Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Αναμνήσεις στο φως #1 - "Το σεντούκι των αναμνήσεων"

   Όσοι είστε μαζί μου συχνά, ίσως θυμάστε πως έχω μιλήσει ξανά για το μαγικό, γεμάτο αστερόσκονη αγαπημένο χώρο μου, εκεί όπου φυλάω τα Πολύτιμά μου: εικόνες, λόγια, μουσικές, χαμόγελα ανθρώπων, ηλιοβασιλέματα, αγκαλιές, αντικείμενα, συναισθήματα. Σεντούκι δεν είναι - είναι ένα ξύλινο, παλιό (αλλά όχι ξεχασμένο) συρτάρι, φωλιασμένο κάπου εκεί, σε μια γωνίτσα δίπλα στην καρδιά μου.

  Αυτό το συρτάρι μού τα φυλάει και μου τα προσέχει όλα, και τα καλά και τα άσχημα. Έτσι κι αλλιώς, και τα καλά και τα άσχημα απαρτίζουν το παζλ της ζωής μου. Στιγμές που θέλω να θυμάμαι... στιγμές που θέλω να κρατήσω... στιγμές που κάτι μου έχουν μάθει και τις φυλώ, για να μπορώ να ανατρέχω σ΄αυτές στο μέλλον - να ανατρέχω στη διδαχή τους και στη γοητεία τους. Στιγμές... και Άνθρωποι. 

  Η Κατερίνα (Positive Thinking Greece) διοργάνωσε ένα διαγωνισμό, καλώντας μας να ανοίξουμε το σεντούκι των αναμνήσεών μας και να βγάλουμε στο φως κάτι που έχει ιδιαίτερη αξία για μας. 



  Στάθηκα πάνω από το συρτάρι μου, λοιπόν, και το άνοιξα. Πολλά πράγματα... τι να πρωτοδιαλέξω; Ξεχώρισα ένα, κι έπειτα κι άλλο, κι άλλο... 

   Αποφάσισα ένα από αυτά να είναι η συμμετοχή μου και το έστειλα στην Κατερίνα. Τώρα που ο διαγωνισμός τελείωσε, θα σας πω δυο λόγια γι΄αυτό το αντικείμενο. Και τα άλλα δύο, λέω να τα μοιραστώ μαζί σας στην πορεία...




   Είμαι στο Γυμνάσιο, στις πρώτες τάξεις. Άδοξη εποχή, μυστήρια εφηβεία, το σχολείο δεν με γεμίζει. Οι γνώσεις του μου φαίνονται στείρες. Σαν να με περιορίζουν. Τις ελεύθερες ώρες μου απασχολούμαι όπως και τώρα: γράφω, διαβάζω βιβλία, κατασκευάζω. Δεν έχω δει, δεν έχω μάθει, δεν υπάρχει ίντερνετ να ψαχτώ. Και κάπου εκεί, ένας νέος καθηγητής έρχεται να αναλάβει το τμήμα μας και να μας διδάξει το μάθημα των Καλλιτεχνικών.
   Ως τότε, σε όλα τα σχολικά μου χρόνια, τα καλλιτεχνικά ήταν η ώρα του παιδιού: "Πάρτε ένα χαρτί και ζωγραφίστε ελεύθερα". Ok, εντάξει, να περνάει και η ώρα. Και ξαφνικά, γνωρίζω ένα καθηγητή που αγαπάει αυτό που κάνει. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θέλει να το αγαπήσουμε κι εμείς, οι μαθητές του. 
  Δεν ξέρω αν υπήρχε συγκεκριμένη ύλη που θα έπρεπε να διδαχθεί (κι αν ναι, τι έκαναν οι προηγούμενοι;), αλλά αυτός ο καθηγητής αρχίζει με τη σειρά: μας μαθαίνει τα χρώματα, βασικά, συμπληρωματικά, αναμίξεις χρωμάτων... και προχωράει: προοπτική στη ζωγραφική, τεχνικές τύπου βιτρώ, χρήση σινικής μελάνης και μολυβιών, φωτοσκιάσεις... ώσπου μας φτάνει στο σημείο να μάθουμε να ζωγραφίζουμε νεκρή φύση, χρησιμοποιώντας διάφορα μοντέλα που τοποθετούσε ο ίδιος επάνω στην έδρα.
  Έχω ενθουσιαστεί. Κάθε μάθημα είναι μια ανακάλυψη για μένα και πηγή χαράς. Όλη η τάξη δυσανασχετεί και το βλέπει ως ανούσιο φόρτο, εγώ κάνω τις εργασίες που μας βάζει στο σπίτι εις διπλούν και τριπλούν. Δε θέλω βαθμό, θέλω να δοκιμάσω, θέλω να μάθω. Με βλέπει και όσο μπορεί, με οδηγεί. Και μου μαθαίνει την αξία του να κάνεις κάτι με αγάπη - ή, την αξία του να αγαπάς αυτό που κάνεις. Είναι όμορφο να δημιουργείς. Τελεία.
  
  Τα ίχνη του καθηγητή μου τα έχασα στο πέρασμα των χρόνων, αλλά τον θυμάμαι με αγάπη. Καταλαβαίνετε γιατί...

 Αυτή η εικόνα είναι μια εργασία. Προέρχεται από ένα από τα σχολικά μπλοκ που χρησιμοποιήσαμε στο μάθημα, όλη τη χρονιά. Τα έχω φυλάξει αυτούσια - και αυτά, αλλά και όλες τις επιμέρους εργασίες που έγιναν στο μάθημά του.

  Η εργασία είναι μια πρακτική εφαρμογή όσων μας είχε πει για τη γραμμική προοπτική* σε κάποιο μάθημά του. Ηθελημένα απέφυγα να ζωγραφίσω ένα δρόμο, όπως μας είχε προτείνει και δείξει στο μάθημα. Δεν ήθελα να αντιγράψω το σχέδιό του, ήθελα να εφαρμόσω στο δικό μου όσα είχα μάθει. Έτσι, επιχείρησα να αναπαραστήσω μια σιδηροδρομική γραμμή. Έχει λάθη η όλη σύνθεση, τα δέντρα μου έχουν ξεφύγει... αλλά δεν πειράζει.

  Τη ζωγράφισα γύρω στα 13 μου. 




*Προοπτική στη ζωγραφική

  Ονομάζεται η ψευδαίσθηση του βάθους που δίνουμε σε έναν επίπεδο, δισδιάστατο πίνακα. Με τη χρήση κατάλληλων τεχνικών, η εικόνα που ζωγραφίζουμε μπορεί να φαίνεται πιο φυσική και ρεαλιστική. Οι προοτπικές βάθους είναι δύο: η γραμμική και η χρωματική. 

  Η γραμμική, πάνω στην οποία βασίστηκε η τότε εργασία μου, έχει να κάνει με τη σύγκλιση όλων των γραμμών (υπαρκτών ή νοητών) προς ένα σημείο στη νοητή γραμμή του ορίζοντα. Αυτό το σημείο ονομάζεται σημείο φυγής. 

   Σκεφτείτε πώς βλέπουμε ένα δρόμο, όταν στεκόμαστε στο μέσον του ως παρατηρητές: κοντά μας ο δρόμος είναι φαρδύς, προς τη γραμμή του ορίζοντα όμως δείχνει να στενεύει και φαίνεται σαν να συγκλίνει. Τα δέντρα δεξιά και αριστερά του δρόμου φαίνονται μεγάλα κοντά σε εμάς, προς τον ορίζοντα όμως δείχνουν να μικραίνουν, ώσπου καταλήγουν να φαίνονται σαν μικρές κουκκίδες. 


 
Παράδειγμα γραμμικής προοπτικής 


  Για να πετύχουμε τη χρωματική προοπτική, αντίθετα, όσα αντικείμενα είναι κοντά μας τα ζωγραφίζουμε με έντονα χρώματα. Όσα αντικείμενα απομακρύνονται από το μάτι μας, τα ζωγραφίζουμε με πιο αμυδρό και απαλό τόνο. (πηγή εικόνας και περισσότερες πληροφορίες εδώ)


Update: Δυστυχώς, παρέλειψα να αναφέρω πως η Κατερίνα με τίμησε, χαρίζοντάς μου ένα όμορφο βραβείο. Κατερινάκι μου σ΄ευχαριστώ για τη φιλία σου και για τη σκέψη σου, και ζητώ συγνώμη για την παράλειψη (ένα μυαλό χειμώνα-καλοκαίρι, τι να πεις... τσ τσ τσ!!!)


   Το βραβείο συνοδεύεται από ερωτήσεις, τις οποίες έχω απαντήσει ήδη, μιας και το έχω λάβει ξανά. Αν θέλετε, μπορείτε να δείτε τις απαντήσεις εδώ!

62 σχόλια:

  1. Ανώνυμος17/10/13, 4:00 μ.μ.

    Καλησπέρα Έλλη μου!! Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες περί στείρας εκπαίδευσης και παπαγαλίασης. Ήσουν τυχερή που είχατε ένα καθηγητή να σας εμπνέει, να σας πάει παραπέρα που λέω εγώ. Να δώσει τροφή στο μυαλό. Είχα κι εγώ ευτυχώς τέτοιους δασκάλους, όχι πολλούς αλλά σε ποιότητα υπερτερούσαν. Πως να μην κρατήσεις μετά αυτή τη ζωγραφιά για θησαυρό; Δεν πειράζουν τα λάθη. τουλάχιστον ξέρεις ότι αυτή ήταν η δική σου κατάθεση την δεδομένη περίοδο της ζωής σου!! Φιλάκια πολλά!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα κι από εμένα!
      Έχεις δίκιο, η τροφή στο μυαλό είναι το παν. Ό,τι έμαθα στη ζωή μου με παπαγαλία, το ξέχασα πολύ σύντομα. (Κι ένας βασικός λόγος που μου άρεσε το πανεπιστήμιο, ήταν αυτός: μάθαμε να έχουμε κριτική σκέψη...)
      Αναρωτιέμαι ακόμη αν το αναλυτικό πρόγραμμα των εικαστικών που ίσχυε τότε προέβλεπε τέτοιου είδους ύλη, ή αν το επέλεξε εκείνος επειδή το ήθελε. Με τόσες αλλαγές που έγιναν στα αναλυτικά προγράμματα του εκπαιδευτικού συστήματος (και τις πέρασα όλες στα σχολικά μου χρόνια, μία προς μία) δύσκολο μου φαίνεται το να μπορέσω να μάθω την απάντηση σ΄αυτό ποτέ.

      Δασκάλους τέτοιους δεν είχα πολλούς, αλλά οι λίγοι που είχα, έλαμπαν από μια εσωτερική λάμψη, στην κυριολεξία. Το έβλεπες, όχι απλά το ένιωθες.

      Όσο για τα λάθη, όσο κι αν πάω να γίνω τώρα αυστηρή με τον εαυτό μου βλέποντάς τα στο χαρτί, ναι, στην ουσία δεν πειράζουν. Έχεις δίκιο, ήταν η δική μου παιδική κατάθεση και ανταπόκριση.
      Αξία; Ανεκτίμητη...

      Πολλά φιλιά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  2. Γειασου Ελλη! Ποσο τυχερη ησουν που ειχες ενα καθηγητη που αγαπουσε αυτο που εκανε !
    Ειμαι σιγουρη οτι και εσυ με την ιδια αγαπη διδασκεις !
    τα φιλια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Μαρία μου!

      Ήμουν τυχερή που τον είχα, ήμουν τυχερή που αγαπούσε τη δουλειά του και ήμουν τυχερή που τον άφησαν να την κάνει...

      Στις μέρες μας υπάρχουν εκπαιδευτικοί που αγαπάνε τη δουλειά τους και θέλουν να την κάνουν σωστά. Αλήθεια σου λέω. Δεν είναι όλοι στο ίδιο σακί! Αλλά έχουν ξεφτιλιστεί τόσο πολύ τα πράγματα πια, που ειλικρινά -αυτό που βλέπω εγώ- είναι πως δεν τους αφήνουν να αγιάσουν, που λένε....
      Και προσπαθούν με το τίποτα να κάνουν τη δουλειά τους, αγοράζουν από την τσέπη τους φαγητό και χαρτί υγείας στους μαθητές τους, δεν έχουν βιβλία, θέρμανση, ζουν μακριά από τις οικογένειές τους... και το Υπουργείο τους γράφει να μην πω πού. Όσο και να μη το θέλει κανείς, η ψυχολογία και το κουράγιο ώρες-ώρες καταβαραθρώνονται.

      Να είσαι καλά, σε φιλώ!

      Διαγραφή
  3. Όταν η φαντασία δεν καταπιέζεται εμπνέει προοπτική, αισιοδοξία, και κυρίως την ομορφιά της δημιουργίας! Όπως με τον καλό σου δάσκαλο, Έλλη μου!!! Όλα είναι θέμα παιδείας αλλά και αγάπης γι' αυτό που κάνεις, τελικά. Εκτός του ότι μας έδειξες από το σεντούκι σου αυτά τα ωραία, μας πέρασες και όμορφα μηνύματα! Να έχεις ένα γλυκό απόγευμα! Φιλιά πολλά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα είναι θέμα παιδείας και αγάπης, αλλά και ανθρώπου πιστεύω. Να θέλει να δώσει, να ασχοληθεί, να διαμορφώσει, να εκπαιδεύσει.
      Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, Κατερίνα μου! Καλό σου βράδυ!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  4. Το ζωγράφισες στα 13 σου;;;
    Μπράβο σου και μπράβο στον καθηγητή σου!
    Γιατί δεν το κάνεις κάδρο αντί να μένει στο σεντούκι;
    Είναι τέλειο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ΄ευχαριστώ!
      Μπράβο του, προπαντός!
      Εγώ απλώς ακολούθησα τις συμβουλές του, και πήρα όσα έδωσε!
      Καλά θα ήταν να το καδράριζα, αλλά να ήταν μόνο αυτό που θα του άξιζε να γίνει κάδρο...
      Χρειάζομαι κι άλλους τοίχους!!!!!!! Χαχαχα!
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
  5. Μεγάλη υπόθεση να αγαπάς αυτό που κάνεις. Μόνο τότε μπορεί να πείσεις και τους αλλους να το αγαπήσουν.
    Πολύ όμορφο σχέδιο.
    Φαίνεται απο μικρή ότι είχες το ταλέντο στη ζωγραφική.
    φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη αλήθεια αυτό που λες!! Το πάθος μας για κάτι μπορεί να είναι μεταδοτικό...
      Χριστίνα μου, σε ευχαριστώ! Χάρηκα που πέρασες! Φιλιά σ΄εσένα και στην πόλη μας, που μου λείπει...

      Διαγραφή
  6. Mayumάκι μου!!
    Σ΄ευχαριστώ πολύ-πολύ, γλυκιά μου!
    Τιμή μου, χαρά μου και καμάρι μου...
    Φιλάκι κι από εμένα!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπέροχος καθηγητής, υπέροχη μαθήτρια!!! Γλυκά φιλάκια ομορφιά μου εσύ! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπέροχος καθηγητής, σίγουρα!
      Υπέροχη μαθήτρια; Χμμμ...με προϋποθέσεις... Αν ρωτούσες τον μαθηματικό μου, για παράδειγμα, μάλλον θα είχε αντίθετη γνώμη!! :)))))
      Γλυκά φιλάκια κι από εμένα!

      Διαγραφή
  8. Όταν υπάρχουν τέτοιοι εκπαιδευτικοί που σε κάνουν να αγαπήσεις αυτό που διδάσκουν δεν τους ξεχνάς ποτέ.
    Το ταλέντο σου στη ζωγραφική φαίνεται...το είχες από μικρή.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, ναι, πώς να τους ξεχάσεις; Πώς να ξεχάσεις κάποιον που έχει αφιερώσει σ΄εσένα κόπο και χρόνο για να σου μεταδώσει όσο το δυνατόν περισσότερη γνώση;
      Να είσαι καλά, Ελένη μου! Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Μπράβο σε όλους τους εκπαιδευτικούς που δίνουν κίνητρα!!!
    Μπράβο και στη συγκεκριμένη μαθήτρια όμως!!!
    Α, όλα κι όλα!!!
    ;-)
    Φιλάκια, Έλλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ τ΄απολαμβάνω τα σχόλιά σου, έτσι που τα γράφεις, Γιάννα μου!!
      Με κάνεις και γελώ κάθε φορά... να είσαι καλά!
      ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!!!

      Διαγραφή
  10. Κοίτα να δεις που τη λάτρεψα αυτή τη δημοσίευσή σου!
    Αναρωτιέσαι γιατί ή μάντεψες;
    Φιλιά πολλά! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ??
      Γιατί έχεις κι εσύ συρταράκι αναμνήσεων;
      Γιατί πρεσβεύεις τα ίδια ακριβώς με το δάσκαλό μου;
      Ή είναι κάτι άλλο;
      Μη μ΄αφήσεις με την απορία!!!
      Φιλάκια πολλά, γλυκιά μου, την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή
  11. Αξίες , αναμνήσεις...τώρα δάκρυσα εγώ..και γι΄αυτό το πολυτιμο συρτάρι, κάπου εκεί μεταξύ καρδιάς και ψυχής, που όταν παραμελείς σου υπενθυμίζει τη παρουσία του..πονάει..Αχ κοπελιές μου( & την @iris εννοώ)..αχ αυτά τα συρτάρια..Σε φιλώ γλυκά και πάω ν΄ανοίξω το δικό μου..
    ΥΓ τυχεροί με τους χαρισματικούς αυτούς που λάμπουν και φαίνονται και ξέρουν ότι ασκούν λειτούργημα και το αποδεικνύουν κάνοντας μαθητές , τέτοιους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως είπα, είναι το συρτάρι με τα Πολύτιμά μας... Και είναι καλό να το ανοίγουμε κάθε τόσο, να μην μένει ξεχασμένο. Είμαστε εμείς αυτό το συρτάρι...
      Φιλιά πολλά-πολλά και σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου, Γεωργία μου!

      Διαγραφή
  12. Σαν τις αναμνησεις τπτ!!!!
    Πολυ ωραιο το κειμενο σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Όμορφη η αναρτηση σου
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το σεντούκι των αναμνήσεων είναι το πολύτιμο κομμάτι μας Ελλη μου !
    Οταν είδα τη συμμετοχή σου στην Κατερίνα μου άρεσε πολύ , γιατί ένας δάσκαλος σου έμαθε να αγαπάς ότι αγαπούσε . Οι δάσκαλοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας και ομολογώ ότι είμαι τυχερή που συνάντησα κάποιους!
    Να είσαι καλά Ελλη μου
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου, σε ευχαριστώ!
      Δεν μου έμαθε μόνο να αγαπώ ό,τι εκείνος αγαπούσε. Ήδη το είχα το "μικρόβιο" πριν τον γνωρίσω... Μου έμαθε επίσης και το πόσο μεγάλη αξία έχει το να αγαπάς πολύ κάτι, και να το κάνεις με πάθος, να δίνεσαι σ' αυτό. Και όσο δίνεσαι, τόσο παίρνεις...

      Οι Δάσκαλοι σαφώς και παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας (πρόσεξες το κεφαλαίο "Δ";)
      Χαίρομαι που συνάντησες κι εσύ τέτοιους Δασκάλους...
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  15. Το σεντούκι σου εκτός από θησαυρούς κρύβει και υπέροχες αναμνήσεις.
    Να τις φιλάς κι αυτές σαν θησαυρό σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις φυλάω, γιατί είναι ο θησαυρός μου... και θα το καταλάβεις στην πορεία ακόμη περισσότερο!
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  16. Από μικρή φαινόταν το ταλέντο σου!!
    Υπέροχη η ζωγραφιά σου, υπέροχη και η ιστορία!!
    Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ που την μοιράστηκες μαζί μας.. Σας έδωσα βραβειάκι σαν ένα μικρό ευχαριστώ που συμμετείχατε, ελπίζω να το είδες!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να δείξω ένα από τα Πολύτιμά μου...
      Σ΄ευχαριστώ επίσης που μου χάρισες το βραβειάκι!! Ευτυχώς που μου το είπες πάλι τώρα, δεν είχα προσέξει την αφιέρωση!! Αναρωτιέμαι πού είχα το μυαλό μου... Θα επανορθώσω αμέσως και συγνώμη για την παράλειψη, γλυκιά μου!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  17. Έλλη μου πολύ συγκινητική η αναδρομή σου στα μαθητικά χρονια και στον καθηγητή που σου ενέπνευσε την αγάπη και το ενδιαφέρον για την Τέχνη!
    ΣΟυ εύχομαι νάναι υπερτερούν πάντα οι γλυκες σου αναμνήσεις στο πολυτιμο κουτί σ αντίθεση μ ό,τι μπορέι να σε στεναχώρεσε
    Φιλάκια πολλά Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρά μου σ΄ευχαριστώ, και ιδιαίτερα για την ευχή σου! Ανταποδίδω...
      Να είσαι καλά, φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  18. καλημερα κοριτσακι μου!
    πολυ ομορφη η ζωγραφια!!!! τελεια ειναι!
    χαιρομαι και για ολα οσα μοιραστηκες μαζι μας! :)
    φιλακια πολλα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, κορίτσι μου!
      Σ΄ευχαριστώ!
      Φιλάκια κι από εμένα!

      Διαγραφή
  19. Υπέροχη η ζωγραφιά σου και η ιστορία σου!!! Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Πω πω δε το πιστέυω αυτή τη σύμπτωση :) ευχαριστώ που συμμετέχεις με αυτή την όμορφη ιστορία σου...και ακόμα περισσότερο που η πρώτη συμμετοχή αφορά την αγάπη μου την ζωγραφική...θα μου την στείλεις στο email μου (δεν μπορώ να κάνω copy); ευχαριστώ και καλή επιτυχία στο διαγωνισμό μου..όμορφη η ζωγραφιά σου και συγκινητική η ιστορία σου.. συγχαρητήρια για το βραβείο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φοβερή σύμπτωση, όντως!!!
      Δεν σου έβαλα το link για να συμμετάσχω, αλλά επειδή κατάλαβα πως δεν είχες δει την ανάρτηση!
      Δε θα ήταν σωστό για τους άλλους, μιας και προηγήθηκε της ανακοίνωσής σου η ανάρτησή μου...
      Δεν πειράζει, εγώ ό,τι είναι να μοιραστώ μαζί σας θα το μοιραστώ, έτσι κι αλλιώς!!
      Φιλάκια, και σε ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    2. εντάξει...θα σου το λεγα και γω οτι αφου συμμετείχε σε άλλο διαγωνισμό δε θα ήταν σωστό προς την Κατερίνα , αλλά δεν ήθελα να ακουστεί άσχημο και προς εσενα...
      ευτυχώς που το διευκρίνησαμε...
      αν θέλεις μπορείς να συμμετέχεις με κάτι άλλο... αν όχι δε πειράζει...
      φιλούθκια

      Διαγραφή
    3. Δελφινάκι μου, θα ήθελα να μου λες τα πάντα, χωρίς να το σκέφτεσαι! Δεν παρεξηγώ και δε θα θύμωνα... αλήθεια!
      Θέλω να έχουμε αυτή την άνεση μεταξύ μας, εντάξει;
      Οι φίλοι μπορούν να λένε τα πάντα... σωστά;
      Φιλάκια!

      Διαγραφή
    4. ευχαριστώ μαιμουδάκι μου :)

      Διαγραφή
  21. Μου θύμισες τη δική μου επαφή με τα καλλιτεχνικά! Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η αδερφή μου ήταν σχεδόν άριστη καλλιτέχνης, έχει άποψη, κρίση, γνώσεις!!
    Όταν πήγα στο γυμνάσιο είχαμε μια καταπληκτική καθηγήτρια, προσπαθούσα τόσο πολύ για τη ζωγραφική μα ποτέ δεν ήμουν τέλεια και αυτό με στενοχωρούσε-Η ζωγραφική είναι ένα από τα λίγα πράγματα που φαντάζομαι να το κάνω και να μη το πετυχαίνω!-.. Είμαι πιο καλή στα κολάζ και στις κατασκευές.. :/ Αυτή η καθηγήτρια μας είχε μάθει πολλά, αγόραζα τις τότε τέμπερες με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία στην αρχή της χρονιάς-όχι πως είχαμε πολλά χρήματα αλλά ότι έπαιρνα με έκανε να χαίρομαι-, διάβαζα ιστορία της τέχνης(φυσικά δε θυμάμαι πολλά πράγματα γιατί δεν το καλλιέργησα αν και έχω επισκεφθεί μουσεία ζωγραφικής)..Φλυαρία!
    Χαίρομαι που μοιράστηκες αυτή τη ζωγραφιά από το σεντούκι των αναμνήσεών σου, είναι ξεχωριστή και είσαι τυχερή που βρέθηκε ένας τέτοιος δάσκαλος στη ζωή σου! Όμορφη η συμμετοχή σου!
    Καλό σαββατοκύριακο Funky Monkey! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χαίρομαι που μοιράστηκες τη δική σου ιστορία! Σε ευχαριστώ γι' αυτό!
      Φαντάζομαι επιρροές από την αδελφή σου... εμένα η κουμπάρα μου είναι τώρα στην Καλών Τεχνών και τη ζηλεύω γι΄αυτό, θα ήθελα να μπορούσα να πάω κι εγώ - για τη μάθηση, όχι για το πτυχίο!! Τρελαίνομαι μ΄αυτά...
      Τι θα πει όμως "τέλειος" στη ζωγραφική; Πώς ορίζεται το τέλειο; Και ποιος άνθρωπος είναι τέλειος, γενικότερα;
      Η ζωγραφική για μένα έχει να κάνει μεν με την τεχνική, αλλά κυρίως έχει να κάνει με την έκφραση. Πώς εκμεταλλεύεσαι και πώς στρέφεις στα μέτρα σου μια συγκεκριμένη τεχνική. Πώς θα χαρακτήριζες τον Πόλοκ; Τον Πικάσο;
      Δεν είναι θέμα τελειότητας, είναι θέμα του τι συναισθήματα σου προκαλεί ένα έργο, όταν είσαι θεατής... ή αντίθετα, όταν είσαι ο δημιουργός, αν σου δίνει το αίσθημα της χαράς και της ικανοποίησης. Σκέψου το.
      Το βρίσκω υπέροχο το ότι γνώρισες κι εσύ μια τέτοια καθηγήτρια. Καταλαβαινόμαστε απολύτως, λοιπόν!
      Καλό Σαββατοκύριακο επίσης,να είσαι καλά! Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Έλλη μου, έχεις δίκιο σε όσα λες περί τελειότητας! Μα σαν παιδί, απλά ήθελα παντού την τελειότητα.. τώρα έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπω το καθετί!
      Καταλαβαινόμαστε και αυτό είναι όμορφο! :) Φιλάκια!

      Διαγραφή
    3. :))) Φιλάκια κι από εμένα!

      Διαγραφή
  22. Καλησπέρα Ελλη μου!!!Υπέροχη η ζωγραφιά σου καί η ιστορία πού μοιράστηκες μαζί μας!!!Θά ήθελα νά είχα μάθει νά ζωγραφίζω!!!Μού αρέση πάρα πολύ!!!
    Συγχαρητήρια γιά τό βραβείο!!!Καλό Σ/Κ!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Dimi μου, σ΄ευχαριστώ!
      Αφού σου αρέσει, γιατί δεν το δοκιμάζεις; Πειραματίσου! Δεν πάμε για Όσκαρ, ασχολούμαστε με αυτό που αγαπάμε. Κι εσύ έχεις και καλλιτεχνική φλέβα... πιάνει το χέρι σου!
      Καλό Σ/Κ! Φιλάκια!

      Διαγραφή
  23. Ελλη που ωραια η ζωγραφικη των 13 χρονων σου και οσα λες για την προοπτικη πολυ σωστα και χρησιμα , εγω δεν εχω διδαχτει ποτε αλλα τα εχω ζησει μεσω του αντρα μου και της κορης μου που ειναι αρχιτεκτονες και ειναι μαγεια και να ζωγραφιζεις ξεροντας σωστα το τι πρεπει να κανεις , συνεχισε τη ζωγραφικη σου παει, το δειχνεις και με τα μπλουζακαι που φτιαχνεις, η ιστορια με το καθηγητη μας δειχνει τι καταφερνει ενας ανθρωπος με μερακι, φιλιά πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου, σ΄ευχαριστώ!
      Θυμάμαι το ίδιο έντονα και την ημέρα που μας δίδαξε τον τρόπο να ζωγραφίζουμε νεκρή φύση, αφού είχε μιλήσει για προοπτικές και φωτοσκιάσεις.
      Όταν είσαι μικρός, οι δυνατότητές σου στο να μεταφέρεις ένα άψυχο αντικείμενο που παρατηρείς στο χαρτί, είναι περιορισμένες: και λόγω ηλικίας, αλλά και γιατί ακόμη είσαι στο στάδιο που τις εξερευνάς, μία προς μία. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα μπορούσα να το κάνω. Κι όμως.
      Και τώρα, τόσα χρόνια μετά, κοιτώ τη ζωγραφιά εκείνη και σκέφτομαι "Μα είναι δυνατόν; Έκανα εγώ τότε τέτοιο πράγμα;"
      Δεν ξέρω για τους συμμαθητές μου, εμένα πάντως εκείνος ο καθηγητής μου έβγαλε στην επιφάνεια ό,τι καλύτερο είχα.
      Φιλιά πολλά!

      Διαγραφή
  24. Απίστευτο!!!! 'Ελλη μου, σου μιλάω ειλικρινά, έχω ακριβώς την ίδια εμπειρία με σένα, με μία καταπληκτική καθηγήτρια που μας έμαθε όλα αυτά που περιγράφεις. Ήμουν τότε κι εγώ 14-15 χρονών και είμαι 60!!!
    Κι όμως, σ'ένα μεγάλο ντοσσιέ, έχω ακόμα όλες τις ζωγραφιές που έκανα εκείνη την χρονιά και να φανταστείς ότι από καιρό, σκεφτόμουν να σας δείξω μερικές και να αναφερθώ σ'αυτήν την υπέροχη καλλιτέχνιδα. Ούτε εγώ τις έχω κορνιζάρει, πόσες θα μπορούσα να βάλω στους τοίχους!? Πολύ με συγκίνησε αυτή σου η ανάρτηση!!!!
    Φιλάκια πολλά και καλο Σαββατοκύριακο!

    Νά ένα ωραίο θέμα, σαν αυτά που μας βάζει τοΔελφινάκι..."οι παιδικές μας ζωγραφιές"!!!! Τι λές? θέλεις να το 'λανσάρεις'????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απίστευτο όντως, Μαριάννα μου, τα κοινά σημεία μας είναι πάρα πολλά! Ακόμη και ο τρόπος που φυλάμε τις ζωγραφιές εσύ κι εγώ είναι ο ίδιος: ένα μεγάλο ντοσιέ!!
      Θα ήθελα πολύ να δω κάτι από τα δικά σου έργα και να διαβάσω εκτενέστερα την εμπειρία σου. Σε καλώ να το κάνεις, λοιπόν!
      Είναι όντως ωραίο θέμα για παιχνίδι, αλλά επειδή δε θα ήθελα να φέρω σε δύσκολη θέση φίλους που δεν έχουν κρατήσει τις ζωγραφιές τους, ή που πολύ απλά δεν τα πήγαιναν καλά με τη ζωγραφική ως παιδιά, λέω μάλλον να μην το λανσάρω επίσημα.
      Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις, σε φιλώ!

      Διαγραφή
  25. Τι συγκινητικές αναμνήσεις!!! Ελλη μου, εγώ ακόμα μ' αυτό το παράπονο έμεινα... Ποτέ δεν κάναμε τίποτα το ιδιαίτερο στο μάθημα των καλλιτεχνικών στο σχολείο, ευτυχώς όμως είχα τη ζωγραφική ως εξωσχολική δραστηριότητα! Ήσασταν πολύ τυχεροί που είχατε τον συγκεκριμένο καθηγητή! Εναν καθηγητή που εμπνέει τον μαθητή!!! :)
    Μου άρεσε πολύ η εργασία σου πάνω στην προοπτική!!! Να την κορνιζώσεις!!!
    Φιλιά πολλά, καλό Σ/Κ!!!! :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσύ, Φωτεινή μου, έπεσες στην ανάποδη περίπτωση...
      Παρόλα αυτά, ζωγραφίζεις υπέροχα!
      Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Όσον αφορά το κορνιζάρισμα, όντως χρειάζομαι κι άλλους τοίχους, όπως προανέφερα!! Ή ένα δωμάτιο-έκθεση...
      Ήδη γίνεται χαμός μέσα στο σπίτι μου από πίνακες!!! :))
      Φιλιά πολλά, καλά να περάσεις το Σ/Κ!

      Διαγραφή
  26. Σπανίζουν τέτοιοι δάσκαλοι... Η ζωγραφιά σου είναι υπέροχη!!! Θα ήθελα να είχα κρατήσει και εγώ ζωγραφιές μου και δεν ξέρω γιατί, αλλά τότε ότι έφτιαχνα το χάριζα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ευχαριστώ, Σόφη μου!
      Νομίζω πως αυτό που έκανες εσύ ήταν ακόμη καλύτερο... χαρίζοντάς τις, έκανες χαρούμενους τους ανθρώπους γύρω σου!
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  27. Artistic talent has been flowing in your veins since a very early age, my friend!!! What a great painting you did at such an early age! :) I've always been creative too, and I really treasure my old drawings.
    Have a wonderful weekend, Elli mou!!! Polla filakia!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Oh, thank you so much, my friend!!
      I'm so glad you still have your old drawings...keep them safe, they are really the treasures of our lives...
      Enjoy your weekend! Polla filakia, Annuk mou!

      Διαγραφή
  28. Πανέμορφη ανάμνηση και ζωγραφιά...ανυπομονώ να δω τι άλλο κρύβει το σεντούκι!
    Δε θα μπορούσα ποτέ να ψηφίσω και να ξεχωρίσω αναμνήσεις...τις θεωρώ όλες τόσο σημαντικές...γι΄αυτό δεν πήρα και μέρος στο διαγωνισμό!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, σ΄ευχαριστώ! Το σεντούκι κρύβει πολλά... και κάποια από αυτά θα τα μοιραστώ μαζί σας τις επόμενες ημέρες.
      Έχεις δίκιο σ΄αυτό που λες: πώς να κρίνεις τις αναμνήσεις του άλλου, αυτά που τον έχουν σημαδέψει;
      Την ανάρτηση αυτή σκόπευα να την κάνω έτσι κι αλλιώς, το διάστημα που συνέπεσε ο διαγωνισμός της Κατερίνας. Το είδα σαν ευκαιρία να στηρίξω το διαγωνισμό της, δεν με ενδιέφερε να κριθεί αυτό που έδειξα. Και, όπως είχα αρχικά σκοπό, το μοιράστηκα μαζί σας. Όπως θα μοιραστώ και τα υπόλοιπα!
      Φιλιά πολλά κι από εμένα!

      Διαγραφή
  29. Μακάρι να ζωγράφιζα κι εγώ έτσι...όχι στα 13 μου, ούτε καν στα 23 μου! Αλλά αν έχεις κλίση, φαίνεται! Γι'αυτό συνέχισε να κυνηγάς αυτά που σε γεμίζουν, εκεί είναι η πραγματική ευτυχία!
    Καλημέρα!

    Carina

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες στην παρέα, Carina!
      Πόσο δίκιο έχεις σ΄αυτό που λες... η ευτυχία κρύβεται σε όσα μας γεμίζουν!
      Την καλησπέρα μου!

      Διαγραφή

Μη διστάσετε να μου πείτε τη γνώμη σας... Χαίρομαι πάντοτε την επικοινωνία μαζί σας!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...