Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Πίσω στο χρόνο ~ Μεταλλευτικό Συγκρότημα Θάσου # 1: "Παλατάκι"

  Εν μέσω των Χριστουγεννιάτικων προετοιμασιών, τι θα έλεγες να χαλαρώναμε λιγάκι, πηγαίνοντας μια βόλτα εσύ κι εγώ;

  Πριν λίγο καιρό "μπήκαμε" μαζί μέσα στη φωτογραφία (κάτω αριστερά, θυμάσαι);... και περπατήσαμε το δικό μας μονοπάτι, γνωρίζοντας έναν όμορφο τόπο. Σου είχα τάξει τότε, πως η βόλτα μας θα συνεχιστεί.
Δε σε ξέχασα. 

  Σήμερα, θα "μπούμε" μέσα στη δεξιά φωτογραφία και θα χαράξουμε κι εκεί το δικό μας μονοπάτι.

Πιάσε το χέρι μου... και...
φύγαμε.

Οι φωτογραφίες/συμμετοχές μου στον 3ο διαγωνισμό "Φωτογραφίζειν", που έγινε το Νοέμβριο 
στο ιστολόγιο της Μαρίας (Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά...)   ~   Θέμα: "Ο δρόμος"

  Είχαμε σταματήσει την προηγούμενη φορά στην αρχή ενός ανηφορικού δρόμου, πνιγμένου στα δέντρα, θυμάσαι; Έλα να τον ακολουθήσουμε, κάπου οδηγεί...


  Από τη μια πλευρά η θάλασσα, από την άλλη ένα δασάκι...




...και μια πινακίδα. Εξηγεί τι πρόκειται να συναντήσουμε εδώ:




   Τώρα κατάλαβα πού είμαστε!! Εσύ; 

   Βρισκόμαστε στην αρχή του Μεταλλευτικού Συγκροτήματος της Θάσου (Λιμενάρια).

  Ευθεία μπροστά μας, ένα κτίριο υψώνεται αγέρωχα. Δεν είναι ένα τυχαίο κτίριο: αυτό είναι το "Παλατάκι" των Λιμεναριωτών. Εδώ έμενε ο Γερμανός επιχειρηματίας Fr. Speidel, ιδρυτής της ομώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας. Το κτίριο είναι παλιό, είναι πάνω από 100 ετών. Και έχει μεγάλη ιστορία*...

   Αυτό που τώρα αντικρίζεις, είναι η πλαϊνή του όψη. Η πρόσοψή του βλέπει προς τη θάλασσα και είναι αυτή που φαίνεται από τα Λιμενάρια. 




  Αν και δεν επιτρέπεται η είσοδος, η περίφραξη σε αρκετά σημεία είναι ανοιχτή. Κάτι μου λέει πως δεν είμαστε οι μόνοι που θελήσαμε να το δούμε... Θα προσπαθήσω να σε βάλω μέσα να το δεις κι εσύ. Ίσως δε θα έχεις άλλη ευκαιρία...

  Πριν δοκιμάσουμε όμως να μπούμε, έλα να κάνουμε το γύρο του. Κοίτα τι επιβλητικό δείχνει από μπροστά! Σαν να αγγίζει τον ουρανό...




Είναι πολύ μεγάλο κτίριο, τελικά! Και αρχιτεκτονικά έχει ενδιαφέρον, τι λες;




   Περπατώντας γύρω του, θα δεις σημεία του κτιρίου πληγωμένα... από τον χρόνο και από ανθρώπινα χέρια.


   Θα δεις όμως και σημεία του που δε φανερώνουν με τίποτε την πραγματική τους ηλικία. 



   Το κτίριο είναι γεμάτο εισόδους και παράθυρα. 

   Βλέπεις τον ουρανό; Μοιάζει σαν να έστρωσε ένα μπαμπακένιο χαλί πάνω από το Παλατάκι. 

   Μακάρι να το προστατεύαμε κι εμείς οι άνθρωποι, έτσι όπως το προστατεύει ο ουρανός...

  Λυπάμαι να το βλέπω πληγωμένο έτσι, από το χέρι μας. Άντεξε το πέρασμα του χρόνου, εμάς τους ανθρώπους θα μας αντέξει άραγε; Και για πόσο ακόμη;




   Αυτό το κτίριο το ερωτεύεται η ματιά σου: είτε το βλέπεις από κοντά, είτε από μακριά, σου ασκεί μια έλξη. Είναι λογικό που έγινε έμβλημα του χωριού με την πάροδο του χρόνου, δε συμφωνείς;




Όποια ώρα της ημέρας και να το δεις, σε μαγεύει. 
Δε σου θυμίζει λίγο τους πύργους των παραμυθιών;




   Στον περιβάλλοντα χώρο του, μέσα στο δασάκι, έχει κι άλλα πράγματα για να ανακαλύψεις: ένα εκκλησάκι... και πολλά, διάσπαρτα μαρμάρινα έργα του Λιμεναριώτη γλύπτη και ζωγράφου Κώστα Λόβουλου.


Βαρβάρα μου (Κέρινα Ποιήματα) για σένα!


   Καιρός να μπούμε στο εσωτερικό του. 
   
  Σσσςςς... Δε θέλω να χαλάσουμε την ησυχία του, όπως κάνουν όλοι οι άλλοι.

  Θέλω να σωπάσουμε, η στιγμή είναι ιερή, ιδιαίτερη: θα μπούμε μέσα σ΄ένα κτίριο που στέκεται αγέρωχο πάνω από έναν αιώνα... Σε ένα κτίριο που άλλοτε ήταν κατοικία, άλλοτε στέγασε γραφεία... σ΄ένα κτίριο που κάποτε έσφυζε από ζωή... και τώρα, εδώ και χρόνια, μένει σιωπηλό.

  Έλα. Πρόσεχε το βήμα σου.




   Εγκατάλειψη... ερημιά... καταστροφή... φως και σκοτάδι σε ατέρμονους εναγκαλισμούς. Το κτίριο ανασαίνει. Ύψος, κολόνες, επίπεδα, όροφοι. Κλειστά παντζούρια. Πατώ γυαλιά από τα σπασμένα παράθυρα - πρόσεχε!
  Και πάλι το ανθρώπινο χέρι. Αχ, αυτό το χέρι... ξέρεις ότι αγαπώ τα graffiti, αλλά τούτο εδώ με στενοχώρησε. 

Όπως και όλα τ΄άλλα. 




   Ας ρίξουμε μια κλεφτή ματιά από εδώ στο χωριό, στη θάλασσα, στον ουρανό... (τι έβλεπαν έξω, αλήθεια, όσοι ζούσαν εδώ τότε;) κι ας συνεχίσουμε. 




   Μας μένει ακόμη να πάμε προς εκείνο το φως, προς το τέλος του μεγάλου διαδρόμου. Από πού έρχεται όλο αυτό το φως; 

   Ω! Κοίτα! Μια σκάλα... και διακρίνω ένα ζωγραφιστό σοβατεπί χαμηλά, το βλέπεις;




  Δεν μπορούμε, φυσικά, να την ανεβούμε αυτή τη σκάλα - είναι επικίνδυνο. Αλλά δεν θα αντισταθούμε και στον πειρασμό να κοιτάξουμε προς τα πάνω.




 Φαντάζομαι τον Speidel να κινείται εδώ... να ανεβαίνει... άραγε να ήταν εδώ ο χώρος χαλάρωσής του; 

   Ψηλά στο ταβάνι, σώζονται ακόμη κάποιες ζωγραφικές παραστάσεις.

   Δεν υπάρχει κάτι άλλο να δούμε εδώ. Φεύγουμε ήσυχα, όπως ήρθαμε. Και προχωράμε. 

  Στο δρόμο μας, αντικρίζουμε ένα σπιτάκι. Παρατημένο; Δεν ξέρω. Πάντως, στην πόρτα του, κάποιος στέκεται και μας παρατηρεί...




Επόμενη στάση μας είναι οι Αποθήκες Μεταλλείων. "Πίσω στο χρόνο", λοιπόν...




Παράθυρα που σου μιλούν... 




... κι ένας παιχνιδιάρης, γαλανός ουρανός να ξεπροβάλλει από μέσα.
Δεν υπάρχει οροφή.




  Ένα μέρος των Αποθηκών έχει συντηρηθεί και χρησιμοποιείται σήμερα για εκδηλώσεις, κυρίως το καλοκαίρι, από το Πολιτιστικό Σύλλογο Λιμεναρίων "Το Κάστρο" και άλλους φορείς. Δίνονται συναυλίες εδώ, θεατρικές παραστάσεις και διοργανώνονται εκθέσεις.  

    Αυτή είναι η είσοδος στο χώρο, η οποία πλαισιώνεται από δυο έργα του Κ. Λόβουλου.




   Ας ρίξουμε κι εδώ μια κλεφτή ματιά...

  Το κτίριο που βλέπουμε μέσα στο εσωτερικό της αυλής, είναι η μία από τις δύο σκεπαστές αίθουσες που έχουν επισκευαστεί και λειτουργούν σήμερα. Ο χώρος της αυλής το καλοκαίρι είναι που φιλοξενεί τις παραστάσεις. 



   Έχω κι αλλού να σε πάω... αλλά θα το αφήσω για την επόμενη φορά. 

   Θα έρθεις;



Μήνυμα Ψυχής

   "Γεια σας. Είμαι ο πρώτος σταθμός της διαδρομής σας στο Μεταλλευτικό Συγκρότημα Θάσου. Θα ήθελα να σας διηγηθώ την ιστορία μου και να σας εκμυστηρευτώ τα παράπονά μου, γιατί όλα αυτά τα χρόνια σας παρακολουθώ και απορώ αν όντως με γνωρίζετε κι αν πραγματικά νοιάζεστε για μένα.

  Καταρχήν να σας συστηθώ. Το όνομά μου είναι "Παλατάκι". Με βάπτισαν έτσι οι ντόπιοι κάτοικοι, λόγω της μεγαλοπρεπούς κατασκευής μου. Γεννήθηκα στις αρχές του 1900 και σχεδιαστής μου ήταν ο Ιταλός αρχιτέκτονας Pietro Arigoni. Με θεωρούν το πιο εντυπωσιακό από όλα τα κτίρια διοίκησης των νησιών του Αιγαίου. Με περιβάλλει ένα από τα σημαντικότερα βιομηχανικά μνημεία της Μεσογείου. Αρχικός ιδιοκτήτης μου ήταν ο Γερμανός Speidel, κάτοχος της ομώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας, η οποία ήρθε στη Θάσο για να εγκαινιάσει τη σύγχρονη περίοδο της μεταλλευτικής δραστηριότητας του νησιού. Λειτούργησα ως κατοικία, στέγασα τα γραφεία της επιχείρησης και γνώρισα ένδοξες εποχές. Από τότε παρακολουθώ από εδώ ψηλά το χωριό, τα Λιμενάρια, που δημιουργήθηκε χάρη στις δραστηριότητες που στέγασα. Άλλαξα πολλούς ιδιοκτήτες και χρήσεις, ακολουθώντας την πολυκύμαντη ιστορία του τόπου και συμβάλλοντας στην ανάπτυξή του. Στέγασα σπουδαία αλλά και καθημερινά γεγονότα, συνόδευσα και προκάλεσα τη φαντασία των παιδιών, αφουγκράστηκα τους έρωτες, τις πίκρες, τους αγώνες και τις χαρές των μεγάλων.

  Όταν, τη δεκαετία του ΄60 ήρθε το τέλος της μεταλλευτικής δραστηριότητας, άρχισαν να με εγκαταλείπουν. Έμεινα να κοιτώ από ψηλά τα χρόνια να περνούν, τις γενιές να διαδέχονται η μία την άλλη, τον κόσμο να αλλάζει, να γίνονται όλα πιο γρήγορα και πιο τρελά. Καρτερούσα να μου δώσει κάποιος λίγη σημασία, να ξανανιώσω λίγη ζωή μέσα μου. Από το 1982, μετά από μελέτες και με συνεχείς υπουργικές αποφάσεις, με χαρακτηρίζουν διατηρητέο μνημείο. Κάποιες φορές μάλιστα, επιχείρησαν να με επισκευάσουν. Ένιωσα τέτοια χαρά και ανακούφιση! Φαντάστηκα ότι θα ζούσα ξανά την αίγλη και τη δημιουργικότητα του παρελθόντος.
   Οι εργασίες όμως σταμάτησαν, μαζί και τα όνειρα. Η απογοήτευσή μου για τους ανθρώπους μεγάλωσε. Ένιωθα πιο μόνο από ποτέ. Με τόσους χωρίς αντίκρισμα τίτλους, νιώθω σαν στρατηγός σε αποστρατεία, που μου απονέμουν τιμητικά παράσημα περιμένοντάς με πότε να πεθάνω, να καταρρεύσω. Έρχονται βάνδαλοι και με λεηλατούν. Καταστρέφουν τις διακοσμήσεις μου. Το τελειωτικό χτύπημα φαίνεται όμως ότι έρχεται τώρα: κόντρα στις διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές που διέπουν τα αρχιτεκτονήματα του είδους μου,υποτιμούν την αξία μου, θέλουν να με αποκόψουν από το υπόλοιπο μνημείο και να με καταστήσουν θύμα των οικονομικών μέτρων που επιβάλλουν στην Ελλάδα. 

  Ωστόσο, εξακολουθώ να στέκομαι εδώ, πληγωμένο, ανήσυχο, αλλά περήφανο. Γι΄αυτό, εσύ, που διαβάζεις σήμερα όλα αυτά, σκέψου ότι έχεις τη δύναμη να με σώσεις και να με αναδείξεις. Ο χρόνος μου τελειώνει. Βιάσου λοιπόν! Νιώσε την αξία μου, για να την προσφέρεις σ΄εσένα και στις επόμενες γενιές. Σαν όπλο σ΄αυτή σου τη μάχη χρησιμοποίησε τη μοναδική μου ιστορία, την καλλιτεχνική μου αξία. Για να σηκώσεις κάποια μέρα το κεφάλι σου, να με κοιτάξεις και να μη νιώσεις λύπη, αλλά περηφάνια. Για να γεμίσεις από την ομορφιά μου."

(Πιστή μεταφορά του κειμένου που αναγράφεται σε μια πινακίδα, 
η οποία βρίσκεται αναρτημένη έξω από το "Παλατάκι").



Το Παλατάκι, σμιλεμένο σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι φελιζόλ και 
ζωγραφισμένο με φροντίδα, κοσμεί την πρόσοψη ενός σπιτιού στα Λιμενάρια.

49 σχόλια:

  1. Έχω περπατήσει στα μονοπάτια που μας πήγες, η θέα είναι φανταστική, περίμενα μετά από τόσα χρόνια να είχαν αξιοποιήσει το κτίριο που πραγματικά είναι ένα στολίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δυστυχώς δεν ασχολείται κανείς... το ανέλαβε το κράτος, τελεία και παύλα. Συνέχεια μηδέν.
      Το κτίριο ρημάζει και είναι κρίμα, γιατί ακόμη και έτσι, ρημαγμένο, το επισκέπτονται ορδές τουριστών τους καλοκαιρινούς μήνες. Θα σκέφτονται για εμάς τα χειρότερα... και λυπάμαι, γιατί έχουν δίκιο.
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Εγώ την κατά ευχαριστήθηκα την βόλτα που μας πήγες Ελλη μου... πόσα εχουν να πούν αυτά τα κτήρια.. και πόσες ανθρώπινες ιστορίες να ακουσαν αυτοί οι τοίχοι..!!! και αυτός που έγραψε την πινακίδα...πρέπει να απέδωσε ακριβώς αυτά που θα έλεγε το παλατάκι αν μπορούσε να μιλήσει.....δεν ειναι το μονο κτίριο που πεθαίνει δυστυχώς στην χώρα αυτή
    ας ελπίσουμε οτι κάποια μερα θα έχουν καλύτερη τύχη....Ελλη μου.. σε ευχαριστούμε πολύ για την βόλτα.. και την μάθηση...να περασεις οσο γίνεται χαρούμενες γιορτινές μέρες . φιλιά πολλά απο Κρήτη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, όσο βρισκόμουν μέσα στο κτίριο, αυτό σκεφτόμουν: πόσα να είδαν οι τοίχοι του, πόσα να άκουσαν, πόσοι άνθρωποι να πέρασαν από εκεί, αφήνοντας το στίγμα τους.
      Η πινακίδα έχεις δίκιο, τη βρίσκω άκρως συγκινητική. Μου αρέσει που είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, έχεις την αίσθηση όταν διαβάζεις πως σου μιλά το ίδιο το κτίριο, ένα κτίριο που εγκαταλείφθηκε έτσι άδοξα.
      Χαίρομαι που απόλαυσες τη βόλτα!
      Χαρούμενες Γιορτές σου εύχομαι κι εγώ, με Υγεία, Χαρά και Αγάπη! Πολλά φιλάκια!

      Διαγραφή
  3. Πολύ όμορφη η βόλτα που μας πήγες... την ευχαριστήθηκε η ψυχή μου !!
    Αυτά τα κτίρια ελπίζω να έχουν στο μέλλον καλύτερη τύχη!!!
    Καλό σου βράδυ και φιλιά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε και σε ευχαριστώ που ήσουν μαζί μου!
      Ας ελπίσουμε...
      Καλό βράδυ, φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  4. Οι φωτογραφίες σου δεν περιγράφονται!!!!
    Φανταστικές και απολύτως επαγγελματικές ως προς την τεχνική τους και
    εντελώς ερασιτεχνικές ως προς το ατελείωτο μεράκι που κρύβουν πίσω τους.
    Είσαι απλά καταπληκτική στην παρουσίαση του τοπίου και του κτιρίου
    Το έντυσες με τα καλύτερα λόγια και μας το παρουσίασες
    τόσο ζωντανά σαν να βρισκόμαστε μαζί σου στη βόλτα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πω πωω... Φλώρα μου, κοκκίνισα!! Σ΄ευχαριστώ για το τόσο όμορφο σχόλιό σου και για όλα τα καλά που έγραψες!
      Δε θεωρώ όμως πως έκανα κάτι το ιδιαίτερο: μερικά κλικ και την οργάνωση ενός περιπάτου που θα ήθελα να κάναμε παρέα. Μακάρι να κατάφερα να σας κάνω να νιώσετε πως ήσαστε πραγματικά μαζί μου!
      Χάρηκα πολύ που πέρασες. Πολλά φιλιά, καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  5. Σε ακολούθησα με χαρά και δεν έχασα! Πανέμορφες οι εικόνες που αποτύπωσε ο φακός σου!
    Μπορεί να σου στοιχίζει σε πολλά η απόσταση...αλλά έχεις και και κέρδος, ή τουλάχιστον προσπαθείς εσύ να βγαίνεις κερδισμένη!
    Μαζί σου...κι εμείς!
    Σε ευχαριστούμε!
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα τι ωραία που το έθεσες!! Εγώ σ΄ευχαριστώ!
      Κάπως έτσι προσπαθώ να είναι τα πράγματα...
      Πολλά φιλιά και δίνουμε από τώρα ραντεβού για το επόμενο βολτάρισμα!

      Διαγραφή
  6. Ελλη μου απόψε μου χάρισες μια πολύτιμη βόλτα με συγκινεί απίστευτα ότι παλιό με ιστορία . Αυτά τα παλιά η αρχαιολογικά ευρήματα δίνουν μέσα μου το στίγμα ότι είμαι Ελληνίδα παρά το γεγονός ότι άργησα πολύ να τα γνωρίσω
    Ευχαριστώ και σε φιλώ συγκινημένη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε ο περίπατός μας!
      Σου έχω κι άλλα να δεις, σύντομα... και είμαι σίγουρη πως θα σε γοητεύσουν, αφού σε γοητεύουν αυτού του είδους τα ευρήματα.
      Προς το παρόν ξεκούραση (γιατί ήταν μεγάλη η βόλτα, το ξέρω) και ανανεώνουμε το ραντεβού!
      Πολλά φιλιά (και ευχαριστώ που ήσουν και πάλι μαζί μου!)

      Διαγραφή
  7. Ευχαριστουμε πολυ για την ξεναγηση! Ηταν υπεροχη! Στεναχωρηθηκα ομως με το εγκαταλειμενο κτιριο! Ειναι τοσο ομορφο τοσο επιβλητικο κ θα μπορουσαν να το ειχαν αξιοποιησει καπως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ το ίδιο στενοχωρήθηκα... είναι κρίμα.
      Να είσαι καλά, Μαρία μου! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  8. καλημερα Έλλη μου!
    πολυ ομορφη η ξεναγηση σου!
    εγω δεν ηξερα τιποτα απο ολα αυτα και μου αρεσε παρα πολυ σημερα που ταξιδεψα και εγω μαζι σου! και εμαθα τοσα πολλα για ολα και κυριως για το παλατακι!
    και η σκαλα μου αρεσε παρα παρα πολυ! πανεμορφη! <3

    φιλακια πολλα φιλη μου! μου αρεσε πολυ αυτο το ποστ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε η δημοσίευσή μου και που σου γνώρισα κάτι που δεν ήξερες!
      Η σκάλα με γοήτευσε κι εμένα... πολύ θα ήθελα να μπορούσα να την ανεβώ!!
      Φιλάκια πολλά, Κική μου!

      Διαγραφή
  9. Ανώνυμος19/12/13, 12:56 μ.μ.

    Υπέροχη ξενάγηση Ελλη μου!! Κι οι φωτό μου αρέσαν και το κείμενό σου τις αναδυκνείει επάξια και νοσταλγικά!! Πάντα μας πας ευχάριστες βόλτες κι ανυπομονούμε για τις επόμενες!!!
    Σε φιλώ γλυκά καλό μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι με όσα λες!! Μου δίνεις δύναμη και κέφι για τη συνέχεια!
      Σ΄ευχαριστώ, πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Καλημέεεεερα! Τι όμορφο ταξίδι, τι όμορφες φωτογραφίες, τι όμορφα που γράφεις Έλλη μου. Πολύ ωραία ανάρτηση ! Κρίμα που δεν αξιοποιήθηκε το " Παλατάκι" Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Anthemis!! Χάρηκα που πέρασες! Σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ για τα καλά σου λόγια!
      Ναι, είναι κρίμα... αλλά ελπίζει κανείς, πάντα ελπίζει.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  11. Αχ βρε Έλλη μου, γράφεις τόσο όμορφα.. Ακόμα και οι ξεναγήσεις που μας κάνεις έχουν κάτι το ποιητικό να το πω, δε ξέρω πως να το προσδιορίσω!
    Πράγμα πόσο κριμα να μην αξιοποιούνται στην χώρα μας τέτοια ξεχωριστά κτίρια που μπορούν να γίνουν πολιτιστικοί χώροι.. Να σου πω τον συνειρμό μου; Κάπως έτσι δεν εγκαταλείπουν και τις ζωές τους, τις ψυχές τους ένα μεγάλο μέρος στην χώρα μας; Ενώ τώρα θα έπρεπε να γίνουμε πιο δυνατοί κι από ποτέ, να αξιοποιήσουμε τα ταλέντα μας, τον πολιτισμό μας.. καθόμαστε και κλαίμε την μοίρα μας βρίζοντας τους πολιτικούς. Μπορεί να φανεί άκυρος ο συνειρμός μου.. αλλά αν το σκεφτείς δεν εγκαταλείπονται όλα τυχαία.. προηγούνται άλλου είδους εγκαταλείψεις..
    Για άλλη μια φορά χαίρομαι που βρεθήκαμε διαδικτυακά.. Όποτε έρχομαι εδώ, με εμπνέεις πολύ και με γεμίζεις συναισθήματα!
    Συμφωνώ με αυτό που σου είπε η Αριστέα.. Φιλιά πολλά Έλλη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, το σχόλιό σου με συγκίνησε, σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ για τα λόγια σου! Είναι και δική μου χαρά το ότι έχουμε "συναντηθεί" διαδικτυακά!
      Ο συνειρμός σου δεν μου φαίνεται καθόλου άκυρος. Και τον επεκτείνω, με βάση τα όσα είπες: Όταν έχουν όλα ισοπεδωθεί, μαζί κι εμείς, η συντήρηση και η εκμετάλλευση ενός κτιρίου μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, φαντάζει ως ανέκδοτο!
      Δεν υπάρχει ενδιαφέρον, δυστυχώς. Ο κάθε ένας κυβερνών πετάει το μπαλάκι στον άλλον, από το 1960 και έπειτα. (Και τότε, σκέψου, δεν υπήρχε η καραμέλα της κρίσης). Το κτίριο, στο μεταξύ, ρημάζει... ενώ όντως μπορεί να μετατραπεί σε εκμεταλλεύσιμο μνημείο, ένα μνημείο που μπορώ να σου βεβαιώσω πως θα αποφέρει αρκετά έσοδα στο κράτος από τον τουρισμό. Βλέπω πόσοι περνούν από εκεί κάθε σεζόν. Τι να πει κανείς...
      Όσο για το σχόλιο της Αριστέας, ήταν φοβερά εύστοχο, όντως!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  12. Την είχα ψηφίσει κάποτε αυτήν την υπέροχη φωτό πάνω πάνω, αλλά εσύ είσαι ανεξάντλητη πηγή έκφρασης ομορφιά μου!! Φοβερή και η σημερινή ξενάγηση!! Φιλάκια πολλά και καλό βραδάκι!! :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)))
      Το θυμάμαι! Δεν σε ευχαρίστησα ποτέ, όμως... δεν μου δόθηκε η ευκαιρία! Θα το κάνω τώρα!
      Χαίρομαι που ήσουν και πάλι μαζί μου στη βόλτα και που την ευχαριστήθηκες!
      Φιλάκια πολλά, καλό βράδυ επίσης, ξανθούλα!

      Διαγραφή
  13. :))))))
    Αλήθεια;; Κοίτα να δεις τι έφερα στην επιφάνεια!!!!!!
    Χαίρομαι που έχεις τόσο όμορφες αναμνήσεις από εκεί!
    Φιλάκια πολλά, Mayumάκι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μα πόσο υπέροχο post!!!!!!
    Και οι φωτογραφίες σου, απίθανες!!
    Ευχαριστούμε για την ξεχωριστή βόλτα που μας χάρισες!!!!
    Καλό Σαββατοκύριακο!
    Πολλά φιλιά...
    **Αννιώ**

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννιώ μου, χαίρομαι που σου άρεσε η βόλτα!
      Πολλά φιλιά κι από εμένα, Καλές Γιορτές!! Να περάσεις υπέροχα!

      Διαγραφή
  15. Πανέμορφη η βόλτα πού μάς πήγε ο φωτογραφικός σου φακός Ελλη μου!!!Υπέροχες λήψεις!!!!Καλό Σ/Κ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ, Dimi μου! Καλές Γιορτές! Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  16. ❊..(
    ✿.(,)
    ❊|::::|.☆¸.¤ª“˜¨
    ✿|::::|)/¸.¤ª“˜¨˜“¨
    ❊|::¸.¤ª“˜¨¨˜“¨
    ✿%¤ª“˜¨¨ᴳᴼᴼᴰ
    ❊#ª“˜¨ ᴺᴵᴳᴴᵀ﹗
    Feliz Navidad y Próspero Año Nuevo 2014!!!
    Besos, desde España, Marcela♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Merry Christmas to you too, dear Marcela!
      Wishing you all the best and a very Happy New Year!
      Kisses! ♥

      Διαγραφή
  17. ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ και ανταποδίδω!
      Θερμές ευχές για Καλές Γιορτές, με Υγεία, Χαρά και Αγάπη!

      Διαγραφή
  18. Δεν ξέρω ποιος το έκτισε, εσύ πάντως το ανάστησες.
    Με σεβασμό, εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό (αυτά τα σύννεφα σε παράταξη, πού στο καλό τα πέτυχες;) και μοναδικά κείμενα.
    Έλλη μου στο έχω ξαναπεί. Έχεις το χάρισμα να "φωτογραφίζεις" και να εμφανίζεις τα φιλμ του μυαλού σου, με τη μορφή κειμένων. Είναι σα να βρέθηκα στα Λιμενάρια απόψε. Να'σαι καλά!
    Καλά Χριστούγεννα να έχεις Έλλη μου! Να περάσεις όμορφα! (δεν είναι ευχή, είναι "εντολή" ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)))
      Μαρία μου, κι εσύ να είσαι καλά! Σ΄ευχαριστώ!
      Στην πραγματικότητα, τίποτε δεν έκανα. Το κτίριο μιλάει από μόνο του... εγώ απλώς προσπάθησα ν΄ακούσω τη φωνή του, αποτυπώνοντας ταυτόχρονα και την όψη του.
      Το σημείο αυτό των Λιμεναρίων το αγαπώ και το επισκέπτομαι συχνά, πάντα παρέα με τη φωτογραφική μου μηχανή. Σε μία από αυτές τις επισκέψεις ήταν που πέτυχα αυτά τα μαγικά, μπαμπακένια σύννεφα! Στεκόμουν και τα παρατηρούσα... κι αυτά με συντρόφευσαν για ώρες.
      Χάρηκα που σου άρεσε η βολτούλα. Θα σε περιμένω ξανά!
      Στο μεταξύ, σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου Καλές Γιορτές, με χαμόγελα, αγάπη, υγεία και χαρά να σας συντροφεύουν. Να περάσετε υπέροχα!
      Κι εγώ θα ακολουθήσω την εντολή σου...
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  19. Καταπληκτικές αυτές οι βόλτες μαζί σου, Έλλη μου!
    Πολύ λυπάμαι για το "Παλατάκι", γιατί σε αυτή τη χώρα δε μπορούμε να αξιοποιήσουμε τίποτα; Γιατί δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε τον τόπο μας; Πφφφ!
    Να περάσεις όμορφες-μαγευτικές γιορτές!! Φιλάκια!
    Καλό βραδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ λυπάμαι για το Παλατάκι... ειλικρινά. Κι ας το γνώρισα προσφάτως σχετικά.
      Σ΄αυτή τη χώρα πλέον ούτε τους εαυτούς μας δε μπορούμε να αξιοποιήσουμε, πόσο μάλλον τα κτίρια!! Δυστυχώς...
      Ευθυνόμαστε κι εμείς οι πολίτες που βάζουμε το"χεράκι" μας και κάνουμε τις καταστροφές μας, αλλά κυρίως ευθύνεται η εκάστοτε κυβέρνηση που δεν ασχολείται καθόλου. Το κτίριο όμως δε θα μείνει αιωνίως όρθιο... κι όταν κάποια στιγμή θα μας λείψει (γιατί θα μας λείψει), τότε θα είναι πια αργά.
      Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σου εύχομαι Καλές Γιορτές, γεμάτες Όμορφες Στιγμές!
      Φιλάκια πολλά-πολλά!

      Διαγραφή
  20. Ελλη μου, καταπληκτική η ανάρτησή σου και οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τόσο ζωντανές και επεξηγηματικές, ντύνουν το κείμενό σου. Σ'ευχαριστώ που με ταξίδεψες στον όμορφο τούτο τόπο. Είναι ιδιαίτερα πικρό να υπάρχουν αυτοί οι παράδεισοι και να μην αξιοποιούνται. Απορώ όταν λένε ανάπτυξη και προώθηση της τουριστικής μας υποδομής τι να εννοούν όταν σ'ενα πανεμορφο νησί όπως είναι η Θάσος, αφήνουν "ανεκμετάλλευτα" τα Παλιά Μεταλλεία και το Παλατάκι... Πώς θα φέρουν τον τουρισμό, να τους δείξουν τι; θα στερέψει ο τόπος σε λίγα χρόνια. Σε φιλώ, Μαριέτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριέτα μου, έχεις απόλυτο δίκιο. Δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω και λυπάμαι που δεν έχω τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτεις... Τι να σου πω; Αυτές είναι ακριβώς και οι δικές μου σκέψεις.
      Χαίρομαι μόνο που ευχαριστήθηκες τη βόλτα...
      Σε φιλώ, να είσαι καλά! Να περάσετε υπέροχα τις γιορτές, με θαλπωρή, αγάπη, υγεία και χαρά!

      Διαγραφή
  21. Η ανάρτηση σου είναι ένα ταξίδι από μόνη της καρδιά μου!
    Οι φωτο, η ξενάγηση κι ο τρόπος που τα παρουσιάζεις είναι αξιέπαινος!
    Κάνοντας ένα μικρό, γιορτινό διάλειμμα, να σου ευχηθώ, Χρόνια Πολλά και Καλές Γιορτές Έλλη μου, με Υγεία, κάθε επιτυχία κι ευτυχία σ' εσένα και στην οικογένεια σου! Εύχομαι ένα χαρούμενο, ευδόκιμο και δημιουργικό 2014!
    Φιλιά πολλά με ζεστή αγκαλιά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ! Και για όσα λες, και που πέρασες, και για τις ευχές σου, τις οποίες και ανταποδίδω θερμά!
      Καλές Γιορτές και ένα χαμογελαστό 2014 σου εύχομαι! Όλα τα καλά του Θεού για σένα και για την οικογένειά σου!
      Σε φιλώ με αγάπη! :))

      Διαγραφή
  22. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ..Να περάσετε όμορφα άυριο με τους δικούς σας, υγεία αγάπη και ότι επιθυμείτε...η γέννηση του Χριστού μας να φέρει αγάπη στις καρδιές όλων
    Μαιμουδάκι μου γλυκό , πόση δουλειά έκανες σ αυτή την ανάρτηση...με πόση αγάπη την έκανες... με πήρες μαζί σου , με συνεπήρε αυτή η ανάρτηση...τα λόγια σου , οι φώτος σου..με τόσο νοσταλγικό τρόπο τα παρουσιασες... ευχαριστώ για όλα αυτά που έμαθα σε αυτή την ανάρτηση σου , λόγια κ φώτος...αυτή η φώτο με τα σύννεφα/χαλί , πολυ όμορφα τα σύννεφα και ευτυχώς που τα πέτυχες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια Πολλά, Δελφινάκι μου! Με υγεία, ευτυχία, γαλήνη και αγάπη!
      Χαίρομαι που απόλαυσες τη βόλτα, τις πληροφορίες και όλα όσα είδες! Εγώ σε ευχαριστώ που ήσουν μαζί μου και πάλι!
      Φιλάκια πολλά-πολλά, καλά να περνάς!

      Διαγραφή
  23. Με μάγεψες με τη βόλτα και τα λόγια σου!!
    Υπέροχη ξενάγηση!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, να είσαι καλά!
      Χρόνια Πολλά, με υγεία, ευτυχία, αγάπη και ό,τι άλλο ποθείς!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...