Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Street Stories

(πηγή εικόνας: Positive Thinking Greece)

  Περίεργες συναντήσεις, ενδιαφέρουσες συζητήσεις με αγνώστους, ευτράπελα που μας συμβαίνουν καθημερινά καθ΄οδόν. Με λίγα λόγια, Street Stories: μια ιδέα της Κατερίνας (Positive Thinking Greece), η οποία μας κάλεσε να μοιραστούμε τις δικές μας εμπειρίες στο δρόμο.  

  Μέρες το σκεφτόμουν: τι από όλα να μοιραστώ; Πολλοί διάλογοι, πολλοί άνθρωποι... σε τρένα, λεωφορεία, καράβια... σε δρόμους, σε πάρκα, σε πλατείες.

  Τελικά, αποφάσισα να σας αφηγηθώ ίσως τον πιο σύντομο και πιο περιεκτικό διάλογο από όλους - και το background του. Αφορμή για να καταλήξω στάθηκε η ανάρτηση της Χριστίνας (Andromeda my Galaxy) και συγκεκριμένα εδώ, όπου περιγράφει για τις Street Stories μια εμπειρία που μοιάζει πολύ με μια δική μου, την οποία και σας εξιστορώ ευθύς αμέσως:  

 Ήμουν 16 χρονών και περνούσα τις καλοκαιρινές μου διακοπές με τη γιαγιά μου στο εξοχικό μας, το οποίο βρίσκεται σε βουνοπλαγιά. Η αγορά του χωριού ήταν κάπως μακριά από το σπίτι, και η γιαγιά μου δυσκολευόταν πια να κουβαλήσει τα ψώνια και να τα βγάλει πέρα με την ανηφόρα στην επιστροφή. Έτσι συνήθως πήγαινα εγώ να ψωνίσω για τις ανάγκες του σπιτιού. 
 Εκείνο το απόγευμα, μου ζήτησε να κατεβώ στην αγορά και να πάω στο κρεοπωλείο. Υπήρχαν δυο δρόμοι για να κατέβει κανείς: ο κανονικός δρόμος και ένα στενό, πέτρινο μονοπάτι που διέσχιζε την πλαγιά, περνώντας ανάμεσα από άναρχα, ψηλά φυτά και πάνω από ένα μικρό ρυάκι. Δεν ήταν εντελώς έρημο το μονοπάτι, υπήρχαν σπίτια γύρω-γύρω σε κάποια απόσταση. Ήταν πολύ πιο απότομο, αλλά πολύ πιο σύντομο από τον κανονικό δρόμο και έβγαζε κατευθείαν στην αγορά και στο κρεοπωλείο όπου ήθελα να πάω. Το χρησιμοποιούσα λοιπόν πολλές φορές αυτό το μονοπάτι, γιατί με βόλευε, και το χρησιμοποιούσαν επίσης και πολλοί λουόμενοι, για να συντομεύσουν τη διαδρομή τους από και προς τη θάλασσα.
 Κατέβηκα νωρίς το απόγευμα (οι παραλίες ήταν γεμάτες κόσμο ακόμη), ψώνισα και άρχισα να ανηφορίζω από τον ίδιο δρόμο. Ήμουν μόνη μου στο μονοπάτι, όταν ξαφνικά άκουσα πίσω από την πλάτη μου ένα θρόισμα στις φυλλωσιές. Την επόμενη στιγμή, κάποιος με άγγιξε και γύρισα έντρομη. Αντίκρισα έναν αλλοδαπό, γύρω στα 45-50, με γκριζόλευκα μαλλιά και με ένα ζευγάρι απίστευτα έντονα ανοιχτογάλαζα μάτια (δεν μπόρεσα ποτέ να τα ξεχάσω αυτά τα μάτια).
- Σε είδα που ανέβαινες και μ΄άρεσες, μου είπε σε άπταιστα ελληνικά.
 Είχα πετρώσει.
- Σας παρακαλώ, αφήστε με να φύγω, του είπα. Εγώ δεν σας ενόχλησα.
 Με κοίταξε κάπως περιπαικτικά κι εγώ κράτησα την ανάσα μου.
- Θα σε αφήσω να φύγεις, μου είπε μετά από μια παύση. Γιατί κανένας δεν μου έχει μιλήσει ποτέ έτσι.   
 Έγινα καπνός. Πήγα στο σπίτι, κοιτώντας πίσω μου κάθε τρεις και λίγο για σιγουριά, με την καρδιά μου να χτυπάει ταμπούρλο, μούσκεμα στον ιδρώτα και δεν είπα τίποτε στη γιαγιά μου για να μην την τρομάξω. Μου πήρε ώρες να συνέρθω και να πιστέψω στην καλή μου τύχη. Μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως είχα γλιτώσει (και με ποιον τρόπο είχα γλιτώσει).

  Είμαι ένα μυστήριο κράμα ανθρώπου: από τη μία, είμαι άγριο γατί. Αν με πειράξεις χωρίς να σου έχω κάνει κάτι, βγάζω νυχάρες, ωρύομαι και ενίοτε, δαγκώνω. Καταλαβαίνεις ότι δεν σε παίρνει, μία κι έξω. Από την άλλη πλευρά, είμαι από αυτούς που μιλούν στον πληθυντικό στους αγνώστους, είμαι ανοιχτή, καλοπροαίρετη και δεκτική, σέβομαι, ακούω, δεν είμαι ξενοφοβική και δεν είμαι ρατσίστρια - ποτέ δεν ήμουν. 

  Μέσα στα χρόνια, πολλές φορές σκέφτηκα τι ήταν αυτό που με έκανε να αντιδράσω τότε με ευγένεια και όχι με μια κλωτσιά κάπου χαμηλά, ή με μια βρισιά, όπως θα ήταν αναμενόμενο για το δικό μου σκαρί, έτσι όπως το ξέρω. Κατέληξα πως ήταν το ένστικτο: άλλωστε, δεν πρόλαβα να σκεφτώ τίποτα συνειδητά, πριν κληθώ να ανταπαντήσω. Αντέδρασα ενστικτωδώς, προσπαθώντας να χτυπήσω τον άλλο στο φιλότιμο, φοβούμενη πως μια δική μου βρισιά ίσως όξυνε την κατάσταση και έφερνε τελικά την καταστροφή (μου). 

  Μέσα στα χρόνια, επίσης, πολλές φορές σκέφτηκα πόση δύναμη έχει τελικά ο πληθυντικός ευγενείας - τόση, όση χρειαζόταν για να τον κάνει να με αφήσει να φύγω. Αποδείχτηκε δυνατότερος ο πληθυντικός από μία γροθιά! Σκέφτομαι πως εκείνος ξεπρόβαλε από τις φυλλωσιές κάπου πίσω από το ρυάκι, το μονοπάτι ήταν έρημο, κανείς δεν ανέβαινε ή κατέβαινε, και θα μπορούσε κάλλιστα να με είχε παρασύρει στα φυλλώματα. Με είχε ήδη αγγίξει, συνεπώς ήταν αποφασισμένος εξαρχής. Κι όμως, τον σταμάτησε ένας πληθυντικός... γιατί δεν ήταν μαθημένος να τον ακούει από τους ανθρώπους, όταν του απευθύνονταν. Δεν ήταν μαθημένος να τον σέβονται.

  Δε λέω πως ο πληθυντικός, η ψυχραιμία, η ευγένεια και ο σεβασμός θα αποτρέπουν πάντα τις επιθέσεις και θα σώζουν ζωές. Δεν υπάρχει κανόνας, μακάρι να υπήρχε για να σας τον πω. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και χρήζει διαφορετικής αντιμετώπισης. Αλλά και πάλι, ποτέ δεν ξέρεις. Συνέβη σε εμένα, συνέβη και στη Χριστίνα (Andromeda my Galaxy). Κι αυτό ίσως κάτι να σημαίνει... τι λέτε κι εσείς; 



36 σχόλια:

  1. Ωωωω! Μου την έσπασες!!
    Κι εκεί που διάβαζα όλο αγωνία το λογοτεχνικό σου αριστούργημα και περίμενα να δω τί θα συμβεί κ' αν θα πεταχτεί από κάπου ο ψυχοπαθής δολοφόνος... τσουπ! Με προσγείωσες απότομα!!!
    ;-) ==Οκ, την είπα την κρυάδα μου και σήμερα!==
    Νομίζω πως στάθηκες τυχερή, γιατί κάλλιστα ένας πληθυντικός θα μπορούσε να μην τον είχε συγκινήσει καν... Δεν ξέρω αν είναι η εξαίρεση ή ο κανόνας, πάντως στάθηκες τυχερή!!!
    ;-)
    Αγκαλίτσα και φιλάκι... στοργής!!!
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χα χα!! "Λογοτεχνικό αριστούργημα"... :)) Εμ, διηγούμαστε, κυρία μου, δεν είναι παίξε-γέλασε!! Πρέπει να βάλουμε τον αναγνώστη στο κλίμα!
      Σοβαρά τώρα, κι εγώ το ίδιο λέω: στάθηκα τυχερή. Υπερτυχερή,για την ακρίβεια. Όπως είπα, δεν μπορούσα να πιστέψω το ότι γλίτωσα έτσι ανώδυνα. Θα μπορούσε να είναι και ψυχοπαθής δολοφόνος, πού να το ξέρω; Μ΄άρπαξε εν ψυχρώ, μέρα μεσημέρι!
      Τα λόγια του μου έμειναν, όμως. Γιατί να πει τα συγκεκριμένα λόγια; Θα μπορούσε να πει χιλιάδες άλλες φράσεις... ή ένα σκέτο "Φύγε".
      Κατά τα άλλα, το ότι το ανέφερα δε σημαίνει ότι δεν το έχω ξεπεράσει ή ότι φοβάμαι να κυκλοφορήσω (άσε που μου έχει ξανασυμβεί όταν ήμουν φοιτήτρια - στη δεύτερη περίπτωση όμως έπεσε αγκωνιά και τροχάδην αλά Γιουσέιν Μπολτ).
      Ανταποδίδω την αγκαλίτσα και το φιλάκι και ευχαριστώ για τη στοργή! ♥

      Διαγραφή
  2. Ο πληθυντικός πιο δυνατός από μια γροθιά!
    Αυτό πες το πάλι! Δεν αντέχω την αγένεια Έλλη μου ...Κι εγώ μιλώ στον πληθυντικό στους ξένους, στους μεγαλύτερους στους συγγενείς μεγαλύτερης ηλικίας. ( Μόνο στο μπλογκ δεν το έκανα και δεν σου κρύβω ότι δεν νιώθω πάντα καλά).
    Μου έτυχε κι εμένα στα 17 ένα περιστατικό στο δρόμο, (βράδυ,με κυνηγούσε στο δρόμο προς στο σπίτι μου) αλλά δεν πρόλαβα να μιλήσω όταν με έφθασε, γιατί έβαλα τις φωνές και ξαναέτρεξε προς στην αντίθετη κατεύθυνση! Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να αντιδράσω όπως εσύ τότε, καθώς ήταν σκοτάδι και η μόνη ενστικτώδης ενέργεια ήταν να ουρλιάξω! ( Η δυνατή μου φωνή έκανε θαύματα στη δική μου περίπτωση!!!)
    Φιλάκια πολλά Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο μπλογκ δεν το έκανα κι εγώ. Ίσως γιατί εδώ, ο πληθυντικός θα έδινε την εντύπωση ότι σας κρατώ σε κάποια απόσταση, κι αυτό δεν ισχύει. Φίλοι που με πλησίασαν αρχικά μιλώντας στον πληθυντικό, τους ζήτησα αν δεν έχουν πρόβλημα να μιλάμε στον ενικό. Καθημερινά μοιραζόμαστε τα εσώψυχά μας σ΄αυτή την πλατφόρμα, ακόμη και τα χούγια μας, δεν είμαστε άγνωστοι επομένως μεταξύ μας κι ας μην ξέρουμε ο ένας τι φάτσα έχει ο άλλος...
      Δεν μπορώ ειλικρινά να σου αναλύσω γιατί αντέδρασα έτσι τότε, ήταν πραγματικά ενστικτώδες. Δεν πολυσκέφτηκα, είχα παγώσει για να έχω την ψυχραιμία να το σκεφτώ. Δεν είχα τα περιθώρια.
      Όταν είσαι 16, οι εμπειρίες σου είναι μηδαμινές, και ο χαρακτήρας σου ακόμη διαμορφώνεται - σιγά μην έχεις διαμορφώσει πεπατημένες και απόψεις για τις αντιδράσεις σου! Ήταν καθαρά τυχαία επιλογή της στιγμής, και ευτυχώς που δεν μου βγήκε λάθος.
      Ευτυχώς και για τη δική σου περίπτωση!
      Φιλάκια πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  3. Πωπω δεν θέλω καν να σκεφτώ τι θα γινόταν αν είχες αντιδράσει διαφορετικά.. Πόσο συμφωνώ και πόσο ταυτίζομαι, δε ξέρεις! Ακόμα και στις αντιφάσεις του χαρακτήρα, μας βρήκα ομοιότητες! :)
    Αυτή την επιλογή που περιέγραψες, ξεκίνησα να την κάνω από τότε που μια κοπέλα δολοφονήθηκε στην Κόρινθο επειδή αντέδρασε άσχημα σε κάποιον άγνωστο που της ρίχτηκε σε τουαλέτες καφετέριες. Δε μπορείς να ξέρεις πόσο παρανοημένος είναι ο άλλος και πόσο λίγο θέλει το κακό για να γίνει. Οτιδήποτε κι αν μου λένε στον δρόμο τέτοιοι τύποι κάνω ότι δεν ακούω και δεν αντιδρώ. Η καλύτερη λύση αποδεδειγμένα!
    Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ που το μοιράστηκες!!
    Μ'αρέσει απίστευτα να διαβάζω ιστορίες σας!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είχα αντιδράσει διαφορετικά, κατά πάσα πιθανότητα δε θα ήμουν εδώ να τα λέμε τώρα - ή θα συμμετείχα ακόμη σε group therapy. Η αλήθεια είναι πως μια γυναίκα δεν έχει μυϊκή δύναμη που να μπορεί να συγκριθεί με αυτή ενός άντρα (άσε εκτός όσες γυναίκες έχουν κάνει αυτοάμυνα και έχουν διδαχθεί τεχνικές επιβίωσης), οπότε δεν έχει ελπίδα να υπερτερήσει σε μια επίθεση.
      Εκείνα τα δευτερόλεπτα, δεν κατάλαβα καν το πόσο πολύ φοβήθηκα. Το συνειδητοποίησα γυρίζοντας σπίτι, όπου άρχισε να τρέμει όλο μου το κορμί, ακριβώς γιατί σκέφτηκα τι θα μπορούσα να είχα πάθει.
      Έχεις δίκιο, δεν ξέρεις ποτέ τι είναι ο άλλος που έχεις απέναντί σου - και τι μπορεί να κουβαλάει. Κι αυτό ισχύει είτε για γυναίκες που δέχονται επίθεση, είτε για άντρες (ένα μαχαίρι, π.χ. κάνει το ίδιο καλά τη δουλειά του και στα δύο φύλα). Οπότε, είναι καλύτερα να μην παίρνεις το ρίσκο!
      Κατερινάκι μου, να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου!

      Διαγραφή
  4. Απλά ήσουν τυχερή ,πολύ τυχερή, ,μα πάρα πολύ τυχερή!!!!! Κι εγώ πιστεύω πως η ευγένεια σου έπαιξε πολύ ρόλο,αλλά και ο φύλακας άγγελος σου σε προστάτευσε!!! Φιλάκια μικρή μου να περνάς όμορφα και δημιουργικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως να ήταν η ευγένεια, αν δεχθούμε τα λεγόμενά του, ίσως όμως τελικά να ήταν και το γενικότερο timing όπου εκδηλώθηκε αυτή η ευγένεια.
      Δυστυχώς, όπως είπα και παραπάνω, η ευγένεια είναι κάτι πολύ καλό μεν, αλλά δεν αποτελεί πανάκεια για τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Το ίδιο ισχύει και για τις φωνές, και για το χτύπημα - άλλοτε μπορεί να σε σώσουν, άλλοτε μπορεί να πυροδοτήσουν αλυσιδωτή αντίδραση και να βρεις χειρότερο μπελά.
      Είναι να μην σου τύχει!
      Φιλάκια πολλά κι από εμένα, επίσης καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  5. πω πω ανατριχιασα εκει στο καιριο σημειο. μεχρι να δω τι εγινε τρομαξα. μου ξυπνησε τις μνημες με το περιστατικο της Μυρτως. πω πω...
    οκ η ευγενεια τσακιζει κοκκαλα αλλα σε τετους ανθρωπους προτιμω αλλους να τους τσακισουν τα μουτρα.

    νομιζω πως οντως ησουν τυχερη Ελλη μου! φιλακια πολλα! καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι.. Όταν πρωτοάκουσα το περιστατικό με τη Μυρτώ, είχα ζοριστεί πάρα πολύ, θυμάμαι. Είχα λυπηθεί πολύ και είχα θυμώσει πολύ. Με τους ανθρώπους, όχι με τις υπηκοότητες - για να εξηγούμαι.
      Πολλά φιλιά, καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  6. δεν πιστεύω στην τύχη... απλά μάλλον μέσα σου κάτι σε φύλαξε ή προαισθάνθηκες ότι δεν έιναι απειλητική η κατάσταση αλλιώς πιστεύω πως θα την έτρωγε την καρατιά!!!!! καλημέρα φίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ, φίλε μου, κοιτάζοντας πίσω, αυτή την αίσθηση έχω: ότι κάτι με φύλαξε, κάτι μέσα μου μού είπε "ψυχραιμία, δοκίμασε αυτή την προσέγγιση, μην τραβήξεις το σχοινί".
      Για την καρατιά, εκείνη τη φορά, ούτε που το σκέφτηκα. Ήμουν σίγουρη ότι τίποτε δε θα τον εμπόδιζε να μου δώσει άλλες δέκα σε χρόνο dt.
      Καλό απόγευμα να έχεις!

      Διαγραφή
  7. Μπρρρ.... Σε πληροφορώ πως ανατρίχιασα! Πάλι καλά να λες. Εγώ δεν ξέρω πως θα είχα αντιδράσει, αλλά είχα κι εγώ μικρή εντοπίσει κάποιον που με παρακολουθούσε κι απλά...τη γλίτωσα, άγνωστο γιατί... Φιλιά πολλά ευγενική μου ψυχή! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το λέω και το παραλέω αυτό το "πάλι καλά"!
      Δεν μπορεί κανείς νομίζω να προεξοφλήσει την αντίδρασή του σε μια τέτοια περίπτωση - εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
      Τελικά, διαπιστώνω ότι πολλές από εμάς είχαμε αντίστοιχες εμπειρίες...
      Φιλιά πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  8. Το πιστεύω κι εγώ αυτό που λες...βέβαια δεν πιάνει με όλους και σίγουρα δεν ξέρω αν πιάνει όταν απειλείσαι, αν και στη δική σου περίπτωση έπιασε, αλλά μου έχει τύχει πολλές φορές ειδικά σε υπηρεσίες που συνήθως είναι πιο αγενείς, να απαντάω στον ενικό τους με πληθυντικό και στην αγένεια με ευγένεια και να αλλάζει ο άλλος συμπεριφορά αμέσως.
    Βέβαια μόλις χτες έγραψα για μια περίπτωση που δεν έπιασε αυτό και ίσως εκείνη η περίπτωση να ήθελε άλλα κόλπα...πιο...γαλλικά! χαχα!
    Βέβαια η δική σου ήθελε και μια άλφα ψυχραιμία, που ευτυχώς είχες!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει, η δική μου περίπτωση ήταν εξαίρεση. Ούτε εγώ δεν το πίστευα μετά ότι έπιασε η ευγένεια και η ψυχραιμία...
      Όσον αφορά άλλες περιπτώσεις, σαν αυτές που λες, νομίζω ότι ο άλλος είναι εξαρχής προετοιμασμένος για μια άλφα αντίδραση και όταν δέχεται την ωμέγα, απλώς κομπλάρει. Φρενάρει, και λέει μέσα του "Τι έγινε τώρα; Εγώ άλλο περίμενα". Γι΄αυτό και παθαίνει ολική μεταστροφή!
      Φιλιά, Μαρία μου, καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  9. Αυτός ο πληθυντικός της ευγενείας, με έχει σώσει πολλές φορές μέσα στα 33 χρόνια δουλειάς μου.
    Με αυτόν κράταγα την απόσταση που εγώ επιθυμούσα
    με άτομα που προσπαθούσαν να παραβιάσουν τα όρια της αξιοπρέπειας με αγένεια.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, καλά, κι εμένα! Μερικές φορές κρατιέμαι με νύχια και με δόντια, είναι η αλήθεια, (μου τη δίνει πολύ να είναι ο άλλος ανάγωγος χωρίς λόγο και αιτία) αλλά όπως και να έχει βάζω μπροστά τη διπλωματία μου κι ένα πλατύ χαμόγελο και καταφέρνω συνήθως καλά αποτελέσματα.
      Φιλάκια πολλά, Φλώρα μου!

      Διαγραφή
  10. ·.✿✿ミ Foi uma situação perigosa, nesse mundo de loucura que estamos vivendo agora... eu não teria coragem de andar por um atalho!...

    ╭✿╯Bom fim de semana!
    ╰✿╮Beijinhos do Brasil.° ·.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Yes, it was!
      I wasn't expecting something like that - you see, I had passed many times from there with safety.
      Have a nice weekend, my friend! Kisses!

      Διαγραφή
  11. Λένε πως οι υποψήφιοι βιαστές ερεθίζονται όταν το θύμα τους προβάλλει αντίσταση και αντιδράει βίαια. Είναι ίσως αυτό που επιδιώκουν, να επιβληθούν με τη μυική τους δύναμη. Νομίζω πως η αντίδρασή σου ήταν αφοπλιστική στην κυριολεξία. Όσο κι αν δεν το θυμάσαι, νομίζω πως ήσουν ψύχραιμη και είχες τον έλεγχο. Όσο για την αντίδραση του, ίσως είναι και αυτή που σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός βιαστή. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η έλλειψη σεβασμού απ' τον περίγυρό τους.
    Φιλιά πολλά Έλλη μου κι εύχομαι σε κανένα κορίτσι να μην τύχει κάτι αντίστοιχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο εύχομαι!
      Δε διαφωνώ με αυτή την άποψη - στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι καθαρά θέμα ισχύος και επιβολής. Να δειχθεί ποιος έχει το πάνω χέρι... ένα "χέρι" που θεωρείται ότι άλλοι πρέπει να υπακούν και να σέβονται. Κι αφού δεν το σέβονται, υποχρεώνονται να το σεβαστούν με τη βία.
      Θυμάμαι πως για αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα ήμουν ψύχραιμη, μετά καθόλου. Για τον έλεγχο δεν έχω ιδέα, δεν πρόλαβα καν να έχω τέτοια αίσθηση.

      Διαγραφή
    2. Ναι αυτό έχω διπαιστώσει κι εγώ. Κάποτε ένας πήγε να με αιφνιδιάσει και αντί να τρέξω ή να πανικοβληθώ, συνέχισα να περπατάω, πήρα λίγη απόσταση και μετά σταμάτησα σε ένα σημείο, σταύρωσα τα χέρια μου, τον κοίταξα αγριεμένα και τον περίμενα να αναμετρηθούμε. Εκείνος ξενέρωσε κι έφυγε βρίζοντας.

      Διαγραφή
    3. Το πρόβλημα είναι πως δεν ξέρεις ποτέ τι είδους άτομο έχεις απέναντί σου, οπότε κάθε είδους αντιμετώπιση που θα επιλέξεις, πάλι εμπεριέχει ένα ρίσκο. Είναι μπερδεμένος; Έχει πάρει ναρκωτικά; Έχει ψυχολογικά προβλήματα; Είναι οπλισμένος; Ή απλά θέλει να σπάσει πλάκα με το να σε τρομάξει;

      Διαγραφή
  12. Ωραια το χειριστηκες μεσα στη τρομαρα σου!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προσπάθησα... (κι ο Θεός βοηθός, που λένε!)
      Επίσης καλό Σ/Κ, φιλάκια!

      Διαγραφή
  13. Έλλη μου, πραγματικά με πήγες συνειρμικά και σε άλλα περιστατικά πιο βαρβάτα! Νομίζω η ψυχραιμία είναι αυτή που αφοπλίζει. Κι από βιασμό έχω γλυτώσει έτσι κι από παρενοχλήσεις σωρό. Τώρα θέμα τύχης; Θέμα χειρισμού, πραγματικά δεν ξέρω. Το μόνο πράγμα που με θυμώνει είναι που πολλά περιστατικά θα έπρεπε να καταλήξουν στην αστυνομία έστω και σαν αναφορά αλλά δεν το έκανα για να μην τρομάξω τους δικούς μου. Αν σκεφτεί κανείς πως γενικά είχα φασαρίες στο σπίτι με το να κυκλοφορώ έξω, πού και να μαθαίνανε πως είχα δεχθεί αρκετές παρενοχλήσεις. (άκαρπες βέβαια) Φυλακισμένη μέσα θα με είχαν μετά για πάντα! Από τα λάθη των γονιών που μας πηγαίνουν πίσω, γιατί αν υπήρχε εμπιστοσύνη χωρίς υστερία, κάποιοι ύποπτοι θα κατέληγαν εκεί που τους άξιζε.

    Σε ευχαριστώ που με τίμησες!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σε ευχαριστώ που μου έδωσες την αφορμή για να κάνω αυτή την ανάρτηση και να συζητήσουμε και εδώ το θέμα!
      Κι εμένα μου συνέβησαν κι άλλα περιστατικά (και επιθέσεις, και παρενοχλήσεις και ένας επιδειξίας) και στο καθένα αντέδρασα με εντελώς διαφορετική φόρμουλα. Άλλη η ηλικία μου, άλλα τα μυαλά μου, άλλη περίπτωση. Μίλησα στους γονείς μου γι΄αυτά, αν και όχι την επόμενη στιγμή της κάθε περίπτωσης. Και; Πού να τον βρεις μετά για να τον πας στην αστυνομία; Άσε που το συνηθισμένο που θ΄ακούσεις είναι "τα ήθελες", "προκάλεσες" κλπ. διότι είσαι γυναίκα και ως γυναίκα, εξ΄ορισμού προκαλείς (γκρρ... ας μην το σχολιάσω αυτό, καλύτερα).
      Ευκαιρία να σου πω και το θεϊκό: έχω δεχθεί παρενόχληση ΚΑΙ από την αστυνομία (και καλά νόμιμη, η αστυνομία είναι άλλωστε, ότι θέλει κάνει), γιατί βρήκαν λέει τη φάτσα μου "εγκληματική φυσιογνωμία" στα 16 μου, καθ' οδόν για τα ψώνια της ημέρας στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς...
      Μια έφηβη που περπατάει με t-shirt και τζινάκι, με τα χέρια στις τσέπες = εγκληματική φυσιογνωμία γι΄αυτούς!! (!)

      Διαγραφή
  14. Ανώνυμος14/12/14, 1:43 μ.μ.

    Κι εγώ Ελλη μου πραγματικά θαυμάζω την αντίδρασή σου.. είναι κι αυτό που λες το ένστικτο επιβίωσης που δεν ξέρεις και πως θα σου βγει!! Εσένα σε προστάτεψε με αυτό τον τρόπο.. Εγώ σκέφτομαι , επειδή μου χουν τύχει διάφορα στον δρόμο και μόνη και μπροστά σε κόσμο, ότι τέτοιες συμπεριφορές γίνονται κατά συρροή.. Δηλαδή θα χουν προηγηθεί παρόμοιες καταστάσεις από αυτόν τον άνθρωπο, ποιος ξέρει με τι αποτελέσματα ή θα έπονται κι επόμενες.. Δεν πιστεύω ότι ο άλλος θα σταματήσει απλά επειδή βρέθηκε μια κοπέλα και του ξύπνησε μέσα του τον άνθρωπο για μια στιγμή.. Λυπάμαι που το λέω αλλά τέτοιος κόσμος δεν συμμορφώνεται με έναν πληθυντικό.. Χαίρομαι που στάθηκες τυχερή αλλά καλό είναι τέτοια περιστατικά να κοινοποιούνται γιατί οι επόμενες μπορεί να μην είναι... Οχι ότι η αστυνομία θα τρέξει να συνδράμει αλλά λέμε τώρα, να χει μια ενημέρωση ότι κυκλοφορεί ανώμαλος στο τάδε σημείο...
    Σε φιλώ κοπέλα μου και γενικά καλό είναι να χουμε το νου μας έξω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι που το θέτεις, έχεις δίκιο. Συμφωνώ ότι το περιστατικό μου ήταν σπάνιο (μακάρι να σώζονταν όλες οι γυναίκες, απλώς λέγοντας "Αχ, σας παρακαλώ, αφήστε με ήσυχη. Να είστε καλά")
      Ήμουν αρκετά μικρή τότε όμως για να το φιλοσοφήσω, πέρα από το προφανές... το μόνο που σκέφτηκα ήταν να μην ανησυχήσω το σπίτι μου και φυσικά να μη γίνει το περιστατικό αφορμή για να περιοριστώ κατ΄οίκον από την οικογένεια, λόγω του φόβου τους. (Όταν είσαι στην εφηβεία, αυτό είναι το Νο1 που σε νοιάζει και σε καίει!)
      Δεν σκέφτηκα καν την αστυνομία, ακριβώς γιατί συνήθως δεν τρέχει να συνδράμει (μόνο στους πολιτικούς γίνονται αυτά!)
      Ναι, καλό είναι να έχουμε το νου μας έξω - να κινούμαστε συνειδητοποιημένα, με δέκα μάτια κι άλλα τόσα αυτιά. Ο κόσμος δεν είναι ρόδινος, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  15. Η ευγένεια του πληθυντικού μπορεί κάλιστα να ηρεμήσει κάποιον.
    Φιλάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί ναι, μπορεί και όχι! Εξαρτάται κατά πολύ από την ιδιοσυγκρασία αυτού του κάποιου...
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  16. Έτυχες Έλλη μου σε καλή στιγμή Η ευγένεια πάντα είναι ευπρόσδεκτη από όλους, αλλά δυστυχώς όχι πάντα για τέτοιες ειδικά συναντήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ! Κάποιος εκεί πάνω έστρεψε την προσοχή του επάνω μου και με φύλαξε...

      Διαγραφή
  17. η ευγενεια ειναι προσόν.. Ελλη μου που πολλες φορες σωζει καταστασεις .. ελπίζω να μην σου ξανατύχει στο δρόμο σου τετοιο περιστατικό... να είσαι καλα και να προσεχεις φιλακιααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ελπίζω - όχι μόνο για μένα, για όλες.
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...