Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Μόνα: το αδεσποτάκι που έγινε Οικογένεια

  Σήμερα, 4 Απριλίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αδέσποτων Ζώων.

 Δε θα πω τις φράσεις που θα διαβάσετε σήμερα παντού, για να σας ευαισθητοποιήσω. Αντίθετα, επέλεξα να σας μιλήσω για τη Μόνα: την ημίαιμη λαμπραντορίνα μας, τη μικρή μου Εδεσσαία, το αδεσποτάκι που έγινε για μας οικογένεια.

 Όταν την πρωτοαντίκρισα ήταν μέσα από τις φωτογραφίες των Εθελοντών καταφυγίου Έδεσσας stray care. Είχε ζήσει στο δρόμο από κουτάβι, και από τη στιγμή που τη βρήκαν και τη διέσωσαν οι εθελοντές, η Μόνα ζούσε στο καταφύγιο μαζί με δεκάδες άλλα σκυλιά. Ήταν ήρεμη και καλόβολη, μου είπαν, αλλά το βλέμμα της τα έλεγε όλα. 

 Καμία ζωντάνια.



 Ήθελα πολύ να αποκτήσω ένα σκυλί (έλεγα πάντα πως ήθελα "να με υιοθετήσει ένα σκυλί", εννοώντας πως αυτό που ήθελα ουσιαστικά, ήταν να με αγαπήσει). Δεν ήθελα όμως με τίποτε να πληρώσω για να αποκτήσω ένα. Γιατί  

η ζωή δεν αγοράζεται. 
Σώζεται.

  Πήγα ως την Έδεσσα και την πήρα. Οι εθελοντές στο Καταφύγιο είχαν φροντίσει για όλα, η Μόνα ήταν τσιπαρισμένη, εμβολιασμένη και προσφάτως στειρωμένη, και όταν την πήρα εγώ ήταν 17 μηνών περίπου. Την έφερα στο σπίτι μας στις 28/11/15 και της γνώρισα το σύντροφό μου και το νέο της χώρο: το σπίτι μέσα, τον κήπο, το σπιτάκι της  (φωτογραφίες και εμπειρίες από την πρώτη μας μέρα μαζί στο σπίτι, θα βρείτε εδώ). Δεν της αλλάξαμε το όνομά της - της ταίριαζε. 

 Ήταν πολύ φιλική από την αρχή, αλλά ήταν μαγκωμένη. Το βλέμμα της ήταν κενό, και μου την έδινε αυτό. Δεν είχα ιδέα τι είχε περάσει, αυτό που ήξερα ήταν ότι ήθελα να τα σβήσω όλα και να τη βοηθήσω να ξεκινήσει από την αρχή.

 Δεν είχαμε ξανά σκύλο, έτσι και ο σύντροφός μου και εγώ αφιερώσαμε πολλές εργατοώρες στο διάβασμα και στον κτηνίατρο. Θέλαμε να είμαστε σωστοί απέναντί της, όσο περισσότερο μπορούσαμε, να μην κάνουμε λάθη. Κι έτσι διαβάσαμε και ρωτήσαμε τα πάντα για τις ιδιαίτερες ανάγκες του σκύλου, για τη βόλτα, για την τουαλέτα, για τα εμβόλια, για το λουρί, για το αυτοκίνητο (είμαστε και ταξιδιάρηδες!), για τις τροφές που επιτρέπονται/απαγορεύονται, για την εκμάθηση κανόνων... και χιλιάδες δυο άλλα πράγματα. Αφιερώσαμε χρόνο να μάθουμε εκείνη και τη ρουτίνα της, και η Μόνα αφιέρωσε χρόνο να μάθει εμάς και τη δική μας ρουτίνα.

 Πολύ σύντομα η Μόνα έμαθε τα βασικά, άρχισε να υπακούει σε εντολές (είναι πανέξυπνη, σας το είπα;) και προσαρμόστηκε. Αυτό που έγινε πολύ γρήγορα, ήταν το ότι μας εμπιστεύτηκε. Κι έπειτα, κόλλησε. Πάνω μας, γύρω μας, μαζί μας. Αν έπρεπε να μείνει έστω και λίγο χωρίς εμάς (κάποιοι πρέπει να βγάζουν και το μεροκάματο σ΄αυτό το σπίτι!!), έκλαιγε με ένα ιδιαίτερο κλάμα, χαμηλό, ένα ανεπαίσθητο τσίου-τσίου. Κι όταν ήταν μαζί μας, ηρεμούσε, αφηνόταν και έπεφτε για ύπνο. Πάνω μας, πάντα. Και πάντοτε αγκαλιά.

 Αγάπη μόνο. Εκατέρωθεν...






 Έχω τρελή περηφάνια για τον κήπο μου (το μεγαλύτερο κομμάτι του το έχω διαμορφώσει μόνη μου, εκεί κι αν έχω αφιερώσει εργατοώρες!) φανταστείτε λοιπόν πώς ένιωσα την πρώτη φορά που είδα αυτό:


"Μαμά, δε φταίω εγώ, ήρθαν κάτι γλάστρες και μου επιτέθηκαν - 
εγώ όμως τις κατατρόπωσα ΜΟΝΗ ΜΟΥ! "


 Στενοχωρήθηκα, φυσικά, μα δεν τη μαλώσαμε. Δεν την τιμωρήσαμε. Μαζέψαμε, ξαναέκανε ζημιούλες (μου έσκαψε τρύπες στο γκαζόν όπου χωρούσα να μπω μέσα - είναι 21 κιλά σκυλί) κι όμως δεν τη μάλωσα. Γιατί δεν είναι στρατιωτάκι, ούτε και θέλω να γίνει. Είναι σκυλί και έχει ανάγκη να σκάψει στο χώμα. Είναι στη φύση της. Κι εμείς, που ήμαστε οι ιδιοκτήτες της, οφείλουμε να διορθώσουμε τη συμπεριφορά της ομαλά και να της δείξουμε ότι αυτό είναι κάτι που δεν μας αρέσει, με υπομονή και επιμονή. Το δοκιμάσαμε... και κάποια στιγμή, η φουρτούνα πέρασε, και οι ζημιούλες περιορίστηκαν κατά πολύ.

 Κι έπειτα, αρχίσαμε τις μακρινές βόλτες... και η Μόνα άρχισε να γνωρίζει τον κόσμο (πλαγιές και θάλασσες). Την πρώτη φορά στο αυτοκίνητο είχαμε κάτι ευτράπελα (δέχτηκα μια περιποιημένη ρουκέτα) όμως τα ξεπεράσαμε γρήγορα κι αυτά, βρήκε μόνη της τον τρόπο.

 Και κάπου εκεί ήταν που συνειδητοποίησα ότι το βλέμμα της είχε αλλάξει... και δεν ήταν θλιμμένο πια. 

Σε τρεις μήνες μόλις, η Μόνα φαινόταν ευτυχισμένη. 
(Που σημαίνει ότι κάτι κάναμε καλά όλο αυτό το διάστημα, έτσι δεν είναι;)










 Σήμερα, λίγους μήνες μετά, τίποτε δε θυμίζει το σκυλί που πήραμε στην αρχή: το τρίχωμά της είναι πιο υγιές, το βλέμμα της είναι ζωντανό, υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσά μας και αγάπη (και πολλά γλαπ-γλουπ). 


Το πριν... και το μετά


 Ξέρει την ώρα που θα φάμε, την ώρα που θα πάμε βόλτα, την ώρα που κοιμόμαστε (αν αργήσουμε, παίρνει μόνη της το δρόμο για την κρεβατοκάμαρα - ρίχνοντάς μας ένα προειδοποιητικό βλέμμα - και μας περιμένει). Ξέρει την ώρα που ξυπνάμε (το Σαββατοκύριακο μπερδεύεται λιγάκι, μιας και δεν πάμε για δουλειά!), ξέρει την ώρα που φεύγουμε, που ερχόμαστε. Μας περιμένει, κι όταν μας βλέπει να ερχόμαστε η ουρά της κάνει κύκλους με ταχύτητα αστραπής. 

 Ξέρουμε ότι της αρέσει το αυγό, ότι θα γλείψει το ακτινίδιο (αλλά ως εκεί), ότι δε θέλει να φάει λαχανικά βρασμένα. Ξέρουμε ότι τρελαίνεται για τον καπουτσίνο (και πολλές φορές προλαβαίνουμε το μουσούδι της την τελευταία στιγμή, πριν χωθεί στην κούπα). Ξέρουμε ότι όταν κοιμάται κοντά μας, πάντα θέλει να οριζοντιώνεται ανάμεσα από εκείνον και από εμένα. 

 Την αφήνουμε ελεύθερη μερικές φορές να βολτάρει, κι εκείνη δε φεύγει από κοντά μας. Αν φύγει, ξέρουμε πως πάντα γυρίζει όταν θα ακούσει το λουρί να κουδουνίζει.


 Σήμερα, λίγους μήνες μετά, θα σας πω ότι η απόφαση να αποκτήσω τη Μόνα ήταν η καλύτερη που έχω πάρει ποτέ. Την έσωσα... και το ξέρει. Όπως ξέρει και ότι είναι πια μέλος της οικογένειας/αγέλης. 

 Μας έκανε καλύτερους ανθρώπους, πιο κοινωνικούς, πιο ευτυχισμένους. Γελάμε περισσότερο, και γελάμε πηγαία. Γινόμαστε σταδιακά πιο υγιείς (όταν περπατάς 9 χιλιόμετρα για να ευχαριστηθεί ο σκύλος σου βόλτα, μόνο καλό μπορεί να σου κάνει). Μας έβαλε σε πρόγραμμα. Μας έκανε να αποκλείσουμε μετά χαράς περιοχές και μαγαζιά όπου δεν μπορούμε να πάμε μαζί της, και να ανακαλύψουμε νέα μέρη, στα οποία να μπορεί να είναι μαζί μας. 

 Μας έμαθε να μην υπολογίζουμε την κούρασή μας μπρος στις δικές της ανάγκες: η δουλειά-δουλειά, αλλά και η βόλτα-βόλτα.

 Μας έκανε σκυλογονείς.

 Και όση αγάπη της έχουμε δώσει, μας τη γυρίζει πάντα στο πολλαπλάσιο...




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


+Info:

 "ROXY"




Πρόκειται για μια ταινία μικρού μήκους διάρκειας τριών λεπτών, που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα των αδέσποτων ζώων και την προστασία τους. Στην ταινία έλαβαν μέρος αφιλοκερδώς πολλοί γνωστοί ηθοποιοί (Ελένη Φιλίνη, Ντίνος Καρύδης, Άννα Αδριάνου, Λευτέρης Ελευθερίου, Φωτεινή Ντεμίρη, Γιώργος Χρανιώτης, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Μάνος Πίτζης, Πάνος Απέργης, Γρηγορία Αυγερινοπούλου), σχεδιαστές,  εικαστικοί και τραγουδιστές. Το σενάριο και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Αρτέμης Σαμοθράκης με βοηθό σκηνοθέτη τον Αλέξανδρο Κατσάρη. 

«Η ταινία είναι μια ανεξάρτητη προσπάθεια χωρίς εταιρεία παραγωγής και χρηματοδότες αλλά χρηματοδοτούμενη από ιδίους πόρους, χωρίς κανέναν κερδοσκοπικό χαρακτήρα» λέει στο LIFO.gr ο σκηνοθέτης της Αρτέμης Σαμοθράκης. «Σκοπός της επικοινωνίας αυτής είναι να ζητήσουμε την στήριξή σας ώστε το μήνυμα της να μεταδοθεί και να φτάσει σε όσους δυνατόν περισσότερους αποδέκτες. 

 Η επίσημη παρουσίαση της ταινίας ROXY θα πραγματοποιηθεί απόψε στις 20:00 στο gallerybar ''ΚΛΩΣΤΗΡΙΟΝ'' (Μυλλέρου 17 – Μεταξουργείο ) στην Αθήνα, ταυτόχρονα με τη μεγάλη εικαστική έκθεση 36 καλλιτεχνών από ολόκληρη την Ελλάδα ''LOVETHESTRAYS'' οι οποίοι θα εκθέσουν έργα αφιερωμένα στη προστασία των αδέσποτων ζώων. Ταυτόχρονα θα συγκεντρώνονται τροφές για κατοικίδια, αξεσουάρ και πρώτης ανάγκης, ώστε να υποστηριχθούν φιλοζωικές οργανώσεις και αδέσποτα ζώα που τα έχουν ανάγκη.   (Πηγή: www.lifo.gr και πιο συγκεκριμένα, εδώ)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και τελευταία, αλλά απολύτως σημαντικά: 

►Μην αγοράζετε ζώα. 

Έτσι θα εκλείψουν οι παράνομοι εκτροφείς που ταλαιπωρούν τις μητέρες με συνεχόμενες γέννες και θα περιοριστεί η κακοποίηση και η διαβίωση των ζώων σε κλουβιά και άλλα αμφίβολα περιβάλλοντα. Τα ζώα δεν είναι μηχανές αναπαραγωγής ή κέρδους. 

►Ανοίξτε την πόρτα σας και την καρδιά σας - σώστε μια ζωή. 

Υιοθετήστε υπεύθυνα ένα ζώο από το δρόμο, ή εμπιστευθείτε τις φιλοζωικές. Κι ας μην είναι και τόσο τέλειο εμφανισιακά - το μόνο που του χρειάζεται είναι λίγη φροντίδα και πολλή αγάπη... και να είστε σίγουροι πως θα σας το ανταποδώσει στο πολλαπλάσιο. 

►Σκεφτείτε το καλά πριν κάνετε ο,τιδήποτε.

Όχι άλλα εγκαταλειμμένα ζώα. Δεν μπορούν να επιβιώσουν μόνα τους.

►Στειρώστε τα ζώα σας. 

Είναι στο χέρι μας να μην επιτρέψουμε να υπάρξουν κι άλλα αδέσποτα στους δρόμους.


84 σχόλια:

  1. το εχω διαβασει 3 φορες ...εχω ξετρελαθει με τη Μονα σας ...με το υπεροχο γραψιμο σου...με τις φωτο ( που πραγματικα δειχνουν οσα γραφεις !!!) ειναι τυχερη η Μονα που ειναι διπκα σας και εσεις τυχεροι που σας κραταει καθημερινα σε φορμα ..κι οχι μονο !!!!ειναι υπεροχη η φιλια ενος σκυλου ...εχουμε το Μαρλευ ( λαμπραντορ ) και μας εμαθε τι θα πει " δειχνω την αγαπη μου ! "
    δεν γραφω αλλα ...προτιμω να ξαναδιαβασω το κειμενο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πιστεύεις ότι πριν πάρω εγώ τη Μόνα, είχε ακυρωθεί 3 φορές η υιοθεσία της; Ήταν σαν να μας περίμενε...
      Όντως είμαστε τυχεροί, και οι τρεις μας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
      Ακόμη μαθαίνω τι θα πει το να έχεις τη φιλία ενός σκύλου, κάθε μέρα μαθαίνω και κάτι καινούριο. Και δεν το αλλάζω με τίποτα...
      Κρίμα που πέφτουμε μακριά τώρα, αλλιώς θα γνωρίζαμε το Μάρλευ στη Μόνα και τη Μόνα στο Μάρλευ! :)
      Φιλιά πολλά και σε εσένα και στο νησί, και ένα γλυκό χάδι στον Μάρλευ - να τον χαίρεστε!

      Διαγραφή
  2. Ποσο γλυκεις ανθρωποι ειστε να αφιερωσετε τοσο χρονο αγαπη και φροντιδα σε ενα σκυλακι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάναμε ό,τι θα έκανε και οποιοσδήποτε άλλος που αγαπάει τα ζώα, Χριστίνα μου!
      Πάντως είναι γεγονός: ένα ζώο σου βγάζει με τον δικό του τρόπο τον καλύτερό σου εαυτό...

      Διαγραφή
  3. Πόσο υπέροχη, πόσο συγκινητική!! ♥♥
    Είστε τυχεροί που την βρήκατε και εκείνη που σας βρήκε! Γιατί ήταν καρμικό..
    Χάρηκα απίστευτα και που αφιερώσατε τόσο χρόνο να μάθετε τα πάντα, ήξερα ότι είσαι υπεύθυνη απλά μου άρεσε που πήρες τον ρόλο σου πολύ σοβαρά!
    Το'χω καημό μεγάλο που δεν μπορώ να υιοθετήσω σκυλάκι λόγω της αλλεργίας μου, δεν ξέρεις πόσο. Οπότε χαίρομαι με όλους όσους έχετε τέτοιο δέσιμο με τα σκυλάκια σας!
    Καλή εβδομάδα φίλη μου σε φιλώ \_(♥‿♥)_/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν όντως καρμικό! Το ανέφερα και πιο πάνω, τρεις φορές ακυρώθηκε η υιοθεσία της πριν βρεθούμε (και βρεθεί) στο δρόμο μας.
      Αφιερώσαμε (και αφιερώνουμε) χρόνο γιατί σε πολλά πράγματα ήμαστε εντελώς ανίδεοι και έπρεπε κάπως να κατατοπιστούμε. Να μην κάνουμε λάθη σοβαρά. Δεν κάναμε κάτι το ιδιαίτερο, απλά ζητήσαμε συμβουλές από τη φίλη μου τη Μαίρη (την υπεύθυνη υιοθεσίας του Καταφυγίου και γειτόνισσά μου στη Νάουσα), τον κτηνίατρο, και κάναμε επίσης πολλή αναζήτηση σε άρθρα και φόρουμ στο Γούγλη. Ακόμη μαθαίνουμε και δουλεύουμε πράγματα, μη νομίζεις, είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα. Αλλά κύριο μέλημά μας ήταν να ξεκινήσουμε από την αρχή όσο το δυνατόν πιο ομαλά και σκεπτόμενα τη συμβίωσή μας, ώστε να αποφύγουμε μεγάλα προβλήματα στο μέλλον.
      Για την αλλεργία σε καταλαβαίνω...
      Καλή εβδομάδα επίσης, φιλιά πολλά-πολλά! ♥

      Διαγραφή
  4. Είστε πολύ τυχεροί που την έχετε..... πίστεψέ με ακόμα είσαι στην αρχή δεν μπορείς να φανταστείς πόση αγάπη έχει να σου δώσει ακόμα μα και πόσο καλός σύντροφος είναι σε χαρές και σε λύπες. Πολλά φιλιά σε σένα και στην γλυκιά Μόνα σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω ότι είμαστε ακόμη στην αρχή, αλλά ήδη έχουμε μάθει τόσα πολλά από εκείνη!! Είναι πράγματι καλός σύντροφος, έχει αλλάξει τη ζωή μας. Γυρνάμε στο σπίτι, μας υποδέχεται και τσουπ! αποκτάμε ένα χαμόγελο μέχρι τ΄αυτιά, έτσι, αβίαστα.
      Να είσαι καλά, Βίκυ μου! Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Μπράβο σας για την υπευθυνότητα που δείξατε αλλά κυρίως για την αγάπη που προσφέρατε σ'αυτή την ψυχή και φάνηκε στο τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπαθούμε για το καλύτερο, άλλωστε το αξίζει!
      :)

      Διαγραφή
  6. Με ξετρέλανες! Ένα υπέροχο κείμενο γλυκιά μου.Έτσι περίπου μπήκε στη ζωή μας ο Κανέλλος..γεννήθηκε έξω από το κτήμα μας..10 κουταβάκια από μία αδέσποτη..τους περιθάλψαμε όλους, με πολύ δυσκολία μπόρεσα να δώσω μέσα από το μπλοκ μου μερικά..έμεινε ο Κανέλλος..το μόνο κανελί μέσα στα άλλα μαυρόασπρα..Τώρα έχει γίνει ένας υπέροχος σκύλος, τεράστιος, τρώει τα πάντα, δεν τον προλαβαίνουμε σε κροκέτες και κονσέρβες.όμως είναι ο φύλακας μας, είναι το "αγόρι" μας, ο Κανέλλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θυμάμαι τις κοινοποιήσεις σου! Να γιατί λέμε να στειρώνουμε τα ζώα... 10 κουτάβια στο δρόμο, τι θα γινόταν αν δεν είχατε βρεθεί στο δρόμο τους;
      Πολλοί νομίζουν πως αυτό είναι κόντρα στη φύση και τους κάνει ζημιά, αλλά τα ζώα που δεν έχουν στειρωθεί κινδυνεύουν από βαριές ασθένειες, ειδικά αν είναι αδέσποτα.
      Να χαίρεστε τον Κανέλλο σας, να τον προσέχετε και να σας προσέχει (μαζί με την Κλώντη). Είναι τυχερά που βρίσκονται κοντά σας...

      Διαγραφή
  7. Έλλη μου καλησπέρα σου. Πόσο με συγκινείς με το θέμα σου. Πόσο μεγάλη εμπειρία.
    Έτσι και εγώ τον Χειμώνα του 2014 βρήκα ένα μικρό αδέσποτο κουτάβι στο δάσος εγκαταλειμμένο. Σήμερα είναι ένα κομμάτι από εμάς...
    Μπράβο σας και να ξέρετε ότι θα εισπράξετε μεγάλα πράγματα στην καθημερινότητά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, Γιάννη μου.
      Καταλαβαινόμαστε πλήρως, λοιπόν. Τι καλά που το έσωσες! Φαντάζομαι τη λατρεία που θα σας έχει. Μπράβο και σε εσάς!
      Γι΄αυτό που λες στο τέλος, είμαι σίγουρη...
      Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  8. Έλλη μου πολυ με συγκίνησες
    Έχω κι εγώ υιοθετήσει ενα αδεσποτακι
    κι εδώ και τρία είναι η μεγαλη μου λατρεία Η μοναδική μου Βάνα
    Πραγματικά δεν υπάρχει σαν αυτή την αγάπη άλλη τοσο άδολη
    Να την χαίρεσαι τη Μονα σου κι είναι πράγματι τόσο τυχερή που σας "διαλεξε"

    Καλή σου νύχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά!
      Πόσο χαίρομαι που το έκανες... Να χαίρεσαι κι εσύ τη Βάνα σου, να την προσέχεις και να σε προσέχει.
      Φιλιά και καλό βράδυ να έχεις.

      Διαγραφή
  9. Από 5 χρονων ζω πάντα κοντά σε σκυλιά!! Τα γνωρίζω καλύτερα και από τον εαυτό μου!! Κάνατε πολύ κόπο και πολλές θυσίες για το σκυλάκι σας που σίγουρα οταν γεννήθηκε είχε αστεράκι!!!Το μεγαλώνετε πολύ σωστά αλλά καλό θα ήταν να μην κοιμάται μαζί σας!!!! Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έφη μου, για το μόνο που μετανιώνω είναι που δεν είχα σκυλί νωρίτερα, ειλικρινά!
      Καταλαβαίνω τι λες για τον ύπνο, εκεί ίσως κάναμε ένα λαθάκι. Τις καθημερινές που εγώ δουλεύω στη Νάουσα, το άλλο μου μισό την είχε μαζί του το βράδυ στο δωμάτιο για παρέα. Ε, δεν ήθελε και πολύ για να συνηθίσει... και μετά η συνήθεια εδραιώθηκε. Μου άρεσε κι εμένα να κοιμάμαι μαζί της, γιατί πιο πολύ τα Σ/Κ τη χαίρομαι... οπότε, καταλαβαίνεις ότι συνεχίσαμε στο ίδιο μοτίβο.
      Τις τελευταίες μέρες, αρχίζει και αλλάζει συνήθειες. Ξεκίνησε να κοιμάται μόνη της κάποιες φορές σε άλλο χώρο από εμάς, κάτι που δεν έκανε στην αρχή με τίποτε. Ίσως κατάλαβε πια πως δεν θα φύγουμε, ούτε θα φύγει, πως δεν υπάρχει κάτι για να ανησυχεί. Ηρεμεί επομένως και ανεξαρτητοποιείται, ίσως, σταδιακά. Θα δείξει. Πάντως δεν μου πάει καρδιά να είναι έξω στον κήπο το βράδυ και να την ακούω να κάνει τσίου-τσίου (!) επειδή δεν είναι κοντά μας...
      Φιλιά πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  10. Πόση αγάπη και το γνωρίζει, καθρεφτίζεται στο βλέμμα της!!! Είναι πανέξυπνα τα αδεσποτάκια. Έχω κάποια που έρχονται στο σχολείο, τα αγαπούν τα παιδιά και αυτά νοιώθουν πολύ άνετα. Δεν μπορώ να ξεχάσω το βλέμμα του ενός όταν μετά τις καλοκαιρινές διακοπές με "μύρισε" ανάμεσα σε όλους!!! Ήταν "Σε βρήκα! Που είχες χαθεί;"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, μωρέεεε το καημένο... έχασε τη φίλη του... Πόσο συγκινητική η αντίδρασή του!
      Δεν είναι μόνο πανέξυπνα, αναγνωρίζουν κιόλας πολύ έντονα ό,τι κάνεις γι΄αυτά - το εκτιμούν και σου το δείχνουν.
      Μερικές φορές πάντως λειτουργούν πιο εύγλωττα κι από εμάς τους ανθρώπους... έχουν απίστευτο ύφος και συμπεριφορά! Συνεννοείσαι με τα μάτια μαζί τους!

      Διαγραφή
  11. Γεια σου σκυλομαμά λεβέντισσα!
    Θαυμάζω την απόφασή σας να υιοθετήσετε ένα αδέσποτο, να έχετε τόση υπομονή στις ζημιές της (καλά με τον κήπο έπαθα πλάκα!) και να είστε συνειδητοποιημένοι ζωόφιλοι. Γιατί έχει γίνει πολύ της μόδας να κυκλοφορούν όλο μ' ένα λουράκι στο χέρι (και στ' άλλο το κινητό), αλλά αυτό δεν τους καθιστά απαραίτητα και ζωόφιλους. Δυστυχώς όλα σχεδόν τα μπαλκόνια στη γειτονιά φιλοξενούν σκυλιά κάθε μεγέθους και ράτσας που κλαίνε ολημερίς... Τα λυπάται η ψυχή μου.
    Έλλη μου αν είχα κήπο σίγουρα θα έπαιρνα ένα κουταβάκι. Υποκλίνομαι (και ζηλεύω και λίγο), αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο που δημιουργείται μεταξύ σας.
    Να την χαίρεστε τη σκυλίτσα σας, που ομολογουμένως είναι μια κούκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να δεις πώς με θαύμασα με την υπομονή μου στις ζημιές! Πρωτύτερα έσπαγε ένα φυτό από τον αέρα και τρελαινόμουν, και τώρα με τη Μόνα ήμουν "ε, οκ, δεν πειράζει μωρέ, σκυλί είναι, θα ξαναγίνουν τα φυτά" και τέτοια. Σκέψου ότι μας ξήλωσε το καλώδιο του ποτιστικού συστήματος στο γκαζόν, και παρόλα αυτά ενώ λυπήθηκα (φυσιολογικό) δεν τρελάθηκα, ούτε νευρίασα. Ήμουν στωική και υπομονετική.
      Τη μόδα τη βλέπω κι εγώ, αλλά το ζώο δεν είναι μόδα κατά την ταπεινή μου γνώμη, ούτε και θα γίνει ποτέ. Έχει ψυχή, δεν είναι διακοσμητικό αντικείμενο να το αφήνεις στο τραπέζι της βεράντας, ούτε να το σέρνεις από δω κι από εκεί για επίδειξη.
      Το κουταβάκι θέλει ακόμη περισσότερη προσοχή, αφοσίωση, προσπάθεια και εργατοώρες για την εκμάθηση, να ξέρεις! Αλλά θα δεθεί μαζί σου για μια ζωή, θα είσαι όλος του ο κόσμος, γιατί από τα μάτια σου θα έχει δει τον κόσμο.
      Να είσαι καλά, Μαρία μου, και σε ευχαριστούμε πολύ!

      Διαγραφή
  12. Αγαπητή μου Έλλη.
    Είδα χτες στα ελληνκά κανάλια την Παγκόσμια Ημέρα των Αδέσποτων και ειλικρινά χάρηκα που είδα τόσο κόσμο να τα αγκαλιάζει.
    Πάντως η Μόνα σου είναι πανέμορφη. Και το κυριότερο κάνει πολύ καλή δουλιά στον κήπο. Τι άλλο θέλεις;
    Την αγάπη μου καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα!! Ε, ναι, τι άλλο να θέλω; Βρήκα βοηθό στο σκάψιμο, στο φύτεμα και στο κλάδεμα!

      Κι εγώ διάβασα για τη χθεσινή δράση (λέω "διάβασα" και όχι "είδα" γιατί εδώ και χρόνια εγώ και η ελληνική τηλεόραση έχουμε μαλώσει και ούτε τη βλέπω, ούτε με βλέπει). Χάρηκα όπως κι εσύ με όσα διάβασα, και ελπίζω και εύχομαι πως οι αγκαλιές θα κρατήσουν για μια (κοινή τους) ζωή και όχι μόνο για λίγο.
      Να είσαι καλά, σε ευχαριστώ για το πέρασμα και σου εύχομαι καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  13. Εγώ που είμαι Εδεσσαία χάρηκα που η καλή σου Μόνα είναι ένα τόσο αγαπησιάρικη και φαίνεται πόσο ευτυχισμένη την έχετε κάνει!Δυστυχώς δεν έχω σκύλο και δέχομαι τρομερές πιέσεις για να αποκτήσουμε ένα,όμως ξέρω ότι όλο το βάρος θα πέσει πάνω μου και το αποφευγω όσο μπορώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταλαβαίνω τι λες, Δέσποινα. Υπό αυτή την έννοια μάλλον κάνεις καλά που το αποφεύγεις, γιατί η απόφαση να αποκτήσεις σκύλο πρέπει να είναι από κοινού στο σπίτι, και από κοινού πρέπει να είναι και η φροντίδα του. Όλοι πρέπει να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο ζώο, όχι μόνο ένας. Αλλιώς η υιοθεσία αργά ή γρήγορα κινδυνεύει να αποτύχει.
      Και ένας σκύλος χρειάζεται πολλά περισσότερα από ό,τι η γάτα, π.χ. Το ξέρω γιατί πάντα είχα γάτες, και οι δικές τους ανάγκες είναι διαφορετικές, είναι πιο ανεξάρτητες...
      Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο!

      Διαγραφή
  14. Κατανοώ απολύτως όλα αυτά που γράφεις. Έτσι μάζεψα και γω τον Φλοξ από τον δρόμο. Ο καημένος όμως ήταν πολύ άρρωστος. Είχε όλες τις σκυλοαρρώστιες. Παιδεύτηκε πολύ, προσπάθησα να τον κάνω καλά. Πέρασε 1,5 χρόνο ευτυχισμένος και έκανε και μένα πολύ χαρούμενη και γεμάτη. Και ενώ όλα φαινόντουσαν ότι πηγαίναν καλύτερα και ότι είχε ανακάμψει τον έχασα ξαφνικά.
    Πάντα θα τον θυμάμαι, πάντα θα τον σκέφτομαι και θα τον ευχαριστώ για τα τόσα που μου έδωσε, πράγματα που μόνο όσοι έχουν ζήσει με σκυλιά μπορούν να καταλάβουν.
    Ανιδιοτελής αγάπη.
    Να την χαίρεσαι την κουκλίτσα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον του έδωσες ενάμιση υπέροχο χρόνο! Να'σαι καλά.

      Διαγραφή
    2. Λυπάμαι τόσο που έχασες τον Φλοξ... χαίρομαι όμως γιατί τον έσωσες και του πρόσφερες ενάμιση χρόνο ευτυχίας, φροντίδας και αγάπης.
      Κάθε χαμός ενός αγαπημένου μας ζώου αφήνει μια λαβωματιά στην καρδιά που δεν κλείνει, όμως οι στιγμές που περνάμε μαζί τους είναι αξέχαστες και ανεκτίμητες. Είτε είναι σκυλάκια, είτε γατάκια. (Είχα γάτο για 16 ολόκληρα χρόνια, από παιδί. Μαζί μεγαλώσαμε... και εννοείται ότι πάντα θα είναι στη σκέψη μου).
      Φιλιά πολλά και σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  15. Υπέροχη η Μόνα, όντως ευτυχισμένο βλέμμα!! Πάντα υπάρχει αλλαγή! Να την χαίρεστε.
    Και εμείς τον δικό μας τον υοθετησαμε πέρσι και είναι από τις περιπτώσεις που το σκυλί διαλέγει τον ιδιοκτήτη!
    Προχθές βρήκαμε ένα ακόμα σκυλάκι αλλά δυστυχώς δεν θα μπορέσω να την κρατήσω, οπότε της ψάχνουμε σπίτι.
    Το αμέσως επόμενο ιδανικό από το να την κρατήσω, θα ήταν να την πάρει κάποιος συγγενής για να την βλέπω κιόλας αλλά δεν ξέρω τι πιθανότητες έχει η γλυκούλα μου. :/
    Αν θέλεις επίσκεψου το blog μου για να την δεις και να κοινοποιήσεις.
    Πραγματικά θέλω να της βρω το καλύτερο γιατί είναι αξιολάτρευτη!.Πιστεύω να με καταλαβαίνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε! Κι εσείς να χαίρεστε τον δικό σας.
      Για το άλλο σκυλάκι εννοείται ότι σε καταλαβαίνω, θα περάσω από το χώρο σου και θα κοινοποιήσω στο fb. Αν έχεις facebook, μπορείς να απευθυνθείς εκεί σε διάφορες ομάδες και φιλοζωϊκές, θα σας βοηθήσουν ελπίζω (αν δεν το έχεις ήδη κάνει...)
      Εύχομαι για καλύτερα για το μικρούλι και σε ευχαριστώ για το πέρασμα και το σχόλιο!

      Διαγραφή
  16. φαίνεται στα μάτια της η αλλαγή!μπράβο σας για την απόφαση αν την υιοθετήσετε αλλά περισσότερα μπράβο σας αξίζουν για τον τρόπο που τις φέρεστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι να δω το βλέμμα της στις πιο πρόσφατες φωτογραφίες, δεν το είχα συνειδητοποιήσει - αλλά ναι, η διαφορά φαίνεται! Δεν το περίμενα τόσο γρήγορα.

      Προσπαθούμε να είμαστε εντάξει μαζί της. Άλλωστε δεν την πήραμε για να την ταλαιπωρήσουμε, ούτε για να της προσφέρουμε κάτι χειρότερο από αυτό που είχε.

      Διαγραφή
  17. Ξετρελάθηκα!!Δεν είχα δει την ανάρτησή σου και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μου τη βγάζει ο μπλοκερ πολλές φορές στα φιλικά μου ιστολόγια...Τέλος πάντων είδα το σχόλιό σου σε μένα και ήλθα τρέχοντας. ΣΕ ΚΑΤΑΝΟΩ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!!
    Πολλαπλάσια αγάπη δίνουν τα σκυλιά από όση παίρνουν και σίγουρα παίρνουν πολλή από τους φυσιολογικούς ανθρώπους εννοώ.
    Και εμείς τον Ορφέα δεν τον αγοράσαμε. Μας τον χάρισαν και μάλιστα κινδύνεψε η ζωή του με το που γεννήθηκε αλλά όλα καλά. Πάντως για να συμπληρώσω τα απολύτως σημαντικά σου, όχι μόνο να μην αγοράζει κανείς ζώα από εκτροφεία αλλά το αποτρέπουν και οι κτηνίατροι.
    Η ταινία άριστη!!
    Να είστε ΄πάντα καλά και οι τρεις. Αξίζεις πολλά γιατί όχι μόνο έσωσες τη Μόνα σου αλλά της χάρισες ευτυχία και αγάπη που δεν είχε.
    Φιλιά πολλά σκυλομαμά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άτιμε blogger, γιατί δεν εμφανίζεις τις αναρτήσεις μου; Δεν με συμπαθείς;
      Τέλος πάντων... ας το προσπεράσω, άλλο είναι το θέμα μας τώρα.
      Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λες, Άννα μου, δεν το συζητώ!
      Η ταινία μου άρεσε πολύ κι εμένα, γι΄αυτό και την κοινοποίησα. Και έχουν δίκιο έτσι όπως την ξεκινούν: τα αδέσποτα δεν σώζονται μόνο με μία μέρα το χρόνο...
      Φιλιά πολλά, και εσείς να είστε όλοι καλά - δίποδοι και τετράποδοι! :))

      Διαγραφή
  18. Αχ, πόσο ωραία πέρασα όσο σε διάβαζα.. Υπέροχες στιγμές, γεμάτες μόνο με θετικά για όλους σας! Πάντα να περνάτε τόσο όμορφα, γιατί ένα σκυλί δίνει πολλή αγάπη κι αυτό είναι ο,τι πιο σημαντικό.. Να μου την φιλήσεις και πάρε κι εσύ ένα φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σου την φιλήσω το Σ/Κ και θα σου το ανταποδώσει, να είσαι σίγουρη! :))

      Διαγραφή
  19. αχ βρε Έλλη μου, μακάρι να μπορουσες να νιώσεις τη συγκίνησή μου αλλά και την περηφάνια που νιώθω για εσάς!

    θυμαμαι σαν χθες την πρωτη αναρτηση της Μονας και ενιωσα υπεροχα βλεποντας την μεγάλη αλλαγή της.

    λαμπει το σκυλακι και σας αγαπαει πολυ.
    μπραβο σας!

    δεν χρειαζεται να πω πολλα, δεχτηκα απο την αναρτηση σου τοσα πολλα που θελω χρονο να τα απολαυσω.

    να τη χαιρεστε την Μονα και εκεινη εσας.
    ειστε οικογενεια και να ειστε παντα δεμενη!

    καλο σας βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε πολύ Κική μου για τα όμορφα λόγια σου και για τις ευχές!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  20. Η Μόνα είναι αξιαγάπητη και ξέρει να ανταποδίδει την αγάπη που της δίνουν!!!
    Έλλη μου συγχαρητήρια σε σένα και στον σύντροφό σου...
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πιστεύω ότι κάναμε κάτι το τρομερό που να αξίζει συγχαρητήρια... απλά υιοθετήσαμε (και μας υιοθέτησε) ένα σκυλάκι! :)) Και πορευόμαστε παρέα πια.
      Φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  21. Πόσο με συγκίνησες! Μόνο να ξέρες πόσο!
    Δεν έχω να προσθέσω το παραμικρό, μαϊμουδάκι μου!
    Μακάρι να ήταν κι άλλοι "ιδιοκτήτες" σαν εσάς!
    Μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά κιλά θαυμασμού για την πάστα ανθρώπων που είστε!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και χαδάκια άπειρα για αυτή τη μουσουδίτσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θέλω να πιστεύω ότι είναι κι άλλοι ιδιοκτήτες σαν κι εμάς, κι ακόμη καλύτεροι από εμάς.
      Κάναμε ό,τι θα έκανε ο καθένας που πονάει ένα ζώο και δεν αντέχει να το βλέπει να έχει αυτό το θλιμμένο βλέμμα...
      Φιλιά πολλά μελαχρινή ομορφιά μου! ♥
      (Τα χαδάκια θα της τα δώσω το Σ/Κ!)

      Διαγραφή
  22. Ελλη μου σίγουρα ένα σκυλί στην οικογένεια μόνο καλό κάνει...μας βγάζει τον καλύτερό μας εαυτό....μας κάνει καλλίτερους ανθρώπους, μας διδάσκει την αφοσίωση, την άδολη αγάπη, την ανεξικακία...μπράβο σας για τη συνειδητοποιημένη σας απόφαση και επιλογή, μπράβο σας για τη σοβαρότητα που επιδείξατε υιοθετώντας την υπέροχη σκυλίτσα....Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ήξερα αυτό λίγο-πολύ, αλλά ως τώρα, μόνο στη θεωρία... Τώρα που το γνωρίζω και στην πράξη, αντιλαμβάνομαι πόσο σπουδαίο δούναι και λαβείν είναι όλο αυτό. Μεταμορφώνει και τις δυο πλευρές, και τον άνθρωπο, και το ζώο.
      Φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  23. Δεν έχω διαβάσει πιο ανθρώπινη σκυλοανάρτηση!
    Έγραψες ένα κείμενο που πρέπει να το διαβάσουν όλοι.
    Που να πρωτοσταθώ;
    Στο ότι δεν είναι στρατιωτάκι; στις βόλτες; στο διάβασμα; στο ότι επέλεξες να μην αγοράσεις;
    Όλα, Έλλη μου, είναι όσα πρέπει κανείς να σκέφτεται και να κάνει όταν αποφασίζει να πάρει ένα ζώο!
    Τη λάτρεψα τη Μόνα, από την προηγούμενη ανάρτηση και περίμενα πότε θα μας μιλήσεις ξανά γι' αυτή! Ήθελα να μάθω νέα της!
    Καλά να περνάτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έγραψα ένα κείμενο που απλά εμπεριέχει όλα όσα νιώθω και σκέφτομαι... μπορεί να μην είμαι σε όλα σωστή, αλλά τουλάχιστον έχω τη διάθεση (και τη θέληση) να μάθω όσα μπορώ περισσότερα.
      Το να έχουμε αυτή τη σκυλίτσα ενώ πριν δεν είχαμε ξανά σκύλο στο σπίτι, ήταν ένας θαυμαστός νέος κόσμος για μας. Που γέννησε όμορφα συναισθήματα, πολλά γέλια, αλλά και πολλές απορίες. Παρατηρούσαμε διάφορα μέρα με τη μέρα και δεν είχαμε απαντήσεις, π.χ. "τραβάει στη βόλτα, είναι τόσα κιλά σκυλί, μήπως της κάνει ζημιά στο λαιμό το περιλαίμιο, μήπως τη σφίγγει;" Διαβάσαμε, ρωτήσαμε, αγοράσαμε τελικά στηθόλουρο (φαίνεται στις φωτογραφίες) και διαπιστώσαμε ότι λειτουργεί καλύτερα στη βόλτα, γιατί με αυτό δεν πιέζεται τόσο όσο πριν.
      Τόσες απορίες, όσες δεν φαντάζεσαι! Τι σπιτάκι να της πάρουμε; Ποιο είναι το ιδανικό σημείο για να τοποθετηθεί; Πώς κόβουμε τα νύχια της; Κάθε πότε την κάνουμε μπάνιο, πώς; Τι πρέπει να τρώει, κάθε πότε και πόσο, τώρα που είναι στειρωμένη; Πώς μπορούμε να έχουμε μια ήρεμη βόλτα (χωρίς ρουκέτες) στο αυτοκίνητο;
      Χιλιάδες απορίες, που λύθηκαν με πολύ ψάξιμο και με πολλές ερωτήσεις... Ήθελε χρόνο, δεν αντιλέγω, αλλά το αποτέλεσμα ήταν ότι βοηθηθήκαμε αρκετά στο να συνυπάρχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αρμονικά, από την αρχή. Έτσι κι εκείνη προσαρμόστηκε γρήγορα στα νέα δεδομένα, και εμείς.
      Σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου και υπόσχομαι να σας πω σύντομα και άλλα νέα της! :)

      Διαγραφή
  24. Έλλη μου αυτό με το βλέμμα είναι συγκλονιστικό...το έχω δει να συμβαίνει με τον Μπρίκι και καταλαβαίνω απόλυτα τι λες!
    Θα συμφωνήσω μαζί σου σε όλα όσα λες φυσικά!
    Κάθε μέρα θα είναι ευλογία με τη Μόνα!!
    Να είστε καλά να τη χαίρεστε!!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    Πόσο γέλασα με τις επιθετικές γλάστρες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, είναι συγκλονιστικό! Και αρκετές φορές το βλέμμα τους είναι τόσο εύγλωττο... σαν ανθρώπινο!
      Οι επιθετικές γλάστρες έκαναν πολλές φορές απόβαση στον κήπο μας και η Μόνα τις κατατρόπωνε κάθε φορά, έχω να σου πω, αλλά νομίζω πως τώρα τελευταία δεν επιτίθενται και τόσο, χαχαχα!! Οι μόνες που δεν ενεπλάκησαν στη μάχη καθόλου ήταν κάτι γλάστρες όπου έχω φυτεμένες τριανταφυλλιές (γιατί, άραγε...)
      Αναγκάστηκα να παροπλίσω αρκετές, πάντως, ειδικά όσες γλάστρες ήταν ανεπανόρθωτα λαβωμένες από τη μάχη. Τώρα επιτίθεται από καμία, αραιά και πού. Ελπίζω οι "επιθέσεις γλαστρών" να σταματήσουν εντελώς, αλλιώς θα αναγκαστώ σε όσες έχουν απομείνει να φυτέψω μόνο τριανταφυλλιές!! (το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι)
      Φιλιά πολλά και να χαίρεσαι κι εσύ τον μοναδικό Μπρίκι σου!

      Διαγραφή
  25. Έλλη μου πριν 16 χρόνια υιοθετήσαμε την Κριστούλα μας, μια πανέμορφη άσπρη μπάλα τότε και σήμερα πια μια περήφανη και καλοζωισμένη γιαγιά! Είναι ημιαίμο Σαμογιετ και μας άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή !!!Τώρα πια ζει μόνιμα με την αδερφή στην Θεσσαλονική κι εμείς την απολαμβάνουμε όταν μας την φέρνει!!! Σε όσα γράφεις με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!!! Σε φιλώ γλυκιά μου, η σκυλίτσα σου είναι πολύ τυχερή που την διάλεξες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 16 χρόνια;! Πω πω!
      Τα σαμογιέντ είναι πανέμορφα και στο χαρακτήρα μοιάζουν αρκετά με τα λαμπραντόρ, είναι το ίδιο φιλικά με όλους και καλόβολα. Να τη χαίρεστε και να την καμαρώνετε και να ζήσει για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη κοντά σας!
      Φιλιά πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
    2. Χα χα χα!!! Πέρασα για να μάθω νέα..!!! 16 χρόνια και είναι σαν μωρό... Έχεις δίκιο για το χαρακτήρα των σάμογιετ, είναι πράγματι πανέμορφη και καλόβολη!!! Φιλιά και καλό Σαββατοκύριακο!!!

      Διαγραφή
    3. :))
      Φιλιά κι από εμένα, Κική μου, καλό Σ/Κ να έχεις!

      Διαγραφή
  26. Πόσο με άγγιξε η ανάρτησή σου!
    Τι υπέροχη υιοθεσία... εκατέρωθεν!

    Όσο για τις γλάστρες, τι να πω;! Κι ο δικός μας, κηπουρός είναι! -.-

    Να 'ξερες πόσο δίκιο έχεις, γράφοντας ότι με τον δικό τους τρόπο μας βγάζουν τον καλύτερό μας εαυτό!...

    Πολλά φιλιά στη μουσούδα του! ♥
    Καλό βράδυ σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι άλλος κηπουρός; Χεχε, κατάλαβα... θα σου είναι γνωστό λοιπόν το σκηνικό της γλάστρας (ή του φυτού) που επιτίθεται σε αθώα σκυλάκια! :)
      Στέλνω ένα χαδάκι στον κηπουρό σας και σου εύχομαι καλό βράδυ! :)

      Διαγραφή
  27. Διάβασα προσεκτικά όλο το κείμενο σου. Χαίρομαι και για την Μόνα και για σας. Εύχομαι να σας ζήσει, να είναι γερή, το ίδιο κι εσείς και να απολαμβάνετε αυτό το ευτυχισμένο εκφραστικό βλέμμα της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε πολύ για τις ζεστές ευχές, Μάγδα!

      Διαγραφή
  28. Μα πόσο όμορφη είναι η Μόνα!!! Και τι ωραίο το όνομά της.. πολύ μου άρεσε που δεν τη μάλωσες για τη σκανταλιά! Θα συνηθίσει και θα βρει το ρυθμό της! Αφού μάλιστα και σεις έχετε ήδη αφιερώσει τόσο χρόνο να μάθετε πράγματα..φιλάκια και στις 2!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το όνομά της μας άρεσε πολύ κι εμάς (της το έδωσαν τα παιδιά στο Καταφύγιο) και δεν ξέρω, ήταν σαν να της ανήκε από την αρχή αυτό το όνομα. Γι΄αυτό και δε θελήσαμε να το αλλάξουμε.
      Θα βρει το ρυθμό της, είμαι σίγουρη! Ήδη είναι σε καλό δρόμο και ήδη κάνει λιγότερες ζημιές. Φροντίζω κι εγώ να μην την προκαλώ, όμως! Μια καινούρια γλάστρα στο χώρο π.χ. σημαίνει καινούριες μυρωδιές, καινούριο χώμα, άρα... σκάψιμο!! :))
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  29. Τελευταία και καταϊδρωμένη ...από το τρέξιμο θα έχανα μια ανάρτηση όλο γλύκα! Ξέρεις έχω βουρκώσει γιατί μου θύμισες τα δικά μου βήματα και την εξέλιξη στη σχέση μου με τον Μαξ!!! Μα σε όλα! Βέβαια εγώ δεν τον πήρα από καταφύγιο , μα αδεσποτάκι το μάζεψα και έκανα ό,τι καλύτερο και για τους δυο μας!
    Κούκλα η Μόνα, ευτυχισμένη η μαμά της Μόνας....
    Πολλά γλυκά φιλιά Έλλη μου!!!

    (ήρθα να πάρω τον σύνδεσμο σου για τη σημερινή ανάρτηση ...αφιερωμένη σε σένα ☺♥☺...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. (θα μπορούσα να γράψω κι άλλα (καλά) για τους υπέροχους χειρισμούς σου ...αλλά τρέχω !!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχει σημασία που δεν τον πήρες από καταφύγιο, τον έσωσες από το δρόμο, είναι το ίδιο!
      Είναι η καλύτερη παρέα πάντως, ε; Και απόλυτα πιστοί φίλοι!
      Όσο για την ανάρτηση, τι να πω... Τώρα ήρθα και τη διάβασα, έλειπα το Σ/Κ και δεν βρήκα χρόνο να ανοίξω υπολογιστή. Με συγκίνησες και με σκλάβωσες με όλα αυτά τα καλά λόγια που έγραψες! Σε ευχαριστώ, αν και δεν αισθάνομαι ότι έκανα κάτι το τόσο σπουδαίο, ένα απλό περιτύλιγμα ήταν και ένα δώρο επίσης απλό, αλλά με όλη μου την αγάπη.
      Να ξεκουράζεσαι κιόλας, ναι; Όχι μόνο τρέξιμο, τρέξιμο!!
      Φιλιά πολλά και να χαρείς το δώρο σου! ♥

      Διαγραφή
  31. Η εικόνα Του πριν και του μετα με συγκλόνισε! Ποσο ευτυχισμενο ειναι το σκυλάκι σας! Θα πω το κλασσικο που ισχυει και ειναι νόμος, μπορεί να σου καταστρεψει το σπίτι, αλλα οχι την καρδια. Ετοιμαζω κ γω συντομα αναρτηση με το υπέροχο πινακακι που μου εστειλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο δίκιο έχεις!
      Δεν μπορώ μωρέ να της θυμώσω, με τίποτα... μου ρίχνει ένα (θανατηφόρο) γλυκύτατο βλέμμα και μου περνάει μονομιάς ο όποιος θυμός για τη ζημιά.
      Να, χθες καθόμουν στον καναπέ πτώμα στην κούραση και ήρθε δίπλα μου και στήριξε το κεφάλι της στον ώμο μου, λες κι ήταν παπαγάλος, χαχαχ! Σαν να μου έλεγε "συμπάσχω..." Γελούσα μόνη μου! Κάτι τέτοια κάνει και με κάνει πάντα να γελάω.
      Μην αγχώνεσαι για την ανάρτηση, δεν είναι ανάγκη! Σου είπα, σημασία έχει για μένα το ότι είναι στα χέρια σου και το ότι σου άρεσε! Να το χαρείς, Αριάδνη μου!

      Διαγραφή
  32. Υπέροχη η Μόνα ,Έλλη,τη θυμόμαστε και από τότε που την πήρατε!!!Να την χαίρεστε και να είναι πάντα τόσο χαρούμενη κοντά σας!!!!Φιλιά πολλά,καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε πολύ, κορίτσια μου!
      Καλή εβδομάδα να έχετε! Φιλιά!

      Διαγραφή
  33. κουκλι είναι!! φαινεται οτι ειναι πολυ ευτυχισμενο και γεματο αγαπη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Το βλέμμα της δείχνει όλη την αγάπη και την φροντίδα που της έχετε δώσει! Μπράβο σας! Μακάρι όλο και περισσότεροι άνθρωποι να υιοθετούσαν αδέσποτα ζώα και να το έκαναν με την ίδια υπευθυνότητα που το κάνατε εσείς. Να είστε καλά να την χαίρεστε και να σας χαίρεται. Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι... και μακάρι να το έκαναν υπεύθυνα, για μια ζωή. Οι εγκαταλείψεις δίνουν και παίρνουν... πόσο κρίμα! Τα ζώα δεν είναι λούτρινα, έχουν ψυχή.
      Σε ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές! Φιλιά κι από εμένα.

      Διαγραφή
  35. Ανώνυμος10/4/16, 1:58 μ.μ.

    Είναι σίγουρα τρισευτυχισμένη η Μόνα σας!!! Πόση ευτυχεία μπορούν να προσφέρουν τα ζωάκια!!! ♥
    Κι εμένα έτσι καρμικά με βρήκε το Μπιζουδάκι μου!!! Αγάπη μόνο και σεβασμός σε αυτά τα πλασματάκια που μας δίνονται άδολα κι άνευ όρων!!!
    Σε φιλώ κοπέλα μου και να περνάτε πάντα σούπερ με το σκυλάκι σας!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά! Πόση ευτυχία...
      Να χαίρεσαι κι εσύ το Μπιζουδάκι σου, Μαριλένα μου! Και να σε χαίρεται! Να προσέχετε ο ένας τον άλλο.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  36. Γλυκούλα μου Μόνα! Τι ψυχή! Και τι χαρά που την πήρατε από κει και της δώσατε σπίτι, αγάπη, ταξίδια... Είναι μαγικό να βλέπεις αυτή την αλλαγή στο σκυλί, είναι κάτι που σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. Μπράβο σας και πάλι μπράβο. Εννοείται συμφωνώ στο να μην αγοράζουμε ζώα γενικά. Τόσα ζώα υπάρχουν που περιμένουν μια οικογένεια...
    Τα φιλιά μου Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, βλέποντας την αλλαγή τους νιώθεις ευτυχισμένος, και συνειδητοποιείς πως ό,τι κάνεις γι΄αυτά πρέπει να είναι σωστό κατά βάση (αφού φέρνει αυτό το αποτέλεσμα).
      Και θες έτσι να κάνεις περισσότερα γι΄αυτά... να γίνεις ακόμη καλύτερος.
      Φιλιά πολλά και να είσαι καλά, Λύριελ μου! Χάρηκα που πέρασες!

      Διαγραφή
  37. Εγω θα σου ευχηθώ Έλλη μου να έχετε τη Μονα πολλά πολλά χρόνια μαζί σας και να σας γεμίζει χαρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ-πολύ για την ευχή σου, Κατερίνα μου!

      Διαγραφή
  38. Κάνατε Ελλη μου την καλύτερη πραξη... δεν υπαρχει μεγαλυτερη και πιο αδολη αγαπη απο την αγαπη που σου δινουν τα σκυλακια... και προπαντως τα αδεσποτακια... το εχουμε ζησει.. η κορη μου μαζεψε την μαμα που ηταν εγκυος . και γεννησε δυο πανεμορφα μικρα.. που τωρα μαζι με την δικια της και εχουν γινει μια παρεα όλα.. ασε που εχουν μαθει να παιζουν και με τι γατες της...να ξερεις ποσο σε καταλαβενω..!! μπραβο μικρη μου να περνατε ομορφα μεζι με την Μονα σας.. ειναι μια γλυκα...τωρα βρηκα καιρό να περασω να τα πουμε Ελλη μου να έχεις ενα ομορφο Σαββατοκυριακο... φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά έκανε η κόρη σου και είμαι σίγουρη ότι θα είναι τρισευτυχισμένα στη μικρή της φάρμα!
      Φιλιά πολλά, καλό Σ/Κ και να περνάς όμορφα κι εσύ, Ρούλα μου!

      Διαγραφή
  39. Εξαιρετικές οι αναρτήσεις σου, όπως πάντα, Έλλη μου!
    Έχω καιρό να περάσω, και σήμερα σε απόλαυσα! Από της Άνοιξης τα σκιρτήματα, που άφησες να γαληνέψει η ψυχή σου από την ομορφιά της, τα επίσης υπέροχα Τ-Shirts, με τους τρυφερούς συμβολισμούς, την εξαιρετική ιστορία της Καιτούλας, που αποτυπώνεις με απλό τρόπο σημερινές συνήθειες και προσκολλήσεις, ως το πανέμορφο ζωάκι σας! Θα σταθώ λίγο περισσότερο στην υιοθεσία της γλυκιάς Μόνας, όπου στους “ψυχρούς καιρούς” που διανύουμε μια πράξη αγάπης και φροντίδας στα ζώα είναι πιο πολύτιμη από ποτέ. Μπράβο σας!!!
    Μα τι δύναμη είναι αυτή που αναποδογύρισε τις γλάστρες??? χι, χι, χι! Προσφέροντας αφοσίωση και στοργή σ’ εκείνον που τη χρειάζεται, κερδίζεις όμορφα συναισθήματα, χαράς κι αισιοδοξίας! Θαυμάσιες όλες οι φωτό σου, αλλά η χαρούμενη φατσούλα της Μόνας, είναι μοναδική! Φαίνεται να πανηγυρίζει την “ένταξη” της, στο νέο της κόσμο και ν’ απολαμβάνει την θερμή αγκαλιά σας! Να τη χαίρεστε κι είμαι σίγουρη πως η πίστη κι η αγάπη της θα σας ανταμείψει! Να είστε πάντα και όλοι καλά και να έχετε ένα δροσερό ΣαββατοΚύριακο!
    Φιλάκια πολλά με μια μεγάλη αγκαλιά!:)) ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο χαίρομαι που σε ξαναείδα εδώ! Μου έλειψες!
      Με συγκίνησες που μου αφιέρωσες τόσο χρόνο, πέρασες από όλες τις αναρτήσεις μου και τις διάβασες... σε ευχαριστώ, με τιμάς!
      Η Μόνα μας είναι σχεδόν 22 κιλά τώρα, οπότε καταλαβαίνεις ότι έχει πολλή δύναμη, οι γλάστρες γι΄αυτή είναι παιχνιδάκι. Τώρα σκέφτομαι να βάλωπολύ μεγαλύτερες γλάστρες στο χώρο, να είναι πιο βαριές, ώστε να μην μπορεί να τις μετακινήσει εύκολα. Επειδή αφαίρεσα πολλές, μου φαίνεται άδειος ο χώρος τώρα και μου λείπουν...
      Σε ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σου! Να είσαι πάντα καλά κι εσύ και να περνάς όμορφα! Καλό Σ/Κ! Φιλιά! ♥

      Διαγραφή
  40. Υπέροχη η Μόνα και εσείς που της δίνετε τόση αγάπη! Είναι ανεκτίμητο το συναίσθημα και δεν αντικαθίσταται από τίποτα! Το λατρεύω, και τα ματάκια της είναι το κάτι άλλο! Να είστε καλά και να χαιρόσαστε η μία την άλλη για πολύ πολύ καιρό! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο, Μαίρη! Κι αν δεν το ζήσει κανείς δεν μπορεί εύκολα να το καταλάβει...
      Σε ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές! Καλό Σ/Κ, φιλιά!

      Διαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...