλο σχήμα ίσως, ανάλογα με την έμπνευση των παιδιών! Κάποια έγιναν και πολύχρωμα!! 

   Να πω ένα πολύ μεγάλο μπράβο στα παιδιά, έκαναν εξαιρετική δουλειά. Ξέρω ότι ήταν δύσκολη για ορισμένα παιδικά χεράκια, αλλά χάρηκα την επιμονή τους και την υπομονή τους! Και από ό,τι μαθαίνω, τα Ημερολόγιά τους θα γίνουν ανάρπαστα, άρεσαν πολύ! Και του χρόνου, παιδιά, με υγεία! Και εύχομαι "Καλές Γιορτές"! Ευχαριστήθηκα την παρέα σας!

    Πρέπει να πω επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη του Συλλόγου - η πρότασή τους με συγκίνησε και χαίρομαι που με εμπιστεύτηκαν, εμένα και την ιδέα μου, για κάτι τόσο σημαντικό γι' αυτούς. Όπως και να το κάνουμε, είμαι μια αυτοδίδακτη και ακόμη άπειρη δημιουργός!! Ήταν ωραία όμως να δουλεύουμε όλοι μαζί σε μια ομάδα, μικροί, μεγαλύτεροι και πιο μεγάλοι, ενωμένοι κάτω από ένα κοινό σκοπό. Παρόλο που μας έπαιρνε ώρες τα πρωινά της Κυριακής, κανένα παιδί δεν ήθελε να φύγει, κανείς γονιός δε παραπονέθηκε που αργούσαμε. Επιφυλάσσομαι, μετά τις γιορτές να κάνουμε κι άλλα μαθήματα μαζί. Ευχαριστώ πολύ και πάλι για την ευκαιρία που μου δώσατε να μπω μέσα σε ένα τόσο όμορφο κλίμα, περνώντας δημιουργικές ώρες μαζί σας.

     Καλό βράδυ σε όλους!

Ένα δωράκι, μια θέα... κι εγώ

     Γεια σας!

   Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί κατέφτασε (κιόλας!!!) το δωράκι της Φλώρας, το οποίο κέρδισα συμμετέχοντας με την ιστορία μου "Μεταξένια" στο 4ο παιχνίδι της "Παίζοντας με τις λέξεις". Είναι μια υπέροχη καρφίτσα!

   Είμαι χαρούμενη γιατί το δωράκι μου είναι πανέμορφο (Φλώρα μου, ένα θαύμα δημιούργησες) αλλά και πολύ συγκινημένη, γιατί η Φλώρα ενσωμάτωσε στο δώρο της το μονόγραμμά μου.

    Κορίτσι μου, τι να πω, δεν έχω λόγια, με συγκίνησες πολύ που με σκέφτηκες έτσι και σ' ευχαριστώ. Όπως είπα και παραπάνω, ένα θαύμα δημιούργησες. Τα χρώματα, το σχέδιο... όλα. Χίλια ευχαριστώ! Να είσαι πάντα καλά να δημιουργείς τέτοιες ομορφιές. 

   Σήμερα στην περιοχή μου φανερώθηκε -επιτέλους- ο ήλιος. Με λίγα "δοντάκια", αλλά δεν πειράζει που έχει κρύο, σημασία έχει που μας είδε λίγο ο ήλιος. Δεν άντεχα άλλο τη συννεφιά και τη βροχή. Πήρα λοιπόν τη φωτογραφική μου και το δώρο της Φλώρας και σας το φωτογράφισα να παίζει χαρούμενο με τον ήλιο.

     Και μετά, σε μια παρόρμηση της στιγμής, αποφάσισα να παίξω κι εγώ! Στο παιχνίδι μπήκε το λαμπρό μας αστέρι και το παιχνίδισμα του φωτός του. 

     Να με! Μαζί με τη θέα από το παράθυρό μου!

     Έχω ατάκτως μαζεμένα -ως συνήθως, όταν είμαι στο σπίτι- τα μαλλιά μου και φορώ ακόμη το ζεστό πουλοβεράκι μου... δεν είχα πολλή ώρα που είχα γυρίσει από τη δουλειά, όταν τράβηξα τη λήψη! Αλλά αφήστε με εμένα, ταξιδέψτε καλύτερα με τη θάλασσα. Και χαλαρώστε, όπως είναι ήρεμη και χαλαρή κι εκείνη!

     Πολλά φιλιά σε όλους, να έχετε ένα καλό απόγευμα!

Υ.Γ. Δε νιώθω άνετα σε γενικές γραμμές με τη σκέψη του να δημοσιοποιώ φωτογραφίες μου... και αποφεύγω να με "ανεβάζω" στο διαδίκτυο. Η συγκεκριμένη όμως μου άρεσε πολύ και γι' αυτό, για σήμερα μόνο, άλλαξα τον κανόνα μου. Λυπάμαι αν δεν είναι πολύ καθαρή, φταίει η σήτα του παραθύρου! Ωραίο παιχνίδισμα του φωτός, όμως, δε συμφωνείτε;

Ξύλινες διακοσμητικές κουτάλες-γούρια με Χριστουγεννιάτικο θέμα

   Σε μια επίσκεψή μου για ψώνια στο τοπικό σούπερ μάρκετ, έκανα μια ανακάλυψη: "κρυμμένες" στο πίσω μέρος ενός ραφιού, στη γωνίτσα, ήταν τέσσερις ξύλινες κουτάλες. Σιγά την ανακάλυψη, θα μου πείτε. Κι όμως! Οι κουτάλες αυτές δεν ήταν σαν αυτές, τις κλασικές, που χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα - ήταν πιο μικρές σε μήκος, πιο σκουρόχρωμες και πιο βαθιές. Κοίταξα από δω, κοίταξα από κει, μήπως είχαν κι άλλες... αλλά τελικά ήταν μόνο αυτές οι τέσσερις. Τις πήρα και πήγα περιχαρής στο ταμείο.

     Φτάνοντας στο σπίτι, τις αράδιασα μπροστά μου στο τραπέζι. Μάλιστα. Έχω δει κατά καιρούς φοβερές διακοσμητικές δημιουργίες με ξύλινες κουτάλες. Θα μου άρεσε να φτιάξω κάτι αντίστοιχο κι εγώ... Έλα όμως που δεν το έχω επιχειρήσει ποτέ ξανά! 

     Ε, και λοιπόν; Ευκαιρία για δοκιμή!

  Σκέφτηκα πως η καλύτερη λύση για να τις διακοσμήσω θα ήταν το decoupage. Οι χαρτοπετσέτες όμως που είχα στη διάθεσή μου, είχαν πολύ μεγάλα μοτίβα για να χωρέσουν στα σημεία που ήθελα. Οπότε;

     Οπότε, έκανα ξανά το decoupage με το δικό μου τρόπο! 

  Τύπωσα απλό χαρτί Α4 στον εκτυπωτή μου, με εικόνες που βρήκα στο διαδίκτυο. Χρησιμοποίησα δύο διαφορετικές εικόνες που μου άρεσαν, συν κάποια μοτίβα από τις χαρτοπετσέτες που ήδη είχα (κάποιες καρό λωρίδες). Τα εφάρμοσα με την τεχνική του decoupage. Έπειτα, διακόσμησα περιμετρικά των εικόνων με πάστες (χρυσή και λευκή) και αφού στέγνωσαν, πέρασα τις κουτάλες με βερνίκι για να σταθεροποιήσω το αποτέλεσμα. Στο τέλος, έδεσα κορδόνι και κρέμασα κάποια μικρά μεταλλικά στοιχεία-γούρια που είχα και χάντρες. Τοποθέτησα κι ένα δεντράκι που έκοψα από συνθετικό δίχτυ, έβαλα και λίγο χρυσό glitter επάνω του... και... να το αποτέλεσμα!

    Στις τρεις πρώτες κουτάλες έβαλα την ίδια εικόνα, αλλά χρησιμοποίησα εναλλάξ τα χρώματα: κόκκινη καρό λωρίδα χαρτοπετσέτας με πράσινο κορδόνι... και το αντίθετο.

Χειροποίητες ξύλινες διακοσμητικές κουτάλες-γούρια, 

με decoupage χαρτιού και χαρτοπετσέτας. 

Διακοσμημένες με πάστες, glitter, μεταλλικά στοιχεία, 

χάντρες, κορδόνι και δεντράκι από πράσινο συνθετικό δίχτυ.

   Στην τελευταία, έβαλα την άλλη εικόνα που εκτύπωσα και πάλι συνδύασα τα χρώματα εναλλάξ.

Χειροποίητη ξύλινη διακοσμητική κουτάλα-γούρι, 

με decoupage χαρτιού και χαρτοπετσέτας. 

Διακοσμημένη με πάστες, glitter, μεταλλικά στοιχεία, 

χάντρες, κορδόνι και δεντράκι από πράσινο συνθετικό δίχτυ.

   Και οι τέσσερις είναι έτοιμες για να προσφερθούν ως δώρα στην οικογένεια. Δεν ξέρω πώς σας φαίνονται, εμένα πάντως μου άρεσαν πολύ (για πρώτη απόπειρα...) και ευχαριστήθηκα πολύ την κατασκευή τους! 

    Πολλά φιλιά, καλό απόγευμα σε όλους!

  

"Η Μεταξένια": 4ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" στο TEXNIS STORIES

     Καλησπέρα σε όλους!

    Το 4ο Παιχνίδι "Παίζοντας με τις Λέξεις" της φίλης μου Φλώρας έλαβε τέλος... Όπως και την προηγούμενη φορά, στο 3ο Παιχνίδι, έτσι και τώρα, αποφάσισα να στείλω ταπεινά και τη δική μου ιστορία. 

    Με πολύ χαρά σας ανακοινώνω σήμερα ότι η ιστορία μου βραβεύτηκε από τους αναγνώστες του ιστολογίου ως η καλύτερη των ιστοριών που συμμετείχαν, έτσι επέστρεψα στο "σπιτάκι" μου με το χρυσό βραβείο!

    Τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν το πώς αισθάνομαι. Αυτό το παιχνίδι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αυτό σας το έχω ξαναπεί! Το βρίσκω επίσης εθιστικό (ας μου επιτραπεί η έκφραση), γιατί είμαι από τους ανθρώπους που τους αρέσει να γράφουν και μέσω του παιχνιδιού, κάνω αυτό που μου αρέσει, λαμβάνοντας ταυτόχρονα μέρος σε μια ενδιαφέρουσα πρόκληση. Μέχρι τώρα δεν είχα σκεφτεί καν να δείξω σε άλλους ανθρώπους αυτά που γράφω, πέραν των μελών της οικογένειάς μου και κάποιων φίλων. Ήμουν πάντοτε ιδιαίτερα ντροπαλή με αυτό.  Η Φλώρα όμως, κατάφερε μέσα από το παιχνίδι της να με "ξεκλειδώσει" κάπως, έτσι λοιπόν, έστω και η απλή συμμετοχή μου στο παιχνίδι (πόσο μάλλον η διάκριση, και μάλιστα δυο φορές!) είναι πολύ σημαντικά για μένα. 

   Ευχαριστώ πολύ όλους τους φίλους του ιστολογίου της Φλώρας "TEXNIS STORIES" για τα καλά τους λόγια και για τη στήριξή τους, με τιμάτε! Ευχαριστώ επίσης και τη φίλη μου τη Φλώρα, η οποία υπήρξε γι' άλλη μια φορά έξοχη οικοδέσποινα για όλους εμάς και τις ιστορίες μας και άψογη διοργανώτρια του παιχνιδιού. Μπορεί να σας ακούγεται απλό, αλλά πρέπει να σας πω ότι η διοργάνωση και η διεξαγωγή του συγκεκριμένου παιχνιδιού είναι πολύ απαιτητικές και κουραστικές για τη Φλώρα - και παρόλα αυτά, είναι πάντα δίπλα μας, όπως πρέπει και για ό,τι χρειαστούμε, διοργανώνοντας ταυτόχρονα ένα άψογο παιχνίδι. 

   Επειδή τα βραβεία που αποδίδονται στους τρεις πρώτους νικητές συνοδεύονται και από ένα αναμνηστικό δωράκι, το οποίο ετοιμάζει με αγάπη η ίδια η Φλώρα, οφείλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη φίλη μου για αυτή την κίνηση. Όλοι γνωρίζουμε τους καιρούς που ζούμε... η Φλώρα όμως για χάρη μας δεν τους υπολογίζει και μας χαρίζει, με δικά της έξοδα, πραγματικά κομψοτεχνήματα.

   Σε αυτό το σημείο, μιας και δεν με δεσμεύουν πλέον οι κανόνες του παιχνιδιού, μπορώ να σας δείξω την ιστορία μου:

Μεταξένια

Βραδάκι χειμωνιάτικο… Το φεγγάρι έλουζε τα δέντρα της αυλής με ασήμι, ασήμιζαν και τα φύλλα της ελιάς, καθώς τα ταλάντευε ελαφρά το κρύο αεράκι. Ο κυρ- Βασίλης είχε ανάψει τη φωτιά στο τζάκι και καθόταν με την αγαπημένη του κουβερτούλα στα γόνατά του, πίνοντας ένα ζεστό.  Ζούσε εδώ και κάποια χρόνια μόνος του, έχοντας χάσει τη γυναίκα του νωρίς, αλλά…

Αλλά είχε τουλάχιστον τη Μεταξένια.  Η όμορφη γατούλα του, με τα σπινθηροβόλα μάτια και το απαλό, κανελί της τρίχωμα, ήρθε ένα απόγευμα στο σπίτι του, πριν τρία χρόνια. Την τάισε κι εκείνη, αφού τριγύρισε στο χώρο, κοίταξε καλά-καλά τον κυρ-Βασίλη, κουλουριάστηκε κοντά του και δεν έφυγε έκτοτε. Για να έχει πρόσβαση στην αυλή όποτε το ήθελε, της είχε φτιάξει ένα άνοιγμα στην εξώπορτα, αλλά εκείνη επέλεγε να περνά σχεδόν όλες τις ώρες της ημέρας της κοντά του και σπάνια χρησιμοποιούσε το πορτάκι.

«Μεταξένια, πού είσαι;»

Ήρθε κοντά του αμέσως, αλαφροπατώντας. Ξάπλωσε στα γόνατά του, απαλά, μην τον πονέσει. Τη χάιδεψε. Εκείνη έτριψε τη μουσούδα της στο χέρι του, αποζητώντας κι άλλο χάδι.

«Πόσο πιο όμορφη γίνεται η ζωή, όταν έχεις κάποιον να αγαπάς…» της είπε και μέσα στα μάτια του απλώθηκε όλη η σοφία του κόσμου και των χρόνων. «Ζεσταίνονται τα κρύα, χειμωνιάτικα βράδια… ζεσταίνονται και οι καρδιές! Ευτυχώς έχω κι εσένα!»

Ένα κάρβουνο έσκασε, πετάχτηκε έξω από το τζάκι. Σηκώθηκε να το μαζέψει και ξάφνου, η καρδιά του έχασε ένα χτύπο. Σωριάστηκε. Το τελευταίο πράγμα που πρόλαβε να δει ήταν η Μεταξένια.

Άνοιξε τα μάτια του, μην μπορώντας να καταλάβει πού βρισκόταν. Στην αρχή έβλεπε θολά, έπειτα η όρασή του καθάρισε. Νοσοκομείο; Πώς ήρθε εδώ;

Δίπλα του, λαγοκοιμόταν η γειτόνισσά του, η κυρία Μαρία.

«Τι…έγινε;» ψέλλισε.

«Ξύπνησες, κυρ-Βασίλη;» τινάχτηκε εκείνη. «Είσαι καλά, όλα καλά. Η καρδιά σου…»

«Πώς… βρέθηκα… εδώ;»

«Η Μεταξένια!  Ήρθε στο σπίτι μου, αγριεμένη, νιαούριζε, τριγύριζε… στην αρχή δεν κατάλαβα, αλλά έκανε σαν να ήθελε να την ακολουθήσω. Με έφερε στο σπίτι σου με τα πολλά. Ευτυχώς! Σε βρήκα, βρήκα κι ένα αναμμένο κάρβουνο έξω από το τζάκι… ευτυχώς κυρ-Βασίλη!

Δάκρυσε ο κυρ-Βασίλης. Στράφηκε, κοίταξε έξω από το παράθυρο του ισόγειου δωματίου. Είδε μια σκιά, προσπάθησε να εστιάσει καλύτερα. Η Μεταξένια ήταν εκεί, στο περβάζι! Τριβόταν πάνω στο τζάμι… «Δεν επιτρέπονται οι γάτες στα νοσοκομεία» του είπαν τα μάτια της, μέσα στα οποία πλανιόταν όλη η σοφία του κόσμου. «Δεν πειράζει, όμως, εγώ είμαι εδώ…»

Ο κυρ-Βασίλης αποκοιμήθηκε. Η Μεταξένια κουλουριάστηκε κι εκείνη στο περβάζι.



   Από σήμερα κιόλας, ξεκινάει η διεξαγωγή του 5ου Παιχνιδιού "Παίζοντας με τις Λέξεις". Μπορείτε αν θέλετε να συμμετέχετε κι εσείς με μια δική σας ιστορία, ως τις 28 Δεκεμβρίου. Θα πληροφορηθείτε όλους τους κανόνες από το ιστολόγιο της Φλώρας. Αυτή τη φορά, δε διάλεξα εγώ τις πέντε λέξεις, καθώς είχα διαλέξει τις λέξεις την προηγούμενη φορά. Παραχώρησα το δικαίωμα αυτό στο δεύτερο νικητή. Οι νέες λέξεις λοιπόν που επιλέχθηκαν, είναι:

Γυναίκα - Πάθος - Μεντεσές - Κέδρος - Πορτατίφ 

    Γράψτε μια ιστορία που να περιέχει αυτές τις πέντε λέξεις και στείλτε τη! Αν μη τι άλλο, είναι διασκεδαστικό... και "ακονίζει", εκτός από την πένα σας, και το μυαλό σας!

    Πολλά φιλιά σε όλους και καλή εβδομάδα!

Της εφηβείας... τα στολίδια

     Αυτό το φουλάρι, το οποίο αποτελεί τη συνέχεια της ενασχόλησής μου με τα φουλάρια γενικότερα (μπορείτε να δείτε τα προηγούμενα εδώ, εδώ, εδώ και εδώ), φτιάχτηκε για να συνοδεύει μια έφηβη φίλη στις βόλτες της και στο σχολείο. Τα βασικά χρώματα ήταν δική της επιλογή... η διαμόρφωση και το στόλισμα δική μου!! 

 Φουλάρι από ύφασμα και νήματα. Συνοδεύεται από καρφίτσα -
λουλούδι, (η οποία μπορεί να αφαιρεθεί), κατασκευασμένη από 
τζιν ύφασμα, δέρμα σε πράσινο χρώμα και μοβ κουμπί. 

     Παίρνοντας ως βάση τα ίδια χρώματα, της έφτιαξα και αυτό το δαχτυλίδι, για να τα ταιριάζει, αν θέλει, μαζί.

Floral δαχτυλίδι με κουμπιά, σύρμα, ξύλινη μοβ χάντρα 

και γυάλινες μοβ χαντρούλες, σε ασημί βάση. 

     Με γεια, καλή μου, καλοφόρετα! 

     Να έχετε όλοι ένα καλό βράδυ και καλό Σαββατοκύριακο!

Ημερολόγιο 2013

     Γεια σας!

     Ελπίζω να είστε όλοι καλά! Εγώ τρέχω... τρέχω... 

    Αυτό το διάστημα έχω πολλή (ταυτόχρονη) δουλειά και στο εργασιακό μου περιβάλλον, αλλά και με κάτι άλλα που έχω καταπιαστεί... Ο πολιτιστικός σύλλογος της περιοχής μου έχει ζητήσει τη βοήθειά μου για την κατασκευή των χριστουγεννιάτικων ημερολογίων τους... Είπα τις ιδέες μου, αποφασίσαμε μία από αυτές και δημιουργήσαμε ένα τμήμα εικαστικών, όπου παιδάκια (αλλά και μεγάλοι!!) μαθαίνουν από την υποφαινόμενη μια συγκεκριμένη τεχνική και κατασκευάζουν μόνοι τους τα ημερολόγια που θα διατεθούν από το Σύλλογό τους φέτος!  Στην πορεία, θα σας πω περισσότερα... είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο (αν και έχω ξανακάνει μαθήματα στο συγκεκριμένο Σύλλογο και πέρσι) και το έχω κατευχαριστηθεί!

  Με όλα αυτά όμως, καταλαβαίνετε, δεν έχω και πολύ χρόνο να αφιερώνω στις δικές μου κατασκευές... τουλάχιστον όχι τόσο, όσο θα ήθελα! 

   Αντίθετα, προσπαθώ να είμαι συνεπής σε σας, τις φίλες μου: βλέπω τις υπέροχες κατασκευές σας και τις θαυμάζω με όλη μου την καρδιά! Η καθεμία από εσάς κατασκευάζει μικρά θαύματα! Εδώ, να πω κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας, τα όμορφα σχόλιά σας και για την τιμή που μου κάνετε ερχόμενες κάθε φορά στο "σπιτάκι" μου. 

   Παρ' όλο το μέχρι τώρα τρέξιμο, κατάφερα και ετοίμασα τα Ημερολόγια του 2013, αυτά που θα χαρίσω στα αγαπημένα μου πρόσωπα, τώρα στις γιορτές.  

  Πριν σας τα δείξω, καλό θα ήταν να σας γνωστοποιήσω ότι από τώρα έως και τις 27 Δεκεμβρίου, η φίλη Ανεράιδα "τρέχει" τον 3ο Χριστουγεννιάτικο Διαγωνισμό της. Μας καλεί να συμμετάσχουμε, όσες φορές επιθυμούμε, με μια χριστουγεννιάτικη κατασκευή μας (παλιά ή καινούρια και με οποιαδήποτε τεχνική). Το μόνο που μας ζητάει είναι να περιγράψουμε περίπου το πώς φτιάξαμε την κατασκευή μας! Αν και δεν είχα προνοήσει να βγάλω φωτογραφίες των σταδίων κατασκευής, θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τι ακριβώς έκανα για να φτιάξω τα Ημερολόγια... και με αυτά, θα λάβω μέρος στο διαγωνισμό της Ανεράιδας.

   Καταρχήν, η ιδέα δεν ήταν δική μου, την πήρα από μια σελίδα στο Facebook, η οποία λέγεται Reciclagem, Jardinagem e Decoracao.  Έχει υπέροχες ιδέες γενικότερα, για πολλά-πολλά πράγματα! Είδα λοιπόν εκεί τη φωτογραφία μιας φάτνης από γλωσσοπίεστρα κι έβαλα μπρος να την κάνω. Κράτησα την ίδια βασική ιδέα, άλλαξα όμως τα χρώματα και κάποιες από τις διακοσμήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

   Για να την φτιάξω, προμηθεύτηκα γλωσσοπίεστρα από το φαρμακείο. Μπορείτε να βρείτε και σε καταστήματα με είδη χόμπι, αλλά στα φαρμακεία, επειδή αποτελούν ιατρικό υλικό, το μέγεθός τους είναι αρκετά μεγάλο (ενώ στα καταστήματα ειδών χόμπι έχω πετύχει και πολύ μικρότερα). Για την προκειμένη περίπτωση, προτίμησα τα μεγάλα που έχει το φαρμακείο.

   Για τη σκεπή και τη βάση, χρησιμοποίησα ολόκληρα τα γλωσσοπίεστρα. Για τις φιγούρες και τα πλαϊνά, τα γλωσσοπίεστρα έπρεπε να κοπούν. 

Μυστικό: Ο καλύτερος τρόπος για να κόψετε τέτοιου είδους λεπτά ξύλα 

(γλωσσοπίεστρα, οδοντογλυφίδες κλπ), είναι να είναι βρεγμένα. Κόβονται 

ευκολότερα, χωρίς να σκιστούν ή να αποκτήσουν σκλήθρες. Απαιτείται 

σαφώς κι ένα καλό ψαλίδι!

   Εγώ τα μούλιασα σε ένα σκεύος με νερό, τοποθετημένα ξαπλωτά στον πάτο (πρέπει να είναι ξαπλωμένα ίσια και όχι όρθια, γιατί λυγίζουν), επί τρεις περίπου ώρες. Φουσκώνουν και μαλακώνουν, αλλά μην τα φοβηθείτε, στεγνώνοντας επανέρχονται στο αρχικό τους σχήμα.  

   Αφού πέρασαν οι τρεις ώρες μουλιάσματος, τα έβγαλα από το νερό και τα σκούπισα ελαφρά, χωρίς όμως να τα αφήσω να στεγνώσουν (σκληραίνουν πάλι!) Πήρα το ψαλίδι μου και έκοψα. Κάποια γλωσσοπίεστρα τα έκοψα στη μέση, για να σχηματίσω τις φιγούρες του Ιωσήφ, της Μαρίας και του Αγγέλου. Τα υπόλοιπα τα έκοψα στα 2/3 - το 1/3 αποτελεί τη φιγούρα του μικρού Χριστού και το υπόλοιπο τμήμα που περισσεύει είναι για τα πλαϊνά μέρη της φάτνης. Υπολογίστε πόσα γλωσσοπίεστρα θα χρειαστείτε να κόψετε, με βάση το πόσες φάτνες θέλετε να φτιάξετε! 

  Έπειτα από την κοπή, τα άφησα να στεγνώσουν καλά επάνω σε χαρτί κουζίνας. Αφού στέγνωσαν, πήρα χοντρούς, ανεξίτηλους μαρκαδόρους λαδομπογιάς (permanent markers) και ζωγράφισα τις φιγούρες: μπλε και χρυσό για τα ρούχα της Μαρίας, καφέ και χρυσό για τα ρούχα του Ιωσήφ, χρυσό για τα ρούχα του μικρού Χριστού και ασημί για τον Άγγελο. Έκανα τις διακοσμήσεις στον Άγγελο με ασημί σύρμα πίπας, κολλώντας με σιλικόνη, διακόσμησα τα ρούχα του μικρού Χριστού με χρυσή πάστα, και σχημάτισα και τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους (με ανεξίτηλο μαύρο μαρκαδοράκι).

  Έβαψα επίσης με χρυσό, χοντρό και ανεξίτηλο μαρκαδόρο, μερικά ξύλινα αστέρια και τα άφησα κι αυτά να στεγνώσουν.

   Σειρά είχε το μοντάρισμα! Χρησιμοποίησα το "μαγικό" πιστόλι σιλικόνης και εδώ. Αναλόγως το πόσο πλαγιαστά θα κολλήσετε τα πλαϊνά της φάτνης, αλλάζει και το σχήμα της (πιο κοντή και φαρδιά, ή πιο ψηλή και στενή). Τον Ιωσήφ τον κόλλησα έτσι, ώστε να δείχνει ψηλότερος από τη Μαρία. 

   Όταν όλα (και το αστεράκι!) μπήκαν στη θέση τους, στην πίσω όψη του Άγγελου προσάρμοσα ένα μεταλλικό, τρίγωνο κρεμαστράκι.

   Σ' αυτό το σημείο, η φάτνη σας είναι έτοιμη! Αν θέλετε, μπορείτε να την αφήσετε κι έτσι, αποτελεί ένα πολύ ωραίο ξύλινο στολίδι για την πόρτα σας, ή -γιατί όχι;- και για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

   Εγώ όμως, πρόσθεσα στο κάτω μέρος της και ένα ημερολόγιο:

   Αν εσείς το θέλετε, μπορείτε να παραλείψετε το αστεράκι. Τότε η φάτνη σας θα δείχνει κάπως έτσι:

   Μπορείτε επίσης να αλλάξετε τα χρώματα κατά βούληση... ή να ντύσετε τις φιγούρες σας με υφάσματα! Ακόμη, μπορείτε να ψεκάσετε τα ξύλινα μέρη με σπρέι ώστε να τα λουστράρετε και να τονίσετε το χρώμα του ξύλου. Εγώ το προτίμησα με την φυσική του όψη, οπότε δεν το έκανα.

   Ελπίζω να σας αρέσει! Καλό βράδυ σε όλους!